เราคบกับแฟนมาเกือบ 7 ปีแล้ว ตอนนี้ก็เรียนมหาลัยอยู่ทั้งคู่ค่ะ มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งตอนคบกันได้ 3 ปี
ตัวเราเองรู้สึกว่าทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องลงไป เหมือนเป็นชิงสุกก่อนห่าม แต่ก็มีความคิดว่าจะเลือกผู้ชายคนนี้ อยากมีอนาคตกับผู้ชายคนนี้ อยากให้เค้าเป็นคนแรกและคนสุดท้าย อยากให้เค้าดูแลและรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำกันไป คือเราคิดว่าที่เราชิงสุกก่อนห่ามไปนั้น
มันคงจะไม่เสียหายมากนักถ้าสุดท้ายแล้วผู้ชายคนนี้จะเป็นคนที่เราแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วย
เหมือนเป็นการทำให้สิ่งที่ไม่ถูกต้องมันถูกต้องมากขึ้น ซึ่งฝ่ายชายเค้าก็จริงจังกับเรานะคะ คบกันมาก็ซื่อสัตย์ต่อกันทุกอย่าง แต่หลายครั้งที่ทะเลาะกันรุนแรงจนถึงขั้นบอกเลิกกัน เค้าจะเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อนเสมอ เราก็เป็นคนตามง้อเค้าตลอด
ด้วยเหตุผลว่ารักและต้องการให้เค้ารับผิดชอบตัวเราด้วย
เลยกลายเป็นว่าเราต้องตามง้องอนเค้าตลอด บางทีก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นของตาย เหมือนฝ่ายชายเค้าจะได้ใจด้วยว่าไม่ว่ายังไง
เราก็จะไม่ไปจากเค้าแน่นอน จึงมีหลายครั้งมาก ที่เค้าทำอะไรผิดแล้วเค้านิ่งเฉยแล้วเราต้องเป็นฝ่ายโทรไปหาเค้าก่อน
พอบอกเค้าว่าเค้าผิดทำไมเค้าไม่ทำอะไรเลย ไม่ขอโทษอะไรเลย เค้าก็จะบอกว่าไม่รู้สิลืมไปแล้ว
ถามว่าเรารักเค้ามั้ยเราก็ยังรักเค้าเหมือนเดิมนะคะ แต่พอเจออะไรแบบนี้บ่อยๆถี่ๆ เข้า มันรู้สึกเสียใจ เหนื่อยใจ
และยิ่งแย่ที่เค้าเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่แคร์เรา ไม่ใส่ใจ ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิด
ที่ยังอยู่กับเค้ามาจนทุกวันนี้เหตุผลหลักก็คือรักเค้า ผูกพันกับเค้า และก็คิดด้วยว่าเค้าก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เค้าทำไว้กับเราด้วย
เราควรจะอดทนจนกว่าเค้าจะรับผิดชอบชีวิตเราได้ หรือเราควรจะพอกับการแกล้งหลับหูหลับตาในสิ่งที่เค้าทำซักที
ขอคำปรึกษาเพื่อเป็นแนวทางออกให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
[ขอคำปรึกษาปัญหาความรักค่ะ]--ควรอยู่หรือไป?--
ตัวเราเองรู้สึกว่าทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องลงไป เหมือนเป็นชิงสุกก่อนห่าม แต่ก็มีความคิดว่าจะเลือกผู้ชายคนนี้ อยากมีอนาคตกับผู้ชายคนนี้ อยากให้เค้าเป็นคนแรกและคนสุดท้าย อยากให้เค้าดูแลและรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำกันไป คือเราคิดว่าที่เราชิงสุกก่อนห่ามไปนั้น
มันคงจะไม่เสียหายมากนักถ้าสุดท้ายแล้วผู้ชายคนนี้จะเป็นคนที่เราแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วย
เหมือนเป็นการทำให้สิ่งที่ไม่ถูกต้องมันถูกต้องมากขึ้น ซึ่งฝ่ายชายเค้าก็จริงจังกับเรานะคะ คบกันมาก็ซื่อสัตย์ต่อกันทุกอย่าง แต่หลายครั้งที่ทะเลาะกันรุนแรงจนถึงขั้นบอกเลิกกัน เค้าจะเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อนเสมอ เราก็เป็นคนตามง้อเค้าตลอด
ด้วยเหตุผลว่ารักและต้องการให้เค้ารับผิดชอบตัวเราด้วย
เลยกลายเป็นว่าเราต้องตามง้องอนเค้าตลอด บางทีก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นของตาย เหมือนฝ่ายชายเค้าจะได้ใจด้วยว่าไม่ว่ายังไง
เราก็จะไม่ไปจากเค้าแน่นอน จึงมีหลายครั้งมาก ที่เค้าทำอะไรผิดแล้วเค้านิ่งเฉยแล้วเราต้องเป็นฝ่ายโทรไปหาเค้าก่อน
พอบอกเค้าว่าเค้าผิดทำไมเค้าไม่ทำอะไรเลย ไม่ขอโทษอะไรเลย เค้าก็จะบอกว่าไม่รู้สิลืมไปแล้ว
ถามว่าเรารักเค้ามั้ยเราก็ยังรักเค้าเหมือนเดิมนะคะ แต่พอเจออะไรแบบนี้บ่อยๆถี่ๆ เข้า มันรู้สึกเสียใจ เหนื่อยใจ
และยิ่งแย่ที่เค้าเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่แคร์เรา ไม่ใส่ใจ ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิด
ที่ยังอยู่กับเค้ามาจนทุกวันนี้เหตุผลหลักก็คือรักเค้า ผูกพันกับเค้า และก็คิดด้วยว่าเค้าก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เค้าทำไว้กับเราด้วย
เราควรจะอดทนจนกว่าเค้าจะรับผิดชอบชีวิตเราได้ หรือเราควรจะพอกับการแกล้งหลับหูหลับตาในสิ่งที่เค้าทำซักที
ขอคำปรึกษาเพื่อเป็นแนวทางออกให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