ย้อนเวลาไปเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา หลังจากที่พลพรรคปีศาจแดงเดินทางมาถึงประเทศไทยและได้พักไป 1 คืน ผมก็ได้มีโอกาสอันดีมากถึงมากที่สุด ที่ทางธนาคารกรุงศรีอยุธยา ได้มอบสิทธิโควตาพิเศษ 1 ที่นั่ง เพื่อเข้าพบนักเตะ แมนฯ ยูฯ แบบตัวเป็นๆ ที่โรงแรมโฟร์ซีซั่นส์ครับ
โปรแกรมในวันนั้น (ศุกร์ 12 ก.ค.) ที่ช่วงเวลา 09.30 - 11.30 น. ทีม แมนฯ ยูฯ รวมถึงสตาฟฟ์ทุกคนที่มาจะต้องเดินทางออกจากโรงแรมเพื่อไปซ้อมในยิมที่ โปโลคลับ ผมขับรถส่วนตัวออกมาจากที่ซุกหัวนอนของตัวเองในเวลา 06.30 น. เพื่อมาพบกับทีมงานและพี่ๆ ที่จะเข้าไปด้วยกันอีก 4 คนที่หน้าโฟร์ซีซั่นส์ตอนประมาณ 08.15 น. ซึ่งเป็นเวลาที่นัดกันไว้ ด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อยของแฟนผีอย่างผม ทำให้ผมเผื่อเวลาไว้เยอะพอสมควรในการเดินทางช่วงเช้าวันนั้น
ก่อนถึงที่หมาย ผมเห็นรถบัสคันใหญ่สีขาว โลโก้แมนฯ ยูฯ จอดอยู่ที่หน้าโรงแรม และเห็นบรรดาเหล่าแฟนผีหลายคนยืนๆ นั่งๆ กันอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม ประมาณว่าหาช่วงจังหวะ ผู้ยืนคุมประตูเผลอเมื่อไหร่ ฉันมุดเข้าไปแน่ 555
เมื่อผมเลี้ยวรถเข้ามาจอด ณ ลานจอดรถใต้โรงแรมทันใดนั้นก็มี รปภ. เดินมาด้อมๆ มองๆ เหมือนกับว่าผมเป็นผู้ก่อการร้าย แต่ผมก็ลดกระจกลงยิ้มให้ 1 ทีแสดงความเป็นมิตร และส่งสายตาประมาณว่า ''ขอให้ผมเข้าไปในโรงแรมเถอะนะครับ พลีสสส''
ในที่สุดผมก็เป็น 1 ในเจ้าของที่นั่งที่ล็อบบี้ของโรงแรมโฟร์ซีส์ ที่มีนักเตะแมนฯ ยูฯ นอนกรนน้ำลายยืดอยู่ด้านบน ด้วยความเข้มงวดของทางโรงแรมเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายและสร้างความลำบากใจให้ผู้มาเยือน จึงมีหน่วยรักษาความปลอดภัยในทุกๆ 5 ตารางเมตร (ผมไม่ได้เวอร์นะครับ ผมสังเกตแล้วและผมคิดว่ามันเหมาะสมมาก เค้าจะได้มาบ้านเราอีก อิอิ) เพราะได้ข่าวมาว่าเมื่อวาน (วันพฤหัสฯ 11 ก.ค. คืนแรกที่นักเตะเข้าพัก) ได้มีกลุ่มแฟนบอลบางส่วนเข้าไปในโรงแรมและถูกเชิญให้ออกอยู่ 2-3 คน วันนั้นที่ผมไปจึงต้องควบคุมกันเป็นอย่างดี
และเป็นโอกาสที่ดีอีกอย่างที่ผมได้รู้จักกับ พี่สุธน อภินันทเวช ซึ่งเป็นสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ แมนฯ ยูฯ เมื่อปี 2007, พี่ปอ แฟนผีมาดเซอร์ เจ้าของเว็บไซต์ www.redarmyfc.com ล่าสุดที่ผมได้รับรู้มาว่าอีกไม่นานนี้จะได้เป็น Official Supporter ของ แมนฯ ยูฯ แห่งแรกในประเทศไทยด้วย และผู้โชคดีอีก 2 ท่านรวมตัวผมด้วยเป็น 5 คนที่จะได้ไปติดตามการซ้อมของนักเตะปีศาจแดงอย่างใกล้ชิด
พวกเราสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอยู่ซักพัก และแล้ว ฟิล เนวิลล์ ก็เดินลงมารับประทานอาหารเป็นคนแรก อีกซักพักก็ตามมาด้วย ริโอ เฟอร์ดินานด์ บอกเลยครับว่าตื่นเต้นมากๆ ที่ได้เจอนักเตะที่เคยเห็นแต่ในทีวี แต่นี่มันในระยะแค่ 3 เมตรเท่านั้น !
