ต่อเนื่องจากสัปดาห์ที่แล้ว
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ดูผิดปกติไปหน่อย กับเหตุที่ว่า ทำไม "ไททันหญิงถึงได้จากทั้ง 3 คนไปโดยไม่ทราบสาเหตุ" แต่ที่ควรมาห่วงตอนนี้คือ " สถานการณ์ปัจจุบัน " กับ " ความพร้อมในการรบ " ซะมากกว่า
หลังทั้ง 3 คนรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด ก็ต้องรีบตรวจเช็คสภาพของ ลูกทีม และ สัมภาระ โดยเฉพาะขณะนี้ที่ อาร์มิน คงต้องรีบปฐมพยาบาลเบื้องต้นไปก่อน
หน้าที่ของแจนคือ รีบไปตามม้าให้เร็วที่สุด
แจน - ปรี๊ดดดด
หน้าที่ของไรเนอร์คือ ปฐมพยาบาล อาร์มิน พร้อมกับตรวจสอบสภาพเพื่อนร่วมทีมไปด้วย
ไร - อุปกรณ์เคลื่อนย้าย 3D ยังใช้การได้อยู่รึเปล่า ?
อาร์มินเหมือนจะตรวจอย่างถี่ถ้วนดูแล้วไปพร้อมที่หัวตัวเองไรเนอร์ค่อยๆเอาผ้าพันแผลมาพันเพื่อหลุดเลือด น้ำเสียงดูยัง OK
อาร์ - อื้มม.ยังใช้การได้อยู่..ตอนกระเด็นเหมือนเข็มขัดล็อคมันจะปลดออกพอดีนะ
เรื่องอาร์มินคงไม่มีปัญหาแล้ว ที่เหลือคือมาดูทางแจนกันบ้างกับการรีบตามม้ากลับมา
ไร - ค่อยยังชั่วหน่อย..แต่ตอนนี้เราดันมีม้าแค่ตัวเดียวเนี่ยสิ...ถ้าแจนเอาม้ากลับมาได้ก็ยังพอมีทางกลับไปขบวนทัพได้อยู่นะ
ไรเนอร์ยังคงเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่ทางแจน แม้จะใช้ปากทำเสียงนกหวีดเรียกม้าตามที่เรียนมาไปสักเท่าไรม้าก็ไม่มาสักที พลางนึกในใจไปด้วยพยายามเป่าเรียกไปด้วย
แจน - ปรี๊ดดดๆๆๆ
แจน - ( โธ่เว็ย!! ...ทีม้าของไรเนอร์ยังกลับมา..แต่ไหนม้าเราไม่เห็นแม้แต่เงาหัว )
แจน - จะมัวเสียเวลาอยู่ที่นี้ก็ไม่ได้แล้วด้วย
สำหรับทหารราบ การตัดสินใจในสถานการณ์ที่เจอทุกวินาทีคือสิ่งจำเป็น เพราะ หากตัดสินชักช้า สิ่งที่ควรจะต้องรีบทำก็จะไม่ได้ทำ ทั้งอาจส่งผลให้เกิดเรื่องร้ายๆตามมายังหมู่ตัวเอง
กลุ่มของตัวเองในขณะนี้ สถานการณ์คือ " คงต้องตัดใจทิ้งใครสักคนไว้ที่นี้ " ซึ่งแจนคิดอย่างนั้น โดยตัวเลือกที่สุดหยั่งจะคิดได้มีดังต่อไปนี้คือ
- ทิ้งอาร์มินที่ยังเจ็บไว้
- ทิ้งไรเนอร์ไว้เพราะม้าแค่ตัวเดียวไม่อาจรับน้ำหนักของคนได้ถึง 3 คน ทั้งไรเนอร์เองก็ตัวใหญ่เทียบเท่า คน 2 คนด้วยแล้ว
และ ตัวเลือกสุดท้าย
