ขอเกริ่นก่อนนะครับ ผมมาทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯได้ประมาน8เดือนกว่าๆแล้ว เนื่องด้วยสาขาวิชาที่ผมจบมา
ตำแหน่งงานในต่างจังหวัดมีน้อย ไม่ค่อยตรงสายบ้าง จึงได้ดิ้นรนมาอยู่กรุงเทพฯ คิดว่าไหนๆก็เรียนมาแล้วอยากลองทำงานตรงสายดู
แต่ก่อนหน้านี้ก็ได้มาอยู่มาฝึกงาน 2 ครั้ง และมีญาติอยู่ที่นี่ จึงได้มีการแวะเวียนมาหลายต่อหลายครั้ง
แต่ก็ไม่เคยได้ขับมอเตอร์ไซด์บนท้องถนนเลย จนมาทำงานผมก็ได้เอามอเตอร์ไซด์มาขั
บ เพราะลองบวกลบคูณหารกับค่ารถเมล์ดูแล้ว ประหยัดกว่าบานเลยครับ
รถมอไซด์ใช้งานมาประมาณ6ปี ซื้อตั้งแต่ตอนเรียน ลองขับในกรุงเทพฯดูครั้งแรก พระเจ้า! ผมว่าผมขับไวแล้ว
ประมาณ60แต่พี่ๆมอเตอร์ไซด์ท่านอื่นๆขับอย่างกับแข่งกรังปรีเลยครับ เร็วมาก แถมครั้งแรกโดนจักรยานขัยจี้ตรูด
รู้สึกเคว้งไปเลยบอกตรงๆ ฮ่าาๆ
เริ่มเรื่องเลยดีกว่าครับวันนี้ผมออกจากหอประมาณ 7.35 ขับออกมาตามปรกติแวะเติมน้ำมันที่ปั๊มบางจาก
เส้นพัฒนาการครับ (ถนนพัฒนาการคือเส้นหลักที่ผมต้องใช้เดินทางครับ) เติมน้ำมันเสร็จก็ขับออกมา
บิดด้วยความเร็วสุดแรงเกิด 60 กิโลแมวต่อชั่วโมง (แค่60 เครื่องสั่นไปถึงไข่แล้วครับ เรื่องแว๊นนี่ตัดทิ้งไปได้เลย)
ขับมาใก้ลจะถึงโลตัสเอ็กซ์ตร้าพัฒนาการก็เริ่มมองกระจกข้างว่ามีรถตามมาไหมเพราะผมต้องขึ้นสะพานข้ามแยกศรีนครินทร์
ผมเปิดไฟเลี้ยวขวาตั้งแต่เนิ่นๆ มองกระจกข้างสลับกับค่อยๆกระดึ๊บเบี่ยงขวาไปทีละนิด เมื่อรถว่างผมก็เข้าไปในเลน
ที่จะขึ้นสะพานสะพานครับ พอเข้าเลนผมก้ชิดซ้ายไว้เผื่อรถยนต์ตามหลังมาจะได้แซงผ่านผมไปได้ แต่จุดไคลแม็กซ์
มันอยู่ตอนใกล้จะขึ้นสะพานแล้วครับ อีกแค่ประมาณ 7-8 เมตร ไม่รู้มีรถกระบะบั้งตะไลจากที่ไหนไม่รู้
(ไม่บอกนะครับว่าทะเบียน นค 45xx กรุงเทพมหานคร สีทองบอลยิ้ม)ขับเร่งขึ้นมาอยู่ท้ายรถผม
แล้วบีบแตร2-3ทีเพื่อเตือนให้ผมรู้ว่า กำลังจะมีพยายมนรกกำลังจะผ่านขึ้นไป พอผมได้ยินเสียงแตรผิมก้หันไปมองกระจกข้าง
เพื่อจะดู ไม่ถึงวินาที ไอ้แม่อิคึ ขับปาดซ้ายผมเข้ามาตอนกำลังจะขึ้นสะพานแล้วครับ เฉียดแบบขนตรูดผมสามารถขาดได้เลย
(ถ้าใครเดินทางเส้นนี้บ่อยๆจะรู้ว่าก่อนขึ้นสะพาน ทางซ้ายจะมีท่อนเหล็กเสียบไว้ พี่ปาดเพื่อที่จะหลบไอ้แท่งเหล็กนี่ละครับ)
ผมอยากจะบอกกับอา
คนนั้นเลยนะครับว่า กลัวกะรูไม่ตายดีหรอไงครับ คืออา
จะเข้าขวาตามปกติแล้วค่อยแซงไปไม่ได้หรือไงครับ
