เด็กสาวผู้ถูกยิง

เด็กสาวนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงคนไข้ ที่แขนขวาของเธอต่อเข้ากับสายให้เลือด ชายคนรักกับชายวัยกลางคนยืนข้างเตียง ไม่นานแพทย์เข้ามาตรวจอาการของเด็กสาว

"ผู้ป่วยเสียเลือดมาก ตอนนี้ที่โรง'บาลมีเลือดไม่พอ เลือดที่ให้ไปเป็นเลือดสำรองชดเชยเลือดที่เสียไป"

"ผมขอตัวนะครับ" แพทย์ที่เข้ามาตรวจอาการให้เด็กสาวออกจากห้องไป

"ฉันไม่คิดเลยว่าเด็กที่ฉันรู้จักมาแต่อ้อนแต่ออก จะกลายเป็นคนใจดำอำมหิตถึงขนาดวางยาหญิงฐา แล้วก็ไล่ยิงคนในวังจนหมด" ชายวัยกลางคนพูดขึ้น ก่อนจะดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ

"ฉันขอตัวก่อนนะ ฉันต้องไปทำงานแล้ว" ชายวัยกลางคนเดินออกไป ปล่อยให้ชายคนรักของเด็กสาวอยู่กับเธอเพียงลำพัง ซึ่งเขาก็เข้าใจดีอยู่แล้วว่า อาชีพนักข่าวของชายวัยกลางคนนั้นต้องทำงานตลอด จึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลามาเยี่ยมเด็กสาว

ชายหนุ่มนั่งลงมองเด็กสาวคนรักที่นอนอยู่บนเตียง

"ทำไมเธอถึงต้องทำแบบนี้นะ"

น้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาจากดวงตาของเด็กสาว ซึ่งนั่นทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดที่ถามเธอไปแบบนั้น

"ฉ...ฉันขอโทษนะที่ถามเธอไปแบบนั้นน่ะ ฉันก็แค่อยากรู้เท่านั้นเอง"

ชายหนุ่มไม่ได้อยู่กับเธอในเหตุการณ์วันนั้น จนกระทั่งมีคนโทรเข้ามาบอกว่าเด็กสาวคนรักของเขาฆ่าฐานิกาและยิงคนตายยกวังจนถูกยิงสวนกลับอาการบาดเจ็บสาหัส ทีแรกชายหนุ่มเองก็คิดว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่เมื่อไปถึงโรงพยาบาล พบว่าเด็กสาวคนรักของเขาเข้าห้องไอซียูผ่าเอากระสุนปืนที่ฝังอยู่ในแขนขวาออก และภายหลังจากการผ่าตัดก็ส่งเธอไปที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย

ปล.ฐานิกาในเรื่องไม่ใช่เจ้าของกระทู้