ก่อนอื่นเลยผมขอบอกว่าผมและเธอแต่งงานอยู่ด้วยกันทำมาค้าขายอยู่ด้วยกันครับ ใช้ชีวิตกันอยู่ 4 ปีครึ่งช่วง2ปีหลังๆก็ระหองระแหงกันบ้างเป็นธรรมดา สุขปนทุกข์เคล้ากัน ไปแต่ด้วยอะไรบางอย่างที่ทุกครอบครัวไม่อยากเจอ แต่ผมก็เจอ
วันนั้นวันที่คุณอยู่ๆก็หายไปจากชีวิต ผมวันที่คุณจากผมไป ผมพยายามติดต่อคุณเพื่ออยากถามว่าทำไม
แต่ก็ไม่สำเร็จคุณบล๊อคผมออกจากทุกช่องทางที่จะติดต่อคุณได้คุณทิ้งข้อความสั้นๆให้ผมเพียงแค่ว่า
"อย่าติดต่อเราอีกเลยหายไปจากชีวิตของกันและกันดีกว่า"
คุณทิ้งชีวิตเราสองคนที่เหลือแต่ผมอยู่เพียงลำพัง วันนั้นเป็นวันที่ผมเสียศูนย์ในชีวิตไปเลย ไม่รู้จะไปทางไหน ไม่รู้ว่าทางไหนเป็นทางที่ดีเป็นทางที่ควรก้าวต่อไป
ทุกอย่างมันเคว้งคว้างไปหมด จากวันนั้นเวลามันผ่านมาระยะเวลาก็พอสมควรแล้วผมก็รู้สึกดีขึ้นมามาก เวลาช่วยให้ผมค่อยๆลืมความเลวร้ายที่ผ่านมาจนแทบจะหมดไปในความทรงจำ
"ขอบคุณเพื่อนสนิท 2 คน ของผมที่ช่วยยืนข้างผม"
แต่ในวันก่อนนี้ เฟสบุค แจ้งเตือนผมว่ามีคำขอเพิ่มเพื่อนมา เธอนั่นเอง
คนที่อยู่ๆก็หายไปจากชีวิต คนที่ไม่คิดแม้จะอยากคุยกันในวันที่ผมอยากจะถามในสิ่งต่างๆที่อยู่ในใจ
ท้ังๆที่ผมแทบจะลืมเรื่องราวต่างๆไปหมดแล้ว แต่ในวันนี้สิ่งต่างๆกลับเข้ามาอยู่ในหัวผมอีกครั้ง พร้อมคำถามว่าทำไม ทำไม ทำไม ?!!!
"และ"
ทำไม!! วันที่คุณส่งคำขอเพื่อนผมย้อนความทรงจำก็พบว่าเป็นวันเดียวกับที่คุณหายไปเลยจากผมเมื่อ 2 ปีก่อนที่ผ่านมาพอดีเลย
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่อย่างหนักหน่วง พร้อมคำถามเต็มไปหมดเครื่องหมายคำถามลอยเต็มหัวผมไปหมด พร้อมๆกับวลีในบทเพลงหนึ่ง
"คุณจะกลับมาทำไม ในเมื่อผมลืมคุณไปแทบหมดใจแล้ว" ??????????!!!!!
ตอนผมนี้ลังเลมาก จะตอบรับคำขอ หรือปฏิเสธดี ครึ่งใจก็อยากคุย ครึ่งใจก็อยากจะลืม
จะลืมแล้ว แต่เธอกลับโผล่มา
วันนั้นวันที่คุณอยู่ๆก็หายไปจากชีวิต ผมวันที่คุณจากผมไป ผมพยายามติดต่อคุณเพื่ออยากถามว่าทำไม
แต่ก็ไม่สำเร็จคุณบล๊อคผมออกจากทุกช่องทางที่จะติดต่อคุณได้คุณทิ้งข้อความสั้นๆให้ผมเพียงแค่ว่า
"อย่าติดต่อเราอีกเลยหายไปจากชีวิตของกันและกันดีกว่า"
คุณทิ้งชีวิตเราสองคนที่เหลือแต่ผมอยู่เพียงลำพัง วันนั้นเป็นวันที่ผมเสียศูนย์ในชีวิตไปเลย ไม่รู้จะไปทางไหน ไม่รู้ว่าทางไหนเป็นทางที่ดีเป็นทางที่ควรก้าวต่อไป
ทุกอย่างมันเคว้งคว้างไปหมด จากวันนั้นเวลามันผ่านมาระยะเวลาก็พอสมควรแล้วผมก็รู้สึกดีขึ้นมามาก เวลาช่วยให้ผมค่อยๆลืมความเลวร้ายที่ผ่านมาจนแทบจะหมดไปในความทรงจำ
"ขอบคุณเพื่อนสนิท 2 คน ของผมที่ช่วยยืนข้างผม"
แต่ในวันก่อนนี้ เฟสบุค แจ้งเตือนผมว่ามีคำขอเพิ่มเพื่อนมา เธอนั่นเอง
คนที่อยู่ๆก็หายไปจากชีวิต คนที่ไม่คิดแม้จะอยากคุยกันในวันที่ผมอยากจะถามในสิ่งต่างๆที่อยู่ในใจ
ท้ังๆที่ผมแทบจะลืมเรื่องราวต่างๆไปหมดแล้ว แต่ในวันนี้สิ่งต่างๆกลับเข้ามาอยู่ในหัวผมอีกครั้ง พร้อมคำถามว่าทำไม ทำไม ทำไม ?!!!
"และ"
ทำไม!! วันที่คุณส่งคำขอเพื่อนผมย้อนความทรงจำก็พบว่าเป็นวันเดียวกับที่คุณหายไปเลยจากผมเมื่อ 2 ปีก่อนที่ผ่านมาพอดีเลย
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่อย่างหนักหน่วง พร้อมคำถามเต็มไปหมดเครื่องหมายคำถามลอยเต็มหัวผมไปหมด พร้อมๆกับวลีในบทเพลงหนึ่ง
"คุณจะกลับมาทำไม ในเมื่อผมลืมคุณไปแทบหมดใจแล้ว" ??????????!!!!!
ตอนผมนี้ลังเลมาก จะตอบรับคำขอ หรือปฏิเสธดี ครึ่งใจก็อยากคุย ครึ่งใจก็อยากจะลืม