หน้าเปิด

ต่อจากตอนที่แล้ว หลังจากที่เซงาวะกดปุ่มเริ่มสงครามอย่างไม่ตั้งใจจนมีเสียงจากแว่นตาบอกลุกะเป็นยัยแมวขโมยเข้า ความเงียบเข้าปกคลุมไปชั่วครู่จนกระทั้งลุกะเริ่มตั้งสติได้อีกครั้งแล้วจึงหันหลังให้เซงาวะพร้อมกับพูดว่า

ลุกะ: ยัยแมวขโมย... ฉันเนี้ยนะ

เซงาวะรีบแก้ตัวบอกทันทีว่าไม่ใช่เธอพูดแต่เป็นแว่นต่างหากที่พูดออกมา แต่ลุกะก็ยังไม่เชื่อบอกไม่ต้องมาโกหกกันก็ได้ เซงาวะบอกไม่ได้โกหกจริงๆนะและบอกจะพิสูจน์ให้ดูด้วยการกดปุ่มอีกรอบ แต่พอกดอีกรอบคราวนี้กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ลุกะจึงพูดต่อ...

ลุกะ: ถ้าเธอ...
ลุกะ: เรียกฉันว่าเป็นยัยแมวขโมย...
ลุกะ: นั้นก็หมายความว่า...
ลุกะ: เธอเองก็หลงรักฮายาเตะเหมือนกันสินะ

เจอลุกะพูดแบบนี้มาทีเซงาวะเลยถึงกับหน้าแดงไปทั้งหน้า ตกใจรีบปฎิเสธใหญ่เลยว่าไม่ได้รักหรือเกลียดสักหน่อย ลุกะไม่เชื่อโวยเถียงเลยว่าไม่ต้องพยายามนอกเรื่องเลย ถ้าเซงาวชอบฮายาเตะก็พูดออกมาตรงๆเลยสิ เซงาวะพยายามบอกอีกว่าไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่อีกด้านผู้เฝ้าดูอย่างมิกิเริ่มเห็นว่าสงครามกำลังเริ่มจริงๆแล้ว ส่วนตัวการของเรื่องอย่างริสะก็กำลังมันส์ได้ใจบอกงั้นต้องเพิ่มความตื่นเต้นเข้าไปอีก

เซงาวะพยายามบอกซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าไม่จริงเลย เธอแค่นับถือฮายาเตะในฐานะเพื่อนแต่... ลุกะถามตรงๆอีกว่างั้นก็ไม่ได้ชอบเหรอไง เซงาวะก็ไม่ได้พูดตรงๆบอกว่า...

เซงาวะ: ฮายาตะคุงเขา...
เซงาวะ: ช่วยติวให้ฉันตัวต่อตัวหลังเลิกเรียนแล้วก็..แบบว่า...
แว่นตา: จะเรียกว่าความสัมพันธ์ทางกายอย่างบริสุทธิ์ก็ได้

ลุกะได้ยินปุ๊บก็โวยถามเลยว่าเซงาวะกับฮายาเตะมีความสัมพันธ์กันแบบนั้นงั้นเหรอ เซงาวะที่โดนใส่ไฟเข้าไปก็เลยต้องรีบแก้ตัวเป็นการด่วนว่าแว่นตามันพูดเองอีกแล้วต่างหาก บอกลุกะก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าปากเธอไม่ได้ขยับเลย แต่ลุกะยังไม่เชื่อบอกเธอไม่คิดว่าวัยรุ่นจะควรมีความสัมพันธ์ไม่เหมาะสมแบบนั้น เซงาวะรีบบอกว่าไม่ได้เป็นแบบนั้นเลยสักนิดและอีกว่า...

เซงาวะ: เธอกำลังเข้าใจผิดบางเรื่องอยู่นะ...
เซงาวะ: แถมฉันเองก็ถูกบังคับด้วย!!
ลุกะ: ถูกบังคับ...
ลุกะ: ฮายาเตะคุงบังคับเธอทำเรื่องแบบนั้นงั้นเหรอ
เซงาวะ: เอ๊ะ!? ไม่ใช่!! ไม่ได้หมายความว่าบังคับอะไรแบบนั้น!!

จังหวะเหมาะนั้นเองที่ฮายาเตะกลับมาพอดีหลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว แต่พอเข้ามาปุ๊บฮายาเตะก็โดนลุกะลงสันมือใส่กะบาลเข้าเต็มๆจนฮายาเตะถามเลยว่าเรื่องอะไรกัน ลุกะบอกเรื่องอะไรก็รู้ดีแก่ใจอยู่แล้วนิ ลุกะถามฮายาเตะว่าก็เรื่องที่ทำกับเซงาวะไปแล้วจะอะไรอีก ฮายาเตะพอเข้าใจแล้วว่าหมายถึงเรื่องของเซงาวะก็เลยบอกว่าถ้าจะให้พูดล่ะก็...