เวลาผ่านไปซักพักเจ้าหน้าที่ทางสโมสร 2 คนก็ได้มานั้งคุยกับพี่สุธน ซึ่งเป็นหัวหน้ากรุ๊ปที่จะพาพวกเราเดินทางไปดู แมนฯ ยูฯ ซ้อม 1 คนเป็นผู้ชาย แต่อีกคนเป็นผู้หญิง หน้าตาสวยแบบฝรั่งๆ ผมจึงนั่งมองไปยิ้มไปโดยไม่ฟังว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรบ้าง 555 หลังจากนั้นทราบว่า เดวิด มอยส์ มีการประชุมในตอนเช้าและเปลี่ยนแผนให้เข้ายิมฯ ในส่วนของโรงแรมแทนที่จะออกไปตามโปรแกรม
ทีมงานจึงพาพวกเราขึ้นไปด้านบน เพื่อไปถ่ายรูปกับถ้วยพรีเมียร์ลีก (ด้วยความเคารพจากการถามผู้รู้และวิเคราะห์กัน จึงคิดว่าน่าจะเป็นถ้วยที่ทำขึ้นมาไว้เพื่อโชว์โดยเฉพาะ) แต่พวกเราก็ถ่ายรูปกันไม่หยุด เมื่อผมเพลิดเพลินกับการจับผิดถ้วยได้ซักพัก ฟิล เนวิลล์ ก็เดินเข้ามายืนข้างๆ ถ้วยและให้พวกเราได้ถ่ายรูปกันอย่างเป็นกันเอง
โชคดีมากครับที่ผมฝึกการถ่ายรูปด้วยกล้องหน้าด้วยตัวเอง กับแฟนคลับของผมจนเซียน ผมจึงใช้วิชานี้กับ ฟิล เนวิลล์ เป็นคนแรก! ต่อมาก็เป็น แอนดี้ โคล, ดไวท์ ยอร์ค และ เดนิส เออร์วิน ตามลำดับ
เวลาที่ได้เห็นนักเตะรุ่นเก๋าๆ อย่าง 4 คนนี้มันรู้สึกถึงบรรยากาศในยุคเก่าๆ ที่เคยดูพวกนี้เล่นนะครับ และการที่แมนฯ ยูฯ นำนักเตะในอดีตของตัวเองมาเป็นทูตของสโมสร มันแสดงให้เห็นถึงความผูกพันและเป็นสัญลักษณ์ให้กับสโมสรได้เป็นอย่างดี
เมื่อถ่ายรูปกันจนหนำใจแล้ว เจ้าหน้าที่ก็พาพวกเราเดินลงไปที่ยิมฯ ของโรงแรม เราก็เห็นนักเตะ แมนฯ ยูฯ กำลังเล่นเวตกันอย่างอารมณ์ดี พวกเราที่เข้าไปทั้งหมด 5 คนและรวมกับผู้โชคดีที่มาจากผู้สนับสนุนท่านอื่นอีกรวมเป็นประมาณ 20 คน ก็ยืนเป็น 2 แถว แล้วนักเตะจะเดินเรียงแถวกันออกมา วนเป็นรูปตัวยู แล้วก็กลับเข้าไป เราก็จะมีเวลาถ่ายรูปขอลายเซ็นกับนักเตะคนล่ะนิดล่ะหน่อย แต่บอกได้คำเดียวครับ มันใกล้ชิดกันมาก ถึงขนาดได้กลิ่นของนักเตะบางคน
ผมก็จัดการถ่ายรูปจากกล้องด้านหน้าของโทรศัพท์ยอดฮิตด้วยตัวเองทีละคนๆ นักเตะบางคนก็ให้ความร่วมมือคือ ยิ้มบ้าง ยกนิ้วบ้าง บางคนก็ทำหน้างงๆ แต่หน้าผมนี่ไม่ต้องห่วงเลยครับ ยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู 555
หลังจากที่ผมถ่ายรูปเกือบครบทั้งหมดแล้ว นักเตะบางส่วนเริ่มเดินกลับเข้าไปในยิม โอกาสต่อมาคือ ล่าลายเซ็นจากคนที่ยังเหลืออยู่ แล้วผมก็ได้มาเยอะพอสมควรครับ แต่ที่น่าเสียดายคือ ผมไม่ได้ลายเซ็นของเฟอร์ดินานด์แล้วก็ไม่ได้ถ่ายรูปกับราฟาเอล แต่ที่แฮปปี้มากคือรูป ไรอัน กิ๊กส์ พร้อมลายเซ็นบนเสื้อครับ
