เคยมีความรัก ครั้งเเรกตอน อนุบาล รัก คนนี้มา จน ม.3 สุดท้ายไม่เป้นอย่างฝัน เธอมีลูกเเล้ว เเท้ง ก็ยังรอ
รอจน ถึง ม.5 ดันรัก รุ่นน้องคนนึงเข้า รักแบบแอบๆปลิ้ม เเต่ตอนวาเลนไทน์ เพื่อนก็ยุ มีดอกไม้ 1 ดอก เเต่ ไม่กล้าไห้ ขี้อายมากกกกก ถึงมากที่สุด อ๊ะ ช่วงนี้ มี เพื่อนร่วมห้องกับรุ่นน้อง ที่เป็น เพื่อนของเเฟนเพื่อน เเต่อย่างว่า มันบ่ช่ายยย ทำไง ก็ไม่ชอบน้องเขา ปกติช่วงนั้นเเตะบอลทุกวัน พอรู้ว่าน้องเเอบชอบ ผมไม่ไปเตะบอลเลย หนีเข้าไปนอนห้องสมุดเเอร์เย็นๆ เเล้วไปเจอ น้องคนนุงนั้งอ่านหนังสือทุกวัน ทุกวันๆที่ไปหลับ ก็เจอทุกวัน อิตอนเเรกก็เฉยๆ แต่ดันบังเอิญไปเจอน้องเเกช่วงเช้าวันหนึ่ง ยืนก้มๆมองท่อตรงถนน เลยไปถามกลัวรถชนไง เเมวตกท่อ จะช่วยเเต่ชาวยไม่ได้ ไอ้เราดันเป็นคนรักสัตว์เเบบสุดๆ รีบเอามือล่วงลงไปในท่อ จับเเมว คือว่าเเมว ยังไม่ตกลงไปนะ เเต่ มันติด จับตัวได้ดึงออกมาไม่ได้ ตัวมันใหญ่กว่าทางออก ตอนที่ช่วย ยังคิดเลยมันลงไปได้ไงวะ สุดท้ายสรุป ช่วยน้องเเมวไว้ไม่ได้ตกน้ำลงไป ไม่น่ารอด เหมือนเป็นตราบาปเราเลยจะช่วยเเต่ช่วยไม่ได้ ส่วนยัยนิ พอเราบอกตกลงไปเเล้ว ร้องไห้ใหญ่เลย คงเสียใจ พร้อมกับทุบเเขน สงสารมันอ่ะ ทำไมๆ ผมได้เเต่ยืนนิ่งๆพร้อมกับเเขนที่มีน้ำดำๆทั้งเเขน คนเดินไปมา มองผมด้วยสายตาแปลกๆ เเล้วไม่นานนัก เพื่อนที่นัดไว้ก็มา เจอ มาทั้งกลุ่มเลยนะ เเต่ ยืนนิ่งมองผมด้วยสายตาเเปลกด้วยระยะทางที่ห่างไกล ทำตัวเหมือนไม่รู้จักเรา เเล้วพวกมันก็มาบอกว่า ไม่กล้าเข้าไปเหมือน ว่าผมไปทำเขาท้องเเล้วทิ้ง อิคนมองผ่านก็มองกูเหมือนกูไปฆ่าคนมางั้นเเหละ สุดท้ายวันต่อมาไป เรียน ไปสายนั้งที่ม้าหินคนเดียว จู่น้องคนนี้ก็มาคุยด้วย ลืมบอกไป น้องเธอหน้าตาสวยมาก ขนาดเพื่อนๆในก๊วนยังชอบกันทุกคนเลย เเล้วก็เจอกันบ่อยคุยกันบ่อย จนคน หมั่นไส้ผม เเค่คุยนะ เเต่ผมจากที่เฉยๆเริ่มชอบ 555 เเต่ไปๆมาๆ น้องเเกย้ายโรงเรียน เลยห่าง ห่าง ห่างงงงงงงงงงงงง สรุปเเล้ว ยังไม่มีเเฟนเลยยยยย
ตอนนี้เรียน ปี4 ด้วยความจนเป็นเหมือนภูเขากลั้นระหว่าง คำว่าความรัก เเล้วก็ถ้าได้รักเเล้วรักจริงมากๆ เลยไม่กล้าไปจีบใครหรือมีเเฟน จะมีช่วงที่นัดเจอเพื่อนสมัยเรียน มัธยม เเต่ละคนมีเเฟนกันทั้งนั้น พอพูดเรื่องเเฟนกันได้เเต่หลบในซอกลืบ ไม่มีความคิดเห็น (เเม่มก็
