ขอเกริ่นก่อนนะคะ
เราอายุ24ปี หน้าตาจัดว่าดูดี ฐานะทางบ้านเราคือเป็นพอกินพอใช้ รายได้ไม่มาก รายจ่ายเยอะ หนี้บัตรเครดิตบานเบอะ หนี้ธนาคารหลายล้านเพราะบ้านเรากินอยู่อย่างราชา พ่อกับแม่ซื้อทุกอย่างที่ลุกๆอยากได้ (ขอสงอนไว้อย่าวิจารย์การใช้เงินของบ้านเราเลยนะ) พ่อเราเป็นข้าราชการขั้นสูง มีหน้ามีตาในสังคม
เรากำลังเรียนสาขาวิชาที่ถูกจัดอันดับว่าเป็นคณะที่เด็กไทยหลายๆคนใฝ่ฝัน อีก8เดือนก็จะจบแล้ว
เราคบกับแฟนคนนึง คบกันมาได้จะ9เดือนแล้ว เค้าเป็นผู้ชายธรรมดา บ้านไม่ได้มีฐานะไม่มีหน้าตาทางสังคม เรียนคนละคณะ กำลังเรียนต่อ เค้าดูแลเอาใจใส่เรามาก เค้าเข้าใจเรา รักเรา รุ้วิธีที่จะรับมือกับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของเรา และที่สำคัญเรารักเค้ามาก เราทั้งคู่เคยผิดหวังจากความรักมาแล้ว พอมาเจอกันก็ตัดสินใจคบกันแบบสบายๆ ไม่ต้องวางเเผนอนาคตอะไรมาก อยู่ข้างๆกันไปให้ทุกๆวันเป็นวันที่ดีก็พอ
แต่!!!!
เมื่อวานพ่อกับแม่เรายื่นคำขาดว่าให้เลิกคบกับผู้ชายคนนี้ ถึงขั้นตัดขาดพ่อลูก ด้วยเหตุผลว่า "แฟนเราไม่ดีพอ ฐานะหน้าที่การงานหน้าตาในสังคมไม่มี ไม่สามารถเลี้ยงเราให้สุขสบายอย่างที่พ่อแม่เคยให้ได้ และไม่มีเงินพอจะใช้หนี้ช่วยทางบ้านเราได้" แม่เรานอนร้องไห้เพราะเราไม่ยอมเลิก เราถูกด่าว่า "ไม่รักดี เลี้ยงให้ดีไม่ได้ก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก"
พ่อกับแม่ไม่ฟังเหตุผลของลูก(บ้านเราเลี้ยงมาแบบนี้ พ่อแม่คือพ่อแม่ ไม่ใช่เพื่อนหรือคนที่เราจะเล่าอะไร หรือเม้าท์มอยกันได้)
เราเสียใจมาก ไม่รุ้จะทำอย่างไร เรารักพ่อกับแม่มา่ก เราตั้งใจจะทำงานหาเงินมาให้หนี้ครอบครัวเอง แต่เราไม่เคยคิดรวยทางอ้อม หาสามีเศรษฐี
เราเป็นเด็กดีมาตลอด ตั้งแต่เด็กจนโตเราทำตามพ่อแม่ทุกอย่างที่ทำต้องการ ทุกวันเราจะโทรหาพ่อกับแม่ เช้า-เที่ยง-เย็น เรียกง่ายๆว่าเราเป็นลูกแหง่ เสื้อผ้าไม่เคยซื้อเอง ทำอะไรเองไม่เป็น ไม่เคยตัดสินใจอะไรเอง พอมาถึงเรื่องนี้เราไม่ยอม พ่อกับแม่เลยรับไม่ได้และเสียใจมาก
เราอยากจะขอคำปรึกษาจากทุกคนถึงทางออกนี้ อย่าวิจารย์พ่อกับแม่เราเลยนะ เรารู้ว่าท่านรักและหวังดีกับเราอยากให้เราสุขสบาย
แต่เราแค่อยากอยู่กับคนที่เรารัก ทั้งพ่อแม่และแฟนในเวลาเดียวกัน
