เราเลิกกับแฟนมาได้ 5 เดือนแล้ว แล้วตอนนี้เค้าก็กลายเป็นแฟนเก่าไปเรียบร้อยแล้ว สาเหตุที่เลิกกัน เพราะเค้าเจ้าชู้
ชอบโกหก และอารมณ์ร้อนมากๆ ซึ่งเป็นสาเหตุให้ทะเลาะกันบ่อยๆ และระยะหลังๆ เค้าเปลี่ยนไปมาก เป็นคนละคน
...เราจึงตัดสินใจเป็นฝ่ายทิ้งเค้ามาก่อน และตัดการติดต่อทุกอย่าง... เราเปลี่ยนเบอร์ ย้ายที่อยู่ เลยไม่รู้ว่าเค้าโทรหาหรือตามหาเรารึป่าว
ช่วง 2 เดือนแรกเราร้องไห้ทุกวัน คือทำใจไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่เราตัดสินใจเดินออกมาเอง ใจเราสับสนมาก คือเราไม่รู้ว่าที่ทำแบบนี้
คือเราผิดที่ทิ้งเค้ามา หรือว่าเราทำถูกแล้วเพราะเค้านอกใจเรา ความคิดมันวนเวียนๆๆ อยู่ในหัวทุกวันๆ จนเรากลายเป็นโรคซึมเศร้า
เฝ้าแต่โทษตัวเอง... จนในที่สุดเราทนความรู้สึกแบบนี้ไม่ไหว เรายอมลดศักดิ์ศรีตัวเอง โทรไปหาเค้าเพื่อขอโทษที่เราทิ้งเค้ามา
และขอให้เค้าให้อภัยเรา..โดยไม่สนใจว่าเค้าทำอะไรกับเราไว้บ้าง เค้าบอกว่า
"จะให้อภัยเราได้ยังไง เพราะไม่เคยโกรธเราเลย"
แต่ระหว่างเรากับเค้า ไม่สามารถกลับมาเป็นแบบเดิมได้ เราเป็นเำพื่อนกันดีที่สุด เราก็คิดในทางที่ดีว่าไม่เป็นไร เป็นเพื่อนกันก็ได้
อย่างน้อยก็คลายความอึดอัดที่ได้มีโอกาสขอโทษเค้าและรู้ว่าเค้าไม่โกรธเรา
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
แต่เหตุการณ์หลังจากนั้น ยอมรับเลยค่ะว่ามันไม่ง่ายนัก กับการที่ต้องคุยกันใน "สถานะเพื่อน" ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้ายังรักเราอยู่มั้ย
แต่คิดว่าคงไม่ เพราะถ้ารักคงจะกลับมาคบกันเหมือนเดิมแล้ว เราคิดว่าเค้าน่าจะมีคนใหม่ไปแล้ว... เราสรุปจากหลายๆ อย่าง
แต่สำหรับเรา ยังรักเค้าอยู่มากๆ เลยทำใจลำบากเวลาที่ต้องคุยกัน ทุกอย่างมันต่างจากตอนเป็นคนรักกัน เวลาคุยกัน
เราก็อึดอัด ไม่รู้ว่าจะคุยแบบไหน จะถามอะไร จะพูดแบบไหนถึงจะเหมาะ บางครั้งเผลอพูดอะไรไป เค้าก็โกรธเราเหมือนตอนเป็นแฟนกัน
แต่ที่หนักใจคือ เค้าชอบโทรมาหาเราตอนดึกๆ แต่ไม่บ่อยนะคะ เดือนละ 3-4 ครั้ง หรือบางครั้งก็ตอนเมา ทุกครั้งที่โทรมา
มักจะคุยแต่เรื่องเก่าๆ อยากจะขอกลับมาคืนดี พอเราพูดอะไรไปไม่เข้าหูเค้า ก็วางหูใส่เราทุกที เราโทรไปก็ไม่รับสาย
แล้วก็หายไปหลายวัน สักพักก็โทรมาใหม่ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนเราอึดอัดใจ และเครียดมาก มันทำให้เราทำใจไม่ได้สักที
...ล่าสุดเราเลยตัดสินใจเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์หนีเค้าอีกครั้ง ยอมรับว่าเหมือนคนขี้ขลาดหนีความจริง แต่เราจำเป็นต้องทำ
เราไม่อยากเสียเวลากับการทำใจและเสียโอกาสในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่ผ่านมาเราอาจจะสับสน แต่ตอนนี้เรามั่นใจแล้วว่า
เราควรตัดใจจากผู้ชายคนนี้ซะที... เราได้ทำในสิ่งที่ค้างคาใจ คือ ได้ขอโทษเค้าไปแล้ว... ทุกอย่างมันคงสิ้นสุดกันซะที
อยากจะคงสถานะของคำว่าเพื่อนไว้.. แต่มันก็ยากซะเหลือเกินในความรู้สึุก ขอถอนใจ ถอนตัวออกมาตั้งหลักก่อนดีกว่า
รอให้พร้อมกว่านี้แล้วค่อยกลับมาเป็นเพื่อนกันก็ยังไม่สาย ... หรือว่่า หากวันนั้นเค้าไม่ให้โอกาสเรา... เราก็คงเป็นได้แค่
"คนเคยรัก และคนรู้จักคนหนึ่งเท่านั้น" ...

