- เห็นความผิดหวังและการไม่ยอมรับความจริงอย่างรุนแรงของคนในสังคม โดยเฉพาะในสังคมออนไลน์ที่เกิดการโต้เถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตายจากฝั่งที่ปกป้องสุดชีวิตกับฝั่งที่กระทืบจนจมดิน
- เห็นว่าใครหลายคนในสังคมที่ และมองว่าการเสพยาเป็นเรื่องปกติ ใครๆก็เคยทำกัน โดยลืมไปว่ามันผิดกฏหมาย และคงลืมสำนวนที่ว่า พ่อแม่(หรือแฟนคลับ)รังแกฉัน
- เห็นว่าใครหลายคน(เช่นกัน)มองว่าการเสพยาคือการทำบาปอย่างร้ายแรง คนเสพไม่ควรได้ผุดได้เกิด ไม่ควรมีที่ยืนในสังคม และถูกตัดสินโดยทันทีว่าเป็นคนเลวอย่างสิ้นเชิง โดยลืมไปว่าคนเราสามารถผิดพลาดได้ในเรื่องที่แตกต่างกันไป
- เห็นว่าใครหลายคนคอยให้ท้ายนักแสดง และมองว่าการที่นักแสดงอายุ 16 ปีเสพยาไม่ได้ทำผิดอะไรเพราะว่ายังเด็ก และไม่ได้ฆ่าใครตาย
- เห็นว่าใครหลายคนมองว่ามีการปฏิบัติอย่างสองมาตรฐานในกรณีของปันปันกับเสก โดยลืมไปว่าพี่เสกกับปันปันอายุห่างกันเท่าไหร่ ด้วยวุฒิภาวะควรเอามาเทียบกันหรือไม่?
- เห็นความเห็นแก่ตัวของต้นสังกัดที่สนใจแต่ชื่อเสียงและภาพลักษณ์ เสียจนละเลยที่จะสอบถามข้อเท็จจริงและออกมาโกหกหน้าด้านๆ กระนั้นยังมีท่าทีแปลกใจต่อการออกมายอมรับความจริงของคุณพ่อปันปัน เราคิดว่าต้นสังกัดเองควรจะจริงใจต่อปัญหาของนักแสดงมากกว่าตัวหมากตัวหนึ่งที่ทำกำไรและสร้างชื่อเสียงให้กับค่ายนะ
- เห็นการพยายามโหนกระแสของคนที่ดังและคนที่อยากจะดังหลายๆคนในโลกออนไลน์ อย่างเช่น คำคมลดความอ้วน...
- เห็นความกล้ำกลืนในแววตาของคุณพ่อปันปันที่ต้องออกมายอมรับความจริงและขอโทษแทนลูกสาวไม่ว่าจะมาด้วยความตั้งใจของตัวเองหรือมีใครเขียนบทให้ก็ตาม
- เห็นปฏิกิริยาที่เฉยชาสิ้นดีของภาครัฐ ทั้งๆที่การกระทำนั้นคือการกระทำที่ผิดกฎหมายอย่างชัดเจน และเป็นที่พูดถึงในวงกว้าง
เห็นว่าใครหลายคน ลืมไปว่าบทลงโทษของการใช้ยาเสพติด ควรให้กฎหมายจัดการ ไม่ใช่ใช้การใช้ศาลเตี้ย
- เห็นว่าใครหลายคนฟินกับการตำหนินักแสดงดังกล่าวประกอบกับการเล่าเรื่องราวอันดีงามของตนเอง โดยลืมไปว่าคนเราไม่เหมือนกัน และคนที่ดีจริงจะไม่เอาความดีของตัวเองไปเปรียบเทียบกับเรื่องแย่ๆของคนอื่นเพื่อยกตน
- เห็นว่าใครหลายคน ก็เอาเรื่องราวแย่ๆของตัวเองมาเปรียบเทียบกับนักแสดงเพื่อให้คนมองว่าเป็นเรื่องปกติและให้ความผิดดูบางเบาลง
- เห็นว่าใครหลายคนเอาวงการบันเทิงไทยไปเปรียบกับเกาหลีในแง่ของการเนรเทศออกจากวงการบันเทิง โดยลืมไปว่ามีนักแสดงเกาหลีกี่คนที่ทนแรงกดดันไม่ไหวจนต้องฆ่าตัวตาย
- เห็นว่าใครหลายคนเอาวงการบันเทิงไทยไปเทียบกับฮอลิวู้ดในแง่การให้โอกาสหากกลับใจได้ (อันนี้เราเห็นด้วย) แน่นอนว่าการกลับตัวกลับใจต้องใช้การกระทำและเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์นะ
- เห็นว่านักแสดงที่มีความสามารถและทำให้ใครหลายคนหลงรักนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงสวย ใส ไร้สมองทั่วไปที่หมกหมุ่นกับความงามและเลือกใช้วิธีลัดเสียจนวิธีการนั้นวกกลับมาทำร้ายตัวเอง
แล้วคุณเห็นอะไร...?