- แจนขออาสาวิ่งออกไปพาม้ากลับมาเอง
แน่นอนสำหรับแจนที่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้วจากสมัยก่อน ตัวเลือกพวกนี้มันโหดร้ายไปหน่อย จากตั้งแต่เมื่อตะกี้ที่แจนหันกลับไปมองต้องรีบหันกลับไปเป่าเรียกม้าต่อด้วยสีหน้าของคนที่พยายามจะหลีกเลี่ยงสิ่งที่ตัวเองคิดให้จงได้
แจน - ( โธ่เว็ย!!! สถานการณ์มันเลวร้ายถึงขนาดทำให้เราต้องมาเลือกแบบนี้เลยเหรอ...เรามันบ้าจริงๆ อุตส่าห์รอดตายมาได้กันหมดเมื่อไม่กี่นาทีนี้เองแต่ในหัวดันมีแต่เรื่องพวกนี้อยู่ได้ )
ทางอาร์มิน สำหรับตัวเองที่พึ่งรอดตายมาได้ ในหัวเริ่มนึกประมวลภาพที่เจอมาเมื่อตะกี้นี้ ของ ไททันหญิง ที่แปลกประหลาดมากๆในด้านพฤติกรรม
ภาพสุดท้ายที่ตัวเองนึกถึงก่อนที่จะถูกเรียกคือ
ภาพจากมุมมองสายตาของตัวเอง ที่เห็นใบหน้าขนาดยักษ์ของไททันหญิง แม้ในตอนนั้นจะมีแสงย้อนจากแสงอาทิตย์และเส้นผมของมันบังปิดใบหน้าเอาไว้ก็ตาม
ไร - เฮ้ย!! อาร์มิน ได้ยินเปล่า ?
อาร์ - เอ๋ !?
ไร - ท่าทางดูนายยังช็อคไม่หายเลยนะ ?
อาร์ - อ๋อ! เปล่าพอดีเอาแต่คิดมากไปหน่อยนะ
ไร - งั้นเหรอ..ตอนนี้พวกเรามีทางเลือกอยู่ไม่มากนะ กับ ท่าทางคงต้องรีบทำด้วยแล้ว
ไร - ดูท่าต้องมีใครสักคนในกลุ่มพวกเราต้องถูกปล่อยให้อยู่ที่นี่แล้วละ
แจน - !
คำพูดของไรเนอร์ที่หลุดออกมาไม่ถึงวินาที สำหรีบแจน มันคือ ความคิดที่ตัวเองพยายามจะลืมมันไปให้เร็วที่สุด แต่กลับต้องมาถูกความคิดนี้สวนกลับมาเล่นงานตัวเองจากปากไรเนอร์
แจนไม่ได้พูดอะไร สีหน้าเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่ในสถานการณ์แบบนี้ ความคิดที่สวนกลับนี้ทำให้ตัวเองไม่อาจแม้แต่จะปรี่ปากพูดอะไรได้ จนมือเลิกเป่าเรียกม้าไม่รู้ตัว
แต่สำหรับอาร์มิน ไม่ใช่อย่างนั้น ทางออกสำหรับปัญหาที่พอแก้ได้ไม่ใช่ว่าจะหมดไปซะทีเดียว
อาร์ - ก่อนอื่นเราว่าควรจะส่งพลุสัญญาณก่อนนะ ..บางทีอาจมีขบวนทัพของตามแนว หน่วย 3 แถว 4 ผ่านมาแถวนี้ใกล้ๆที่ๆพวกเราอยู่ก็ได้
เปรี้ยง!!!
การยิงพลุสัญญาณฉุกเฉินได้เริ่มต้นขึ้นทันทีเมือแจนขออาสายิงเอง
ไร - พวกเราจะรอได้แค่ 3 นาทีเท่านั้นนะ เพราะงั้นก่อนหน้าเราควรจะรีบตัดสินใจกันก่อนว่า....