ปัญหาคนรักที่ครอบครัวไม่เห็นด้วยค่ะ
เราอายุ24ปี หน้าตาจัดว่าดูดี ฐานะทางบ้านเราคือเป็นพอกินพอใช้ รายได้ไม่มาก รายจ่ายเยอะ หนี้บัตรเครดิตบานเบอะ หนี้ธนาคารหลายล้านเพราะบ้านเรากินอยู่อย่างราชา พ่อกับแม่ซื้อทุกอย่างที่ลุกๆอยากได้ (ขอสงอนไว้อย่าวิจารย์การใช้เงินของบ้านเราเลยนะ) พ่อเราเป็นข้าราชการขั้นสูง มีหน้ามีตาในสังคม
เรากำลังเรียนสาขาวิชาที่ถูกจัดอันดับว่าเป็นคณะที่เด็กไทยหลายๆคนใฝ่ฝัน อีก8เดือนก็จะจบแล้ว
เราคบกับแฟนคนนึง คบกันมาได้จะ9เดือนแล้ว เค้าเป็นผู้ชายธรรมดา บ้านไม่ได้มีฐานะไม่มีหน้าตาทางสังคม เรียนคนละคณะ กำลังเรียนต่อ เค้าดูแลเอาใจใส่เรามาก เค้าเข้าใจเรา รักเรา รุ้วิธีที่จะรับมือกับอารมณ์ขึ้นๆลงๆของเรา และที่สำคัญเรารักเค้ามาก เราทั้งคู่เคยผิดหวังจากความรักมาแล้ว พอมาเจอกันก็ตัดสินใจคบกันแบบสบายๆ ไม่ต้องวางเเผนอนาคตอะไรมาก อยู่ข้างๆกันไปให้ทุกๆวันเป็นวันที่ดีก็พอ
แต่!!!!
เมื่อวานพ่อกับแม่เรายื่นคำขาดว่าให้เลิกคบกับผู้ชายคนนี้ ถึงขั้นตัดขาดพ่อลูก ด้วยเหตุผลว่า "แฟนเราไม่ดีพอ ฐานะหน้าที่การงานหน้าตาในสังคมไม่มี ไม่สามารถเลี้ยงเราให้สุขสบายอย่างที่พ่อแม่เคยให้ได้ และไม่มีเงินพอจะใช้หนี้ช่วยทางบ้านเราได้" แม่เรานอนร้องไห้เพราะเราไม่ยอมเลิก เราถูกด่าว่า "ไม่รักดี เลี้ยงให้ดีไม่ได้ก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก"
พ่อกับแม่ไม่ฟังเหตุผลของลูก(บ้านเราเลี้ยงมาแบบนี้ พ่อแม่คือพ่อแม่ ไม่ใช่เพื่อนหรือคนที่เราจะเล่าอะไร หรือเม้าท์มอยกันได้)
เราเสียใจมาก ไม่รุ้จะทำอย่างไร เรารักพ่อกับแม่มา่ก เราตั้งใจจะทำงานหาเงินมาให้หนี้ครอบครัวเอง แต่เราไม่เคยคิดรวยทางอ้อม หาสามีเศรษฐี
เราเป็นเด็กดีมาตลอด ตั้งแต่เด็กจนโตเราทำตามพ่อแม่ทุกอย่างที่ทำต้องการ ทุกวันเราจะโทรหาพ่อกับแม่ เช้า-เที่ยง-เย็น เรียกง่ายๆว่าเราเป็นลูกแหง่ เสื้อผ้าไม่เคยซื้อเอง ทำอะไรเองไม่เป็น ไม่เคยตัดสินใจอะไรเอง พอมาถึงเรื่องนี้เราไม่ยอม พ่อกับแม่เลยรับไม่ได้และเสียใจมาก
เราอยากจะขอคำปรึกษาจากทุกคนถึงทางออกนี้ อย่าวิจารย์พ่อกับแม่เราเลยนะ เรารู้ว่าท่านรักและหวังดีกับเราอยากให้เราสุขสบาย
แต่เราแค่อยากอยู่กับคนที่เรารัก ทั้งพ่อแม่และแฟนในเวลาเดียวกัน