มีเเฟนกันทุกคนอีก เหลือกุคนเดียว ) เเปลกนักหรอครับ 22 เเล้ว ไม่มีเเฟน เพื่อนมันก็ชอบเน้นจัง เอ้ยมีเเฟนยัง เล่าซะยาวเลยใส่อารมจัดเกียจจริงคนถาม มีแฟนยัง
อายุ 22 ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยเสียความเป็นเอกราชเเก่สาวใด แปลกไหม
รอจน ถึง ม.5 ดันรัก รุ่นน้องคนนึงเข้า รักแบบแอบๆปลิ้ม เเต่ตอนวาเลนไทน์ เพื่อนก็ยุ มีดอกไม้ 1 ดอก เเต่ ไม่กล้าไห้ ขี้อายมากกกกก ถึงมากที่สุด อ๊ะ ช่วงนี้ มี เพื่อนร่วมห้องกับรุ่นน้อง ที่เป็น เพื่อนของเเฟนเพื่อน เเต่อย่างว่า มันบ่ช่ายยย ทำไง ก็ไม่ชอบน้องเขา ปกติช่วงนั้นเเตะบอลทุกวัน พอรู้ว่าน้องเเอบชอบ ผมไม่ไปเตะบอลเลย หนีเข้าไปนอนห้องสมุดเเอร์เย็นๆ เเล้วไปเจอ น้องคนนุงนั้งอ่านหนังสือทุกวัน ทุกวันๆที่ไปหลับ ก็เจอทุกวัน อิตอนเเรกก็เฉยๆ แต่ดันบังเอิญไปเจอน้องเเกช่วงเช้าวันหนึ่ง ยืนก้มๆมองท่อตรงถนน เลยไปถามกลัวรถชนไง เเมวตกท่อ จะช่วยเเต่ชาวยไม่ได้ ไอ้เราดันเป็นคนรักสัตว์เเบบสุดๆ รีบเอามือล่วงลงไปในท่อ จับเเมว คือว่าเเมว ยังไม่ตกลงไปนะ เเต่ มันติด จับตัวได้ดึงออกมาไม่ได้ ตัวมันใหญ่กว่าทางออก ตอนที่ช่วย ยังคิดเลยมันลงไปได้ไงวะ สุดท้ายสรุป ช่วยน้องเเมวไว้ไม่ได้ตกน้ำลงไป ไม่น่ารอด เหมือนเป็นตราบาปเราเลยจะช่วยเเต่ช่วยไม่ได้ ส่วนยัยนิ พอเราบอกตกลงไปเเล้ว ร้องไห้ใหญ่เลย คงเสียใจ พร้อมกับทุบเเขน สงสารมันอ่ะ ทำไมๆ ผมได้เเต่ยืนนิ่งๆพร้อมกับเเขนที่มีน้ำดำๆทั้งเเขน คนเดินไปมา มองผมด้วยสายตาแปลกๆ เเล้วไม่นานนัก เพื่อนที่นัดไว้ก็มา เจอ มาทั้งกลุ่มเลยนะ เเต่ ยืนนิ่งมองผมด้วยสายตาเเปลกด้วยระยะทางที่ห่างไกล ทำตัวเหมือนไม่รู้จักเรา เเล้วพวกมันก็มาบอกว่า ไม่กล้าเข้าไปเหมือน ว่าผมไปทำเขาท้องเเล้วทิ้ง อิคนมองผ่านก็มองกูเหมือนกูไปฆ่าคนมางั้นเเหละ สุดท้ายวันต่อมาไป เรียน ไปสายนั้งที่ม้าหินคนเดียว จู่น้องคนนี้ก็มาคุยด้วย ลืมบอกไป น้องเธอหน้าตาสวยมาก ขนาดเพื่อนๆในก๊วนยังชอบกันทุกคนเลย เเล้วก็เจอกันบ่อยคุยกันบ่อย จนคน หมั่นไส้ผม เเค่คุยนะ เเต่ผมจากที่เฉยๆเริ่มชอบ 555 เเต่ไปๆมาๆ น้องเเกย้ายโรงเรียน เลยห่าง ห่าง ห่างงงงงงงงงงงงง สรุปเเล้ว ยังไม่มีเเฟนเลยยยยย
ตอนนี้เรียน ปี4 ด้วยความจนเป็นเหมือนภูเขากลั้นระหว่าง คำว่าความรัก เเล้วก็ถ้าได้รักเเล้วรักจริงมากๆ เลยไม่กล้าไปจีบใครหรือมีเเฟน จะมีช่วงที่นัดเจอเพื่อนสมัยเรียน มัธยม เเต่ละคนมีเเฟนกันทั้งนั้น พอพูดเรื่องเเฟนกันได้เเต่หลบในซอกลืบ ไม่มีความคิดเห็น (เเม่มก็