"คุณยายในสายตาของหลาน"
"เมื่อหลายปีก่อน เด็กหญิงวัย4ขวบ ชื่อ ซานดรา หลุยส์ โดตี ซึ่งนั่งอยู่บนม้านั่งทรงสูงในร้านดอกไม้ และกำลังมองคุณยายจัดดอกไม้ให้ลูกค้า ยายกับหลานมักได้คุยกันเสมอ ซานดราได้บรรยายภาพของคุณยายที่เธอมองเห็น และคุณยายก็เป็นผู้จดบันทึกถ้อยคำเหล่านั้นเอาไว้ คำบรรยายของซานดราได้รับการเล่าขานไปทั่วทุกมุมโลก ปัจจุบันนี้เด็กหญิงซานดราคือ นางแอนดรูว์ เดอ มาเทีย เธอได้อนุญาตให้ผมนำบทบรรยายนั้นมารวมไว้ในหนังสือเล่มนี้ บทบรรยายที่มีชื่อว่า"คุณยายคืออะไร"
คุณยายคือผู้หญิงที่ไม่มีลูกเป็นของตนเอง ดังนั้นเธอจึงแอบไปหลงรักลูกตัวน้อยของคนอื่น คุณตาเป็นคุณยายแบบผู้ชาย คุณตามักจะไปเดินเล่นกับเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ พูดคุยกันเรื่องตกปลาและรถแทรกเตอร์ คุณยายเป็นคนว่างงาน อยากพบเมื่อไหร่เป็นได้เห็นเมื่อนั้น คุณยายเป็นคนแก่ เล่นแรงก็ไม่ได้ วิ่งก็ไม่เร็ว แต่ก็พอจะขับรถพาไปห้างสรรพสินค้า หรือพาไปเล่นม้าตุ๊กตาได้ ซึ่งคุณยาบมักจะมีเหรียญไว้พร้อมหยอดเสมอ เวลาที่คุณยายพาพวกเราไปเดินเล่น คุณยายจะลดฝีเท้าลงเมื่อผ่านใบไม้สีสวยและหนอนคืบ และไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเร่งพวกเราให้เดินเร็วขึ้น
คุณยายมักจะเป็นหญิงร่างอ้วน แต่ก็ไม่อ้วนเกินกว่าจะก้มลงผูกเชือกรองเท้าให้หลานๆ คุณยายมักจะสวมแว่น สวมชุดชั้นในตลกๆ ปลดเหงือกปลดฟันออกมาล้างได้ คุณยายไม่ต้องฉลาดนักก็ได้ แค่ตอบคำถามว่า ทำไมหมาเกลียดแมว แล้วทำไมพระเจ้าเป็นโสดได้ก็พอ คุณยายไม่พูดภาษาเด็กเหมือนคุณลุงคุณป้า เพราะภาษาเด็กยากจะเข้าใจ ในยามที่คุณยาบอ่านหนังสือให่พวกเราฟัง ไม่เคยและไม่เคยที่จะข้ามตอนใดตอนหนึ่ง และไม่รังเกียจที่จะอ่านเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก
ซานดราจบลงด้วยประโยคที่ว่า"เราทุกคนน่าจะพยายามหาคุณย่าหรือคุณยายไว้สักคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าที่บ้านไม่มีโทรทัศน์ ทั้งนี้เพราะคุณยายเป็นผู้ใหญ่พวกเดียวที่มีเวลาว่าง"
ซานดราบอกเราไว้ชัดเจนแล้วว่า ผู้ใหญ่ที่มีค่าที่สุดสำหรับเด็กคือผู้ใหญ่ที่มีความเมตตา สำนึกถึงคุณค่าของสิ่งดีๆในชีวิต และไม่ยุ่งวุ่นวายเกินกว่าจะรักเด็ก..."
....
