ถ้าคุณคิดว่าชีวิตคุณคือการทำงาน แต่งานมันไม่ดีอย่างที่หวัง มีวิธีคิดยังไงให้หายเครียดคะ

เราทำงานที่สถาบันการเงินแห่งหนึ่งค่ะ ทำมา 7 ปีแล้ว ไม่เคยคิดจะออกเลย แต่ตอนนี้องค์กรเปลี่ยนไปค่ะ เขารับแต่คนรุ่นใหม่ จบนอก อายุน้อยๆแต่ได้ตำแหน่งกันสูงๆแล้ว เราเข้าใจวัฒนธรรมองค์กรนะคะ เราจึงเริ่มหางานค่ะ เราอยากถีบตัวเอง เพราะงานที่ทำเจ้านายคงมองว่าเป็นคนรุ่นเก่า (หรือเปล่า) เลยไม่ป้อนงานอะไรที่ได้พัฒนาตัวเองเลย ตอนแรกเราอดทนค่ะ เพราะเพื่อนๆร่วมงานดี แต่ปีนี้ไม่ไหวจริงๆ อยากออกมาก เราเริ่มไม่เห็นคุณค่าตัวเอง ความมั่นใจที่ว่าเราทำงานเก่งหดหายค่ะ เมื่อก่อนเรามั่นใจในการทำงานของเรามาก ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจตัวเองว่าทำได้หรือเปล่า เราเคยได้ประเมินสูงสุดต่อมาก็ลดลงเรื่อยๆค่ะ เราเข้าใจนะคะ เหมือน job description ของเราก็ไม่สำคัญลงเรื่อยๆ ท้อค่ะ

เราเลยเริ่มหางานใหม่ค่ะ เปลี่ยนฟิวด์ด้วย ยิ่งไม่มั่นใจก็เลยกล้าๆกลัวๆ แต่ก็ส่งไปหลายที่แล้ว ก็เงียบๆค่ะ ระหว่างนี้เหมือนรอ เรียกสัมภาษณ์ค่ะ แต่ใจเครียดลึกๆค่ะ บางคืนตื่นกลางดึกค่ะ เราไม่รู้ตัวหรอก ร่างกายคงบอกอะไรเรามา เราเป็นคนทุ่มเทให้งานค่ะ วันลาพักร้อนแทบไม่มีความหมายเลยค่ะ แต่ตอนนี้ตื่นมาก็เบื่อหน่ายไปหมด จนทำให้ความมั่นใจในการทำงานน้อยลง อันนี้อันตรายค่ะ ความกระตือรือร้นน้อยลง

อยากได้วิธีคิดในการทำงานที่อยู่ภาวะแบบนี้ค่ะ ขอ comment แบบผู้ใหญ่ๆนะคะ หรือคนที่มีประสบการณ์ทำงานหลายๆปี ที่พอเข้าใจภาวะแบบนี้