เมื่อคืนนี้ ฝันยังกะในหนัง --'
ขอบันทึกไว้สักหน่อย
ในฝัน เราก็เป็นมนุษย์จากโลกนี่แหละ ไปอยู่ดาวอังคาร (ไปได้ยังไง ไม่ทราบเหมือนกัน ความฝันมันเริ่มจากจุดนี้ มันไม่บอกที่มาที่ไป)
บนดาวอังคาร มีคนอยู่ เยอะมาก เหมือนโลกเลย หน้าตาคล้ายๆชนเผ่าพื้นเมือง อินเดียนแดง แล้วก็เผ่าอะบอริจิ้นของออสเตรเลียอ่ะ (หน้าไม่มีเป็นฝรั่งเลยสักคน ไม่มีนิโกรด้วย แต่จะออกคลายๆชนเผ่าพื้นเมือง)
ความสูงสัดส่วน ก็เท่าๆมนุษย์โลกเรานี่แหละ
พอเราไปอยู่ดาวอังคาร เรากระโดดสูงมากๆๆๆๆ บางครั้งก็บินแบบต่ำๆได้ด้วย ทำท่าบิน มันก็ลอยได้ แต่ได้แบบต่ำๆ แป๊บเดียว ไม่สูงมาก เดินก็เร็ว วิ่งได้เร็ว กระโดดได้สูง (คิดว่าเป็นเพราะ แรงโน้มถ่วงต่ำ Mars, Gravity = 3.711 m/s² ถ้าหนัก 21 กิโลกรัมที่โลก จะหนักที่ดาวอังคารประมาณ 7 กิโลกรัม)
บนดาวอังคาร มีพืชผักผลไม้ ต้นไม้ และสัตว์ หน้าตาแปลกๆ มีแต่มนุษย์ที่หน้าตาเหมือนบนโลกเรา แต่ต้นไม้ หมา หน้าตาแปลกๆหมดเลย มันจะเพี้ยนๆจากโลกเรานิดหน่อย แต่ดูแล้วก็สวยงามดี
สมัยนั้น ดาวอังคารไม่ได้เป็นดินสีแดงๆแบบนี้ แต่มีต้นไม้ขึ้นเต็มเลย มีต้นไม้ ดอกไม้ เหมือนโลกเรานี่แหละ
เราเดินไปที่ๆหนึ่ง มีนักเรียนนักศึกษาเดินเล่นกันอยู่ แล้วก็มีอนุสรณ์สถานสวยงาม ใหญ่โต เราถามพวกนักเรียนว่า.. นั่นอะไร ทำไมไม่ค่อยมีคน
เขาก็เลยบอกว่า สถานที่รำลึกถึง Decan (อ่านว่า ดีแคน)
เราถาม ดีแคน เป็นใคร ?
เขาบอก เป็นคนที่เขาศรัทธา เป็นบรรพบุรุษ เป็นคล้ายๆมนุษย์คนแรกๆของดาวอังคาร และเป็นคนที่คอยคุ้มครอง สั่งสอน ให้เขาเป็นคนดี เป็นบุคคลที่ดาวอังคารนับถือ ดีแคนเป็นผู้หญิงนะ
เราบอกเขา เราขอเดินไปดูหน่อยได้ไหม ?
