คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 10
สำหรับผมนะ การดูใจมันคือการศึกษาลักษณะนิสัย รสนิยม แนวคิด ทั้งเรื่องดีเรื่องแย่ของกันและกันน่ะครับ พอศึกษาจนรู้จักกันระดับนึงที่คิดว่า คนนี้แหละโอเคละ อยู่ด้วยกันกับเราได้แน่ จึงคบเป็นแฟนครับ เมื่อหน้าที่การงานพร้อมก็แต่งครับ
เพราะแฟนกันในความหมายของผมคือคนที่รักกัน ถ้ารู้จักกันไม่พอ แค่ชอบเฉยๆ ผมก็ทำใจพูดว่ารักออกไปไม่ได้อ่ะครับ มันเสแสร้งไป แล้วที่ต้องดูใจก่อนเพราะไม่ชอบการเลิกราครับ จะคบทั้งทีก็ให้มันยาวๆ รู้ลึกตื้นหนาบางซะให้หมด จะได้ไม่ต้องมาคิดทีหลังว่ารู้งี้ไม่คบดีกว่า เสียความรู้สึกทั้งสองฝ่ายครับ
เพราะแฟนกันในความหมายของผมคือคนที่รักกัน ถ้ารู้จักกันไม่พอ แค่ชอบเฉยๆ ผมก็ทำใจพูดว่ารักออกไปไม่ได้อ่ะครับ มันเสแสร้งไป แล้วที่ต้องดูใจก่อนเพราะไม่ชอบการเลิกราครับ จะคบทั้งทีก็ให้มันยาวๆ รู้ลึกตื้นหนาบางซะให้หมด จะได้ไม่ต้องมาคิดทีหลังว่ารู้งี้ไม่คบดีกว่า เสียความรู้สึกทั้งสองฝ่ายครับ
แสดงความคิดเห็น
การศึกษาดูใจ กับ การเป็นแฟนกัน ต่างกันยังไงคะ
บางคู่ ชอบกันคุยกันสักเดือนสองเดือนขอคบกัน
บางคู่ ดูใจกันไปเรื่อยๆ ไม่ได้มีฝ่ายไหนพูดขอเป็นแฟน
เวลาผ่านไปก็เหมือนแฟนกันแบบไม่ต้องขอจากคำพูด
ส่วนใหญ่เป็นแบบไหนกันคะ และมันต่างกันไหมคะ