เรียกว่าเป็นการได้ใกล้ชิดอย่างนึกไม่ถึงเลยทีเดียว เพื่อนบางคนที่เข้าไปด้วยกันถึงกับเอ่ยปากออกมาว่า "เห้ยยยย มะกี้มันอะไรวะเนี่ย เหมือนความฝันเลยว่ะ" แล้วก็ทำหน้าตาตื่นเต้นแบบสุดๆ จริงๆ แล้วผมก็อาการประมาณนั้นแหละครับ แต่ว่าค่อนข้างจะเก็บอาการซักเล็กน้อย เพื่อภาพลักษณ์ที่ดีงามของนักแสดงไทย 555
ในวันต่อมา (เสาร์ 13 ก.ค.) เป็นวันที่ แมนฯ ยูฯ ต้องลงสนามเพื่อเตะกับทีม สิงห์ ออลสตาร์ ผมและเพื่อนๆ แฟนแมนฯ ยูฯ หลายๆ คนก็เข้าไปเป็นสักขีพยานในการลงเล่นของ แมนฯ ยูฯ ภายใต้การคุมทีมของ เดวิด มอยส์ แมตช์แรกด้วยเหมือนกัน สิ่งที่ผมตั้งใจในวันนั้นคือ ผมอยากจะดูรูปทรงเกมของ แมนฯ ยูฯ เป็นอันดับแรก เพราะการมาของมอยส์ทำให้มีคำถามในใจหลายๆ คนว่า "แมนฯ ยูฯ จะยังคงเล่นเหมือนเดิมมั้ย?" ถึงแม้ว่านัดนี้ผู้เล่นแกนหลัก อาจจะอยู่กันไม่ครบ และเป็นแมตช์เอนเทอร์เทนเคาะสนิมกันมากกว่าที่จะมาเล่นเพื่อเอาชนะกัน แต่อย่างน้อยก็เป็นกำไรของคนดูที่จะได้เห็น เดวิด มอยส์ คุมทีมอยู่ข้างสนามราชมังคลากีฬาสถานเป็นที่แรก !
เกมจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของปีศาจแดง 1-0 โดยประตูจากลีซอกองหน้าฝีเท้าจัด ที่เป็นแฟน แมนฯ ยูฯ ด้วยเหมือนกัน จากรูปเกมของปีศาจแดงผมค่อนข้างผิดหวังพอสมควร ถึงแม้อีกใจนึงจะปลอบใจตัวเองว่า "นี่มันแค่เริ่มต้น คงยังไม่เข้าที่และตัวหลักก็ยังไม่ครบ" แต่ด้วยศักยภาพของทีมระดับ แมนฯ ยูฯ ก็ไม่น่าจะจบลงด้วยสกอร์นี้ ต้องบอกว่า สิงห์ ออลสตาร์ เล่นกันได้ดีครับ ตั้งใจรับอย่างมีระเบียบและรอโต้กลับตามแบบแผน
ท่าทางฤดูกาลใหม่ของปีศาจแดงคงจะต้องลุ้นกันเหนื่อยหน่อยนะครับ เชื่อว่าแฟนๆ ผีทุกคนคงจะรอดูเกมที่ เดวิด มอยส์ ได้คุมทีมพร้อมผู้เล่นตัวหลักแบบพร้อมหน้ากันไม่ไหวแล้ว
แต่ตอนนี้โปรแกรมทัวร์เอเชียของ แมนฯ ยูฯ ก็ต้องเดินหน้าต่อไป ทีมปีศาจแดงก็ได้ฝากความประทับใจไม่มากก็น้อยแหละครับ ที่ทำให้คนไทยมีความสุขและผมก็เป็น 1 ในนั้น เรียกได้ว่าบอลจบอารมณ์ไม่จบ หรือ แมนฯ ยูฯ ไปแล้ว แต่อารมณ์ยังคงอยู่ รักคนอ่านนะครับ
credit : www.siamsport.com คอลัมน์ : เกรทสกอร์ โดย.. เกรท วรินทร์
[บทความผีแดง 2013-07-25] ภารกิจติดตาม ''ผี'' (โดย เกรท วรินทร - นักแสดง & แฟนพันธ์แท้ปีศาจแดง)
