ผู้หญิงกับภัยข่มขืน ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ

วันนี้หญิงมีเรื่องจะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังเป็นอุทาหรณ์อีกแล้ว
ก่อนหน้าที่จะมาตั้งกระทู้นี้หญิงก็คิดแล้วคิดอีกว่าหญิงสมควรจะออกมาเล่าดีมั้ย
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันก็ค่อนข้างน่าอายสำหรับชีวิตของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง
แต่หญิงก็ตัดสินใจยอมอายเพราะหญิงไม่ต้องการให้เพื่อนๆชาวพันทิปที่รักของหญิงต้องเจอกับเหตุการณ์อย่างที่หญิงเจอ

เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา
หลังจากที่หญิงได้พูดคุยปรึกษากับเพื่อนสาวโรงงานเกี่ยวกับนโยบายรถคันแรกของรัฐบาล
ที่จะคืนภาษีให้กับผู้ซื้อรถเป็นจำนวนเงินถึง 100000 บาท
ทันทีที่รู้ข่าวหญิงก็ดีใจจนเนื้อเต้น
โอกาสทองในชีวิตของสาวโรงงานแบบหญิงที่จะได้มีรถเก๋งขับกลับไปอวดคนที่บ้านนามาถึงแล้ว
หญิงจะได้กลับไปหาพ่อแม่ได้ซักที
เพราะก่อนจะมาทำงานที่กรุงเทพหญิงตั้งปณิธานเอาไว้แล้วว่าถ้าไม่ได้ดี มีรถ มีผัว หญิงจะไม่หันหลังกลับ
ตอนนี้หญิงกำลังจะมีรถ เหลือแค่หาผัวอีกแค่อย่างเดียวก็จะกลับบ้านได้แล้ว

หญิงไม่รีรอให้เสียเวลา
หลังจากกู้เงินหนึ่งแสนบาทจากเจ้าหนี้เงินกู้นอกระบบมาเป็นที่เรียบร้อย
หญิงก็กำเงินมุ่งหน้าไปยังเต๊นท์รถมือสองย่านรัชดาทันที
หญิงเช็คราคากับรุ่นของรถที่ต้องการมาแล้วจากร้านอินเตอร์เน็ทแถวบ้าน
ตั้งใจจะซื้อ Datsun รุ่นช้างเหยียบคันละ 50000 บาท
คนขายคอนเฟิร์มแล้วว่าถึงกระจกจะไม่มี คันเกียร์หัก พวงมาลัยศูนย์เบี้ยว หม้อน้ำรั่ว เบรคแตก แต่รถยังสตาร์ทติด ขับได้แน่นอน
แถมซื้อเสร็จหญิงยังมีเงินเหลือไว้กรีดตา เสริมดั้ง ยัดนมอีกตั้งห้าหมื่นบาท
แล้วพอยื่นเรื่องขอเงินคืนภาษีหญิงค่อยเอาเงินแสนนั้นไปคืนเจ้าหนี้
เห็นมั้ยคะ หญิงไม่ใช่คนสวยที่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย หญิงมีแผนการใช้เงินอยู่เสมอ

แต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปตามที่หญิงวางแผนเอาไว้
เมื่อหญิงเดินทางไปถึงกำลังจะควักเงินซื้ออยู่แล้วนั่นเอง
หญิงก็ได้รู้ความจริงจากปากของคนขายว่าการซื้อรถมือสองไม่สามารถเข้าร่วมนโยบายนี้ได้
หญิงตกใจมาก ปากสั่น น้ำตาคลอ แทบจะทรงตัวไว้ไม่อยู่ รีบดึงเงินกลับมาแทบไม่ทัน
ในใจนึกครั่นคร้ามสงสัยว่าเพราะอะไรรัฐบาลถึงได้ปล่อยให้นโยบายที่กีดกันจำกัดชนชั้นเช่นนี้ผ่านออกมาได้
คนเราควรมีสิทธิ์เลือกมิใช่หรือคะว่ารถคันแรกของเราจะเป็นรถมือหนึ่งหรือมือสอง
รัฐบาลไม่ควรออกเงื่อนไขที่จำกัดเสรีทางการตัดสินใจแบบนี้

หญิงจำใจบอกลา Datsunช้างเหยียบแล้วมุ่งหน้ากลับนวนคร
แต่ครั้นจะกลับไปมือเปล่าก็คงเสียหน้าพอสมควรเพราะหญิงไปโม้เอาไว้จนทั่วนิคมอุตสาหกรรมแล้วว่าหญิงจะออกรถ
หญิงจะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด
คนแบบหญิงshipหายไม่ว่า แต่ถ้าต้องเสียหน้าหญิงไม่ยอม
หญิงพยายามหารถที่เข้าข่ายรับนโยบายและราคาไม่เกินหนึ่งแสนบาท แต่ก็ไม่มีซักคัน
สุดท้ายจึงตัดสินใจแก้เก้อด้วยการซื้อจักรยานเฟสสันสีชมพูรุ่นตะกร้าหน้ามาแทน
หญิงซื้อจักรยานที่ร้านด้านหน้านิคมก่อนจะปั่นกลับหอพัก
ระหว่างทางแม่ค้าร้านขนมจีนตะโกนถามหญิงข้ามฝั่งถนนมาว่า "ไหนล่ะเฮ้ยย อีหญิง รถเก๋งล่ะอยู่ไหน"
ลูกค้าในร้านมองมาทางหญิงเป็นสายตาเดียว
หญิงจำต้องกัดฟันโกหกออกไปเพื่อรักษาภาพพจน์ว่า "เดี๋ยวโชว์รูมเค้าเอามาส่งจ้ะป้า!!"
พร้อมกับคิดในใจว่าเดี๋ยวหญิงต้องรีบเอาเงินไปศัลยกรรมแล้วจับผู้ชายรวยๆที่ไม่ได้จดทะเบียนกับเมียหลวงมาทำผัวตามรอยมุตาไอดอลของหญิงให้เร็วที่สุด
จะได้มีรถเก๋งมาเร่งเครื่องดริฟท์หน้าร้านขนมจีนลบคำสบประมาท

