ต้นไม้ของฉัน

ถ้ามองเผินๆ ต้นไม้ต้นนี้ก็เป็นแค่ต้นไม้ต้นหนึ่ง เพียงเท่านั้น

ไม่ได้มีอะไรพิเศษไปกว่า ต้นบอนที่เขาใช้ประดับบ้าน

แต่ใครจะรู้บ้างว่าในครั้งหนึ่งของชีวิตเจ้าต้นไม้นี้...มันเคยผ่านอะไรมาบ้าง?

ในปี2554ที่เกิดอุทกภัยน้ำท่วมใหญ่ น้ำท่วมบ้านของเราไปเกือบ2เดือน

ข้าวของเสียหาย ตกงาน พ่อเสียกะทันหัน เงินเก็บหมด

ทุกอย่างตอนนั้นดูสิ้นหวังมาก

หลังน้ำแห้งเรากลับมาล้างบ้านเช่า หางานใหม่ อยู่แบบซังกะตาย ท้อแท้

เราเก็บกระถางต้นไม้เก่าๆที่เหลือๆจากน้ำท่วม แต่ต้นไม้ที่ปลูกตายหมด

เอามาพรวนดินเก่า ซื้อต้นไม้มาลงใหม่ ใช้เวลาที่ไม่อยากจะสุงสิงกับใคร

นอกจากเวลาทำงานมาขลุกอยู่กับต้นไม้ รดน้ำพรวนดินไปๆ

บางวันก็ร้องไห้ หดหู่ ต้นไม้ที่ปลูกจากดินเก่า ก็ค่อยๆโตขึ้นๆ

แต่ที่น่าแปลกคือ ทำไมมีใบอะไรแปลกๆงอกขึ้นมา ?



เราก็ยังรดพรวนดินต่อไปจนในที่สุด

ไอ้ต้นที่มันจมน้ำไปตั้ง2เดือนมันก็โผล่ขึ้นมาจนตอนนี้มันแตกกอ

กลายเป็นต้นที่เห็นในรูป ไม่เพียงเท่านั้น

เราขยายใส่กระถางไปแจกเพื่อนๆหลายๆคน

เรากลับมามีรอยยิ้มและสู้อีกครั้ง

ต้นไม้ที่มันเหลือแค่ราก มันยังพยายามที่จะแตกกอใหม่

ขอเพียงโอกาสที่จะมีใครรดน้ำพรวนดินมัน แล้วเรา มีแขนมีขา เดินไปไหนก็ได้

ไม่ได้อาศัยอยู่แค่กระถาง เหมือนต้นไม้

ทำไมเราจะพยายามที่จะมีชีวิตพยายามที่จะยิ้มรับวันใหม่ไม่ได้ ^^



จากน้องที่น่ารักคนนึงของเรา(น้องมานี) อ่านเเล้วกินใจดี เลยเอามาเเชร์
เเท็กภาคกลาง เพราะน้องคน กรุงเก่า
เเท็ก อันอื่นๆอยากให้เอาความเข้มเเข็งน้องเราเปนเเบบอย่าง สู้ๆ