ร้างลาจากการดูหนังเกาหลีมานานมาก เห็นกระทู้บ่อยๆจนสงสัย อะไรคือ I hear you voice จนมีคนแนะนำให้ดู ใช้เวลาไปสี่วันก็ดูจบ ประทับละครเรื่องนี้ตั้งแต้ต้นจนจบ โดยเฉพาะตอนสุดท้าย มีประโยคเด็ดๆที่ประทับใจมาก เลยอยากรวบรวมมาแบ่งปัน
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ถ้าเราใช้ชีวิตแบบนั้น โลกนี้คงมีแต่ความสับสบวุ่นวาย คนที่ทำไม่ดีกับเรา เขาอิจฉาเรา อย่าได้ไปเกลียดคนพวกนั้นเลย
แต่จงเสียใจและเวทนาเขา เราเกิดมาไม่ได้มีชีวิตยืนยาวพอที่จะรักใครอย่างนั้นหรอกหรือ - แม่ทนายจาง
นั่นแหละ กฏหมาย เหนื่อสิ่งอื่นใด กฏหมายต้องไร้ความรู้สึก - อัยการซอ
กฏหมายควรจะหนักแน่นอย่างที่คุณว่า แต่กฏหมายก็ต้องมีหัวใจด้วย - ผู้พิพากษาพัดลม
ทั้งๆที่รู้ว่าผิด แต่ไม่ยอมรับผิด มันโดดเดี่ยวนะ มันไม่ทางถูกเพียงแค่เราบอกว่ามันถูก การพูดแบบนั้นมันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
ทั้งๆที่รู้ว่าผิด แต่ยังดื้อ มันเป็นบาปในใจ ใช้ชีวิติอย่างนั้นมันโดดเดี่ยว และไม่มีใครอยากอยู่ใก้ล - ทนายชากวานอู
ต่อไปเป็นตอนซูฮาไปสัมภาษณ์ตำรวจ เป็นคำตอบสรุปที่ตรงกับตัวละครทุกตัวและน่าประทับใจมากๆ
ทนายชากวานอู
เขาเป็นคนที่เชื่อใจคนอื่นมากเกินไป จนบางครั้งอาจจะดูเหมือนคนโง่ไปสักนิด แต่ด้วยความเชื่อใจนั้น เขาเปลี่ยนแปลงผู้คน ทำให้ผมยอมรับว่าเขาเป็นผู้ใหญ่และเป็นคนที่ดีเยี่ยม
อัยการซอโดยอน
ตลคนที่เชื่อมันในตัวเองขนาดนั้น คนแบบนั้นยังยอมรับว่าผิดและขอโทษ คนที่สำนึกได้และขอโทษคิคนที่ดีเยี่ยม
มินจุงกุก
คนที่แสดงให้เห็นถึงทางเดินที่ไม่ควรเดินตาม คนที่ใช้ชีวิตแบบเดรัจฉานในร่างมนุษย์ คือคนที่ยังไม่โตและน่าเวทนา
ทนายจางเฮซอง
คนที่ไร้มารยาทและไม่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน คนแบบนั้นเริ่มต่อสู้เพื่อความจริงและมองดูผู้อื่น คนคนนั้น ทำให้ผมรู้ว่าการปกป้องคนอื่นสำคัญเพียงใด และการรับฟังเรื่องราวของคนอื่นสำคัญแค่ไหน
หนังจบด้วยฉากที่ทนายจางบอกกับลูกความด้วยภาษามือว่า "ฉันได้ยินทุกอย่างที่คุณพูด ฉันจะรับฟังเรื่องราวจากมุมมองของคุณ ฉันเป็นทนายของคุณ" มันเป็นตอนจบที่น่าประทับใจมากและจบได้ตรงกับชื่อเรื่องแบบลึกซึ้งจริงๆ
มีอีกคำพูดที่ชอบ แต่หาไม่เจอว่ามันอยู่ตอนไหน เป็นตอนที่ซูฮาเดินไปเจอเด็กนักเรียนแล้วไปอ่านความคิดของนักเรียนว่า โลกนี้สงบสุขได้ด้วยคำลวง เพราะความจริงเป็นสิ่งที่เจ็บปวด เราจึงมักจะเลือกเอ่ยคำโกหกเพื่อคลายความกังวลใจ
ประโยคเหล่านี้นอกจากจะกินใจแล้ว มันยังสามารถเอามาใช่ได้ในชีวิตประจำวัน เป็นแง่คิดที่ดีมากๆที่ได้จากละครเรื่องนี้ ใครชอบตอนไหน มาแบ่งปันกันอีกนะคะ
ปล ซูฮาเป็นตัวละครที่ทำให้เข้าใจคำว่า ลูกแมวหลงทางมันเป็นยังไง ตอนที่ความจำเสื่อม ทั้งสีหน้า แววตา ท่าทางมันใช่เลย น่าสงสาร ดูน่าปกป้องมากๆ มามะ อยากให้มีแมวหน้าตาแบบนี้หลงทางมาหานูน่าสักคน
ปล 2 เพิ่งมารู้หลังจากดูจบ ว่าในพันทิพย์ ก็เรียกซูฮา ว่าลูกแมวเหมือนกัน 55