ฟ้าเริ่มมืดแล้ว หญิงรีบปั่นให้เร็วขึ้นเพื่อจะได้กลับไปให้ทันดูละคร
ในตอนนั้นเองหูหญิงได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์ดังมาจากทางข้างหลังเร่งเครื่องตรงเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
พอตามทันมันก็ตีขึ้นมาขนาบข้างหญิง
หญิงกำลังจะอ้าปากถามออกไปว่ามีธุระอะไรกับหญิงหรือคะ? มันก็เงื้อเท้าขึ้นถีบเข้าที่จักรยานเฟสสันของหญิงเข้าเสียก่อน
แรงปะทะจากส้นรองเท้าส่งผลให้หญิงล้มคว่ำตกคูน้ำข้างทางไปพร้อมรถจักรยานทันที
ในตอนนั้นไอ้คนขับก็จอดรถเดินตามลงมาและกระชากกระเป๋าอุดมเอกของหญิงไป
หญิงไม่ยอมพยายามรั้งไว้สุดแรงเพราะในนั้นมีเงินที่หญิงกู้มาอยู่
แต่หญิงก็สู้แรงมันไม่ได้ มันสะบัดจนหญิงปล่อยมือแล้วรีบวิ่งขึ้นไป

วินาทีนั้นหญิงพยายามตั้งสติกับเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ใช่ หญิงกำลังถูกวิ่งราวทรัพย์
แต่ปัญหาหลักคือ ในเมื่อเห็นผู้หญิงสวยๆที่กำลังเปียกปอนไปทั่วทั้งตัวในสถานที่เปลี่ยวปลอดคนแบบนี้แล้ว ทำไมมันไม่ยอมข่มขืนหญิง?
นี่มันหยามกันชัดๆ
หญิงตัดสินใจได้ในบัดดล ในเมื่อหญิงเสียบางอย่าง หญิงก็ต้องได้บางอย่างกลับมา
ถึงจะไม่ได้รถวันนี้ ได้ผัวก็ยังดี เรื่องเสียตัวหญิงไม่เคยเสียใจ ยังไงวันนี้หญิงต้องโดนข่มขืนให้ได้
หญิงไม่มีทางขึ้นโรงพักไปแจ้งความว่าโดนวิ่งราวหรอก หญิงต้องแจ้งว่าหญิงโดนข่มขืนเท่านั้นถึงจะสาสมกับความสวย
ว่าแล้วหญิงก็ยันตัวลุกจากคูน้ำแล้วถลกกระโปรงวิ่งตามขึ้นไปทันที

โจรร้ายพอเห็นหญิงวิ่งตามขึ้นมาก็อุทานอย่างเสียขวัญและตั้งท่าจะวิ่งหนี
หญิงคว้าคอเสื้อมันไว้ได้ทันและกระชากเอาหมวกกันน๊อกออกโยนทิ้ง
หน้าตาโจรเหมือนพวกโรฮิงยาตามค่ายลี้ภัย แต่หญิงไม่แคร์ หญิงไม่ใช่คนเรื่องมาก
โจรร้ายแหกปากตะโกนขอความช่วยเหลือเมื่อหญิงเริ่มล้วงมือเข้าไปในกางเกงเค้า
หญิงล๊อคคอเค้าไว้ไม่ให้หนีขณะทำการตรวจห้องเครื่อง
โจรร้ายขอร้องหญิงเสียงสั่นว่าเอาของๆหญิงคืนไปแล้วปล่อยเขาไปเถอะ เขาขอโทษ เขาจะไม่ทำอีกแล้ว
แต่หญิงไม่มีนโยบายต่อรองกับผู้ก่อการร้าย ผีมาจ่อปากเมรุแล้วยังไงก็ต้องเผา
หญิงลากเค้าลงข้างทางแต่ส้นรองเท้าก็ดันมาหักจนเสียหลักเสียก่อน
โจรร้ายฉวยโอกาสตอนนั้นสลัดหญิงหลุดแล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์สตาร์ทหนีไปทันที

ตอนนี้หญิงกังวลมากว่าเค้าจะจำหน้าหญิงได้หรือไม่
ถ้าเค้าเอาตำรวจมาจับหญิงข้อหาข่มขืนกระทำชำเรา หญิงจะอ้างได้ไหมคะว่ามันเป็นแค่การป้องกันตัว??
และอีกเรื่องที่หญิงต้องการปรึกษาคือใครพอจะแนะนำงานพิเศษให้หญิงได้บ้างมั้ย
หญิงต้องหาเงินไปจ่ายดอกเงินกู้นอกระบบ เค้าคิดตั้งร้อยละ 30% แน่ะ
ตอนแรกหญิงว่าจะเอาเงินที่เหลือจากซื้อรถไปศัลยกรรมแล้วไปเป็นพริตตี้นวดกระปู๋หลังเลิกงาน
แต่เงินโดนโจรเชิดไปหมดแล้ว คงต้องเปลี่ยนแผน... หญิงจะทำไงต่อดีคะ???