มีเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ
เพื่อนผปค.คนหนึ่งในห้อง
ท่าทางเธอดูบ้านๆแต่งตัวธรรมดา
แต่ขับรถเก๋งหรูเธอดูใจดีเรียบร้อยเป็นมิตรมากๆ
มีน้ำใจช่วยเหลือถามไถ่เพื่อนผปค.ด้วยกันแทบทุกคน
และเธอค่อนข้างเอาใจคุณครู
อยู่ช่วยลบกระดาน กวาดถูห้อง เช็ดโต๊ะเก็บวางเอกสารครูทั้งเช้าเย็น ไม่ยอมกลับ
มีขนมมาฝากครู มีพวงมาลัยมาวางที่พระพุทธรูปบนโต๊ะครูทุกวัน
เอาสายวัดมาวัดตัวครูเพื่อตัดชุดให้
(เท่าที่ทราบนะคะ)
ต่างจากผปค.คนอื่นๆที่มารับส่งลูก ถามไถ่เรื่องลูกเล็กน้อยแล้วก็กลับบ้านเลย
ซึ่งพวกเราก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เรื่องของเธอ เธอว่าง เธอทำได้
เพราะเธอเป็นแม่บ้านรับส่งลูกอย่างเดียว แต่ผปค. ท่านอื่นๆรวมถึงอิชั้นเป็นพนักงานที่ต้องรีบเร่ง
ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ค่ะ
(ปล.จะมีผปค.ประมาณ10ท่านที่พอจะรู้จักสนิทกันบ้าง
เพราะรับส่งลูกเจอกันทุกวัน เงินที่เรี่ยรายก็จะได้จากพวกเรา10คนนี้เท่านั้น
เพราะผปค.รายอื่นนั้นเขาก็ไม่เอาด้วย)
วันปีใหม่ วันเด็กที่ผ่านมาเทอคอยมาดักชักชวนพวกเราเรี่ยรายกัน
เพื่อซื้อของขวัญเล็กๆน้อยๆให้นักเรียนในห้อง และกระเช้าปีใหม่ให้ครู
เธอพูดให้เราเห็นในความจิตใจดีของทุกคน และความหวังดีของเธอ
พวกเราก็ไม่ขัดข้องอะไร ก็เห็นดีเห็นงามตามกัน
ทุกครั้งเทอจะจะพูดจาเพราะแสดงถึงความจิตใจดีของเธอ
ซึ่งเราก็เคยคิดว่าจิตใจเทอดีจริงๆ
บอกเลยเธอพูดจาโน้มน้าวได้ดีมากๆ
และเธอมักจะเป็นคนอาสาเป็นธุระไปซื้อให้เอง
เพราะเกรงใจผปค.ท่านอื่นที่อาจไม่มีเวลา
เวลาไปให้ครู เธอก็ไปให้เองคนเดียว
พวกเราๆไม่เคยรู้ว่าไปให้ตอนไหน
คิดว่าให้คือให้แล้ว ไม่ได้คิดอะไรมาก
มารู้อีกที เธอจะมาบอกว่า เธอเอาไปมอบให้คุณครูแล้วนะ
คุณครูฝากขอบใจทุกคนมาด้วย
จนมาครั้งนี้
เทอคอยดักคุยกับผปค.หลายๆคนอีกครั้ง
คราวนี้เทอมาชวนออกเงินหุ้นกันซื้อตู้แท้งค์กดน้ำให้นักเรียนในห้อง
เธออ้างว่าอันเก่ามันเล็ก เหมือนใกล้พัง และอ้างถึงอนามัยของเด็กๆ
พอพวกเราตกลง เธอบอกทันทีว่าเธอไปสืบราคามาแล้ว
ราคาพลาสติกเท่านี้ ราคาสแตนเลสเท่านี้
และเทออยากจะได้สแตนเลสซึ่งแพงกว่า
ผปค.หลายคนบอกว่าให้เอาพลาสติกจะได้ทุ่นเงินลงมาหน่อย (รวมทั้งเราด้วย)
แต่เธอไม่ยอมยืนยันจะเอาสแตนเลสที่มีราคาสูง
เทออ้างถึงความแข็งแรงคงทนน่าใช้สำหรับนักเรียนและโน้มน้าวพวกเราให้เห็นด้
วยกับเธอ
คราวนี้เธอถามเราว่าพวกเราสู้ได้คนละเท่าไหร่ที่คิดว่าจะจ่ายได้ ร้อยสองร้อยคงไม่พอ
หลายคนก็เริ่มเอือมระอาแล้ว เจอหน้ากันพูดแต่เรื่องเรี่ยราย
เลยหาเรื่องอื่นๆมาพูดกันมากลบๆไปบ้าง เบื่อออออ่า
คิดว่าจะจบ..