ละครเรื่องนี้มันทั้งอิน และ ฟิน จริงๆ ชอบมากค่ะ I hear your voice
ละครจบ อารมณ์ไม่จบ รวมประโยคประทับใจจาก I hear you voice
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ถ้าเราใช้ชีวิตแบบนั้น โลกนี้คงมีแต่ความสับสบวุ่นวาย คนที่ทำไม่ดีกับเรา เขาอิจฉาเรา อย่าได้ไปเกลียดคนพวกนั้นเลย
แต่จงเสียใจและเวทนาเขา เราเกิดมาไม่ได้มีชีวิตยืนยาวพอที่จะรักใครอย่างนั้นหรอกหรือ - แม่ทนายจาง
นั่นแหละ กฏหมาย เหนื่อสิ่งอื่นใด กฏหมายต้องไร้ความรู้สึก - อัยการซอ
กฏหมายควรจะหนักแน่นอย่างที่คุณว่า แต่กฏหมายก็ต้องมีหัวใจด้วย - ผู้พิพากษาพัดลม
ทั้งๆที่รู้ว่าผิด แต่ไม่ยอมรับผิด มันโดดเดี่ยวนะ มันไม่ทางถูกเพียงแค่เราบอกว่ามันถูก การพูดแบบนั้นมันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
ทั้งๆที่รู้ว่าผิด แต่ยังดื้อ มันเป็นบาปในใจ ใช้ชีวิติอย่างนั้นมันโดดเดี่ยว และไม่มีใครอยากอยู่ใก้ล - ทนายชากวานอู
ต่อไปเป็นตอนซูฮาไปสัมภาษณ์ตำรวจ เป็นคำตอบสรุปที่ตรงกับตัวละครทุกตัวและน่าประทับใจมากๆ
ทนายชากวานอู
เขาเป็นคนที่เชื่อใจคนอื่นมากเกินไป จนบางครั้งอาจจะดูเหมือนคนโง่ไปสักนิด แต่ด้วยความเชื่อใจนั้น เขาเปลี่ยนแปลงผู้คน ทำให้ผมยอมรับว่าเขาเป็นผู้ใหญ่และเป็นคนที่ดีเยี่ยม
อัยการซอโดยอน
ตลคนที่เชื่อมันในตัวเองขนาดนั้น คนแบบนั้นยังยอมรับว่าผิดและขอโทษ คนที่สำนึกได้และขอโทษคิคนที่ดีเยี่ยม
มินจุงกุก
คนที่แสดงให้เห็นถึงทางเดินที่ไม่ควรเดินตาม คนที่ใช้ชีวิตแบบเดรัจฉานในร่างมนุษย์ คือคนที่ยังไม่โตและน่าเวทนา
ทนายจางเฮซอง
คนที่ไร้มารยาทและไม่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน คนแบบนั้นเริ่มต่อสู้เพื่อความจริงและมองดูผู้อื่น คนคนนั้น ทำให้ผมรู้ว่าการปกป้องคนอื่นสำคัญเพียงใด และการรับฟังเรื่องราวของคนอื่นสำคัญแค่ไหน
หนังจบด้วยฉากที่ทนายจางบอกกับลูกความด้วยภาษามือว่า "ฉันได้ยินทุกอย่างที่คุณพูด ฉันจะรับฟังเรื่องราวจากมุมมองของคุณ ฉันเป็นทนายของคุณ" มันเป็นตอนจบที่น่าประทับใจมากและจบได้ตรงกับชื่อเรื่องแบบลึกซึ้งจริงๆ
มีอีกคำพูดที่ชอบ แต่หาไม่เจอว่ามันอยู่ตอนไหน เป็นตอนที่ซูฮาเดินไปเจอเด็กนักเรียนแล้วไปอ่านความคิดของนักเรียนว่า โลกนี้สงบสุขได้ด้วยคำลวง เพราะความจริงเป็นสิ่งที่เจ็บปวด เราจึงมักจะเลือกเอ่ยคำโกหกเพื่อคลายความกังวลใจ
ประโยคเหล่านี้นอกจากจะกินใจแล้ว มันยังสามารถเอามาใช่ได้ในชีวิตประจำวัน เป็นแง่คิดที่ดีมากๆที่ได้จากละครเรื่องนี้ ใครชอบตอนไหน มาแบ่งปันกันอีกนะคะ
ปล ซูฮาเป็นตัวละครที่ทำให้เข้าใจคำว่า ลูกแมวหลงทางมันเป็นยังไง ตอนที่ความจำเสื่อม ทั้งสีหน้า แววตา ท่าทางมันใช่เลย น่าสงสาร ดูน่าปกป้องมากๆ มามะ อยากให้มีแมวหน้าตาแบบนี้หลงทางมาหานูน่าสักคน
ปล 2 เพิ่งมารู้หลังจากดูจบ ว่าในพันทิพย์ ก็เรียกซูฮา ว่าลูกแมวเหมือนกัน 55
ละครเรื่องนี้มันทั้งอิน และ ฟิน จริงๆ ชอบมากค่ะ I hear your voice