โปรแกรมในวันนั้น (ศุกร์ 12 ก.ค.) ที่ช่วงเวลา 09.30 - 11.30 น. ทีม แมนฯ ยูฯ รวมถึงสตาฟฟ์ทุกคนที่มาจะต้องเดินทางออกจากโรงแรมเพื่อไปซ้อมในยิมที่ โปโลคลับ ผมขับรถส่วนตัวออกมาจากที่ซุกหัวนอนของตัวเองในเวลา 06.30 น. เพื่อมาพบกับทีมงานและพี่ๆ ที่จะเข้าไปด้วยกันอีก 4 คนที่หน้าโฟร์ซีซั่นส์ตอนประมาณ 08.15 น. ซึ่งเป็นเวลาที่นัดกันไว้ ด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อยของแฟนผีอย่างผม ทำให้ผมเผื่อเวลาไว้เยอะพอสมควรในการเดินทางช่วงเช้าวันนั้น
ก่อนถึงที่หมาย ผมเห็นรถบัสคันใหญ่สีขาว โลโก้แมนฯ ยูฯ จอดอยู่ที่หน้าโรงแรม และเห็นบรรดาเหล่าแฟนผีหลายคนยืนๆ นั่งๆ กันอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม ประมาณว่าหาช่วงจังหวะ ผู้ยืนคุมประตูเผลอเมื่อไหร่ ฉันมุดเข้าไปแน่ 555
เมื่อผมเลี้ยวรถเข้ามาจอด ณ ลานจอดรถใต้โรงแรมทันใดนั้นก็มี รปภ. เดินมาด้อมๆ มองๆ เหมือนกับว่าผมเป็นผู้ก่อการร้าย แต่ผมก็ลดกระจกลงยิ้มให้ 1 ทีแสดงความเป็นมิตร และส่งสายตาประมาณว่า ''ขอให้ผมเข้าไปในโรงแรมเถอะนะครับ พลีสสส''
ในที่สุดผมก็เป็น 1 ในเจ้าของที่นั่งที่ล็อบบี้ของโรงแรมโฟร์ซีส์ ที่มีนักเตะแมนฯ ยูฯ นอนกรนน้ำลายยืดอยู่ด้านบน ด้วยความเข้มงวดของทางโรงแรมเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายและสร้างความลำบากใจให้ผู้มาเยือน จึงมีหน่วยรักษาความปลอดภัยในทุกๆ 5 ตารางเมตร (ผมไม่ได้เวอร์นะครับ ผมสังเกตแล้วและผมคิดว่ามันเหมาะสมมาก เค้าจะได้มาบ้านเราอีก อิอิ) เพราะได้ข่าวมาว่าเมื่อวาน (วันพฤหัสฯ 11 ก.ค. คืนแรกที่นักเตะเข้าพัก) ได้มีกลุ่มแฟนบอลบางส่วนเข้าไปในโรงแรมและถูกเชิญให้ออกอยู่ 2-3 คน วันนั้นที่ผมไปจึงต้องควบคุมกันเป็นอย่างดี
และเป็นโอกาสที่ดีอีกอย่างที่ผมได้รู้จักกับ พี่สุธน อภินันทเวช ซึ่งเป็นสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ แมนฯ ยูฯ เมื่อปี 2007, พี่ปอ แฟนผีมาดเซอร์ เจ้าของเว็บไซต์ www.redarmyfc.com ล่าสุดที่ผมได้รับรู้มาว่าอีกไม่นานนี้จะได้เป็น Official Supporter ของ แมนฯ ยูฯ แห่งแรกในประเทศไทยด้วย และผู้โชคดีอีก 2 ท่านรวมตัวผมด้วยเป็น 5 คนที่จะได้ไปติดตามการซ้อมของนักเตะปีศาจแดงอย่างใกล้ชิด
พวกเราสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอยู่ซักพัก และแล้ว ฟิล เนวิลล์ ก็เดินลงมารับประทานอาหารเป็นคนแรก อีกซักพักก็ตามมาด้วย ริโอ เฟอร์ดินานด์ บอกเลยครับว่าตื่นเต้นมากๆ ที่ได้เจอนักเตะที่เคยเห็นแต่ในทีวี แต่นี่มันในระยะแค่ 3 เมตรเท่านั้น !