หรือเห็นมอเตอร์ไซด์ทะเบียนต่างจังหวัด แล้วมันเขี้ยว ภูมิคุ้มกันคนต่างจังหวัดลดลงหน้ามืดตามัวอยากขับปาดหน้าให้ได้สักที
ชีวิตจะได้มีแฮง พอหลังจากปาดไปอา
แกก็ขับเร่งขึ้นสะพานไปแบบชิวๆ เบิร์ดๆ(สบายๆ) และมีมอเตอร์ไซด์ BB ตามหลังมาคันนึง
คาดว่าพี่เค้าคงได้เห็นเหตุการณ์ พี่แกเลยขับขึ้นไปที่ท้ายรถกระบะพร้อมตบไฟสูง 2-3 ทีใส่รถกระบะ เหมือนกับส่งสัญญาณให้รถกระบะรู้
(ผมพยายามจะจี้ขึ้นไปบ้างแต่อย่างที่บอกครับ 60กิโลแมวต่อชั่วโมง เต็มที่แล้วครับ) ขอขอบคุณพี่ที่ขับ BB ท่านนั้นมากครับ
ที่ผมมาพูดนี่เนื่องจากรู้ว่าสภาพในกรุงเทพฯเป็นเมืองที่วุ่นวายต้องรีบเร่งตลอดเวลาทางไหนไปได้ไปเร่งได้เร่ง ผมไม่ได้ระบุถึงคนกรุงเทพฯว่าทุกคนจะเป็นอย่างนี้นะครับ ผมบอกอย่างกว้างๆ คนขับรถยนต์ที่มีน้ำใจก็มีอยู่เยอะ แต่บังเอิญวันนี้ผมดวงซวยเอง
และผมอยากจะฝากถึงพี่ๆที่ขับรถยนต์ทุกท่านนะครับถ้าเห็นรถทะเบียนต่างจังหวัดแล้วหมั่นไส้ เอาแค่พอเหมาะนะครับ(อิอิ ล้อเล่นนะครับ)
แค่อยากให้มีน้ำใจต่อเพื่อนร่วมทางสักนิดนึง ลดความรีบลงสักนิดหน่อย จะได้ลดอุบัติเหตุลงด้วยครับ ขอบคุณครับ
ปล.1 พึ่งตั้งครั้งแรก ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะต้องมาตั้งเอง(วลีเด็ด)
ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ
ปล.2 อย่าต้มมาม่าให้ผมกินเลยนะคร๊าบบ
จากมอเตอร์ไซด์บ้านนอก ฝากถึงพี่ๆรถยนต์ครับ
ตำแหน่งงานในต่างจังหวัดมีน้อย ไม่ค่อยตรงสายบ้าง จึงได้ดิ้นรนมาอยู่กรุงเทพฯ คิดว่าไหนๆก็เรียนมาแล้วอยากลองทำงานตรงสายดู
แต่ก่อนหน้านี้ก็ได้มาอยู่มาฝึกงาน 2 ครั้ง และมีญาติอยู่ที่นี่ จึงได้มีการแวะเวียนมาหลายต่อหลายครั้ง
แต่ก็ไม่เคยได้ขับมอเตอร์ไซด์บนท้องถนนเลย จนมาทำงานผมก็ได้เอามอเตอร์ไซด์มาขั
บ เพราะลองบวกลบคูณหารกับค่ารถเมล์ดูแล้ว ประหยัดกว่าบานเลยครับ
รถมอไซด์ใช้งานมาประมาณ6ปี ซื้อตั้งแต่ตอนเรียน ลองขับในกรุงเทพฯดูครั้งแรก พระเจ้า! ผมว่าผมขับไวแล้ว
ประมาณ60แต่พี่ๆมอเตอร์ไซด์ท่านอื่นๆขับอย่างกับแข่งกรังปรีเลยครับ เร็วมาก แถมครั้งแรกโดนจักรยานขัยจี้ตรูด
รู้สึกเคว้งไปเลยบอกตรงๆ ฮ่าาๆ
เริ่มเรื่องเลยดีกว่าครับวันนี้ผมออกจากหอประมาณ 7.35 ขับออกมาตามปรกติแวะเติมน้ำมันที่ปั๊มบางจาก
เส้นพัฒนาการครับ (ถนนพัฒนาการคือเส้นหลักที่ผมต้องใช้เดินทางครับ) เติมน้ำมันเสร็จก็ขับออกมา
