เห็นกระทู้ที่ร้อนแรงของ...พยาบาล...แล้วอยากให้เห็นข้อความน่ารักๆที่แชร์กันมาทางfacebookค่ะ

ฉันคือพยาบาล
หน้าที่ของฉัน ไม่ใช่แค่เช็ดก้นนะ
งานหลักคือ... ดูแลคน.. ในตอนที่เขาดูแลตัวเองไม่ได้
... มันเป็นอภิสิทธิ์อย่างหนึ่ง …. ไม่ใช่สิ่งน่าอับอายอะไร
ฉันคือคนที่ผู้รับบริการไว้วางใจ ให้พิทักษ์สิทธิ์ของเขา
ฉันทำหน้าที่ช่วยให้ความต้องการ
ทางร่ายกาย ด้านการเจ็บป่วย และทางจิตวิญญาณของคนไข้ได้รับการตอบสนอง
ฉันไม่ใช่ผู้ช่วย หรือ ตัวช่วยของหมอ….
งานของฉันไม่ใช่แค่การนำคำสั่งการรักษามาปฏิบัติ
แต่ฉันดูแลให้กิจกรรมเหล่านั้นมันเกิดประโยชน์สูงสุดต่อคนไข้
และเมื่อกิจกรรมใดไม่ก่อประโยชน์
ฉันคือคนที่จัดการปรับเปลี่ยนมัน อย่างสุดความสามารถ
ฉันดูแลครอบครัวของคุณตลอด 12 ชั่วโมง
แล้วก็กลับมาทำอีก ....ครั้งแล้วครั้งเล่า
บางครั้ง... ฉันไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะได้ทานข้าว
ก็เพื่อจะได้ดูแลคนในครอบครัวของคุณให้ได้ทานข้าวตามเวลา
แต่ไม่ต้องสงสารฉันหรอกนะ
ฉันทำทั้งหมดนี้ด้วยความยินดี
เป้าหมายของฉัน ก็ง่ายๆ...
ไม่ใช่เพียงเพื่อยืดชีวิตคนไข้เท่านั้น
แต่เพื่อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีด้วย
ตอนที่คนไข้ของฉันยิ้ม หัวเราะ และรู้สึกปลอดภัย
นั่นก็แปลว่าฉันได้ทำหน้าที่ของฉันแล้ว
ในบางครั้ง ... หลายๆครั้ง ที่เราต้องพบพานกับ “ความตาย”
ครั้งแรก.... ฉันร้องไห้
ครั้งที่สอง ... ฉันร้องไห้
ครั้งที่สาม .... ฉันก็ยังร้องไห้
แต่ทุกครั้งก่อนฉันที่จะร้องไห้
ฉันได้ทำทุกอย่างเพื่อให้มั่นใจว่า คุณได้รับการดูแลเสียก่อน
อีกสักครั้ง.....
ทุกอย่างที่ทำ... ฉันทำด้วยความยินดี
ครั้งต่อไป ที่คุณถามว่า “ฉันทำหน้าที่อะไร”
ฉันจะบอกว่า .....ฉันคือพยาบาล…..
และฉันจะขอบอกด้วยความภาคภูมิใจ...