มีเรื่องเล่าให้ฟังค่ะ วันนี้เจอเหตุการณ์หดหู่น้ำใจคนสมัยนี้มากๆ

คือวันนี้เรากับแฟนแล้วก็ลูกชายอายุ5ขวบ ขับมอเตอร์ไซด์ออกมาซื้อของแถวๆบ้านย่านโชคชัย4 ตอนประมาณ2ทุ่ม

ขากลับเราขี่กันมาเรื่อยๆช่วงกลางซอยโชคชัย4 เจอจักรยานคันนึงล้มอยู่ จักรยานทับอยู่บนตัวคนขี่ คนก็นอนแผ่อยู่ตรงถนนที่เป็นทางไว้ชิดซ้าย
รถก็ขับไปมาเยอะมาก เชื่อมั้ยคะไม่มีใครจอดดูคนนั้นซักคนเดียว แวบแรกที่เราเห็นไกลๆนึกว่าเค้าสลบ เรากับแฟนก็จอดรถมาดู น้องคนนั้นไม่ได้สลบแต่คงมึนเลยลุกไม่ไหว เราเลยช่วยเอาจักรยานออกแล้วแฟนเราก็พยุงน้องเค้ามานั่งที่ฟุตบาท

ซึ่งเราถามเขาก็บอกว่าบ้านอยู่ใกล้ๆแค่นี้ปั่นออกมาซื้อของ แล้วอยู่ดีๆล้อหน้าก็ล็อคค้าง จักรยานเค้าเลยตีลังกาเอาหลังลงอย่างแรง เค้าเจ็บลุกไม่ขึ้นเลยได้แต่นอนอยู่อย่างนั้น ประมาณ10นาทีเราถึงมาจอดดูกัน

เราก็นั่งอยู่ดูอาการน้องซักพักเห็นน้องเขาเริ่มลุกขึ้นมาเดินได้แล้วมาดูจักรยานเค้าได้ น้องเขาก็เลยวานให้ช่วยเรียกวินมอเตอร์ไซด์ให้ก็พอ  เลยไปตามวินมาให้

เราเห็นแล้วงงมากคนนอนโดนจักรยานทับแต่ไม่มีใครจอดมาช่วยมาดูเขาเลยอ่ะ เราไม่ได้จะมาบอกว่าเรากับแฟนมีน้ำใจหรือจะมาขอคำขอบคุณเยินยออะไร แต่แวบแรกที่เราเห็นน้องเขานอนอยู่บนถนนนั้น เราสงสัยคนที่ขับรถผ่านไปมาไม่มีใครคิดจะจอดมาดูบ้างเลยหรือ น้ำใจคนไทยหายไปไหนหมด สังคมสมัยนี้หาคนมีน้ำใจยากจริงๆนะคะ