บิดด้วยความเร็วสุดแรงเกิด 60 กิโลแมวต่อชั่วโมง (แค่60 เครื่องสั่นไปถึงไข่แล้วครับ เรื่องแว๊นนี่ตัดทิ้งไปได้เลย)
ขับมาใก้ลจะถึงโลตัสเอ็กซ์ตร้าพัฒนาการก็เริ่มมองกระจกข้างว่ามีรถตามมาไหมเพราะผมต้องขึ้นสะพานข้ามแยกศรีนครินทร์
ผมเปิดไฟเลี้ยวขวาตั้งแต่เนิ่นๆ มองกระจกข้างสลับกับค่อยๆกระดึ๊บเบี่ยงขวาไปทีละนิด เมื่อรถว่างผมก็เข้าไปในเลน
ที่จะขึ้นสะพานสะพานครับ พอเข้าเลนผมก้ชิดซ้ายไว้เผื่อรถยนต์ตามหลังมาจะได้แซงผ่านผมไปได้ แต่จุดไคลแม็กซ์
มันอยู่ตอนใกล้จะขึ้นสะพานแล้วครับ อีกแค่ประมาณ 7-8 เมตร ไม่รู้มีรถกระบะบั้งตะไลจากที่ไหนไม่รู้
(ไม่บอกนะครับว่าทะเบียน นค 45xx กรุงเทพมหานคร สีทองบอลยิ้ม)ขับเร่งขึ้นมาอยู่ท้ายรถผม
แล้วบีบแตร2-3ทีเพื่อเตือนให้ผมรู้ว่า กำลังจะมีพยายมนรกกำลังจะผ่านขึ้นไป พอผมได้ยินเสียงแตรผิมก้หันไปมองกระจกข้าง
เพื่อจะดู ไม่ถึงวินาที ไอ้แม่อิคึ ขับปาดซ้ายผมเข้ามาตอนกำลังจะขึ้นสะพานแล้วครับ เฉียดแบบขนตรูดผมสามารถขาดได้เลย
(ถ้าใครเดินทางเส้นนี้บ่อยๆจะรู้ว่าก่อนขึ้นสะพาน ทางซ้ายจะมีท่อนเหล็กเสียบไว้ พี่ปาดเพื่อที่จะหลบไอ้แท่งเหล็กนี่ละครับ)
ผมอยากจะบอกกับอา
หรือเห็นมอเตอร์ไซด์ทะเบียนต่างจังหวัด แล้วมันเขี้ยว ภูมิคุ้มกันคนต่างจังหวัดลดลงหน้ามืดตามัวอยากขับปาดหน้าให้ได้สักที
ชีวิตจะได้มีแฮง พอหลังจากปาดไปอา
คาดว่าพี่เค้าคงได้เห็นเหตุการณ์ พี่แกเลยขับขึ้นไปที่ท้ายรถกระบะพร้อมตบไฟสูง 2-3 ทีใส่รถกระบะ เหมือนกับส่งสัญญาณให้รถกระบะรู้
(ผมพยายามจะจี้ขึ้นไปบ้างแต่อย่างที่บอกครับ 60กิโลแมวต่อชั่วโมง เต็มที่แล้วครับ) ขอขอบคุณพี่ที่ขับ BB ท่านนั้นมากครับ
ที่ผมมาพูดนี่เนื่องจากรู้ว่าสภาพในกรุงเทพฯเป็นเมืองที่วุ่นวายต้องรีบเร่งตลอดเวลาทางไหนไปได้ไปเร่งได้เร่ง ผมไม่ได้ระบุถึงคนกรุงเทพฯว่าทุกคนจะเป็นอย่างนี้นะครับ ผมบอกอย่างกว้างๆ คนขับรถยนต์ที่มีน้ำใจก็มีอยู่เยอะ แต่บังเอิญวันนี้ผมดวงซวยเอง
และผมอยากจะฝากถึงพี่ๆที่ขับรถยนต์ทุกท่านนะครับถ้าเห็นรถทะเบียนต่างจังหวัดแล้วหมั่นไส้ เอาแค่พอเหมาะนะครับ(อิอิ ล้อเล่นนะครับ)
แค่อยากให้มีน้ำใจต่อเพื่อนร่วมทางสักนิดนึง ลดความรีบลงสักนิดหน่อย จะได้ลดอุบัติเหตุลงด้วยครับ ขอบคุณครับ
ปล.1 พึ่งตั้งครั้งแรก ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะต้องมาตั้งเอง(วลีเด็ด)
ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ
ปล.2 อย่าต้มมาม่าให้ผมกินเลยนะคร๊าบบ