เรื่องการตัดสินใจสำหรับอาร์มินได้คิดไว้เรียบร้อยแล้ว
อาร์ - ผมเอง
จากปากอาร์มินโดยตรงไม่มีอ้อมค้อมหรือลังเลใดๆ
แจน - หา ?! เฮ้ย!! รออีกหน่อยก็ได้นะอาร์มิน
อาร์ - แต่ผมมีข้อแลกเปลี่ยนคือ...อยากช่วยฝากข้อความบางอย่างจากผมไปด้วย...เป็นไปได้คือขอให้เป็น หัวหน้าเอลวิน เท่านั้น
อาร์มินยอมอยู่ที่นี่โดยมีการแลกเปลี่ยนโดยการขอให้ ทั้ง 2 คนช่วยนำข้อความไปส่งให้กับ เอลวิน แต่ยังไม่ทันจะได้ตกลงกันแต่อย่างใด
ในที่สุด โชคก็เข้าข้างทั้ง 3 คนเข้าให้แล้ว เพราะทันใดนั้นที่ แจน เหลือบไปเห็นบางอย่างกำลังตรงมายังที่ๆพวกตัวเองอยู่
แจน - เฮ้ย!! ไม่ต้องแล้วละ นายไปบอกกับเค้าเองเลยดีกว่า...เพราะเหมือนจะมีคนเจอพวกเราเข้าแล้ว...แถมพ่วงม้ามาถึง 2 ตัวด้วยอีกเว็ยเฮ้ย!!!
ผู้ที่กำลังตรงมาทั้ง 3 คือ บุคคลที่ทั้ง 3 ไม่ทันคาดคิดได้ว่าจะเป็นคนๆนี้ในสถานการณ์เช่นนี้
ทั้ง 3 - เฮือก!!!! ม้าเปล่า 3 ตัว !!! เอ็ย!! คริสต้า
ผู้ที่ปรากฏตัวมาได้ถูกจังหวะเหลือเกิน คือ คริสต้า เพื่อนร่วมรุ่น 104 ที่ใครๆก็รู้จักดี
คริส - ทุกคน!!! เป็นอะไรเปล่า!?
ไม่ช้าอยู่ใย ทั้ง 3 ได้รีบขึ้นม้าเพื่อออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด คริสต้าเองก็ดูจะเป็นห่วงทั้ง 3 เอาเรื่องจนไม่พ้นจะถามไปตอบไประหว่าง แจน กับ อาร์มิน
แจน - ม้าชั้นเองนิ
คริส - อ๋อ!! เด็กนั้นมันกลัวจนวิ่งหนีมาเจอฉันเข้านะ..นี่พวกเธอไปสู้กับไททันมาใช่รึเปล่าเนี่ย
คริส - อาร์มิน เป็นอะไรบ้างมั้ย ?
อาร์ - ยัง OK อยู่บ้างนะ
เพราะความโชคดีที่คริสต้าบังเอิญมาแถวนี้พอดี กับ เพราะม้าของแจน ที่วิ่งหนีมา หลังเห็นพลุสัญญาณเลยรู้จุดที่ทั้ง 3 อยู่ได้
สิ่งที่คริสต้าทำสำหรับไรเนอร์นี้อาจจะเป็นสิ่งที่พูดถึงตัวตนของเธอในสายตาเพื่อนร่วมรุ่นด้วยกันก็ได้ที่ว่า
ไร - คริสต้า..เธอเนี่ยเป็นมิตรกับพวกสัตว์แล้วท่าทางใจดีอย่างน่าประหลาดเลยนะ..แต่ยังไงพวกเราก็เป็นหนี้ชีวิตเธอละน่ะ
สำหรับตัวเธอเอง สิ่งที่ไรเนอร์พูดไปท่าทางไม่ได้ฟังเลยสักนิด ตรงกันข้ามที่เธอกำลังพูดถึงเรื่องในตอนนี้ที่ว่า