เขาก็บอกว่า ได้... ก็มีนักเรียนคนหนึ่งพาเราไป
ระหว่างทาง ก็เป็นดอกไม้ ต้นไม้ ดอกไม้เยอะมาก เป็นลาน เป็นทุ่งเลยอ่ะ แล้วก็มีสระน้ำ พวกนักเรียนนักศึกษา ก็จะยืนเล่นกัน หยอกกันแถวๆสระน้ำแหละ
พอไปถึงรูปปั้นของดีแคน มีรูปปั้นขนาดใหญ่ ท่านอนตะแคง ของดีแคน เราเห็นแล้วรู้สึกถึงพลังบางอย่าง(อันนี้ไม่ใช่เลียนแบบรายการคนอวดผีนะ แต่ในฝัน มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ)
หน้าตาเขาเป็น ผู้หญิง วัยประมาณ 35-40 ปี ไม่แก่ไม่สาว ผมสั้นตัดตรง ดูเหมือนเป็นคนใจดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูน่าเลื่อมใสมากๆๆๆๆๆๆ นี่ขนาดเห็นแค่รูปปั้นนะ --' อธิบายความรู้สึกไม่ถูกเหมือนกัน
พอดูเสร็จ เราก็เดินกลับมา บรรยากาศบนดาวอังคารในเวลานั้น เขามีวิทยาการมีอุปกรณ์ของใช้เหมือนโลกเราเลยนะ มีอารยธรรมเหมือนเรา ชีวิตความเป็นอยู่ของเขา คล้ายๆโลกเรา แต่จะต่างกันตรงที่ เราไม่เห็นความวุ่นวายเลย เห็นแต่ความสงบ เรียบร้อย เสียงหัวเราะ ไม่ค่อยมีอันธพาล หญิงชายพูดหยอกล้อกัน หนุงหนิง แต่ไม่น่าเกลียด ดูน่ารักดี
เดินไปตามซอยต่างๆ มีบ้านคน เหมือนบนโลกเลย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นบ้านชั้นเดียว เรียงๆกัน หลายๆสี เขาไม่ค่อยสร้างบ้าน 2 ชั้นกัน รั้วบ้านจะต่ำๆ ไม่ค่อยมีกำแพงสูงๆยกเว้นสถานที่สำคัญ(คล้ายๆสถานที่ราชการบ้านเรา)
แล้วจู่ๆวันหนึ่ง ก็มีหินอุกาบาตพุ่งลงมาใส่ดาวอังคาร
ตอนแรกเราก็อยู่บนดาวอังคารนะ แต่พอมีหินอุกาบาตพุ่งลงมา เราก็เปลี่ยนไปเป็นคนมองดูอยู่ข้างบนแทน (มันเปลี่ยนเอง เราไม่ได้ทำ)
เราเห็นมีหินอุกาบาตลูกใหญ่มาก พุ่งชนดาวอังคาร ทำให้บ้านเรือนเสียหายและมีคนตาย
ตอนนั้น คนที่เป็นผู้นำของดาวอังคาร (คล้ายๆรัฐบาลมั้งนะ) เขาก็เลยบอกว่า.. พวกเราต้องไปอยู่ ใต้ดิน
คนบนดาวอังคารไม่ได้ล้าหลังนะ เขามีบ้านเรือน มีวิทยาการคล้ายๆโลก พอเขาโดนหินอุกาบาตพุ่งชน เขาก็พากันสร้างหลุมหลบภัยใต้ดิน เขาไปอยู่ใต้ดินกัน
จากนั้น หินอุกาบาตก็พุ่งชนลงมาอีก 2-3 ลูก จากที่ตอนแรกเขากะจะสร้างเป็นหลุมลบภัยชั่วคราว แต่หลังๆมา เขาย้ายคนทั้งดาวลงไปอยู่ใต้ดินแบบถาวรเลย มีหลุมหลบภัยถูกสร้างขึ้นจำนวนมาก และผู้คนก็ย้ายไปอยู่ใต้ดินหมดเลย เขาไม่กลับขึ้นมาอยู่บนผิวดินอีกเลย เพราะมีหินอุกาบาตพุ่งชนเขาอยู่เรื่อยๆ ตลอดเวลา
หินอุกกาบาต พุ่งชนดาวอังคาร ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ทำให้น้ำบนดาวอังคาร กระเด็นหลุดพ้นจากแรงดึงดูดของดาวอังคาร และน้ำบางส่วนก็ซึมลงใต้ดิน
