คุณเคยรู้สึกไหมว่า ทำไมคนอื่นๆที่ใกล้ชิดคุณจึงไม่เคยเข้าใจคุณ

ผมเองเป็นคนหนึ่งที่มีครอบครัวแล้ว ผมแต่งงานตั้งแต่อายุ 24 ปี ผมกับแฟนไม่ได้คบกันมาก่อน
ง่ายๆคือ ไม่ได้รักกันมาก่อน เหตุผลที่ผมแต่งงานคือ ผมหนีปัญหาส่วนตัว
พ่อแม่รู้จัก ผมโอเค แต่งงาน เวลาผ่านไปหลายปี ผมเริ่มรู้สึกว่า เราสองคนเข้ากันไม่ได้เลย ทั้งแนวคิด นิสัย การศีกษา ความชอบ
ที่ผ่านมา ผมพยายามปรับตัวเข้าหาแฟนอยู่เสมอ เพื่อให้แฟนปรับนิสัยให้เข้ากับผมบ้าง ง่ายๆ เช่น มีความอ้อนกันบ้าง คุยหวานกันบ้าง
อะไรก็ได้ที่ออกในแนวที่คู่แฟนทำกันเวลารักกัน แฟนผมจะออกในแนวผู้ใหญ่ ทำงาน ไม่มีความหวานเลย
เป็นแบบนี้ตั้งแต่เริ่มแต่งงานแล้ว มีแต่เรื่องหน้าที่ เท่านั้น  
ผมมีปัญหาครอบครัวสมัยเด็กๆ จึงต้องการความหวาน หรือที่เรียกว่า ความรัก ในการหล่อเลี้ยงจิตใจ
นานๆไป ผมเริ่มจะหมดความอดทนในการใช้ชีวิตคู่ แต่ที่อยู่กันนาน เพราะเห็นแก่ลูกๆ
ทำให้ความสุขของชีวิตที่ผ่านมาลดน้อยลง เหมือนชีวิตคู่รักอื่นๆ ที่อยู่ด้วยความรัก ความเข้าใจ
เริ่มแรกผมอยู่ด้วยความตื่นเต้นแบบเริ่มมีครอบครัว ต่อมาอยู่ด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ
ซ้ำร้าย เวลาเกิดปัญหาหนักๆในชีวิต ผมคนเดียวที่ต้องรับความเครียดอยู่เพียงคนเดียว
ต้องเข้าใจผมหน่อยว่า เริ่มแรกเราอยู่ด้วยกันแบบคนแปลกหน้า นานๆไป อยู่แบบความรับผิดชอบ
แค่มานั่งเขียนโพสระบายนี้ ผมก็สบายใจขึ้น