ผมมีพี่น้องสองคน ตอนนี้ผมอายุ21แล้วคับ ส่วนน้องอายุ14 ปกติบ้านผมมีฐานะปานกลาง-ดีคับ และตั้งแต่ผมเด็กยันโตพ่อแม่จะตามใจน้องมากกว่ามากๆคับตัวผมไม่เคยเก็บมาคิดน้อยใจหรืออะไรเลยเพราะไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อย แต่บางครั้งก็ยอมรับว่าแอบเสียใจลึกๆตามประสาลูกครับ
ปกติน้องจะเป็นคนไม่ตั้งใจเรียน ใช้ของแบรนเนม ตามเพื่อนชอบคุยโว้ไว้ว่าบ้านมีเงินมากจึงต้องใช้แต่ของดีๆใช้เงินเก่ง แต่กับผมเป็นคนตั้งใจเรียนมากเรียนเก่ง ประหยัดเข้าขั้นที่เด็กวัยรุ่นอายุ21ทำไม่ค่อยได้ พ่อแม่มักจะให้ผมใช้ของใช้ต่อจากน้องคับ เช่น โทรศัพท์ ตั้งแต่ผมม.3-ปี3 แค่ตอนป.5น้องผมก็ใช้บีบีแล้ว ต้องใช้ของต่อน้องตลอด พ่อแม่จะซื้อแต่ของดีๆให้น้องพิอะไรฮิตๆออกน้องก้จะเอามาให้ได้จนพ่อแม่ต้องซื้อให้ พอตกเทรนผมต้องใช้ต่ออยากได้ใหม่ๆก็มีนะคับแต่ผมไม่อยากขอพ่อแม่ซื้อเพราะสงสารท่าน จนคนในครอบครัวเช่นญาติๆพากันสงสารและแปลกใจในระบบ พี่ใช้ของต่อจากน้อง ส่วนน้องผมมีอะไรก็มาคุยข่มผมตลอดจนบางทีผมเสียใจว่าพี่น้องทำไมต้องมาข่มผมตัวเองก็ใช้ของดีๆผมไม่เคยไปทำแบบนี้ใส่น้องเลย เรื่องเดียวที่ข่มผมไม่ได้คือเรื่องเรียน เรื่องความรับผิดชอบการทำงาน พ่อแม่ก็ยอมรับเรื่องนี้แต่น้องมักรับไม่ได้เลยเวลามีใครชมผมแม้แต่นิดเดียว พ่อแม่เคยถามนะคับว่าผมอยากได้อะไรไหมแต่ผมจะปฎิเสธตลอดเพราะอะไรที่ไร้สาระผมก็เสียดายเงินทั้งที่อยากได้แทบขาดใจ ล่าสุดน้องผมใช้ไอโฟน4 พ่อแม่เพิ่งซื้อไอพอด5ให้ ตอนซื้อท่านสองคนก็มองผมแบบเหมือนกลัวผมน้อยใจแต่ผมบอกไปว่าไม่เลยผมไม่คิดอะไร น้องผมเลยขอว่าปีหน้าจะขอไอโฟน5 แม่เลยบอกว่าให้ใช้ไอโฟน4ไป4ปีเพราะมีไอพอด5แล้ว น้องก็นิ่งเงียบไม่ตอบรับแต่ทำหน้าไม่พอใจและเสียใจมาก ส่วนผมตอนนี้ใช้บีบีตัวเก่าๆต่อมาจากน้องที่ไม่เคยทะนุถนอมเลยแต่อยู่กับผมแล้วใหม่สุดๆก่อนหน้าได้ใช้บีบีต่อจากน้องผมใช้โทรศัพท์จีนถูกๆที่ได้มาจากเงินพาสทาม ผมเก็บเงินกำลังซื้อซัมซุง เมก้าครับ เก็บได้6500แล้วครับ