สีหน้าที่เธอแสดงออกมาอย่างชัดเจนต่อหน้าทั้ง 3 คนคือ ใบหน้าของหญิงสาวที่เหมือนพึ่งได้ยกภูเขาออกจากอกไปหยกๆ แววตาที่สื่อออกมาแสดงถึงความเป็นห่วงเป็นใย ประกอบกับ การเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเล็กน้อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้( ไอ้ตรงนิสัยของเธอเนี่ยแหละจะกลายเป็นการปูบทของเธอใน SS2 กับ ยูมิล )
ก่อนที่จะมีแสงอาทิตย์สาดส่องลงมาราวกับตั้งใจให้มันเป็นการเสริมบรรยากาศความใจดีดั่งนางฟ้าของตนเองก็ไม่ปาน
คริส - โล่งอกไปทีนะ...ชั้นดีใจมากเลยนะ
คริส - ที่ทุกคนไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายจนถึงที่สุดนะ
( ความจริงซึ่งคริสต้าไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ แต่ทั้ง 3 คนที่ได้ยินมาอย่างนั้น )
ทั้ง 3 - ( แม่เจ้า!!! บร๊ะแม่อัคคารินมาโปรด )
แจน - ( แม่เจ้า!! นางฟ้ามาโปรดแท้ๆ )
อาร์ - ( ฟ้ายังเป็นใจให้นะ )
ไร - ( กรูเจอแม่ของลูกกรูแล้วเว็ย )
หลังว่ากันจบก็เริ่มเข้าสถานการณ์ตอนนี้กันต่อ
แจน - รีบกลับไปขบวนทัพดีกว่านะ.. ตอนนี้อาจมีคำสั่งให้ถอยทัพได้อยู่ทุกเมื่อ..ทั้งกลุ่มของหัวหน้าหน่วยก็ยังไม่ได้ถูก " เธอ " เล่นงาน กับ เพราะอะไรก็ไม่รู้ " เธอ " ถึงไปยังทางตรงกันข้ามกับที่หัวหน้าอยู่ด้วย
แจนบอกถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในขณะนี้ แต่เพราะบางคำ ที่พูดกัน อาจทำให้คริสต้า งง อยู่บ้าง กับคำว่า " เธอ " ซึ่งพวกแจนหมายถึง ไททันหญิง
แจน - มันเรื่องบ้าอะไรก็ไม่รู้จริงๆ พวกเราพึ่งออกสำรวจกันไม่ถึงชั่วโมง ดังต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆแบบนี้เข้าให้ซะแล้ว...ท่าทางความหวังของมนุษยชาติมันชักจะดำมืดกว่าที่ชั้นจินตนาการไว้ซะอีกนะ
พลางบ่นไปไม่ไกล ตอนนั้นที่ได้มีการยิงพลุสัญญาณสีเขียวชุดใหญ่ ซึ่งหมายถึง
สีเขียว - เปลี่ยนเส้นทางการเดินขบวนทัพ
สิ่งที่แจนเห็นมันคือ การตัดสินใจจากหัวขบวนทัพ นั้นคือ หน่วยของเอลวิน
แจน - ไม่ใช่สัญญาณให้ถอยทัพ ?! แต่เป็นเปลี่ยนเส้นทางขบวนทัพไปในทางเดียวกันหมดเลย ?!
แจน - ยังต้องทำภารกิจต่อไปอีกเหรอ ?!
