มาสารภาพผิดในสิ่งที่ทำลงไป

เริ่มเรื่องเลยนะครับ ผมกับเขารู้จักกันผ่านเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มครับ เธอมาทำงานที่ศรีราชาส่วนผมทำงานที่พัทยาครับ แรกๆเราคุยผ่านเฟสน่ะครับพอคุยกันมากขึ้นก็เริ่มสนิทกัน แลกเบอร์กันแล้วเราก็ได้คบกันเป็นแฟน คบกันประมาณ3เดือน เธออยากกลับไปทำงานที่บ้านที่จันทบุรี ผมก็เห็นด้วยเพราะเธอจะได้อยู่ใกล้ๆญาติของเธอ เธอก็กลัวผมจะเหงา ผมบอกเธอว่าไม่เป็นไรขับมอไซด์ไปแปปเดียวก็ถึง (เธอกลัวผมเป็นอะไรไปน่ะครับเพราะผมขับบิ๊กไบด์) พอเธอกลับไปอยู่บ้านผมไปหาเธอแทบทุกอาทิตย์เลยครับ ไปทำ โน่น นี่ นั่นให้ตลอด ไปทำฝ้า ทำประตูให้ (ผมเป็นช่างน่ะครับ)ทำให้สารพัด เธอก็เป็นห่วงผมบอกว่าวันหยุดก็ไม่ได้หยุดต้องมาทำโน่น นี่ นั่นให้ ผมไม่เหนื่อยนะครับแค่เห็นเธอมีความสุขผมก็ดีใจแล้ว เราสองคนยิ่งไกลกันยิ่งรักกันครับ เพราะผมทำตัวไม่ให้ห่างจากเธอเลยผมกลัวเธอเหงาน่ะครับ แต่มันก็มีเรื่องจนได้ครับเพราะพี่ที่เอาผมมาทำงานลาออก ผมเลยต้องออกด้วยแต่ผมก็ได้งานใหม่เป็นคนขับรถให้ฝหรั่งครับ เงินดีกว่าเก่าเยอะเลยครับแต่เวลาส่วนตัวจะน้อยลง ทำให้ผมไม่มีเวลาไปหาเธอเหมือนเก่า โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยได้คุยครับเพราะฝหรั่งจะเข้มงวดเรื่องห้ามคุยโทรศัพท์เวลาขับรถน่ะครับ บางวันขับทั้งวันกลับห้องบางที4-5ทุ่ม โทรไปบางทีเธอก็นอนแล้วเพราะเธอต้องทำงานตอนเช้า พอเป็นแบบนี้นานเข้าเราสองคนก็เริ่มทะเลาะกัน เริ่มไม่เข้าใจกัน บางทีผมโทรไปก็ไม่รับบ้าง ปิดเครื่องบ้างจนผมเคลียด แต่ผมก็ทนครับเพราะผมรักเธอมาก อยากสร้างครอบครัวกับเธอ แต่แล้ววันนั้นก็มาถึงครับ