######################################
๐ ตาแป๊ะไก๋เป็นจีนอยู่ถิ่นเทศ              แกเลี้ยงเป็ดและไก่ไว้ส่งขาย
ฝูงเป็ดไก่ "แซหนึง"ครึ่งระบาย            ให้ลูกชายแกแบกไปแลกรำ
พอได้เงินทุนมาหาซื้อหมู                   อาตี๋อยู่อาสาหา "พุงอ้ำ"
ตาแป๊ะไก๋ "เจ๊าะฮี้ง" ถึงตัวดำ              "ยิดอ้ำอ่ำ" กลับมาหาลูกชาย
พอ"จ๋าซิ้ง" แกก็ไม่รอช้า                    จอบแบกบ่าเร็วพลันดังมั่นหมาย
ให้อาตี๋เฝ้าบ้านลานระบาย                   พอตกสายเลั้ยงหมูอยู่เฝ้าคอย ...

๐ ถึงยามเย็น "ปู่ปึ้ง" นึ่งไข่ตุ๋น              ตี๋ว้าวุ่นฝึกหัดผัดเกี่ยมหอย
หุงหาเสร็จเท่านั้นพลันเหม่อลอย           จ้องตาคอยเตี่ยมาหน้าบันได
แต่ข้างหลังอาตี๋นั้นมีเหตุ                     ผิดสังเกตุหนักหนาหารู้ไม่
ด้วยเจ้าตี๋ทำกับมือลืมดับไฟ                 เกิดลุกไหม้ลามฝาหลังคาเรือน
ไฟลุกแรงแดงฉานทั่วบ้านช่อง              ตี๋นั่งร้องจนใจเพราะไร้เพื่อน
คิดถึงคำเตี่ยเจ้าที่เฝ้าเตือน                  ใต้ถุนเรือนมีหมูดูให้ดี  .............

๐ อนิจจาไฟไหม้ไปถึงหมู                    นอนคุดคู้ไหม้หนังดังฉี่ฉี่
วันนี้กรรมของลูกต้องถูกตี                    เพราะอัคคีเผาบ้านเป็นถ่านไฟ
ตาแป๊ะไก๋ทำไร่จวนใกล้ค่ำ                   รีบดุ่มด่ำมุ่งตรงไม่สงสัย
พอมาถึงประตูมองดูไป                       แกตกใจว่าลูกถูกไฟลน
แป๊ะตะโกนกู่ก้องร้องเรียกตี๋                 ว่า "ลื้อซี้อาบ่วย" ซวยเหลือล้น
ตาแป๊ะไก๋วิ่งหาสาละวน                      แกพร่ำบ่นอั๊วเจ๊งไม่เฮงเลย  .............

๐ ฝ่ายอาตี๋หนีร้อนนอนหลังบ้าน            ส่งเสียงขานทันใดไม่นิ่งเฉย
ตี๋เล่าไปไฟไหม้ "อะกับเกย"                 หมูเสร็จเลยแล้วเตี่ยอย่าเสียใจ
สองพ่อลูกสำรวจตรวจดูบ้าน                 สังเกตุย่านสิ่งของต้องไฟไหม้
เดินมาทางเล้าหมูอยู่ไม่ไกล                  ถูกกลิ่นไหม้หอมหวนชวนอยากลอง
รีบคุ้ยหมูหมกไฟไหม้ดังฉี่                     จวบพอดีกำลังหิวทั้งสอง
ทั้งพ่อลูกไม่ฝืนมัวยืนมอง                     ต่างทดลองเคี้ยวหมูดูทันที ............

๐ "เซี่ยงหอเจี๊ย" จริงจริงไม่นิ่งช้า           ลากหมูมากินกันขมันขมี
รีบเคี้ยวเอาเคี้ยวเอาไม่เซ้าซี้                 กลิ่นหอมดีหนังกรอบทดสอบดู
แป๊ะบอกตี๋เรื่องนี้ปิดลี้ลับ                      อย่าบอกกับใครใครให้เขารู้
เตี่ยต้องทำจำไว้ใช้เป็นครู                     ซื้อลูกหมูมาเลี้ยงอีกต่อไป
เมื่อลูกหมูเติบใหญ่ไฟเผาบ้าน               แล้วค่อยคลานแอบดูอยู่ใกล้ใกล้
พอหมูสุกรีบลากออกจากไฟ                 เฉือนชิ้นใหญ่ชิ้นน้อยค่อยค่อยกิน  .......

๐ คราต่อมาหาหมูเลี้ยงแบบเก่า             แล้วก็เผากระท่อมยอมเสียสิน
ขอเพียงหมูไหม้ไฟคลอกใต้ดิน             ทำกันกินต่อมาเป็นช้านาน
จนชาวบ้านสงสัยได้สังเกตุ                   วิบัติเหตุหลายคราน่าสงสาร
แต่ไฉนไยเล่าเขาเบิกบาน                    เหมือนกับการไฟไหม้ช่วยให้ดี
อีกครั้งหนึ่งเกิดไฟไหม้เหมือนเก่า          ชาวบ้านเขาแอบดูอยู่ถ้วนถี่
เห็น "น่อนั้ง" นั่งหั่นหมูทันที                 ต่างตรงรี่เข้าไปได้รู้ความ ..........

๐ ถูกกลิ่นหมูหอมหวนชวนให้อยาก        จึงเอ่ยปากปราศรัยและไถ่ถาม
ทำไมต้องชุ๊กไฟลุกเลียลาม                  ปีละสามสี่ครั้ง "นั้งอึ่มไจ"
ตาแป๊ะไก๋ร้องเฮียเซียเจี๊ยะหมู               คงจะรู้จากลิ้นสิ้นสงสัย
เหล่าเพื่อนบ้านทั้งสิ้นถูกกลิ่นไอ            น้ำลายไหลลองดูหมูแป๊ะโก
เคี้ยวไม่ทันถึงท้องร้องว่าฮ้อ                 "จอนี่จ่อเซียต่า" นะอาโก๋
สองพ่อลูกถูกถามพล่ามคุยโว               ชิงกันโม้เรื่องไฟไหม้บ้านตน ........

๐ เพราะต้องการกินหมูลื้อรู้ไหม             จึงทำไฟไหม้หนาอย่าฉงน
พวกชาวบ้านต่างเผาเล้าหมูตน              ทุกทุกคนชอบใจในตำรา
เกิดข่าวไฟไหม้บ้านย่านเขตนี้               เจ้าหน้าที่สงสัยได้สืบหา
จับชาวบ้านสอบสวนทวนวาจา               ได้ความว่าเผาเรือนเฉือนหมูกิน
เพราะชอบรสหมูไหม้ให้หนังกรอบ          ทุกคนตอบตรงกันนั้นทั้งสิ้น
ตุลาการศาลใหญ่ท่านได้ยิน                  จะตัดสินลงทัณฑ์มันใช่การ ...........

๐ จึงบอกว่าถ้าชอบหมูกรอบไหม้            ลองย่างไฟในเตาอย่าเผาบ้าน
พอได้รับคำเตือนกลับเรือนชาน              ติดเตาถ่านย่างหมูลองดูกัน
ย่างหมูใหญ่หมดสิ้นกินลูกหมู                 จับคุดคู้แล้วย่างอย่างหมูหัน
ยิ่งอร่อยกระพือคือไม่มัน                        นำสืบกันจากเมืองจีนถึงถิ่นไทย  .....  โง่ก่อน-ฉลาดทีหลัง