เวลาผ่านไปซักพักเจ้าหน้าที่ทางสโมสร 2 คนก็ได้มานั้งคุยกับพี่สุธน ซึ่งเป็นหัวหน้ากรุ๊ปที่จะพาพวกเราเดินทางไปดู แมนฯ ยูฯ ซ้อม 1 คนเป็นผู้ชาย แต่อีกคนเป็นผู้หญิง หน้าตาสวยแบบฝรั่งๆ ผมจึงนั่งมองไปยิ้มไปโดยไม่ฟังว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรบ้าง 555 หลังจากนั้นทราบว่า เดวิด มอยส์ มีการประชุมในตอนเช้าและเปลี่ยนแผนให้เข้ายิมฯ ในส่วนของโรงแรมแทนที่จะออกไปตามโปรแกรม
ทีมงานจึงพาพวกเราขึ้นไปด้านบน เพื่อไปถ่ายรูปกับถ้วยพรีเมียร์ลีก (ด้วยความเคารพจากการถามผู้รู้และวิเคราะห์กัน จึงคิดว่าน่าจะเป็นถ้วยที่ทำขึ้นมาไว้เพื่อโชว์โดยเฉพาะ) แต่พวกเราก็ถ่ายรูปกันไม่หยุด เมื่อผมเพลิดเพลินกับการจับผิดถ้วยได้ซักพัก ฟิล เนวิลล์ ก็เดินเข้ามายืนข้างๆ ถ้วยและให้พวกเราได้ถ่ายรูปกันอย่างเป็นกันเอง
โชคดีมากครับที่ผมฝึกการถ่ายรูปด้วยกล้องหน้าด้วยตัวเอง กับแฟนคลับของผมจนเซียน ผมจึงใช้วิชานี้กับ ฟิล เนวิลล์ เป็นคนแรก! ต่อมาก็เป็น แอนดี้ โคล, ดไวท์ ยอร์ค และ เดนิส เออร์วิน ตามลำดับ
เวลาที่ได้เห็นนักเตะรุ่นเก๋าๆ อย่าง 4 คนนี้มันรู้สึกถึงบรรยากาศในยุคเก่าๆ ที่เคยดูพวกนี้เล่นนะครับ และการที่แมนฯ ยูฯ นำนักเตะในอดีตของตัวเองมาเป็นทูตของสโมสร มันแสดงให้เห็นถึงความผูกพันและเป็นสัญลักษณ์ให้กับสโมสรได้เป็นอย่างดี
เมื่อถ่ายรูปกันจนหนำใจแล้ว เจ้าหน้าที่ก็พาพวกเราเดินลงไปที่ยิมฯ ของโรงแรม เราก็เห็นนักเตะ แมนฯ ยูฯ กำลังเล่นเวตกันอย่างอารมณ์ดี พวกเราที่เข้าไปทั้งหมด 5 คนและรวมกับผู้โชคดีที่มาจากผู้สนับสนุนท่านอื่นอีกรวมเป็นประมาณ 20 คน ก็ยืนเป็น 2 แถว แล้วนักเตะจะเดินเรียงแถวกันออกมา วนเป็นรูปตัวยู แล้วก็กลับเข้าไป เราก็จะมีเวลาถ่ายรูปขอลายเซ็นกับนักเตะคนล่ะนิดล่ะหน่อย แต่บอกได้คำเดียวครับ มันใกล้ชิดกันมาก ถึงขนาดได้กลิ่นของนักเตะบางคน
ผมก็จัดการถ่ายรูปจากกล้องด้านหน้าของโทรศัพท์ยอดฮิตด้วยตัวเองทีละคนๆ นักเตะบางคนก็ให้ความร่วมมือคือ ยิ้มบ้าง ยกนิ้วบ้าง บางคนก็ทำหน้างงๆ แต่หน้าผมนี่ไม่ต้องห่วงเลยครับ ยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู 555
หลังจากที่ผมถ่ายรูปเกือบครบทั้งหมดแล้ว นักเตะบางส่วนเริ่มเดินกลับเข้าไปในยิม โอกาสต่อมาคือ ล่าลายเซ็นจากคนที่ยังเหลืออยู่ แล้วผมก็ได้มาเยอะพอสมควรครับ แต่ที่น่าเสียดายคือ ผมไม่ได้ลายเซ็นของเฟอร์ดินานด์แล้วก็ไม่ได้ถ่ายรูปกับราฟาเอล แต่ที่แฮปปี้มากคือรูป ไรอัน กิ๊กส์ พร้อมลายเซ็นบนเสื้อครับ