มาถึงจุดนี้ เริ่มวิกฤต เพราะบนผิวดิน ไม่มีแหล่งน้ำอีกแล้ว เพราะอุกกาบาตพุ่งชนจนแหล่งน้ำระเหยขึ้นไปในอวกาศจนหมด
ชีวิตบนดาวอังคาร ค่อยๆตายไปทีละอย่างสองอย่าง ผู้คนที่อยู่ใต้ดินก็เริ่มล้มตาย พืช ผัก ผลไม้ ต้นไม้ ที่อยู่บนดิน สัตว์ต่างๆ ก็ค่อยๆล้มตาย เพราะไม่มีน้ำดื่ม
สุดท้าย ก็ตายหมดทั้งดวงดาว
แล้วภาพก็ฉายแบบเร็วๆๆๆๆๆๆๆ
วันเวลาผ่านไปหลายล้านปี "
หลายล้าน"ปี ผลจากการพุ่งชนของอุกกาบาตอย่างมหาศาล ทำให้เศษดิน เศษหิน และฝุ่น พัดปลิว และทับถม พวกซากพืช ซากสัตว์ ให้อยู่ใต้ดิน ซากสิ่งมีชีวิต ทั้งคนและสัตว์ และพืช จมอยู่ใต้ดินเสียหมด
จนปัจจุบันนี้ มนุษย์โลกส่งยานสำรวจไปที่ดาวอังคาร ก็เจอแต่เศษหิน เศษดิน และหลุมอุกกาบาต แต่ไม่เจอซากอารยธรรมบนนั้นเลย
วันเวลาผ่านไป หลายล้านปี ซากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ย่อยสลายไปแล้วเรียบร้อย
แต่สิ่งที่ยังเหลืออยู่ หากมีการขุดค้นลงไปใต้ดินที่ระดับลึกพอสมควร ก็จะเจอสิ่งที่เหลืออยู่
เออ.. พอถึงจุดนี้ เราตื่น แต่เรายังได้ยินเสียงพากษ์อยู่ เป็นเสียงผู้หญิง และในความรู้สึกเรา มันคือเสียงของ "
ดีแคน" บรรพบุรุษของดาวอังคาร
เราตื่นแล้ว เราบอกเขาว่า เราไม่อยากได้ยินแล้ว --' (ถ้าเราได้ยินตอนหลับ เราก็ยังทำใจได้ว่ามันเป็นความฝัน แต่นี่เราตื่นแล้ว เราลืมตาขึ้นมาแล้ว แล้วเขายังพากษ์ให้เราฟังอีก เราก็กลัวสิ่ --' ชักไม่แน่ใจว่านี่มันฝันหรือเรื่องจริง)
แต่เขาบอกเรา ให้เราฟังต่ออีกหน่อย ใกล้จบแล้ว
เราก็บอกเขาว่า เราไม่อยากฟังต่อแล้ว.. (ใจจริงคือ เรากลัวเสียงเขานั่นแหละ ก็มันยังดังอยู่ทั้งๆที่เราตื่นแล้ว)
เขาก็ขอร้องเรา บอกว่า ให้ฟังต่ออีกหน่อย จะจบแล้ว
เราเลยหลับตาลงอีกครั้ง พอหลับตาปุ๊บ มันก็เป็นภาพต่อเนื่องเลย
เขาก็เล่าต่อไปว่า.. ซากสิ่งมีชีวิต ย่อยสลายไปหมดแล้วตามกาลเวลา แต่ถ้ามนุษย์โลกมาขุดลงไปใต้ดินของดาวอังคารที่ระดับลึกมากๆ อาจจะเจอ ซากอารยธรรม นั่นก็คือ เงิน ทอง ถ้วยชามสังคโลกที่ทำจากเงิน และทอง อุปกรณ์ต่างๆที่ทำจากเงินและทอง
เขาก็โชว์ภาพให้ดู เรานี่ทึ่งเลย O.O เหมือนสมัยอียิปต์เลย ที่ใต้ดินมีแต่เครื่องเงินเครื่องทอง
แล้วเขาก็จากไป บอกว่า จบแล้ว
เราก็โล่งอก ไปซะที --' ทีแรกก็ไม่กลัวหรอก แต่ตอนที่ตื่นแล้ว เสียงพากษ์ยังอยู่ มีสนทนาโต้ตอบกับเราได้ด้วย เราเลยกลัว เพราะเขาไม่ใช่คนนิ่ --' เขาคือ ดีแคน จากดาวอังคาร เมื่อหลายล้านปีก่อน
ทั้งหมดนี้เป็นความฝันนะ เล่าให้ฟังเฉยๆว่า เหมือนหนังเลย --' น่าเอาไปทำหนังนะ ^0^
