เมื่ออ่านนิยายแล้วเป็นเรื่องปกติของผู้อ่านที่อยากจะให้นิยายที่ตัวเองชอบมาดัดแปลงเป็นละครบ้าง แต่ในความอยากก็มีความกลัวว่าตัวละครอาจจะออกมาไม่เหมือนที่ได้จินตนาการ หรือ ได้บรรยายไว้ในนิยาย ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกันที่สถานีเองบางครั้งอาจจะต้องเน้นกระแสมากกว่าความเหมาะสม อย่างไรก็ตามมีหลายครั้งหลายหนเหมือนกันที่ตัวละครที่ปรากฎในจอแก้วให้ความรู้สึกว่า "ถอดออกมาจากนิยาย" เลยทีเดียว วันนี้จึงอยากมาบอกเล่าความเห็นว่าในช่วงหลาย ๆ ปีที่ดูละครไทยมามีคาแร็คเตอร์ไหนจากใครบ้างที่ทำให้รู้สึกว่าตัวละครตัวนี้สมใจถูกใจเหมือนเดินออกมาจากหนังสือนิยาย อาจจะไม่ถึงกับ 100% เป๊ะ แต่ใกล้เคียงมาก ลองจัดมาซัก 5 คาแร็คเตอร์ค่ะ (ไม่เรียงลำดับ)
1. นายสิงห์ หรือ คุณสีหนาท แห่งไร่สัตตบุษย์ ณ เมืองเจียงฮาย (ตามรักคืนใจ) โดย คุณอู๋ ธนากร
ตามรักคืนใจ สำหรับเราคือละครตัวท็อปของค่ายยูม่า เป็นละครโรแมนติคที่อะไร ๆ ก็ผสมกลมกลืนกันไปหมด ทั้งโลเคชั่นที่สวยงาม เพลงประกอบละครที่อบอุ่น (ใครช่างเลือกเพลง ลมหายใจ เวอร์ชั่นคุณธีร์ ไชยเดช มันเข้ากับละครมากขอบอก) บท และ การแสดงที่น่ารักไม่มากไม่น้อยจนเกินไป คาแร็คเตอร์ของนายสิงห์โดยคุณอู๋ ธนากร ทำให้รู้สึกว่าเหมือนเห็นนายสิงห์ตัวเป็น ๆ เดินออกมาจากหนังสือ นายสิงห์เป็นพระเอกภูธร แต่เป็นพระเอกภูธรที่มีมาด มีความมั่นใจ มีการศึกษา มีบุคคลิกที่ดี กล่าวคือไม่กระด้างหยาบคาย แต่ก็ไม่ใช่นุ่มนวลสุภาพ อยู่ระหว่างตรงกลางของความยียวนและอบอุ่น ซึ่งคุณอู๋ให้ความรู้สึก macho man แบบนั้นเลย การปรากฎตัวในฉากมีลักษณะการเป็นผู้นำ เวลามองหนูนา(คุณปูเป้)ก็แลน่าเอ็นดู รูปลักษณ์อาจจะไม่ถึงขั้นหมียักษ์หนวดเคราครึ้มตามนิยาย แต่ในภาพรวมโดยเฉพาะบุคคลิกนั้น ... ใกล้เคียงมาก
2. คุณภูมัย กฤษณะรัตน์ เลขาธิการนายกรัฐมนตรี (จินตปาตี) โดย คุณพล ตัณฑเสถียร
จินตปาตี เป็นละครน้ำดีเรื่องหนึ่งของไทย ครบเครื่องด้วยบทที่ชาญฉลาด การแคสติ้งที่เป๊ะสุด ตัวละครมีวุฒิภาวะมีอาชีพ และ จริงจัง มีฉากน่าตื่นเต้นดูสนุก มี dynamic รวมทั้งเป็นละครเรื่องแรก ๆ ของ คุณพล ตัณฑเสถียร ที่ตอนนั้นก็เล่นหนังกับละครมานิดหน่อย น่าจะอย่างละเรื่อง ตามนิยายคุณภูมัย เป็นข้าราชการกระทรวงการต่างประเทศ มาจากตระกูลดี สุภาพ นุ่มนวล ฉลาด เรียบร้อยทันคน