บทความดีๆ จากHome with a heart โดย Dr.James C Dobson อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ เลยอยากนำมาแบ่งปัน
คุณยายคืออะไร
"เมื่อหลายปีก่อน เด็กหญิงวัย4ขวบ ชื่อ ซานดรา หลุยส์ โดตี ซึ่งนั่งอยู่บนม้านั่งทรงสูงในร้านดอกไม้ และกำลังมองคุณยายจัดดอกไม้ให้ลูกค้า ยายกับหลานมักได้คุยกันเสมอ ซานดราได้บรรยายภาพของคุณยายที่เธอมองเห็น และคุณยายก็เป็นผู้จดบันทึกถ้อยคำเหล่านั้นเอาไว้ คำบรรยายของซานดราได้รับการเล่าขานไปทั่วทุกมุมโลก ปัจจุบันนี้เด็กหญิงซานดราคือ นางแอนดรูว์ เดอ มาเทีย เธอได้อนุญาตให้ผมนำบทบรรยายนั้นมารวมไว้ในหนังสือเล่มนี้ บทบรรยายที่มีชื่อว่า"คุณยายคืออะไร"
คุณยายคือผู้หญิงที่ไม่มีลูกเป็นของตนเอง ดังนั้นเธอจึงแอบไปหลงรักลูกตัวน้อยของคนอื่น คุณตาเป็นคุณยายแบบผู้ชาย คุณตามักจะไปเดินเล่นกับเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ พูดคุยกันเรื่องตกปลาและรถแทรกเตอร์ คุณยายเป็นคนว่างงาน อยากพบเมื่อไหร่เป็นได้เห็นเมื่อนั้น คุณยายเป็นคนแก่ เล่นแรงก็ไม่ได้ วิ่งก็ไม่เร็ว แต่ก็พอจะขับรถพาไปห้างสรรพสินค้า หรือพาไปเล่นม้าตุ๊กตาได้ ซึ่งคุณยาบมักจะมีเหรียญไว้พร้อมหยอดเสมอ เวลาที่คุณยายพาพวกเราไปเดินเล่น คุณยายจะลดฝีเท้าลงเมื่อผ่านใบไม้สีสวยและหนอนคืบ และไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเร่งพวกเราให้เดินเร็วขึ้น
คุณยายมักจะเป็นหญิงร่างอ้วน แต่ก็ไม่อ้วนเกินกว่าจะก้มลงผูกเชือกรองเท้าให้หลานๆ คุณยายมักจะสวมแว่น สวมชุดชั้นในตลกๆ ปลดเหงือกปลดฟันออกมาล้างได้ คุณยายไม่ต้องฉลาดนักก็ได้ แค่ตอบคำถามว่า ทำไมหมาเกลียดแมว แล้วทำไมพระเจ้าเป็นโสดได้ก็พอ คุณยายไม่พูดภาษาเด็กเหมือนคุณลุงคุณป้า เพราะภาษาเด็กยากจะเข้าใจ ในยามที่คุณยาบอ่านหนังสือให่พวกเราฟัง ไม่เคยและไม่เคยที่จะข้ามตอนใดตอนหนึ่ง และไม่รังเกียจที่จะอ่านเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก
ซานดราจบลงด้วยประโยคที่ว่า"เราทุกคนน่าจะพยายามหาคุณย่าหรือคุณยายไว้สักคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าที่บ้านไม่มีโทรทัศน์ ทั้งนี้เพราะคุณยายเป็นผู้ใหญ่พวกเดียวที่มีเวลาว่าง"
ซานดราบอกเราไว้ชัดเจนแล้วว่า ผู้ใหญ่ที่มีค่าที่สุดสำหรับเด็กคือผู้ใหญ่ที่มีความเมตตา สำนึกถึงคุณค่าของสิ่งดีๆในชีวิต และไม่ยุ่งวุ่นวายเกินกว่าจะรักเด็ก..."
....
บทความดีๆ จากHome with a heart โดย Dr.James C Dobson อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ เลยอยากนำมาแบ่งปัน