รายละเอียดข้อเท็จจริงเพิ่มเติม:: เมื่อ 1,000 ล้านปีก่อน ดาวอังคารเคยมีแหล่งน้ำสมบูรณ์
อ่านต่อที่นี่ >>
http://news.sanook.com/1190425/%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99NASA%E0%B8%9E%E0%B8%9A%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A2%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C/
และที่นี่ >>
http://www.xn--r3caybc5b0bf8a1b.com/%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3/
จริงๆเรื่องที่ อุกาบาตพุ่งชนดาวอังคาร จนทำให้น้ำบนดาวอังคารกระเด็นหลุดจากแรงโน้มถ่วงของดาว และบางส่วนซึมลงใต้ผิวดิน อันนี้เราดูมาจากสารคดี (แล้วสงสัย เอาไปผสมกับความฝันเอง อิอิ ^^)
สมองเรานี่มันก็แต่งเรื่องเก่งจริงๆเนอะ แหะๆ ^^
ความฝันเกี่ยวกับ ดาวอังคาร
ขอบันทึกไว้สักหน่อย
ในฝัน เราก็เป็นมนุษย์จากโลกนี่แหละ ไปอยู่ดาวอังคาร (ไปได้ยังไง ไม่ทราบเหมือนกัน ความฝันมันเริ่มจากจุดนี้ มันไม่บอกที่มาที่ไป)
บนดาวอังคาร มีคนอยู่ เยอะมาก เหมือนโลกเลย หน้าตาคล้ายๆชนเผ่าพื้นเมือง อินเดียนแดง แล้วก็เผ่าอะบอริจิ้นของออสเตรเลียอ่ะ (หน้าไม่มีเป็นฝรั่งเลยสักคน ไม่มีนิโกรด้วย แต่จะออกคลายๆชนเผ่าพื้นเมือง)
ความสูงสัดส่วน ก็เท่าๆมนุษย์โลกเรานี่แหละ
พอเราไปอยู่ดาวอังคาร เรากระโดดสูงมากๆๆๆๆ บางครั้งก็บินแบบต่ำๆได้ด้วย ทำท่าบิน มันก็ลอยได้ แต่ได้แบบต่ำๆ แป๊บเดียว ไม่สูงมาก เดินก็เร็ว วิ่งได้เร็ว กระโดดได้สูง (คิดว่าเป็นเพราะ แรงโน้มถ่วงต่ำ Mars, Gravity = 3.711 m/s² ถ้าหนัก 21 กิโลกรัมที่โลก จะหนักที่ดาวอังคารประมาณ 7 กิโลกรัม)
บนดาวอังคาร มีพืชผักผลไม้ ต้นไม้ และสัตว์ หน้าตาแปลกๆ มีแต่มนุษย์ที่หน้าตาเหมือนบนโลกเรา แต่ต้นไม้ หมา หน้าตาแปลกๆหมดเลย มันจะเพี้ยนๆจากโลกเรานิดหน่อย แต่ดูแล้วก็สวยงามดี
สมัยนั้น ดาวอังคารไม่ได้เป็นดินสีแดงๆแบบนี้ แต่มีต้นไม้ขึ้นเต็มเลย มีต้นไม้ ดอกไม้ เหมือนโลกเรานี่แหละ
เราเดินไปที่ๆหนึ่ง มีนักเรียนนักศึกษาเดินเล่นกันอยู่ แล้วก็มีอนุสรณ์สถานสวยงาม ใหญ่โต เราถามพวกนักเรียนว่า.. นั่นอะไร ทำไมไม่ค่อยมีคน
เขาก็เลยบอกว่า สถานที่รำลึกถึง Decan (อ่านว่า ดีแคน)
เราถาม ดีแคน เป็นใคร ?
เขาบอก เป็นคนที่เขาศรัทธา เป็นบรรพบุรุษ เป็นคล้ายๆมนุษย์คนแรกๆของดาวอังคาร และเป็นคนที่คอยคุ้มครอง สั่งสอน ให้เขาเป็นคนดี เป็นบุคคลที่ดาวอังคารนับถือ ดีแคนเป็นผู้หญิงนะ
เราบอกเขา เราขอเดินไปดูหน่อยได้ไหม ?
