หลังจากที่อึดอัดมานาน กับความอยากรู้ว่า เค้ารู้สึกยังงัยกับเรา เค้าคิดยังงัยกับเรา เค้าคาดหวังอะไรจากเรา จากความรักที่เรามีให้ต่อกัน วันนี้จึงตัดสินใจ เอ่ยปากถามตรงๆ อย่างลูกผู้ชาย แบบอ้อมๆ กับสิ่งที่เราคิดอยู่ในใจตลอดมา ว่าเค้าคิดยังงัยกับ ความรักของเราที่มีให้เค้าตลอดมา
คำตอบ ที่ผมได้รับ จากผู้หญิงคนนี้ ทำให้ผมต้องอึ้ง โดยที่ผมไม่คาดคิดว่า จะได้คำตอบเเบบนี้เลย ในชีวิต ทำให้ผมต้องกลับเอามาคิดอีกไม่รู้กี่ตลบ ว่า ผู้หญิงแบบนี้ใช่มั้ย ที่ผมจะใช้ชีวิตด้วย ไปจนวันตาย
ก่อนที่จะเล่าเหตุการณ์วันนี้ให้ฟัง ผมขอย้อน เรื่องราว และเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับผม เพื่อให้เห็นภาพ background ที่มาที่ไป กันสักหน่อยน่ะครับ
ผมเป็นเด็กที่เกิดใน ยุคเจน Y ซึ่งโดยส่วนใหญ่เด็กที่เกิดในยุคนี้จะมีครอบครัวที่อบอุ่น พ่อเเม่อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า แต่เผอิญ ชีวิตผมมักจะเป็นคนส่วนน้อยอยู่เสมอๆ เเม่เล่าให้ฟังว่า เลิกกับพ่อตั้งเเต่ตอนผมอายุได้ 2 ขวบ เหตุผลที่เลิกกันเพราะ ครอบครัวทางแม่ไม่ค่อยชอบ พ่อ ที่พ่อ เป็นคน ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แต่เเม่ยืนยันว่า ที่เลิกกันนั้นแต่ก็ยังรักกันอยู่ ไม่ได้เลิกกันเพราะเหตุผลที่หมดรักกันเเต่ประการใด ด้วยคำอธิบายนี้ จึงทำให้ผลคิดได้ว่า นอกจากความรักแล้ว มันมีปัจจัยอื่นๆอีกมากมายที่จะทำให้คนๆหนึ่งครองรักกับอีกคนหนึ่งได้อย่างยั่งยืน จนตายจากกัน
ผมเติบโตมาจากการเลี้ยงดูจากแม่เพียงคนเดียวเท่านั้น โดยที่พ่อก็ไปมีครอบครัวใหม่ แต่ก็ไม่ได้ส่งเสียดูแลผมแต่อย่างใด แต่ผมก็ยังรักและนับถือท่านเป็นพ่อ โดยที่ไม่ได้คิดว่าท่านทอดทิ้งผมแต่อย่างได ผมคิดได้ว่า การที่เค้าเลิกกันมันไม่ใช่เรื่องของผม หน้าที่ของผมคือ เป็นคนดี และ ทำหน้าที่เป็นลูกที่ดีให้กับทั้งพ่อแม่ น่าจะเป็นการถูกและดีที่สุด มากกว่าจะมานั่งคร่ำครวญว่าเราเองเป็นเด็กมีปัญหา เป็นเด็กขาดความอบอุ่น สำหรับผม ผมบอกตัวเองเสมอว่า ผมเป็นเด็กไม่มีปัญหา ผมเป็นเด็กที่มีครอบครัวอบอุ่น ผมไม่คิดว่าตัวเองขาด ผมจึงไม่ขาด.... ผมเติบโตมาผมมีแม่ที่ดีมาก ทำทุกอย่างที่เเม่คนหนึ่งจะทำได้ เพราะครอบครัวของผม ก็ถือว่าเป็นครอบครัว คนจน ระดับจนปกติ ที่มีศัพท์บรรญัติคำว่า คนจน เป็นยังงัยก็พอจะจินตนาการกันเองได้
