ชาวทังกุสนั้่น เดิมทีเป็นพวกชนเผ่าเซียงสายหนึ่งครับ (ก็เป็นชนชาติที่พูดภาษาในตระกูลทิเบตัน) อาศัยอยู่ทางภาคตะวันตกของจีนมาแต่โบราณ แต่ราชสกุลหลี่ที่เป็นชนชั้นปกครองนั้น เป็นพวกเซียนเปยหน่ะครับ เดิมทีเขาแซ่ทัวป๋า (เป็นญาติกับพวกทัวป๋า ที่เป็นจักรพรรดิเป่ยเว่ยนั่นแล แต่ทัวป๋าในแถบซีเหลียงนี่แยกสายกันออกมาตั้งแต่ก่อนราชวงศ์ซีจิ้นแล้ว)

สกุลทัวป๋าแห่งซีเหลียงนี่ก็อพยพพวกพ้องมาอาศัยในแถบซีเหลียงตั้งแต่เก่าก่อน โดยอาศัยร่วมกับพวกซีเซียง, ตี, ตู้อวี้หยุน ฯลฯ ในแถบตะวันตกหน่ะครับ เรียกรวมๆกันว่า กลุ่มเผ่าตังเซียง พวกนี้ก็ตีกันบ้างรวมกันเป็นพวกบ้างไปตามเรื่อง หรือบางครั้งก็รวมหัวกันต่อต้านราชสำนักเป่ยเว่ย, เป่ยโจว, สุย และ ถัง เป็นระยะๆ

ตกถึงสมัยของจักรพรรดิถังเสวียนจง อำนาจของราชสำนักถังในเอเชียกลางก็เสื่อมลง พวกทู่ฝานเรืองอำนาจขึ้นมาแทน และพวกทู่ฝานก็ไล่โจมตีเผ่าเล็กเผ่าน้อยในภาคตะวันตกของจีนเรื่อยๆมา จนรุกคืบตีพวกตังเซียงแตกกระจายในปี ค.ศ. 732 พวกทัวปาและเซียงบางส่วนเลยอพยพมาทางตะวันออกเข้าไปในแคว้นชิงโจวของต้าถัง และจักรพรรดิถังเสวียนจงก็มีราชโองการให้ ทัวปาซื่อไต้ ขึ้นเป็นหัวหน้าควบคุมดูแลพวกตังเซียงอพยพทั้งหลายในชิงโจว

ต่อมาเมื่อเกิดกบฏอันลู่ซาน อำนาจของต้าถังในกานสูก็อ่อนแอลงอีกครับ พวกทัวปาตังเซียง เลยอพยพเข้ามาอาศัยในแถบซีเหอและสานเป่ยแทน และมีส่วนร่วมกับราชสำนักถังในการปราบพลพรรคที่แตกพ่ายของอันลู่ซาน จึงได้รับรางวัลตั้งให้หัวหน้าเผ่าที่ชื่อว่า ทัวปาโส่วจี ขึ้นเป็น ซีผิงกง ดูแลแถบสานเป่ยในปี ค.ศ.761  สกุลทัวปาเลยกลายเป็นขุนศึกต่างชาติที่ต้าถังจ้างให้คอยดูแลรักษาดินแดนทางเหนือตั้งแต่นั้นมา

ผ่านมาอีกร้อยกว่าปี ในช่วงปลายราชวงศ์ถัง เมื่อกองทัพชาวนาของหวงฉาวตีฉางอันแตก จักรพรรดิถังต้องลี้ภัยไปเสฉวน และขอให้เหล่าขุนศึกทางตะวันตกทั้งหลายยกทัพมาช่วยกู้พระนครคืน ทัวปาซื่อกง ขุนศึกตังเซียงในขณะนั้นก็เป็นหนึ่งในกองทัพที่ยกเข้ามาช่วยต้าถังปราบหวงฉาวครับ ด้วยความชอบอันนี้เอง เขาเลยได้รับแต่งตั้งให้เป็น เซี่ยกั๋วกง และให้ลูกหลานใช้แซ่หลี่ อันเป็นราชสกุลของจักรพรรดิถัง นับแต่นั้นมา ทัวปาซื่อกง เลยเปลี่ยนชื่อเป็น หลี่ซื่อกง ในปี ค.ศ.882