เขาก็บอกว่า ได้... ก็มีนักเรียนคนหนึ่งพาเราไป
ระหว่างทาง ก็เป็นดอกไม้ ต้นไม้ ดอกไม้เยอะมาก เป็นลาน เป็นทุ่งเลยอ่ะ แล้วก็มีสระน้ำ พวกนักเรียนนักศึกษา ก็จะยืนเล่นกัน หยอกกันแถวๆสระน้ำแหละ
พอไปถึงรูปปั้นของดีแคน มีรูปปั้นขนาดใหญ่ ท่านอนตะแคง ของดีแคน เราเห็นแล้วรู้สึกถึงพลังบางอย่าง(อันนี้ไม่ใช่เลียนแบบรายการคนอวดผีนะ แต่ในฝัน มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ)
หน้าตาเขาเป็น ผู้หญิง วัยประมาณ 35-40 ปี ไม่แก่ไม่สาว ผมสั้นตัดตรง ดูเหมือนเป็นคนใจดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูน่าเลื่อมใสมากๆๆๆๆๆๆ นี่ขนาดเห็นแค่รูปปั้นนะ --' อธิบายความรู้สึกไม่ถูกเหมือนกัน
พอดูเสร็จ เราก็เดินกลับมา บรรยากาศบนดาวอังคารในเวลานั้น เขามีวิทยาการมีอุปกรณ์ของใช้เหมือนโลกเราเลยนะ มีอารยธรรมเหมือนเรา ชีวิตความเป็นอยู่ของเขา คล้ายๆโลกเรา แต่จะต่างกันตรงที่ เราไม่เห็นความวุ่นวายเลย เห็นแต่ความสงบ เรียบร้อย เสียงหัวเราะ ไม่ค่อยมีอันธพาล หญิงชายพูดหยอกล้อกัน หนุงหนิง แต่ไม่น่าเกลียด ดูน่ารักดี
เดินไปตามซอยต่างๆ มีบ้านคน เหมือนบนโลกเลย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นบ้านชั้นเดียว เรียงๆกัน หลายๆสี เขาไม่ค่อยสร้างบ้าน 2 ชั้นกัน รั้วบ้านจะต่ำๆ ไม่ค่อยมีกำแพงสูงๆยกเว้นสถานที่สำคัญ(คล้ายๆสถานที่ราชการบ้านเรา)
แล้วจู่ๆวันหนึ่ง ก็มีหินอุกาบาตพุ่งลงมาใส่ดาวอังคาร
ตอนแรกเราก็อยู่บนดาวอังคารนะ แต่พอมีหินอุกาบาตพุ่งลงมา เราก็เปลี่ยนไปเป็นคนมองดูอยู่ข้างบนแทน (มันเปลี่ยนเอง เราไม่ได้ทำ)
เราเห็นมีหินอุกาบาตลูกใหญ่มาก พุ่งชนดาวอังคาร ทำให้บ้านเรือนเสียหายและมีคนตาย
ตอนนั้น คนที่เป็นผู้นำของดาวอังคาร (คล้ายๆรัฐบาลมั้งนะ) เขาก็เลยบอกว่า.. พวกเราต้องไปอยู่ ใต้ดิน
คนบนดาวอังคารไม่ได้ล้าหลังนะ เขามีบ้านเรือน มีวิทยาการคล้ายๆโลก พอเขาโดนหินอุกาบาตพุ่งชน เขาก็พากันสร้างหลุมหลบภัยใต้ดิน เขาไปอยู่ใต้ดินกัน
จากนั้น หินอุกาบาตก็พุ่งชนลงมาอีก 2-3 ลูก จากที่ตอนแรกเขากะจะสร้างเป็นหลุมลบภัยชั่วคราว แต่หลังๆมา เขาย้ายคนทั้งดาวลงไปอยู่ใต้ดินแบบถาวรเลย มีหลุมหลบภัยถูกสร้างขึ้นจำนวนมาก และผู้คนก็ย้ายไปอยู่ใต้ดินหมดเลย เขาไม่กลับขึ้นมาอยู่บนผิวดินอีกเลย เพราะมีหินอุกาบาตพุ่งชนเขาอยู่เรื่อยๆ ตลอดเวลา
หินอุกกาบาต พุ่งชนดาวอังคาร ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ทำให้น้ำบนดาวอังคาร กระเด็นหลุดพ้นจากแรงดึงดูดของดาวอังคาร และน้ำบางส่วนก็ซึมลงใต้ดิน
มาถึงจุดนี้ เริ่มวิกฤต เพราะบนผิวดิน ไม่มีแหล่งน้ำอีกแล้ว เพราะอุกกาบาตพุ่งชนจนแหล่งน้ำระเหยขึ้นไปในอวกาศจนหมด
ชีวิตบนดาวอังคาร ค่อยๆตายไปทีละอย่างสองอย่าง ผู้คนที่อยู่ใต้ดินก็เริ่มล้มตาย พืช ผัก ผลไม้ ต้นไม้ ที่อยู่บนดิน สัตว์ต่างๆ ก็ค่อยๆล้มตาย เพราะไม่มีน้ำดื่ม
สุดท้าย ก็ตายหมดทั้งดวงดาว
แล้วภาพก็ฉายแบบเร็วๆๆๆๆๆๆๆ