วันต่อมาเธอมาแจ้งราคาบอกเลยว่าทุกคนตกลงแล้วนะ คนละ500
แล้วบอกกับเราว่าผปค.ให้มาหลายคนแล้ว
เราก็แอบเหวอ แต่เห็นคนอื่นช่วยแล้ว ก็เลยช่วยๆจ่ายไป
(มารู้ทีหลังว่าเขาโกหก คือพูดว่าคนอื่นตกลงหมดแล้วทั้งที่ยังไม่มีใครตกลงเลย
และ บอกว่าผปค.ให้เงินมาแล้วหลายคน แต่เปล่าเลยเราเนี่ยแหละจ่ายคนแรก ฮือฮือ
สำคัญไปกว่านั้นรู้ไหมคะว่าอะไร
ซึ่งความจริงจะไม่รู้เลย ถ้าคุณครูไม่เขียนชื่อเธอไว้ข้างแท้งค์น้ำว่าเทอเป็นคนมอบให้
ผปค.หลายคนเห็นก็สงสัยทะ

ๆยังไงอยู่นะ
เลยครูถามว่า ทำไมไม่เขียนว่าผปค.ห้อง 3/5
เพราะเป็นเงินที่ผปค.หลายคนรวมตัวบริจาคกัน
แต่ทำไมเขียนชื่อเธอคนเดียว
คุณครูก็ตอบมาว่าเธอบอกว่าเธอเป็นคนซื้อให้คนเดียวไม่ได้พูดถึงผปค.คนอื่นๆเลย
และเธอบอกครูไว้ว่าไม่ต้องเขียนชื่อไว้ที่แท้งค์หรอก เธอชอบปิดทองหลังพระ (แว๊กกกก เหรอยะ!!)
ถึงบางอ้อละ (ครูก็ถึงบางอ้อด้วย) นิสัยเอาหน้าคนเดียวนี่หว่า
เอาตัวเหนือลม ให้ลูกตัวเองได้หน้า
ทุกครั้งที่เธอเรี่ยรายเงิน คือเธอจะไปซื้อของดีๆเพื่อไปเอาหน้าคนเดียว
พอย้อนเรื่องกลับไปคุณครูถึงของขวัญเมื่อปีใหม่กับวันเด็ก
ครูบอกว่าเธอก็บอกว่าเป็นของเธอคนเดียว
พวกเราเคยงงว่า
ของขวัญปีใหม่ วันเด็ก
ซึ่งคุณครูต้องเป็นผู้แจก แต่ทำไมลูกสาวเธอจึงเป็นคนเดินแจกราวกับว่าเป้นเจ้าของเสียเองคนเดียว
กระเช้าปีใหม่ครู เธอกับลูกสาวก็มอบให้ครูเอง
พอเธอรู้ว่าพวกเราทราบ ครูทราบ เธอก็หน้าชาไปบ้าง
ทุกวันนี้เธอก็ไม่ค่อยเข้าหน้าพวกเราเท่าไหร่ ก็ห่างๆกันไปเยอะค่ะ
ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้
นิสัยไม่ดี คนแบบนี้ก็มีด้วย แย่จริงๆ
ที่เล่ามาไม่ได้โกรธ หรือโมโหที่เธอคนนี้เอาหน้าไปคนเดียวแล้วพวกเราอดได้หน้าไปด้วยหรอกนะคะ
แต่เกลียดคนแบบนี้ดูเหมือนไม่ได้ผิดอะไรร้ายแรงเลย
ไม่น่ามีคนแบบนี้อยู่ในสังคมเลย
คิดจะเอาแต่หน้า แต่หน้าโง่มากที่ทำแบบนี้
น่าเกลียดมากๆ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านเรื่องราวนะคะ
ไปโรง้เรียนเหมือนไปรบค่ะมีเรื่องดราม่าทุกวันช่วงนี้^^
****แก้ไขคำผิดและวรรคค่ะ
ผู้ปกครองแบบนี้ก็มีด้วย แย่ๆๆๆๆๆ!!