ซึ่งคุณพลก้าวเข้ามาในละครด้วยภาพลักษณ์เช่นนั้นเลย ถ้าบอกว่าข้าราชการตัวจริงแอบมารับจ็อบถ่ายละครก็เชื่อนะ เพราะมาดและออร่าผู้ดีจับจริง บุคคลิกปราณีตเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า ทั้งวิธีการนั่งยืนเดินพูดจาดูฉลาด และ ได้รับการขัดเกลามารยาทมาอย่างดี (ซึ่งเสมอต้นเสมอปลายในทุกฉากตั้งแต่ทำงานยันฉากโรแมนติค) ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่จะหัดกันได้ในชั่วระยะเวลาสั้น ๆ
3. คุณนายอลิน นางเอกตัวแม่ (สูตรเสน่หา) โดย คุณแอน ทองประสม
คุณนายอลิน ดาราสาวนางเอ๊กนางเอก ผู้ฉีกกฎการเป็นนางเอกทุกสถาบัน เพราะนางทั้งเหวี่ยงทั้งวีน ยียวนกวนประสาท มั่นใจสุดลิ่ม ทำให้บางทีนางก็ตลก คุณแอนเป็นเจ้าแม่อลินที่มีมิติและแซ่บเวอร์ อ่านหนังสือแล้วสะใจไปกับคุณนายอลินแบบไหน คุณแอนให้ได้ไม่มากไม่น้อยไปกว่ากัน โดยเฉพาะเวลานางเถียง หรือ นางกำลังจะฟัดใครให้จมเขี้ยว คงยากที่จะมีใครถ่ายทอดความเป็นอลินให้ครบเครื่องอย่างคุณแอน เหวี่ยงเชิดเถียงฉอด ๆ กวนโมโหแต่ก็ปนไว้ด้วยความน่ารักแกมรำคาญ
4. คุณเม้าท์ จินตาปาตี แห่งไซแอมป์ (จินตปาตี) โดย คุณอุ้ม สิริยากร
อย่างที่บอกไว้ว่าตัวละครใน "จินตปาตี" ดูมีวุฒิภาวะกันทุกคน คุณเม้าท์ หรือ จิล หรือ จินตปาตี โดยคุณอุ้มก็มีลักษณะแบบนั้น เป็นผู้หญิงเก่งแกร่งแต่ก็ไม่ใช่กระด้างจนหมดความเป็นผู้หญิง คุณอุ้มเป็นจินตปาตีที่นุ่มนวลหากก็เข้มแข็งอยู่ในที แสดงให้เห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีความคล่องแคล่ว สุขุม ฉลาดเฉลียวมีไหวพริบ ดูสมจริงว่าเป็นนักข่าวประจำรัฐสภา โดยไม่จำเป็นต้องมีเอกลักษณ์นักข่าวที่เห็นช่วงหลัง ๆ ที่ต้องแต่งตัวเซอร์ ๆ พร้อมกล้องคล้องคอ
5. อโณทัย ท่านผู้บัญชาการแคว้นยโสธร (เลือดขัตติยา) โดย คุณติ๊ก เจษฏาภรณ์
เลือดขัดตติยาเป็นละครเศร้ารันทดเรียกน้ำตาที่ทำได้อย่างปราณีต นักแสดงแต่ละคนก็มากด้วยฝีมือ อโณทัยแบบคุณติ๊กในสายตาเรา อาจจะกร้าวแกร่งไม่เท่าอโณทัยในนิยาย แต่เราคิดว่าคุณติ๊กเล่นเรื่องนี้อย่างถอดหัวใจใส่ลงไปแบบอินกับความเป็นอโณทัยมาก แล้วเลือกที่จะนำมุมอ่อนโยนอบอุ่น และ อ่อนหวานของอโณทัยขึ้นมานำเสนอมากหน่อย ความแข็งความกร้าวเลยลดระดับลงไปเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นเวลาอ่านหนังสือก็หลับตาเห็นคุณติ๊กในบทนี้อย่างไม่ขัดเขินอันใด นอกจากความโรแมนติคของอโณทัยที่เพิ่มขึ้นมา ดีกรีความรักชาติบ้านเมือง ความภักดีต่อผู้หญิงคนหนึ่ง ความเศร้าสลดที่ไม่อาจะครองคู่กับเธอผู้นั้นได้ ฉายชัดอยู่ในแววตาของอโณทัยฉบับพี่ติ๊กซึ่งเป็นอารมณ์เดียวกับที่อ่านในหนังสือ
