[งานเสวนา]วัฒนธรรมไม่ใช่แค่ด้านดี แต่คือวิถี กิน-ขี้-ปี้-นอน!!

'ศิลปะ เป็นภาษาสันสกฤต มีความหมายดั้งเดิมว่าความรู้ (ของความเป็นมนุษย์) ตรงกับคำบาลีว่าสิปปะ ภาษาอังกฤษว่า knowledge

สมัยหลังๆ ต่อมา ศิลปะ, สิปปะ เปลี่ยนไปหมายถึงงานช่างเท่านั้น เช่น ช่างเขียน, ช่างปั้น, ช่างแกะ, ช่างสลัก, ช่างฟ้อน, ช่างดีด สี ตี เป่า, ฯลฯ แล้วเพิ่งบัญญัติศัพท์ใหม่เรียกผู้ทำงานช่างว่าศิลปิน

วัฒนธรรม คือ วิถีชีวิตของคนมีทั้งดีและไม่ดี ตั้งแต่เกิด แก่ เจ็บ ตาย จนถึง กิน ขี้ ปี้ นอน

ครูบาอาจารย์ผู้ใหญ่ อธิบายว่าวัฒนธรรมหมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน และคนกับธรรมชาติ ซึ่งเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่หยุดนิ่งตายตัว

วิถีอย่างนี้มีเหมือนกันหมดทั่วทั้งอุษาคเนย์ที่อยู่ในเขตมรสุมเดียวกัน รู้จักทั่วไปว่าอาเซียน จึงเรียกวัฒนธรรมร่วมของอาเซียน
วัฒนธรรม เป็นคำผูกขึ้นใหม่ ถอดจากภาษาอังกฤษว่า culture'

ข้อความส่วนหนึ่งจากเอกสารประกอบการบรรยายในหัวข้อ ‘ศิลปะและวัฒนธรรมร่วมของอาเซียน’ โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ ผู้ก่อตั้ง อดีตบรรณาธิการนิตยสารศิลปวัฒนธรรม คอลัมนิสต์ฝีปากคม ที่จะมาพร้อมวงปี่พาทย์ เล่นเพลงสิบสองภาษา โดย ครูสมชาย ทับพร จากกรมศิลปากร

เสาร์ที่ 10 สิงหาคมนี้ 14.00-16.00 น. ณ ห้องเอนกประสงค์ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร มีเอกสารการบรรยายแจกพร้อมเนื้อเพลง จ้าาาาา

ที่มา: แฟนเพจ 'เมด อิน อุษาคเนย์'