ฮายาเตะ: ประมาณว่า...
ฮายาเตะ: ผมแค่มอบบทเรียนแบบโดยตรงให้หลังเลิกเรียนเองนะครับ
เซงาวะ: ฮายาตะคุง!! อย่าพูดแบบนั้นสิ!!
ฮายาเตะ: อ้าว? ก็จริงไม่ใช่เหรอครับ
เซงาวะ: วิธีพูดให้ดีๆก็มีไม่ใช่เหรอไง!!

ลุกะถึงกับตัวสั่นบอกไม่เชื่อว่าฮายาเตะจะเป็นคนแบบนั้น... แล้วจู่ๆลุกะก็ถามเซงาวะเลยว่า...

ลุกะ: เธอชอบเขารึเปล่า
เซงาวะ: เอ๊ะ?
ลุกะ: เธอชอบฮายาเตะรึเปล่า

ฮายาเตะที่ยังงงๆแต่เซงาวะก็เริ่มหน้าแดงอีกรอบและ...

เซงาวะ: เดี๋ยวก่อนสิ!!
เซงาวะ: ต่อหน้าแบบนี้จะไปพูดได้ไง!!
ลุกะ: แต่ฉัน...!! ทำได้!!
เซงาวะ: เอ๊ะ?
ลุกะ: ถึงแม้ว่า... จะอยู่ต่อหน้าเขา...

ทันทีนั้นลุกะเข้าไปจับมือฮายาเตะและพูดต่อ...

ลุกะ: ฉันก็ยังบอกได้ว่า...
ลุกะ: ฉันรักเขา
ฮายาเตะ: เอ๊ะ!!? เออ.. คือว่า...

แว่นตา: หา!? อะไรนะ!? ฮายาตะคุงชอบผู้หญิงแบบนี้งั้นเหรอ!?

ฮายาเตะที่งงๆเซงาวะก็ตกใจรีบแก้ตัวบอกแว่นตามันพูดต่างหาก แต่ถึงแบบนั้นลุกะก็จ้องหน้าฮายาเตะรอคำตอบจากคำถามของแว่นตา ฮายาเตะที่ดูเหมือนช่วยไม่ได้ก็เลย...ฃ

ฮายาเตะ: จริงๆแล้วผมก็ยังไม่รู้...
ฮายาเตะ: แต่ถ้าผมคือคนที่เลือกแล้ว...
ฮายาเตะ: ตอนที่ผมเจอคุณครั้งแรก
ฮายาเตะ: ตอนที่ผมได้เห็นคุณร้องเพลงบนเวที..
ฮายาเตะ: ผมคิดว่าคุณดูชวนให้หลงรักราวกับเทพธิดาเลยล่ะครับ

ลุกะได้ยินแบบนี้ก็หน้าแดงจนพูดอะไรไม่ออกได้แต่บอกว่าขอบคุณเท่านั้น

แล้วตอนนั้นเองที่มือถือของฮายาเตะดังขึ้น พอรับสายคนที่โทรมาหาก็คือผู้จัดการของลุกะ อาสึมาริ เธอบอกมีบางเรื่องที่สำคัญให้ตัดสินใจ ลุกะพอรู้ว่าอาสึมาริโทรมาก็แปลกใจเหมือนกัน

อาสึมาริบอกพรุ่งนี้จะมีอยู่งานหนึ่งที่ลุกะจะปฎิเสธงานไม่ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม นั้นคือคอนเสิร์ตที่ลุกะจำเป็นต้องไปร้อง อาสึมาริบอกจริงๆคิดว่าจะยกเลิกแต่มันจำเป็นต้องทำจริงๆ นอกจากนั้นก็อยากให้ลุกะตัดสินใจด้วย ฮายาเตะสงสัยถาม อาสึมาริบอกคอนเสิร์ตนี้จะมีแฟนๆของลุกะทั้งนั้นแน่ๆ เธอก็อยากให้ลุกะประกาศต่อหน้าแฟนๆไปเลย

อาสึมาริ: ว่าจะยังเป็นไอดอลต่อ...
อาสึมาริ: หรือจะถอนตัว
อาสึมาริ: ฉันอยากให้เธอเลือก....
อาสึมาริ: ต่อหน้าแฟนๆของเธอเอง

จบตอน