ปิดท้ายด้วยนายสิงห์ ... คุณอู๋นี่ใช่นายสิงห์จริง ๆ นะขอบอก
ถามคนอ่านนิยายและดูละคร : ตัวละครใดที่ให้ความรู้สึกว่า "ราวหลุดออกมาจากนิยาย"
1. นายสิงห์ หรือ คุณสีหนาท แห่งไร่สัตตบุษย์ ณ เมืองเจียงฮาย (ตามรักคืนใจ) โดย คุณอู๋ ธนากร
ตามรักคืนใจ สำหรับเราคือละครตัวท็อปของค่ายยูม่า เป็นละครโรแมนติคที่อะไร ๆ ก็ผสมกลมกลืนกันไปหมด ทั้งโลเคชั่นที่สวยงาม เพลงประกอบละครที่อบอุ่น (ใครช่างเลือกเพลง ลมหายใจ เวอร์ชั่นคุณธีร์ ไชยเดช มันเข้ากับละครมากขอบอก) บท และ การแสดงที่น่ารักไม่มากไม่น้อยจนเกินไป คาแร็คเตอร์ของนายสิงห์โดยคุณอู๋ ธนากร ทำให้รู้สึกว่าเหมือนเห็นนายสิงห์ตัวเป็น ๆ เดินออกมาจากหนังสือ นายสิงห์เป็นพระเอกภูธร แต่เป็นพระเอกภูธรที่มีมาด มีความมั่นใจ มีการศึกษา มีบุคคลิกที่ดี กล่าวคือไม่กระด้างหยาบคาย แต่ก็ไม่ใช่นุ่มนวลสุภาพ อยู่ระหว่างตรงกลางของความยียวนและอบอุ่น ซึ่งคุณอู๋ให้ความรู้สึก macho man แบบนั้นเลย การปรากฎตัวในฉากมีลักษณะการเป็นผู้นำ เวลามองหนูนา(คุณปูเป้)ก็แลน่าเอ็นดู รูปลักษณ์อาจจะไม่ถึงขั้นหมียักษ์หนวดเคราครึ้มตามนิยาย แต่ในภาพรวมโดยเฉพาะบุคคลิกนั้น ... ใกล้เคียงมาก
2. คุณภูมัย กฤษณะรัตน์ เลขาธิการนายกรัฐมนตรี (จินตปาตี) โดย คุณพล ตัณฑเสถียร
จินตปาตี เป็นละครน้ำดีเรื่องหนึ่งของไทย ครบเครื่องด้วยบทที่ชาญฉลาด การแคสติ้งที่เป๊ะสุด ตัวละครมีวุฒิภาวะมีอาชีพ และ จริงจัง มีฉากน่าตื่นเต้นดูสนุก มี dynamic รวมทั้งเป็นละครเรื่องแรก ๆ ของ คุณพล ตัณฑเสถียร ที่ตอนนั้นก็เล่นหนังกับละครมานิดหน่อย น่าจะอย่างละเรื่อง ตามนิยายคุณภูมัย เป็นข้าราชการกระทรวงการต่างประเทศ มาจากตระกูลดี สุภาพ นุ่มนวล ฉลาด เรียบร้อยทันคน ซึ่งคุณพลก้าวเข้ามาในละครด้วยภาพลักษณ์เช่นนั้นเลย ถ้าบอกว่าข้าราชการตัวจริงแอบมารับจ็อบถ่ายละครก็เชื่อนะ เพราะมาดและออร่าผู้ดีจับจริง บุคคลิกปราณีตเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า ทั้งวิธีการนั่งยืนเดินพูดจาดูฉลาด และ ได้รับการขัดเกลามารยาทมาอย่างดี (ซึ่งเสมอต้นเสมอปลายในทุกฉากตั้งแต่ทำงานยันฉากโรแมนติค) ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่จะหัดกันได้ในชั่วระยะเวลาสั้น ๆ