เพื่อนผปค.คนหนึ่งในห้อง
ท่าทางเธอดูบ้านๆแต่งตัวธรรมดา
แต่ขับรถเก๋งหรูเธอดูใจดีเรียบร้อยเป็นมิตรมากๆ
มีน้ำใจช่วยเหลือถามไถ่เพื่อนผปค.ด้วยกันแทบทุกคน
และเธอค่อนข้างเอาใจคุณครู
อยู่ช่วยลบกระดาน กวาดถูห้อง เช็ดโต๊ะเก็บวางเอกสารครูทั้งเช้าเย็น ไม่ยอมกลับ
มีขนมมาฝากครู มีพวงมาลัยมาวางที่พระพุทธรูปบนโต๊ะครูทุกวัน
เอาสายวัดมาวัดตัวครูเพื่อตัดชุดให้
(เท่าที่ทราบนะคะ)
ต่างจากผปค.คนอื่นๆที่มารับส่งลูก ถามไถ่เรื่องลูกเล็กน้อยแล้วก็กลับบ้านเลย
ซึ่งพวกเราก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เรื่องของเธอ เธอว่าง เธอทำได้
เพราะเธอเป็นแม่บ้านรับส่งลูกอย่างเดียว แต่ผปค. ท่านอื่นๆรวมถึงอิชั้นเป็นพนักงานที่ต้องรีบเร่ง
ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ค่ะ
(ปล.จะมีผปค.ประมาณ10ท่านที่พอจะรู้จักสนิทกันบ้าง
เพราะรับส่งลูกเจอกันทุกวัน เงินที่เรี่ยรายก็จะได้จากพวกเรา10คนนี้เท่านั้น
เพราะผปค.รายอื่นนั้นเขาก็ไม่เอาด้วย)
วันปีใหม่ วันเด็กที่ผ่านมาเทอคอยมาดักชักชวนพวกเราเรี่ยรายกัน
เพื่อซื้อของขวัญเล็กๆน้อยๆให้นักเรียนในห้อง และกระเช้าปีใหม่ให้ครู
เธอพูดให้เราเห็นในความจิตใจดีของทุกคน และความหวังดีของเธอ
พวกเราก็ไม่ขัดข้องอะไร ก็เห็นดีเห็นงามตามกัน
ทุกครั้งเทอจะจะพูดจาเพราะแสดงถึงความจิตใจดีของเธอ
ซึ่งเราก็เคยคิดว่าจิตใจเทอดีจริงๆ
บอกเลยเธอพูดจาโน้มน้าวได้ดีมากๆ
และเธอมักจะเป็นคนอาสาเป็นธุระไปซื้อให้เอง
เพราะเกรงใจผปค.ท่านอื่นที่อาจไม่มีเวลา
เวลาไปให้ครู เธอก็ไปให้เองคนเดียว
พวกเราๆไม่เคยรู้ว่าไปให้ตอนไหน
คิดว่าให้คือให้แล้ว ไม่ได้คิดอะไรมาก
มารู้อีกที เธอจะมาบอกว่า เธอเอาไปมอบให้คุณครูแล้วนะ
คุณครูฝากขอบใจทุกคนมาด้วย
จนมาครั้งนี้
เทอคอยดักคุยกับผปค.หลายๆคนอีกครั้ง
คราวนี้เทอมาชวนออกเงินหุ้นกันซื้อตู้แท้งค์กดน้ำให้นักเรียนในห้อง
เธออ้างว่าอันเก่ามันเล็ก เหมือนใกล้พัง และอ้างถึงอนามัยของเด็กๆ
พอพวกเราตกลง เธอบอกทันทีว่าเธอไปสืบราคามาแล้ว
ราคาพลาสติกเท่านี้ ราคาสแตนเลสเท่านี้
และเทออยากจะได้สแตนเลสซึ่งแพงกว่า
ผปค.หลายคนบอกว่าให้เอาพลาสติกจะได้ทุ่นเงินลงมาหน่อย (รวมทั้งเราด้วย)
แต่เธอไม่ยอมยืนยันจะเอาสแตนเลสที่มีราคาสูง
เทออ้างถึงความแข็งแรงคงทนน่าใช้สำหรับนักเรียนและโน้มน้าวพวกเราให้เห็นด้
วยกับเธอ
คราวนี้เธอถามเราว่าพวกเราสู้ได้คนละเท่าไหร่ที่คิดว่าจะจ่ายได้ ร้อยสองร้อยคงไม่พอ
หลายคนก็เริ่มเอือมระอาแล้ว เจอหน้ากันพูดแต่เรื่องเรี่ยราย
เลยหาเรื่องอื่นๆมาพูดกันมากลบๆไปบ้าง เบื่อออออ่า
คิดว่าจะจบ..