แต่สำหรับไรเนอร์กลับมีความเห็นเป็นอย่างอื่นเช่นนั้น
ไร - แต่ชั้นว่าบรรดาทหารทุกนาย..ต่างก็ต้องรู้ตัวดีอยู่แล้วละว่า ภารกิจ ในครั้งนี้ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีโอกาสสำเร็จได้...ไม่แน่บางทีพลุสัญญาณนั่นอาจจะส่งมาจากพวกหน่วยอื่นไม่ใช่ของหัวขบวนทัพก็ได้
แต่สำหรับอาร์มิน มันคือสถานการณ์ที่ไม่ว่ายังไง มันอาจจะเป็นตัวเลือกเพียงอย่างเดียวสำหรับตอนนี้ก็เป็นได้ เพราะงั้นหลังว่าจบตัวเองได้รีบยิงพลุสัญญาณเพื่อรับคำสั่งโดยทันที
อาร์ - หน้าที่ของพวกเราตอนนี้คือทำตามคำสั่งเท่านั้น
Attack on Titan Ep.18 นางฟ้ามาโปรด X ป่าพฤกษายักษ์ X ดั่งฟ้าถล่มแผ่นดินทลาย
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ดูผิดปกติไปหน่อย กับเหตุที่ว่า ทำไม "ไททันหญิงถึงได้จากทั้ง 3 คนไปโดยไม่ทราบสาเหตุ" แต่ที่ควรมาห่วงตอนนี้คือ " สถานการณ์ปัจจุบัน " กับ " ความพร้อมในการรบ " ซะมากกว่า
หลังทั้ง 3 คนรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด ก็ต้องรีบตรวจเช็คสภาพของ ลูกทีม และ สัมภาระ โดยเฉพาะขณะนี้ที่ อาร์มิน คงต้องรีบปฐมพยาบาลเบื้องต้นไปก่อน
หน้าที่ของแจนคือ รีบไปตามม้าให้เร็วที่สุด
แจน - ปรี๊ดดดด
หน้าที่ของไรเนอร์คือ ปฐมพยาบาล อาร์มิน พร้อมกับตรวจสอบสภาพเพื่อนร่วมทีมไปด้วย
ไร - อุปกรณ์เคลื่อนย้าย 3D ยังใช้การได้อยู่รึเปล่า ?
อาร์มินเหมือนจะตรวจอย่างถี่ถ้วนดูแล้วไปพร้อมที่หัวตัวเองไรเนอร์ค่อยๆเอาผ้าพันแผลมาพันเพื่อหลุดเลือด น้ำเสียงดูยัง OK
อาร์ - อื้มม.ยังใช้การได้อยู่..ตอนกระเด็นเหมือนเข็มขัดล็อคมันจะปลดออกพอดีนะ
เรื่องอาร์มินคงไม่มีปัญหาแล้ว ที่เหลือคือมาดูทางแจนกันบ้างกับการรีบตามม้ากลับมา
ไร - ค่อยยังชั่วหน่อย..แต่ตอนนี้เราดันมีม้าแค่ตัวเดียวเนี่ยสิ...ถ้าแจนเอาม้ากลับมาได้ก็ยังพอมีทางกลับไปขบวนทัพได้อยู่นะ
ไรเนอร์ยังคงเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่ทางแจน แม้จะใช้ปากทำเสียงนกหวีดเรียกม้าตามที่เรียนมาไปสักเท่าไรม้าก็ไม่มาสักที พลางนึกในใจไปด้วยพยายามเป่าเรียกไปด้วย
แจน - ปรี๊ดดดๆๆๆ
แจน - ( โธ่เว็ย!! ...ทีม้าของไรเนอร์ยังกลับมา..แต่ไหนม้าเราไม่เห็นแม้แต่เงาหัว )
แจน - จะมัวเสียเวลาอยู่ที่นี้ก็ไม่ได้แล้วด้วย
สำหรับทหารราบ การตัดสินใจในสถานการณ์ที่เจอทุกวินาทีคือสิ่งจำเป็น เพราะ หากตัดสินชักช้า สิ่งที่ควรจะต้องรีบทำก็จะไม่ได้ทำ ทั้งอาจส่งผลให้เกิดเรื่องร้ายๆตามมายังหมู่ตัวเอง
