[img](null)[/img]
เรามักจะปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยที่ไม่ได้อะไร การที่เราตื่นเช้าจะทำให้เราได้มีเวลาเรียนรู้โลกมากขึ้น
วันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ชั้นใช้รถประจำทางในการเดินทาง เวลาที่นั่งรถชั้นมักจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นโน้นเล่นนี่ และก็ไม่พลาดที่จะฟังเพลง พอสักแปปก็ได้ละสายตาจากหน้าจอไปที่หน้าต่าง ชั้นมองไปยังวิวข้างทาง เส้นทางเดิมที่เคยนั่งผ่านทุกวันเพื่อไปเรียน สักพักป้ากระเป๋ารถเมล์ก็ได้หย่อนก้นลงมาเบาะตรงหน้าชั้น ทีแรกก็ไม่ชั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ทว่า ถ้าไม่ได้ยินเสียงถอนหายใจของป้าเขา ชั้นก็ได้นึกสนุก เลยหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปป้า สัก 2 3 รูป หามุมสวยๆ แต่งภาพสวยๆ แล้วก็อัพลงอินตราแกรม แล้วตบด้วยคำคมเท่ห์ๆ และรายงานความเคลื่อนไหวไปในตัว ในขณะที่สนุกกับการแต่งรูปนั้น มีความคิด คิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวชั้น ว่า ป้าเขาทำทุกวันนี้เพื่อใคร?? กี่เช้าที่ต้องตื่นมา แต่งตัว เพื่ออกมาทำงานเป็นกระเป๋ารถเมล์ กี่สายที่ต้องฉีกตั๋วให้กับผู้คนมากหน้าหลายตา กี่เย็นที่เหนื่อยล้ากว่าจะได้กลับ เราก็แอบคิดแทนป้า ว่า ที่ทำอยู่ทุกวันนี้เพื่อใคร ถ้าไม่ใช้เพื่อลูก และ ครอบครัวหรอกหรอ
กี่เช้าที่แม่ต้องตื่น กี่สายที่แม่ต้องอดทน กี่เย็นที่แม่ต้องเหนื่อยล้า ขอแค่ให้เจ้ากินอิ่ม นอนหลับ แค่นี้แม่ก็หายเหนื่อยล่ะ อย่าโกรธท่านเลยที่ท่านด่าว่าเรา อย่าหงุดหงิดท่านเลยที่ท่านจุนจ้านกับเรา ที่เขาทำทั้งหมด เพราะคำว่า"รัก" คำเดียว
เรามีกี่พรุ่งนี้
เรามักจะปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยที่ไม่ได้อะไร การที่เราตื่นเช้าจะทำให้เราได้มีเวลาเรียนรู้โลกมากขึ้น
วันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ชั้นใช้รถประจำทางในการเดินทาง เวลาที่นั่งรถชั้นมักจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นโน้นเล่นนี่ และก็ไม่พลาดที่จะฟังเพลง พอสักแปปก็ได้ละสายตาจากหน้าจอไปที่หน้าต่าง ชั้นมองไปยังวิวข้างทาง เส้นทางเดิมที่เคยนั่งผ่านทุกวันเพื่อไปเรียน สักพักป้ากระเป๋ารถเมล์ก็ได้หย่อนก้นลงมาเบาะตรงหน้าชั้น ทีแรกก็ไม่ชั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ทว่า ถ้าไม่ได้ยินเสียงถอนหายใจของป้าเขา ชั้นก็ได้นึกสนุก เลยหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปป้า สัก 2 3 รูป หามุมสวยๆ แต่งภาพสวยๆ แล้วก็อัพลงอินตราแกรม แล้วตบด้วยคำคมเท่ห์ๆ และรายงานความเคลื่อนไหวไปในตัว ในขณะที่สนุกกับการแต่งรูปนั้น มีความคิด คิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวชั้น ว่า ป้าเขาทำทุกวันนี้เพื่อใคร?? กี่เช้าที่ต้องตื่นมา แต่งตัว เพื่ออกมาทำงานเป็นกระเป๋ารถเมล์ กี่สายที่ต้องฉีกตั๋วให้กับผู้คนมากหน้าหลายตา กี่เย็นที่เหนื่อยล้ากว่าจะได้กลับ เราก็แอบคิดแทนป้า ว่า ที่ทำอยู่ทุกวันนี้เพื่อใคร ถ้าไม่ใช้เพื่อลูก และ ครอบครัวหรอกหรอ
กี่เช้าที่แม่ต้องตื่น กี่สายที่แม่ต้องอดทน กี่เย็นที่แม่ต้องเหนื่อยล้า ขอแค่ให้เจ้ากินอิ่ม นอนหลับ แค่นี้แม่ก็หายเหนื่อยล่ะ อย่าโกรธท่านเลยที่ท่านด่าว่าเรา อย่าหงุดหงิดท่านเลยที่ท่านจุนจ้านกับเรา ที่เขาทำทั้งหมด เพราะคำว่า"รัก" คำเดียว