วันต่อมาเธอมาแจ้งราคาบอกเลยว่าทุกคนตกลงแล้วนะ คนละ500
แล้วบอกกับเราว่าผปค.ให้มาหลายคนแล้ว
เราก็แอบเหวอ แต่เห็นคนอื่นช่วยแล้ว ก็เลยช่วยๆจ่ายไป
(มารู้ทีหลังว่าเขาโกหก คือพูดว่าคนอื่นตกลงหมดแล้วทั้งที่ยังไม่มีใครตกลงเลย
และ บอกว่าผปค.ให้เงินมาแล้วหลายคน แต่เปล่าเลยเราเนี่ยแหละจ่ายคนแรก ฮือฮือ
สำคัญไปกว่านั้นรู้ไหมคะว่าอะไร
ซึ่งความจริงจะไม่รู้เลย ถ้าคุณครูไม่เขียนชื่อเธอไว้ข้างแท้งค์น้ำว่าเทอเป็นคนมอบให้
ผปค.หลายคนเห็นก็สงสัยทะ
เลยครูถามว่า ทำไมไม่เขียนว่าผปค.ห้อง 3/5
เพราะเป็นเงินที่ผปค.หลายคนรวมตัวบริจาคกัน
แต่ทำไมเขียนชื่อเธอคนเดียว
คุณครูก็ตอบมาว่าเธอบอกว่าเธอเป็นคนซื้อให้คนเดียวไม่ได้พูดถึงผปค.คนอื่นๆเลย
และเธอบอกครูไว้ว่าไม่ต้องเขียนชื่อไว้ที่แท้งค์หรอก เธอชอบปิดทองหลังพระ (แว๊กกกก เหรอยะ!!)
ถึงบางอ้อละ (ครูก็ถึงบางอ้อด้วย) นิสัยเอาหน้าคนเดียวนี่หว่า
เอาตัวเหนือลม ให้ลูกตัวเองได้หน้า
ทุกครั้งที่เธอเรี่ยรายเงิน คือเธอจะไปซื้อของดีๆเพื่อไปเอาหน้าคนเดียว
พอย้อนเรื่องกลับไปคุณครูถึงของขวัญเมื่อปีใหม่กับวันเด็ก
ครูบอกว่าเธอก็บอกว่าเป็นของเธอคนเดียว
พวกเราเคยงงว่า
ของขวัญปีใหม่ วันเด็ก
ซึ่งคุณครูต้องเป็นผู้แจก แต่ทำไมลูกสาวเธอจึงเป็นคนเดินแจกราวกับว่าเป้นเจ้าของเสียเองคนเดียว
กระเช้าปีใหม่ครู เธอกับลูกสาวก็มอบให้ครูเอง
พอเธอรู้ว่าพวกเราทราบ ครูทราบ เธอก็หน้าชาไปบ้าง
ทุกวันนี้เธอก็ไม่ค่อยเข้าหน้าพวกเราเท่าไหร่ ก็ห่างๆกันไปเยอะค่ะ
ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้
นิสัยไม่ดี คนแบบนี้ก็มีด้วย แย่จริงๆ
ที่เล่ามาไม่ได้โกรธ หรือโมโหที่เธอคนนี้เอาหน้าไปคนเดียวแล้วพวกเราอดได้หน้าไปด้วยหรอกนะคะ
แต่เกลียดคนแบบนี้ดูเหมือนไม่ได้ผิดอะไรร้ายแรงเลย
ไม่น่ามีคนแบบนี้อยู่ในสังคมเลย
คิดจะเอาแต่หน้า แต่หน้าโง่มากที่ทำแบบนี้
น่าเกลียดมากๆ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านเรื่องราวนะคะ
ไปโรง้เรียนเหมือนไปรบค่ะมีเรื่องดราม่าทุกวันช่วงนี้^^
****แก้ไขคำผิดและวรรคค่ะ