กลุ่มของตัวเองในขณะนี้ สถานการณ์คือ " คงต้องตัดใจทิ้งใครสักคนไว้ที่นี้ " ซึ่งแจนคิดอย่างนั้น โดยตัวเลือกที่สุดหยั่งจะคิดได้มีดังต่อไปนี้คือ
- ทิ้งอาร์มินที่ยังเจ็บไว้
- ทิ้งไรเนอร์ไว้เพราะม้าแค่ตัวเดียวไม่อาจรับน้ำหนักของคนได้ถึง 3 คน ทั้งไรเนอร์เองก็ตัวใหญ่เทียบเท่า คน 2 คนด้วยแล้ว
และ ตัวเลือกสุดท้าย
- แจนขออาสาวิ่งออกไปพาม้ากลับมาเอง
แน่นอนสำหรับแจนที่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้วจากสมัยก่อน ตัวเลือกพวกนี้มันโหดร้ายไปหน่อย จากตั้งแต่เมื่อตะกี้ที่แจนหันกลับไปมองต้องรีบหันกลับไปเป่าเรียกม้าต่อด้วยสีหน้าของคนที่พยายามจะหลีกเลี่ยงสิ่งที่ตัวเองคิดให้จงได้
แจน - ( โธ่เว็ย!!! สถานการณ์มันเลวร้ายถึงขนาดทำให้เราต้องมาเลือกแบบนี้เลยเหรอ...เรามันบ้าจริงๆ อุตส่าห์รอดตายมาได้กันหมดเมื่อไม่กี่นาทีนี้เองแต่ในหัวดันมีแต่เรื่องพวกนี้อยู่ได้ )
ทางอาร์มิน สำหรับตัวเองที่พึ่งรอดตายมาได้ ในหัวเริ่มนึกประมวลภาพที่เจอมาเมื่อตะกี้นี้ ของ ไททันหญิง ที่แปลกประหลาดมากๆในด้านพฤติกรรม
ภาพสุดท้ายที่ตัวเองนึกถึงก่อนที่จะถูกเรียกคือ
ภาพจากมุมมองสายตาของตัวเอง ที่เห็นใบหน้าขนาดยักษ์ของไททันหญิง แม้ในตอนนั้นจะมีแสงย้อนจากแสงอาทิตย์และเส้นผมของมันบังปิดใบหน้าเอาไว้ก็ตาม
ไร - เฮ้ย!! อาร์มิน ได้ยินเปล่า ?
อาร์ - เอ๋ !?
ไร - ท่าทางดูนายยังช็อคไม่หายเลยนะ ?
อาร์ - อ๋อ! เปล่าพอดีเอาแต่คิดมากไปหน่อยนะ
ไร - งั้นเหรอ..ตอนนี้พวกเรามีทางเลือกอยู่ไม่มากนะ กับ ท่าทางคงต้องรีบทำด้วยแล้ว
ไร - ดูท่าต้องมีใครสักคนในกลุ่มพวกเราต้องถูกปล่อยให้อยู่ที่นี่แล้วละ
แจน - !
คำพูดของไรเนอร์ที่หลุดออกมาไม่ถึงวินาที สำหรีบแจน มันคือ ความคิดที่ตัวเองพยายามจะลืมมันไปให้เร็วที่สุด แต่กลับต้องมาถูกความคิดนี้สวนกลับมาเล่นงานตัวเองจากปากไรเนอร์
แจนไม่ได้พูดอะไร สีหน้าเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่ในสถานการณ์แบบนี้ ความคิดที่สวนกลับนี้ทำให้ตัวเองไม่อาจแม้แต่จะปรี่ปากพูดอะไรได้ จนมือเลิกเป่าเรียกม้าไม่รู้ตัว
แต่สำหรับอาร์มิน ไม่ใช่อย่างนั้น ทางออกสำหรับปัญหาที่พอแก้ได้ไม่ใช่ว่าจะหมดไปซะทีเดียว
อาร์ - ก่อนอื่นเราว่าควรจะส่งพลุสัญญาณก่อนนะ ..บางทีอาจมีขบวนทัพของตามแนว หน่วย 3 แถว 4 ผ่านมาแถวนี้ใกล้ๆที่ๆพวกเราอยู่ก็ได้
เปรี้ยง!!!
การยิงพลุสัญญาณฉุกเฉินได้เริ่มต้นขึ้นทันทีเมือแจนขออาสายิงเอง
ไร - พวกเราจะรอได้แค่ 3 นาทีเท่านั้นนะ เพราะงั้นก่อนหน้าเราควรจะรีบตัดสินใจกันก่อนว่า....