วันเวลาผ่านไปหลายล้านปี "หลายล้าน"ปี ผลจากการพุ่งชนของอุกกาบาตอย่างมหาศาล ทำให้เศษดิน เศษหิน และฝุ่น พัดปลิว และทับถม พวกซากพืช ซากสัตว์ ให้อยู่ใต้ดิน ซากสิ่งมีชีวิต ทั้งคนและสัตว์ และพืช จมอยู่ใต้ดินเสียหมด
จนปัจจุบันนี้ มนุษย์โลกส่งยานสำรวจไปที่ดาวอังคาร ก็เจอแต่เศษหิน เศษดิน และหลุมอุกกาบาต แต่ไม่เจอซากอารยธรรมบนนั้นเลย
วันเวลาผ่านไป หลายล้านปี ซากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ย่อยสลายไปแล้วเรียบร้อย
แต่สิ่งที่ยังเหลืออยู่ หากมีการขุดค้นลงไปใต้ดินที่ระดับลึกพอสมควร ก็จะเจอสิ่งที่เหลืออยู่
เออ.. พอถึงจุดนี้ เราตื่น แต่เรายังได้ยินเสียงพากษ์อยู่ เป็นเสียงผู้หญิง และในความรู้สึกเรา มันคือเสียงของ "ดีแคน" บรรพบุรุษของดาวอังคาร
เราตื่นแล้ว เราบอกเขาว่า เราไม่อยากได้ยินแล้ว --' (ถ้าเราได้ยินตอนหลับ เราก็ยังทำใจได้ว่ามันเป็นความฝัน แต่นี่เราตื่นแล้ว เราลืมตาขึ้นมาแล้ว แล้วเขายังพากษ์ให้เราฟังอีก เราก็กลัวสิ่ --' ชักไม่แน่ใจว่านี่มันฝันหรือเรื่องจริง)
แต่เขาบอกเรา ให้เราฟังต่ออีกหน่อย ใกล้จบแล้ว
เราก็บอกเขาว่า เราไม่อยากฟังต่อแล้ว.. (ใจจริงคือ เรากลัวเสียงเขานั่นแหละ ก็มันยังดังอยู่ทั้งๆที่เราตื่นแล้ว)
เขาก็ขอร้องเรา บอกว่า ให้ฟังต่ออีกหน่อย จะจบแล้ว
เราเลยหลับตาลงอีกครั้ง พอหลับตาปุ๊บ มันก็เป็นภาพต่อเนื่องเลย
เขาก็เล่าต่อไปว่า.. ซากสิ่งมีชีวิต ย่อยสลายไปหมดแล้วตามกาลเวลา แต่ถ้ามนุษย์โลกมาขุดลงไปใต้ดินของดาวอังคารที่ระดับลึกมากๆ อาจจะเจอ ซากอารยธรรม นั่นก็คือ เงิน ทอง ถ้วยชามสังคโลกที่ทำจากเงิน และทอง อุปกรณ์ต่างๆที่ทำจากเงินและทอง
เขาก็โชว์ภาพให้ดู เรานี่ทึ่งเลย O.O เหมือนสมัยอียิปต์เลย ที่ใต้ดินมีแต่เครื่องเงินเครื่องทอง
แล้วเขาก็จากไป บอกว่า จบแล้ว
เราก็โล่งอก ไปซะที --' ทีแรกก็ไม่กลัวหรอก แต่ตอนที่ตื่นแล้ว เสียงพากษ์ยังอยู่ มีสนทนาโต้ตอบกับเราได้ด้วย เราเลยกลัว เพราะเขาไม่ใช่คนนิ่ --' เขาคือ ดีแคน จากดาวอังคาร เมื่อหลายล้านปีก่อน
ทั้งหมดนี้เป็นความฝันนะ เล่าให้ฟังเฉยๆว่า เหมือนหนังเลย --' น่าเอาไปทำหนังนะ ^0^
รายละเอียดข้อเท็จจริงเพิ่มเติม:: เมื่อ 1,000 ล้านปีก่อน ดาวอังคารเคยมีแหล่งน้ำสมบูรณ์
อ่านต่อที่นี่ >> http://news.sanook.com/1190425/%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99NASA%E0%B8%9E%E0%B8%9A%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A2%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C/
และที่นี่ >> http://www.xn--r3caybc5b0bf8a1b.com/%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3/
จริงๆเรื่องที่ อุกาบาตพุ่งชนดาวอังคาร จนทำให้น้ำบนดาวอังคารกระเด็นหลุดจากแรงโน้มถ่วงของดาว และบางส่วนซึมลงใต้ผิวดิน อันนี้เราดูมาจากสารคดี (แล้วสงสัย เอาไปผสมกับความฝันเอง อิอิ ^^)
สมองเรานี่มันก็แต่งเรื่องเก่งจริงๆเนอะ แหะๆ ^^