งานลวดดัดนั้น ถ้าจะพูดไปเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วเป็นอะไรที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก และก็ทำได้ไม่กีคนเองในยุคแรกๆ และต่อๆมาก็เร่ิมได้มีการถ่ายทอดวิธีการทำ ทั้งแบบเต็มใจสอนและก็แบบขโมยไอเดียมา Copy เอาก็มี งานลวดดัดหลังๆมาก็เร่ิมมีอย่างแพร่หลายและก็เข้าอีหรอบเดิมคือ มีคนที่ทำงานลวดดัดหลายคน หลายเจ้า พอมาเร่ิมทำงานลวดดัดได้ ก็เกิดความรู้สึกว่าอยากจะขายผลงานให้ได้มากๆ โดยลืมนึกถึงค่าฝีมือ ค่าเหนี่อย ค่าแรง และค่าไอเดีย [ตรงนี้คงไม่ได้คิด เพราะว่า Copy เขามา] ก็เลยตัดราคางานลวดลงมาซะถูกแบบว่าเอาแค่ค่ากำไรจากต้นทุนลวดนิดหน่อยก็พอ ใช่ครับเขาขายได้เยอะ และก็ขายได้เร็วมาก และย่ิงขายได้มาก คนพวกนี้ก็ย่ิงรู้สึกว่าขาดทุนมากทุกวัน ทุกวัน จนต้องเลิกทำไปในที่สุด ทำไมนะหรือครับผม ก็อย่างที่บอกเขาคิดแต่ราคาค่าลวดแค่นั้น เช่นรถมอไซค์ ที่ชาวบ้านเขาขายกันอยู่คันละ 350 บาท คนกลุ่มนี้บอกว่าเขาก็ทำได้ ขายแค่ 150 บาท ก็พอ ต้นทุนลวดแค่ 80 บาทเอง แต่วันนึงเราทำได้กี่คันกันล่ะ ยิ่งขายได้มาก ย่ิงเหนื่อยมากแต่ว่าเงินที่ได้ต้องไปซื้อลวดมาทำขายอยู่อย่างนี้ครับผม สุดท้ายก็หายๆ ไป ใครยังสนใจอยู่เข้ามาคุยกันครับผม