เราพึ่งสูญเสียหาดที่ดีที่สุดหาดหนึ่งไป ให้กับน้ำมัน

กรณี น้ำมันรั่วที่ ระยอง ถ้านึกอะไรไม่ออก ความเสียหายคือ

เราพึ่งเสียหนึ่งในหาดที่ดีสุดของเกาะเสม็ดไป อาจเป็นหาดเดียวบนเกาะทีเห็นพระอาทิตย์ตก
หนึ่งในหาดที่น้ำใส และเห็นแนวประการังชัดเจน เป็นหนึ่งในหาดน้ำเอกของทะเลฝั่งตะวันออก

ใช่เราเสียมันไปแล้ว และ ไม่รุ้ระยะเวลาที่จะได้กลับคืน

เพราะ วิธีแก้ปัญหาก็แก้อะไรได้ไม่มากนอกจากทำให้น้ำมันจมลงไปที่ผิวดิน
หรือ กระจายตัวไปในน้ำไปเคลือบตัวปลา และ ประการังในน้ำนั่นละ
ปลาก็จะได้แหวกว่าย ท่ามกลางน้ำมัน คิดว่าคงเหลือไม่มากที่ว่ายไหว
ส่วนใหญ่คงตายไปคราบที่เคลือบผิวดินและกระจายในผิวน้ำ

เราเสียหาดไปแล้ว เราเสียระบบนิเวศตามไปด้วย การแก้ปัญหาส่วนใหญ่จึงผูกให้กับ "การฟื้นตัวของธรรมชาติ" ซึ่งไม่รุ้กี่ปี

เรื่องนี้จะโทษใครคนใดคนหนึ่งผิดของไม่ได้ เพราะเราทุกคนใช้น้ำมัน
แต่เราโทษความเหี้ยมของผู้รับผิดชอบที่พยายามปกปิด หมกเหม็ดเรื่องนี้
และไม่ยอมบอกความจริงกับสังคมเพียงเพราะกลัวกระทบราคาหุ้นได้
เราโทษคนที่โกหกสังคมว่า ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ในขณะที่ทุกอย่างกำลังถูกทำลายลงเรื่อยๆได้
เราถามหาความรับผิดชอบจากคนเหล่านี้ได้

ถ้าเป็นเรื่องสิ่งแวดล้อม มันหมายถึงเรื่องของเราทุกคน
ไม่ใช่เรื่องเชิงพื้นที่ ไม่ใช่เรื่องของคนในหมู่บ้าน หรือ อำเภอใดอำเภอหนึ่ง
โรงงานอุตสาหกรรม โรงไฟฟ้าถ่านหิน นิวเคลียร์ ท่อน้ำมันจะไปตั้งพื้นที่ไหนก็เป็นเรื่องของคนไทยทุกคน

หวังว่า วันนี้ คงไม่มีมาบอกว่า
เรื่องโรงงานอุตสาหกรรมเป็นเพียงเรื่องของคนมาบตาพุด  หรือ คนของ อำเภอใดอีก
เมื่อเกิดผลกระทบ ก็โดนด้วยกันทั้งหมด
เพราะสุดท้าย ทะเลไทยก็เป็นของเราคนไทยทุกคน

สิ่งที่ผ่านมาแล้วทำได้เพียงร่วมมือกันแก้ไข
วันนี้เราอาจสูญเสียหาดไปหนึ่งหาด แต่เรายังมีหาดที่ดีอีกมาก
ยังมีธรรมชาติที่ดีอีกมาก ช่วยกันรักษาสิ่งที่เหลืออยู่กันให้ดีที่สุดนะครับ


ปล ขอบคุณภาพจาก internet  นะครับ