ขอโทษด้วยนะคะ ระบายมาซะยาว ขอบคุณที่อ่านจนจบ.... มีใครเคยติดต่อกับแฟนเก่าบ้างคะ
ความรู้สึกเป็นยังไง ช่วยแชร์ประสบการณ์บ้างนะคะ
ทำยังไงถึงจะทำใจได้สักทีนะ T^T ... ไม่รู้จะให้เค้าอยู่ในสถานะไหนดี ??
ชอบโกหก และอารมณ์ร้อนมากๆ ซึ่งเป็นสาเหตุให้ทะเลาะกันบ่อยๆ และระยะหลังๆ เค้าเปลี่ยนไปมาก เป็นคนละคน
...เราจึงตัดสินใจเป็นฝ่ายทิ้งเค้ามาก่อน และตัดการติดต่อทุกอย่าง... เราเปลี่ยนเบอร์ ย้ายที่อยู่ เลยไม่รู้ว่าเค้าโทรหาหรือตามหาเรารึป่าว
ช่วง 2 เดือนแรกเราร้องไห้ทุกวัน คือทำใจไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่เราตัดสินใจเดินออกมาเอง ใจเราสับสนมาก คือเราไม่รู้ว่าที่ทำแบบนี้
คือเราผิดที่ทิ้งเค้ามา หรือว่าเราทำถูกแล้วเพราะเค้านอกใจเรา ความคิดมันวนเวียนๆๆ อยู่ในหัวทุกวันๆ จนเรากลายเป็นโรคซึมเศร้า
เฝ้าแต่โทษตัวเอง... จนในที่สุดเราทนความรู้สึกแบบนี้ไม่ไหว เรายอมลดศักดิ์ศรีตัวเอง โทรไปหาเค้าเพื่อขอโทษที่เราทิ้งเค้ามา
และขอให้เค้าให้อภัยเรา..โดยไม่สนใจว่าเค้าทำอะไรกับเราไว้บ้าง เค้าบอกว่า "จะให้อภัยเราได้ยังไง เพราะไม่เคยโกรธเราเลย"
แต่ระหว่างเรากับเค้า ไม่สามารถกลับมาเป็นแบบเดิมได้ เราเป็นเำพื่อนกันดีที่สุด เราก็คิดในทางที่ดีว่าไม่เป็นไร เป็นเพื่อนกันก็ได้
อย่างน้อยก็คลายความอึดอัดที่ได้มีโอกาสขอโทษเค้าและรู้ว่าเค้าไม่โกรธเรา
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
แต่เหตุการณ์หลังจากนั้น ยอมรับเลยค่ะว่ามันไม่ง่ายนัก กับการที่ต้องคุยกันใน "สถานะเพื่อน" ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้ายังรักเราอยู่มั้ย
แต่คิดว่าคงไม่ เพราะถ้ารักคงจะกลับมาคบกันเหมือนเดิมแล้ว เราคิดว่าเค้าน่าจะมีคนใหม่ไปแล้ว... เราสรุปจากหลายๆ อย่าง
แต่สำหรับเรา ยังรักเค้าอยู่มากๆ เลยทำใจลำบากเวลาที่ต้องคุยกัน ทุกอย่างมันต่างจากตอนเป็นคนรักกัน เวลาคุยกัน
เราก็อึดอัด ไม่รู้ว่าจะคุยแบบไหน จะถามอะไร จะพูดแบบไหนถึงจะเหมาะ บางครั้งเผลอพูดอะไรไป เค้าก็โกรธเราเหมือนตอนเป็นแฟนกัน
แต่ที่หนักใจคือ เค้าชอบโทรมาหาเราตอนดึกๆ แต่ไม่บ่อยนะคะ เดือนละ 3-4 ครั้ง หรือบางครั้งก็ตอนเมา ทุกครั้งที่โทรมา
มักจะคุยแต่เรื่องเก่าๆ อยากจะขอกลับมาคืนดี พอเราพูดอะไรไปไม่เข้าหูเค้า ก็วางหูใส่เราทุกที เราโทรไปก็ไม่รับสาย
แล้วก็หายไปหลายวัน สักพักก็โทรมาใหม่ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนเราอึดอัดใจ และเครียดมาก มันทำให้เราทำใจไม่ได้สักที
...ล่าสุดเราเลยตัดสินใจเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์หนีเค้าอีกครั้ง ยอมรับว่าเหมือนคนขี้ขลาดหนีความจริง แต่เราจำเป็นต้องทำ
เราไม่อยากเสียเวลากับการทำใจและเสียโอกาสในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่ผ่านมาเราอาจจะสับสน แต่ตอนนี้เรามั่นใจแล้วว่า
เราควรตัดใจจากผู้ชายคนนี้ซะที... เราได้ทำในสิ่งที่ค้างคาใจ คือ ได้ขอโทษเค้าไปแล้ว... ทุกอย่างมันคงสิ้นสุดกันซะที
อยากจะคงสถานะของคำว่าเพื่อนไว้.. แต่มันก็ยากซะเหลือเกินในความรู้สึุก ขอถอนใจ ถอนตัวออกมาตั้งหลักก่อนดีกว่า
รอให้พร้อมกว่านี้แล้วค่อยกลับมาเป็นเพื่อนกันก็ยังไม่สาย ... หรือว่่า หากวันนั้นเค้าไม่ให้โอกาสเรา... เราก็คงเป็นได้แค่
"คนเคยรัก และคนรู้จักคนหนึ่งเท่านั้น" ...
ความรู้สึกเป็นยังไง ช่วยแชร์ประสบการณ์บ้างนะคะ