เฮ้อ ขอโทษที่มาบ่นนะครับ อยากรู้เหมือนกันครอบครัวอื่นเป็นแบบนี้ไหม จิงๆเรื่องผมกะน้องมีความเหลือมล้ำกันเยอะกว่านี้คับวันนี้ก็เล่าไม่หมด บางครั้งก็อยากระบายน่ะครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านนะคัรบ ขอบคุณพื้นที่ดีๆแห่งนี้ครับ
ระบายคับ
ปกติน้องจะเป็นคนไม่ตั้งใจเรียน ใช้ของแบรนเนม ตามเพื่อนชอบคุยโว้ไว้ว่าบ้านมีเงินมากจึงต้องใช้แต่ของดีๆใช้เงินเก่ง แต่กับผมเป็นคนตั้งใจเรียนมากเรียนเก่ง ประหยัดเข้าขั้นที่เด็กวัยรุ่นอายุ21ทำไม่ค่อยได้ พ่อแม่มักจะให้ผมใช้ของใช้ต่อจากน้องคับ เช่น โทรศัพท์ ตั้งแต่ผมม.3-ปี3 แค่ตอนป.5น้องผมก็ใช้บีบีแล้ว ต้องใช้ของต่อน้องตลอด พ่อแม่จะซื้อแต่ของดีๆให้น้องพิอะไรฮิตๆออกน้องก้จะเอามาให้ได้จนพ่อแม่ต้องซื้อให้ พอตกเทรนผมต้องใช้ต่ออยากได้ใหม่ๆก็มีนะคับแต่ผมไม่อยากขอพ่อแม่ซื้อเพราะสงสารท่าน จนคนในครอบครัวเช่นญาติๆพากันสงสารและแปลกใจในระบบ พี่ใช้ของต่อจากน้อง ส่วนน้องผมมีอะไรก็มาคุยข่มผมตลอดจนบางทีผมเสียใจว่าพี่น้องทำไมต้องมาข่มผมตัวเองก็ใช้ของดีๆผมไม่เคยไปทำแบบนี้ใส่น้องเลย เรื่องเดียวที่ข่มผมไม่ได้คือเรื่องเรียน เรื่องความรับผิดชอบการทำงาน พ่อแม่ก็ยอมรับเรื่องนี้แต่น้องมักรับไม่ได้เลยเวลามีใครชมผมแม้แต่นิดเดียว พ่อแม่เคยถามนะคับว่าผมอยากได้อะไรไหมแต่ผมจะปฎิเสธตลอดเพราะอะไรที่ไร้สาระผมก็เสียดายเงินทั้งที่อยากได้แทบขาดใจ ล่าสุดน้องผมใช้ไอโฟน4 พ่อแม่เพิ่งซื้อไอพอด5ให้ ตอนซื้อท่านสองคนก็มองผมแบบเหมือนกลัวผมน้อยใจแต่ผมบอกไปว่าไม่เลยผมไม่คิดอะไร น้องผมเลยขอว่าปีหน้าจะขอไอโฟน5 แม่เลยบอกว่าให้ใช้ไอโฟน4ไป4ปีเพราะมีไอพอด5แล้ว น้องก็นิ่งเงียบไม่ตอบรับแต่ทำหน้าไม่พอใจและเสียใจมาก ส่วนผมตอนนี้ใช้บีบีตัวเก่าๆต่อมาจากน้องที่ไม่เคยทะนุถนอมเลยแต่อยู่กับผมแล้วใหม่สุดๆก่อนหน้าได้ใช้บีบีต่อจากน้องผมใช้โทรศัพท์จีนถูกๆที่ได้มาจากเงินพาสทาม ผมเก็บเงินกำลังซื้อซัมซุง เมก้าครับ เก็บได้6500แล้วครับ
เฮ้อ ขอโทษที่มาบ่นนะครับ อยากรู้เหมือนกันครอบครัวอื่นเป็นแบบนี้ไหม จิงๆเรื่องผมกะน้องมีความเหลือมล้ำกันเยอะกว่านี้คับวันนี้ก็เล่าไม่หมด บางครั้งก็อยากระบายน่ะครับ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านนะคัรบ ขอบคุณพื้นที่ดีๆแห่งนี้ครับ