ความรู้สึกของแฟนเก่าที่เฝ้ามองดูเธอกับเค้ารักกัน ... ความรู้สึกเหล่านั้นทำไมไม่ใช่เราที่ควรจะเป็นคนได้รับ ไม่งั้นเราคงไม่มีวันเลิกกันแบบนี้

เรื่องราวความรักของเรามันมีค่าสำหรับเรามากๆ ทุกครั้งที่ได้นึกถึงเรายังอบอุ่นใจเสมอ แม้ว่าตอนนี้เรากับเค้าเหมือนจะอยู่กันแสนไกลเหลือเกิน
เราเคยรักผู้ชายคนนึงมากๆ เค้านิสัยดี เค้าน่ารักในทุกๆอย่างที่เค้าเป็น เราคบกันมา 2 ปี เป็นระยะเวลาที่เรามีความสุขมาก แต่แล้วก็มีเหตุที่ทำให้เราต้องเลิกกัน ทั้งๆที่เราก็ดูเหมือนว่ายังรักกันอยู่ เราคิดถึงเค้าตลอดเวลา
สาเหตุที่เราเลิกกับเค้าเพราะ ... ความไม่เข้าใจกันที่มันสะสมมาเรื่อยๆตลอดระยะเวลา 2 ปี ทำให้เรามักจะขี้น้อยใจ และเค้าก็รักเรานะ เค้าเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยแสดงออก เค้าดูไม่ค่อยเอาใจใส่เรา "เราเคยบอกเค้าว่าถ้าไม่บอกรักก็ทำให้รู้ว่ารักก็ยังดี"
การที่เค้าเป็นแบบนี้ความรู้สึกเรามันเหมือนมันขาดอะไรในความรักตลอดเวลา พอเราถาม เค้าก็มักก็จะชอบบอกว่าเราเครียด และเราก็ได้แต่เก็บเพราะกลัวเค้าจะเบิ่อและรำคาญเรา

2 ปีนี้เราพยายามเป็นผู้หญิงที่ดีที่น่ารักของเค้ามาโดยตลอด เราหมั่นเอาใจใส่เค้า ดูแลเค้า เราเป็นผู้หญิงโรแมนติก เรามักจะมีอะไรเซอร์ไพรส์แฟนเราอยู่เสมอ เราชอบชวนเค้าไปเที่ยวทุกๆที่ เราชอบมีแพลนพาเค้าไปกินร้านอาหารอร่อยๆด้วยกัน เราชอบมีของขวัญในวันพิเศษให้เค้าเสมอ
เราพยายามรักษาความรู้สึกเค้า รักเค้ามาโดยตลอด โดยที่เค้าไม่ค่อยจะทำเรื่องพวกนี้ให้เราเท่าไหร่ เราก็ไม่ว่าเค้านะ เราเข้าใจเค้า บางทีหลายๆคนก็พูดกับเราว่า ทำไมเรื่องแบบนี้ผู้ชายต้องเป็นคนทำให้ผู้หญิงนิ แต่เราก็คิดว่า "ถ้าเค้าไม่ทำ เราก็จะทำเอง"
แต่ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รักเรานะแต่เราก็ไม่ค่อยรู้หรอกว่าทำไมเค้าเหมือนดูเฉยชา  คำถามหลายอย่างที่เค้าไม่ค่อยจะให้คำตอบเรา เค้ามักจะปัดคำถามของเราให้เป็นเรื่องตลกเสมอ

เมื่อไม่นานมานี่ เรากับเค้าพึ่งเลิกกัน ... จริงๆมันเป็นความผิดของเราด้วย เค้าพยายามปรับปรุงตัวเองเพื่อเรา เค้าโทษตัวเองที่ดูแลเราไม่ดีพอ เค้าบอกความในใจที่เราไม่เคยได้ยินเค้าพูดจริงจังแบบนี้มาก่อน เค้าบอกรักเราทุกวัน เค้าทำทุกอย่างให้เรากลับไปรักเค้าเหมือนเดิม แต่เรามันหน้ามืดตามัว เพราะไปหลงกับสิ่งใหม่ที่เข้ามาทดแทนในสิ่งที่เราขาด มีบางสิ่งเข้ามาเติมเต็มชีวิตเรามาก มันเป็นความรู้สึกสับสนที่ไม่รู้จะแก้ยังไงดี เราทิ้งวันเวลาไปเรื่อยๆ จนเค้าเริ่มเหงา เค้าไปมีคนใหม่โดยที่เราไม่รู้ตัว
แต่แล้ววันนึง เราก็รู้สึกว่า ... เรารักเค้าจริงๆไม่ว่าเราจะคุยกับใครที่วิเศษเลิศเลอแค่ไหน ทุกครั้งที่เราเดินไปในที่ที่เคยมีเค้า เราคิดถึงเค้าเสมอ
เหมือนว่าเค้ายังอยู่กับเรา ไม่เคยจากเราไปไหน หลังจากนั้น เรากลับไปถามเค้าว่าเค้าอยากเป็นเหมือนเดิมกับเราไหม? เค้าได้เฉลยบางสิ่งที่เราตั้งรับไม่ทัน เค้ามีคนอื่นที่เค้าคุยด้วยแล้ว เราเสียใจมาก ช๊อคกับคำพูด และรู้ว่ามันเป็นเพราะเราด้วยที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้

เค้ามีคนใหม่ของเค้าแล้ว เค้าบอกว่าผู้หญิงคนนั้นนิสัยดี ไม่ต้องเป็นห่วงเค้า เราเข้าใจเค้ามากๆเลยนะ
แต่ในฐานะที่เราเป็นแฟนเก่าของเค้า แล้วเรามองกลับไป
"ทุกอย่างทุกความรู้สึกที่เราอยากได้ในตลอดระยะเวลาที่คบกันมา 2 ปี เค้ากลับไปให้ผู้หญิงคนนั้นหมด"
เค้าดูรักผู้หญิงคนนั้นมาก ซึ่งแตกต่างจากเรามาก ที่แทบจะไม่มีช่วงเวลาแบบนั้นให้รับรู้
เค้าดูใส่ใจผู้หญิงคนนั้นมาก ผิดกับที่เราอยากให้เค้าใส่ใจเรา
เค้าไม่เคยเอารูปเราขึ้นหน้าปกเฟสบุ๊ค ขึ้นรูปโปรไลน์ แต่วันนี้เค้าเอารูปคู่ขึ้น เราเคยถามเค้าว่าทำไมไม่เคยเอารูปคู่เราขึ้นบ้างเลย
เค้าบอกว่าเค้าอายญาติพี่น้องในนั้นของเค้า  อายเพื่อน เราก็พยายามเข้าใจเค้า

มันยุติธรรมแล้วจริงดิ สิ่งที่เราเคยทำให้เค้าทุกอย่าง เรารักเค้าดีทุกอย่าง เค้าเอาบทเรียนที่ได้รับจากเรา ไปให้กับผู้หญิงคนอื่น T^T
ทั้งๆที่เราอยากได้ โหยหาความรู้สึกเหล่านั้นมาก เราไม่ได้ตั้งใจอยากเลิกกับเค้าเลย เรามองเค้า 2 คนรักกันแล้วมันสะท้อนตอกย้ำความรู้สึก
ที่เรารักเค้ามาตลอด ที่ที่ตรงนั้น ที่ผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่ทำไมไม่ใช่เราที่เค้าทำอะไรมากมายให้

เราเสียใจ .... แต่เราหวังว่าสักวันเราจะลืมเค้าลงไม่เร็วก็ช้า