เราได้เห็นอะไร จากกรณีของปันปัน สุทัตตา
- เห็นว่าใครหลายคนในสังคมที่ และมองว่าการเสพยาเป็นเรื่องปกติ ใครๆก็เคยทำกัน โดยลืมไปว่ามันผิดกฏหมาย และคงลืมสำนวนที่ว่า พ่อแม่(หรือแฟนคลับ)รังแกฉัน
- เห็นว่าใครหลายคน(เช่นกัน)มองว่าการเสพยาคือการทำบาปอย่างร้ายแรง คนเสพไม่ควรได้ผุดได้เกิด ไม่ควรมีที่ยืนในสังคม และถูกตัดสินโดยทันทีว่าเป็นคนเลวอย่างสิ้นเชิง โดยลืมไปว่าคนเราสามารถผิดพลาดได้ในเรื่องที่แตกต่างกันไป
- เห็นว่าใครหลายคนคอยให้ท้ายนักแสดง และมองว่าการที่นักแสดงอายุ 16 ปีเสพยาไม่ได้ทำผิดอะไรเพราะว่ายังเด็ก และไม่ได้ฆ่าใครตาย
- เห็นว่าใครหลายคนมองว่ามีการปฏิบัติอย่างสองมาตรฐานในกรณีของปันปันกับเสก โดยลืมไปว่าพี่เสกกับปันปันอายุห่างกันเท่าไหร่ ด้วยวุฒิภาวะควรเอามาเทียบกันหรือไม่?
- เห็นความเห็นแก่ตัวของต้นสังกัดที่สนใจแต่ชื่อเสียงและภาพลักษณ์ เสียจนละเลยที่จะสอบถามข้อเท็จจริงและออกมาโกหกหน้าด้านๆ กระนั้นยังมีท่าทีแปลกใจต่อการออกมายอมรับความจริงของคุณพ่อปันปัน เราคิดว่าต้นสังกัดเองควรจะจริงใจต่อปัญหาของนักแสดงมากกว่าตัวหมากตัวหนึ่งที่ทำกำไรและสร้างชื่อเสียงให้กับค่ายนะ
- เห็นการพยายามโหนกระแสของคนที่ดังและคนที่อยากจะดังหลายๆคนในโลกออนไลน์ อย่างเช่น คำคมลดความอ้วน...
- เห็นความกล้ำกลืนในแววตาของคุณพ่อปันปันที่ต้องออกมายอมรับความจริงและขอโทษแทนลูกสาวไม่ว่าจะมาด้วยความตั้งใจของตัวเองหรือมีใครเขียนบทให้ก็ตาม
- เห็นปฏิกิริยาที่เฉยชาสิ้นดีของภาครัฐ ทั้งๆที่การกระทำนั้นคือการกระทำที่ผิดกฎหมายอย่างชัดเจน และเป็นที่พูดถึงในวงกว้าง
เห็นว่าใครหลายคน ลืมไปว่าบทลงโทษของการใช้ยาเสพติด ควรให้กฎหมายจัดการ ไม่ใช่ใช้การใช้ศาลเตี้ย
- เห็นว่าใครหลายคนฟินกับการตำหนินักแสดงดังกล่าวประกอบกับการเล่าเรื่องราวอันดีงามของตนเอง โดยลืมไปว่าคนเราไม่เหมือนกัน และคนที่ดีจริงจะไม่เอาความดีของตัวเองไปเปรียบเทียบกับเรื่องแย่ๆของคนอื่นเพื่อยกตน
- เห็นว่าใครหลายคน ก็เอาเรื่องราวแย่ๆของตัวเองมาเปรียบเทียบกับนักแสดงเพื่อให้คนมองว่าเป็นเรื่องปกติและให้ความผิดดูบางเบาลง
- เห็นว่าใครหลายคนเอาวงการบันเทิงไทยไปเปรียบกับเกาหลีในแง่ของการเนรเทศออกจากวงการบันเทิง โดยลืมไปว่ามีนักแสดงเกาหลีกี่คนที่ทนแรงกดดันไม่ไหวจนต้องฆ่าตัวตาย
- เห็นว่าใครหลายคนเอาวงการบันเทิงไทยไปเทียบกับฮอลิวู้ดในแง่การให้โอกาสหากกลับใจได้ (อันนี้เราเห็นด้วย) แน่นอนว่าการกลับตัวกลับใจต้องใช้การกระทำและเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์นะ
- เห็นว่านักแสดงที่มีความสามารถและทำให้ใครหลายคนหลงรักนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงสวย ใส ไร้สมองทั่วไปที่หมกหมุ่นกับความงามและเลือกใช้วิธีลัดเสียจนวิธีการนั้นวกกลับมาทำร้ายตัวเอง
แล้วคุณเห็นอะไร...?