เรียกว่าเป็นการได้ใกล้ชิดอย่างนึกไม่ถึงเลยทีเดียว เพื่อนบางคนที่เข้าไปด้วยกันถึงกับเอ่ยปากออกมาว่า "เห้ยยยย มะกี้มันอะไรวะเนี่ย เหมือนความฝันเลยว่ะ" แล้วก็ทำหน้าตาตื่นเต้นแบบสุดๆ จริงๆ แล้วผมก็อาการประมาณนั้นแหละครับ แต่ว่าค่อนข้างจะเก็บอาการซักเล็กน้อย เพื่อภาพลักษณ์ที่ดีงามของนักแสดงไทย 555
ในวันต่อมา (เสาร์ 13 ก.ค.) เป็นวันที่ แมนฯ ยูฯ ต้องลงสนามเพื่อเตะกับทีม สิงห์ ออลสตาร์ ผมและเพื่อนๆ แฟนแมนฯ ยูฯ หลายๆ คนก็เข้าไปเป็นสักขีพยานในการลงเล่นของ แมนฯ ยูฯ ภายใต้การคุมทีมของ เดวิด มอยส์ แมตช์แรกด้วยเหมือนกัน สิ่งที่ผมตั้งใจในวันนั้นคือ ผมอยากจะดูรูปทรงเกมของ แมนฯ ยูฯ เป็นอันดับแรก เพราะการมาของมอยส์ทำให้มีคำถามในใจหลายๆ คนว่า "แมนฯ ยูฯ จะยังคงเล่นเหมือนเดิมมั้ย?" ถึงแม้ว่านัดนี้ผู้เล่นแกนหลัก อาจจะอยู่กันไม่ครบ และเป็นแมตช์เอนเทอร์เทนเคาะสนิมกันมากกว่าที่จะมาเล่นเพื่อเอาชนะกัน แต่อย่างน้อยก็เป็นกำไรของคนดูที่จะได้เห็น เดวิด มอยส์ คุมทีมอยู่ข้างสนามราชมังคลากีฬาสถานเป็นที่แรก !
เกมจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของปีศาจแดง 1-0 โดยประตูจากลีซอกองหน้าฝีเท้าจัด ที่เป็นแฟน แมนฯ ยูฯ ด้วยเหมือนกัน จากรูปเกมของปีศาจแดงผมค่อนข้างผิดหวังพอสมควร ถึงแม้อีกใจนึงจะปลอบใจตัวเองว่า "นี่มันแค่เริ่มต้น คงยังไม่เข้าที่และตัวหลักก็ยังไม่ครบ" แต่ด้วยศักยภาพของทีมระดับ แมนฯ ยูฯ ก็ไม่น่าจะจบลงด้วยสกอร์นี้ ต้องบอกว่า สิงห์ ออลสตาร์ เล่นกันได้ดีครับ ตั้งใจรับอย่างมีระเบียบและรอโต้กลับตามแบบแผน
ท่าทางฤดูกาลใหม่ของปีศาจแดงคงจะต้องลุ้นกันเหนื่อยหน่อยนะครับ เชื่อว่าแฟนๆ ผีทุกคนคงจะรอดูเกมที่ เดวิด มอยส์ ได้คุมทีมพร้อมผู้เล่นตัวหลักแบบพร้อมหน้ากันไม่ไหวแล้ว
แต่ตอนนี้โปรแกรมทัวร์เอเชียของ แมนฯ ยูฯ ก็ต้องเดินหน้าต่อไป ทีมปีศาจแดงก็ได้ฝากความประทับใจไม่มากก็น้อยแหละครับ ที่ทำให้คนไทยมีความสุขและผมก็เป็น 1 ในนั้น เรียกได้ว่าบอลจบอารมณ์ไม่จบ หรือ แมนฯ ยูฯ ไปแล้ว แต่อารมณ์ยังคงอยู่ รักคนอ่านนะครับ
credit : www.siamsport.com คอลัมน์ : เกรทสกอร์ โดย.. เกรท วรินทร์