เรื่องการตัดสินใจสำหรับอาร์มินได้คิดไว้เรียบร้อยแล้ว
อาร์ - ผมเอง
จากปากอาร์มินโดยตรงไม่มีอ้อมค้อมหรือลังเลใดๆ
แจน - หา ?! เฮ้ย!! รออีกหน่อยก็ได้นะอาร์มิน
อาร์ - แต่ผมมีข้อแลกเปลี่ยนคือ...อยากช่วยฝากข้อความบางอย่างจากผมไปด้วย...เป็นไปได้คือขอให้เป็น หัวหน้าเอลวิน เท่านั้น
อาร์มินยอมอยู่ที่นี่โดยมีการแลกเปลี่ยนโดยการขอให้ ทั้ง 2 คนช่วยนำข้อความไปส่งให้กับ เอลวิน แต่ยังไม่ทันจะได้ตกลงกันแต่อย่างใด
ในที่สุด โชคก็เข้าข้างทั้ง 3 คนเข้าให้แล้ว เพราะทันใดนั้นที่ แจน เหลือบไปเห็นบางอย่างกำลังตรงมายังที่ๆพวกตัวเองอยู่
แจน - เฮ้ย!! ไม่ต้องแล้วละ นายไปบอกกับเค้าเองเลยดีกว่า...เพราะเหมือนจะมีคนเจอพวกเราเข้าแล้ว...แถมพ่วงม้ามาถึง 2 ตัวด้วยอีกเว็ยเฮ้ย!!!
ผู้ที่กำลังตรงมาทั้ง 3 คือ บุคคลที่ทั้ง 3 ไม่ทันคาดคิดได้ว่าจะเป็นคนๆนี้ในสถานการณ์เช่นนี้
ทั้ง 3 - เฮือก!!!! ม้าเปล่า 3 ตัว !!! เอ็ย!! คริสต้า
ผู้ที่ปรากฏตัวมาได้ถูกจังหวะเหลือเกิน คือ คริสต้า เพื่อนร่วมรุ่น 104 ที่ใครๆก็รู้จักดี
คริส - ทุกคน!!! เป็นอะไรเปล่า!?
ไม่ช้าอยู่ใย ทั้ง 3 ได้รีบขึ้นม้าเพื่อออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด คริสต้าเองก็ดูจะเป็นห่วงทั้ง 3 เอาเรื่องจนไม่พ้นจะถามไปตอบไประหว่าง แจน กับ อาร์มิน
แจน - ม้าชั้นเองนิ
คริส - อ๋อ!! เด็กนั้นมันกลัวจนวิ่งหนีมาเจอฉันเข้านะ..นี่พวกเธอไปสู้กับไททันมาใช่รึเปล่าเนี่ย
คริส - อาร์มิน เป็นอะไรบ้างมั้ย ?
อาร์ - ยัง OK อยู่บ้างนะ
เพราะความโชคดีที่คริสต้าบังเอิญมาแถวนี้พอดี กับ เพราะม้าของแจน ที่วิ่งหนีมา หลังเห็นพลุสัญญาณเลยรู้จุดที่ทั้ง 3 อยู่ได้
สิ่งที่คริสต้าทำสำหรับไรเนอร์นี้อาจจะเป็นสิ่งที่พูดถึงตัวตนของเธอในสายตาเพื่อนร่วมรุ่นด้วยกันก็ได้ที่ว่า
ไร - คริสต้า..เธอเนี่ยเป็นมิตรกับพวกสัตว์แล้วท่าทางใจดีอย่างน่าประหลาดเลยนะ..แต่ยังไงพวกเราก็เป็นหนี้ชีวิตเธอละน่ะ
สำหรับตัวเธอเอง สิ่งที่ไรเนอร์พูดไปท่าทางไม่ได้ฟังเลยสักนิด ตรงกันข้ามที่เธอกำลังพูดถึงเรื่องในตอนนี้ที่ว่า
สีหน้าที่เธอแสดงออกมาอย่างชัดเจนต่อหน้าทั้ง 3 คนคือ ใบหน้าของหญิงสาวที่เหมือนพึ่งได้ยกภูเขาออกจากอกไปหยกๆ แววตาที่สื่อออกมาแสดงถึงความเป็นห่วงเป็นใย ประกอบกับ การเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเล็กน้อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ก่อนที่จะมีแสงอาทิตย์สาดส่องลงมาราวกับตั้งใจให้มันเป็นการเสริมบรรยากาศความใจดีดั่งนางฟ้าของตนเองก็ไม่ปาน