Marriage and The Dream การแต่งงาน และ ความฝัน : ผู้หญิงแบบนี้ใช่มั้ย ที่คุณจะใช้ชีวิตด้วย ไปจนวันตาย
คำตอบ ที่ผมได้รับ จากผู้หญิงคนนี้ ทำให้ผมต้องอึ้ง โดยที่ผมไม่คาดคิดว่า จะได้คำตอบเเบบนี้เลย ในชีวิต ทำให้ผมต้องกลับเอามาคิดอีกไม่รู้กี่ตลบ ว่า ผู้หญิงแบบนี้ใช่มั้ย ที่ผมจะใช้ชีวิตด้วย ไปจนวันตาย
ก่อนที่จะเล่าเหตุการณ์วันนี้ให้ฟัง ผมขอย้อน เรื่องราว และเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับผม เพื่อให้เห็นภาพ background ที่มาที่ไป กันสักหน่อยน่ะครับ
ผมเป็นเด็กที่เกิดใน ยุคเจน Y ซึ่งโดยส่วนใหญ่เด็กที่เกิดในยุคนี้จะมีครอบครัวที่อบอุ่น พ่อเเม่อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า แต่เผอิญ ชีวิตผมมักจะเป็นคนส่วนน้อยอยู่เสมอๆ เเม่เล่าให้ฟังว่า เลิกกับพ่อตั้งเเต่ตอนผมอายุได้ 2 ขวบ เหตุผลที่เลิกกันเพราะ ครอบครัวทางแม่ไม่ค่อยชอบ พ่อ ที่พ่อ เป็นคน ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แต่เเม่ยืนยันว่า ที่เลิกกันนั้นแต่ก็ยังรักกันอยู่ ไม่ได้เลิกกันเพราะเหตุผลที่หมดรักกันเเต่ประการใด ด้วยคำอธิบายนี้ จึงทำให้ผลคิดได้ว่า นอกจากความรักแล้ว มันมีปัจจัยอื่นๆอีกมากมายที่จะทำให้คนๆหนึ่งครองรักกับอีกคนหนึ่งได้อย่างยั่งยืน จนตายจากกัน
ผมเติบโตมาจากการเลี้ยงดูจากแม่เพียงคนเดียวเท่านั้น โดยที่พ่อก็ไปมีครอบครัวใหม่ แต่ก็ไม่ได้ส่งเสียดูแลผมแต่อย่างใด แต่ผมก็ยังรักและนับถือท่านเป็นพ่อ โดยที่ไม่ได้คิดว่าท่านทอดทิ้งผมแต่อย่างได ผมคิดได้ว่า การที่เค้าเลิกกันมันไม่ใช่เรื่องของผม หน้าที่ของผมคือ เป็นคนดี และ ทำหน้าที่เป็นลูกที่ดีให้กับทั้งพ่อแม่ น่าจะเป็นการถูกและดีที่สุด มากกว่าจะมานั่งคร่ำครวญว่าเราเองเป็นเด็กมีปัญหา เป็นเด็กขาดความอบอุ่น สำหรับผม ผมบอกตัวเองเสมอว่า ผมเป็นเด็กไม่มีปัญหา ผมเป็นเด็กที่มีครอบครัวอบอุ่น ผมไม่คิดว่าตัวเองขาด ผมจึงไม่ขาด.... ผมเติบโตมาผมมีแม่ที่ดีมาก ทำทุกอย่างที่เเม่คนหนึ่งจะทำได้ เพราะครอบครัวของผม ก็ถือว่าเป็นครอบครัว คนจน ระดับจนปกติ ที่มีศัพท์บรรญัติคำว่า คนจน เป็นยังงัยก็พอจะจินตนาการกันเองได้