หลี่ซื่อกงป่วยตายในปี 895 ครับ น้องชายเขาคือ หลี่ซื่อเจี่ยน ขึ้นเป็น เซี่ยกั๋วกง แทน (สถาปนาตัวเอง โดยมีอำนาจปกครอง 4 จังหวัดในสานเป่ย คือ เซี่ยโจว, หยินโจว, สุยโจว และ โหย่วโจว) ต่อมาเมื่อจูเวินตั้งตนเป็นจักรพรรดิโฮ่วเหลียงในจงหยวน หลี่ซื่อเจี่ยน ก็ส่งทูตมาสวามิภักดิ์แต่โดยดีครับ

หลี่ซื่อเจี่ยนเป็น เซี่ยกั๋วกงได้ไม่นาน ก็ถูกหลานชายคือ หลี่อี้เฉิง มาโค่นอำนาจไปครับ แต่หลี่อี้เฉิงนั่งเมืองได้แค่ 3 เดือน ก็ถูกขุนศึกนามว่า เกาจ่งอี้ สังหาร แล้ว เกาจ่งอี้ ก็ไปชูเอา หลี่เหรินฟุ ที่เป็นลูกชายของ หลี่ซื่อเจี่ยน มาเป็นเจ้าเมืองแทน

ต่อมาเมื่อ หลี่ชุนชี่ ตั้งตนเป็นจักรพรรดิโฮ่วถังที่จงหยวน หลี่เหรินฟุ ก็ส่งทูตไปสวามิภักดิ์ราชสำนักใหม่อีกครับ

เมื่อราชวงศ์โฮ่วถังล่มสลายด้วยมือของ สือจิ้งถัง และสือก็ตั้งตนเป็นจักรพรรดิราชวงศ์โฮ่วจิ้นแล้ว หลี่อี้ยิ่น ซึ่งเป็นเซี่ยกงในขณะนั้นก็ส่งทูตไปสวามิภักดิ์ราชสำนักใหม่ตามประเพณีครับ แต่พอกองทัพชี่ตานบุกเข้าทำลายราชวงศ์โฮ่วจิ้น หลี่อี้ยิ่น เป็นเป็นช่องทาง เขาก็ยกทัพเข้าโจมตีเมืองในแถบสานเป่ย และยึดครองเอาไว้ได้หลายเมือง พร้อมกับส่งคนไปสนับสนุน หลี่จื้อหยวน ขุนศึกซาโถ ที่กำลังเข้มแข็งในขณะนั้น

สุดท้ายเมื่อหลี่จื้อหย่วนขับไล่พวกชี่ตานออกไปได้ และตั้งตนเป็นจักรพรรดิราชวงศ์โฮ่วฮั่น หลี่อี้ยิ่น  เลยมีความดีความชอบไปด้วย และได้รับแต่งตั้งเป็น จ่งซู่เหลียง ในปี 949 ครับ

ทีนี้เมื่อ กั๋วเหวย ก่อการกบฏโค่นล้มราชวงศ์โฮ่วฮั่นแล้ว หลี่อี้ยิ่น  ก็รีบส่งทูตมาสวามิภักดิ์ราชวงศ์โฮ่วโจวของกั๋วเหวยทันที ด้วยความชอบนี้ กั๋วเหวยเลยตั้งให้ หลี่อี้ยิ่น  เป็น หลงซีจวินอ๋อง (หรืออ๋องแห่งหลงซี) และต่อมาก็ได้รับอวยยศเป็น ซีผิงอ๋อง อีกโดยกั๋วเหวยครับ

ต่อมา จ้าวควงยิ่น ก่อการรัฐประหารยึดอำนาจจากจักรพรรดิโฮ่วฮั่นแล้ว หลี่อี้ยิ่น ก็รีบแต่งทูตไปสวามิภักดิ์จ้าวควงยิ่นทันที และยอมเปลี่ยนชื่อตัวเองจาก หลี่อี้ยิ่น (ที่มีคำว่า ยิ่น อันเป็นคำเดียวกับ จ้าวควงยิ่น) ไปเป็น หลี่อี้ซิ่ง แทนเพื่อแสดงความจงรักภักดี ครับ นอกจากนี้ หลี่อี้ซิ่ง ยังถวายอานม้าอย่างดี 300 ชิ้น ให้จักรพรรดิซ่ง เขาเลยได้เข็มขัดหยกพระราชทานเป็นรางวัลตอบแทน

หลี่อี้ซิ่ง ป่วยตายในปี ค.ศ.967 จักรพรรดิซ่งไท่จู่จึงพระราชทานตำแหน่ง เซี่ยอ๋อง แก่เขา ให้สืบทอดแก่ลูกหลาน พร้อมทั้งจัดงานไว้อาลัยให้ 3 วัน 3 คืน