คริส - โล่งอกไปทีนะ...ชั้นดีใจมากเลยนะ
คริส - ที่ทุกคนไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายจนถึงที่สุดนะ
( ความจริงซึ่งคริสต้าไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ แต่ทั้ง 3 คนที่ได้ยินมาอย่างนั้น )
ทั้ง 3 - ( แม่เจ้า!!! บร๊ะแม่อัคคารินมาโปรด )
แจน - ( แม่เจ้า!! นางฟ้ามาโปรดแท้ๆ )
อาร์ - ( ฟ้ายังเป็นใจให้นะ )
ไร - ( กรูเจอแม่ของลูกกรูแล้วเว็ย )
หลังว่ากันจบก็เริ่มเข้าสถานการณ์ตอนนี้กันต่อ
แจน - รีบกลับไปขบวนทัพดีกว่านะ.. ตอนนี้อาจมีคำสั่งให้ถอยทัพได้อยู่ทุกเมื่อ..ทั้งกลุ่มของหัวหน้าหน่วยก็ยังไม่ได้ถูก " เธอ " เล่นงาน กับ เพราะอะไรก็ไม่รู้ " เธอ " ถึงไปยังทางตรงกันข้ามกับที่หัวหน้าอยู่ด้วย
แจนบอกถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในขณะนี้ แต่เพราะบางคำ ที่พูดกัน อาจทำให้คริสต้า งง อยู่บ้าง กับคำว่า " เธอ " ซึ่งพวกแจนหมายถึง ไททันหญิง
แจน - มันเรื่องบ้าอะไรก็ไม่รู้จริงๆ พวกเราพึ่งออกสำรวจกันไม่ถึงชั่วโมง ดังต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายๆแบบนี้เข้าให้ซะแล้ว...ท่าทางความหวังของมนุษยชาติมันชักจะดำมืดกว่าที่ชั้นจินตนาการไว้ซะอีกนะ
พลางบ่นไปไม่ไกล ตอนนั้นที่ได้มีการยิงพลุสัญญาณสีเขียวชุดใหญ่ ซึ่งหมายถึง
สีเขียว - เปลี่ยนเส้นทางการเดินขบวนทัพ
สิ่งที่แจนเห็นมันคือ การตัดสินใจจากหัวขบวนทัพ นั้นคือ หน่วยของเอลวิน
แจน - ไม่ใช่สัญญาณให้ถอยทัพ ?! แต่เป็นเปลี่ยนเส้นทางขบวนทัพไปในทางเดียวกันหมดเลย ?!
แจน - ยังต้องทำภารกิจต่อไปอีกเหรอ ?!
แต่สำหรับไรเนอร์กลับมีความเห็นเป็นอย่างอื่นเช่นนั้น
ไร - แต่ชั้นว่าบรรดาทหารทุกนาย..ต่างก็ต้องรู้ตัวดีอยู่แล้วละว่า ภารกิจ ในครั้งนี้ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีโอกาสสำเร็จได้...ไม่แน่บางทีพลุสัญญาณนั่นอาจจะส่งมาจากพวกหน่วยอื่นไม่ใช่ของหัวขบวนทัพก็ได้
แต่สำหรับอาร์มิน มันคือสถานการณ์ที่ไม่ว่ายังไง มันอาจจะเป็นตัวเลือกเพียงอย่างเดียวสำหรับตอนนี้ก็เป็นได้ เพราะงั้นหลังว่าจบตัวเองได้รีบยิงพลุสัญญาณเพื่อรับคำสั่งโดยทันที
อาร์ - หน้าที่ของพวกเราตอนนี้คือทำตามคำสั่งเท่านั้น