3. คุณนายอลิน นางเอกตัวแม่ (สูตรเสน่หา) โดย คุณแอน ทองประสม
คุณนายอลิน ดาราสาวนางเอ๊กนางเอก ผู้ฉีกกฎการเป็นนางเอกทุกสถาบัน เพราะนางทั้งเหวี่ยงทั้งวีน ยียวนกวนประสาท มั่นใจสุดลิ่ม ทำให้บางทีนางก็ตลก คุณแอนเป็นเจ้าแม่อลินที่มีมิติและแซ่บเวอร์ อ่านหนังสือแล้วสะใจไปกับคุณนายอลินแบบไหน คุณแอนให้ได้ไม่มากไม่น้อยไปกว่ากัน โดยเฉพาะเวลานางเถียง หรือ นางกำลังจะฟัดใครให้จมเขี้ยว คงยากที่จะมีใครถ่ายทอดความเป็นอลินให้ครบเครื่องอย่างคุณแอน เหวี่ยงเชิดเถียงฉอด ๆ กวนโมโหแต่ก็ปนไว้ด้วยความน่ารักแกมรำคาญ
4. คุณเม้าท์ จินตาปาตี แห่งไซแอมป์ (จินตปาตี) โดย คุณอุ้ม สิริยากร
อย่างที่บอกไว้ว่าตัวละครใน "จินตปาตี" ดูมีวุฒิภาวะกันทุกคน คุณเม้าท์ หรือ จิล หรือ จินตปาตี โดยคุณอุ้มก็มีลักษณะแบบนั้น เป็นผู้หญิงเก่งแกร่งแต่ก็ไม่ใช่กระด้างจนหมดความเป็นผู้หญิง คุณอุ้มเป็นจินตปาตีที่นุ่มนวลหากก็เข้มแข็งอยู่ในที แสดงให้เห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีความคล่องแคล่ว สุขุม ฉลาดเฉลียวมีไหวพริบ ดูสมจริงว่าเป็นนักข่าวประจำรัฐสภา โดยไม่จำเป็นต้องมีเอกลักษณ์นักข่าวที่เห็นช่วงหลัง ๆ ที่ต้องแต่งตัวเซอร์ ๆ พร้อมกล้องคล้องคอ
5. อโณทัย ท่านผู้บัญชาการแคว้นยโสธร (เลือดขัตติยา) โดย คุณติ๊ก เจษฏาภรณ์
เลือดขัดตติยาเป็นละครเศร้ารันทดเรียกน้ำตาที่ทำได้อย่างปราณีต นักแสดงแต่ละคนก็มากด้วยฝีมือ อโณทัยแบบคุณติ๊กในสายตาเรา อาจจะกร้าวแกร่งไม่เท่าอโณทัยในนิยาย แต่เราคิดว่าคุณติ๊กเล่นเรื่องนี้อย่างถอดหัวใจใส่ลงไปแบบอินกับความเป็นอโณทัยมาก แล้วเลือกที่จะนำมุมอ่อนโยนอบอุ่น และ อ่อนหวานของอโณทัยขึ้นมานำเสนอมากหน่อย ความแข็งความกร้าวเลยลดระดับลงไปเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นเวลาอ่านหนังสือก็หลับตาเห็นคุณติ๊กในบทนี้อย่างไม่ขัดเขินอันใด นอกจากความโรแมนติคของอโณทัยที่เพิ่มขึ้นมา ดีกรีความรักชาติบ้านเมือง ความภักดีต่อผู้หญิงคนหนึ่ง ความเศร้าสลดที่ไม่อาจะครองคู่กับเธอผู้นั้นได้ ฉายชัดอยู่ในแววตาของอโณทัยฉบับพี่ติ๊กซึ่งเป็นอารมณ์เดียวกับที่อ่านในหนังสือ
ปิดท้ายด้วยนายสิงห์ ... คุณอู๋นี่ใช่นายสิงห์จริง ๆ นะขอบอก