...กว่าจะถึงวันนี้เราใช้กระเป๋าหนังไปแล้วกี่ใบ ...ส่วนตัวผมแล้วมากกว่ายี่สิบใบครับ คิดว่าคงน้อยกว่าหนุ่มสาวในเมืองใหญ่แน่ๆ จำได้ว่ากระเป๋าหนังใบแรกของผมได้มาจากคุณพี่ท่านหนึ่ง ที่ส่งต่อให้หลังจากใช้งานมาแล้วเต็มที่ วัดจากสภาพก่อนถึงมือผมนะครับ
...ก่อนอ่านเขียนกันต่อไป ผมขอเกริ่นเล็กๆน้อยๆก่อนว่า ในที่นี้ผมจะไม่นับรวมถึงกระเป๋าผ้าหรือกระเป๋าพลาสติกพีวี หรือแม้แต่กระเป๋าพลาสติกพีวีเรียนแบบหนังแท้ๆที่คนขายหลอกเราว่านั่นคือหนังแท้ ...สรุปคือ กระเป๋าหนังต่อจากนี้ในบทความของผมนั่นหมายถึง กระเป๋าหนังแท้ๆ นะครับ
...ถึงไหนแล้วนะ อืมมมม อ่อ ผมภูมิใจมากกับกระหนังจากคุณพี่ท่านนั้นที่ส่งต่อให้มา เพราะก่อนหน้านั้นเราก็มีทุนซื้อได้แค่กระเป๋าผ้าราคาไม่กี่ร้อยบาททั่วๆไป ดูจากแบรนถึงไม่ใช่แบรนต่างประเทศ ก็เคยเห็นผ่านตาตามห้างใหญ่ๆ เดาว่าหลายพันแน่ๆเจ้ากระเป๋าหนังเก่าๆใบนี้ นั่นละพอได้มา ผมก็ขัดๆเช็ดๆถูๆ ไม่ทันไรก็กลับมาดูเหมือนใหม่อีกครั้ง เอามาสะพายปุ๊บก็ทำให้ผมดูหรูขึ้นมาปั๊บทันที ...ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ผมได้จับกระเป๋าหนังของตัวเองจริงๆครับ
... ทำไมกระเป๋าหนังถึงดูหรูละ ในความรู้สึกส่วนตัวของผมและผองเพื่อนในแวดวง ลงความเห็นกันแล้วว่า เหตุผลประเด็นแรก ก็ ...เพราะหนังแท้ๆมันเป็นวัสดุที่แพง เมื่อต้นทุนมาแพง ราคาขายก็ย่อมสูงตามไปด้วย นั่นหมายถึงว่า ในวัยของพวกเราตอนนั้น การได้ถือของแพงๆ แตกต่างจากคนรอบข้างในสังคมรอบๆตัว ไปไหนก็เพิ่มความมั่นใจขึ้นเป็นกอง หะหะ
...ใครอ่านมาถึงตรงนี้ อย่าเพิ่งมองในมุมลบนะครับ เพราะทั้งหมดทั้งปวงก็แค่เล่าสู่กันฟัง ไม่ได้หวังให้เป็นพิษเป็นภัยใดๆ
...กระเป๋าหนัง ก็ทำมาจากหนังสินะ แล้วมีหนังอะไรมั่งละ หนังวัว หนังม้า หนังแกะ หนังจระเข้ หนังงู หนังนกกระจอก หรือแม้แต่หนังหมู และคงจะมีหนังอื่นๆอีก ที่ผมยังไม่รู้จักในตอนนั้น
...กลับมาเรื่องเดิมมดีกว่า หลังจากได้ใช้กระเป๋าหนังมือสองใบนั้นอยู่พักใหญ่ ก็ติดใจทันทีในความนุ่มความนิ่มความหอมของกลิ่นหนัง เมื่อรู้ว่ามันใกล้ลาจากแล้ว ผมก็เลยเริ่มเก็บเงินให้ได้ตามราคากระเป๋าใบต่อไปที่เล็งๆไว้ ไม่รอช้าเมื่อเงินพร้อมจังหวะพร้อมตรงกับช่วงลดกระหน่ำซัมเมอเซล ของกระเป๋าหนังแบรนไทยชื่อฝรั่งในห้างดัง ราคาลดตั้งห้าสิบเปอร์เซ็นต์จากที่ตั้งไว้ ผมจับจ่ายมาสะพายทันทีครับท่าน ...โอวพระเจ้าแค่หนึ่งเดือนครับ แค่หนึ่งเดือนเศษๆเท่านั้น กระเป๋าหนังที่คาดหวังไว้สูงสุดของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ลอกกระจุยกระจายครับผม งงมาก เลยรีบกลับไปที่ห้างดังแห่งนั้น ตรงดิ่งไปโซนเครื่องหนังทันที พนักงานขายประจำแบรนยืนยิ้มต้อนรับแต่ไกล แต่ไม่ใช่คนเดิมกับวันที่ผมซื้อ เขาออกมาเชื้อเชิญให้เข้าชมสินค้าภายใน ...ผมก็นิ่งๆ และเอ่ยอย่างสุภาพว่า กระเป๋าซื้อไปเมื่อเดือนก่อนจะส่งซ่อมได้ไหม แบบว่ามันลอกหลุดลุ่ยอะครับ พนักงานก็งงๆนะ ผมเลยชิ้ให้ดูว่าใบนั้นละครับ สามพันกว่าบาทราคาที่ลดแล้วยังลดอยู่เท่าเดิมทั้งที่หมดช่วงลดกระหน่ำไปแล้ว ผมเพิ่งชื้อไปแต่ทำไมมันลอกอย่างนั้นละ ...พูดคุยอยู่พักใหญ่ สรุปใจความได้ว่า ส่วนที่ลอกหลุดลุ่ยนั้นเป็นส่วนที่ไม่ใช่หนังแท้เป็นหนังเทียม ซึ่งกระเป๋ารุ่นนี้ไม่ได้ใช้หนังแท้ทั้งใบ และที่สำคัญซื้อแล้วเปลี่ยนคืนหรือไม่รับซ่อมครับ จบป่าว...
...ผ่านไปกับกระเป๋าหนังใบแรกที่ควักเงินซื้อ ต้องออกตัวก่อนว่า สำหรับผมตอนนั้นถือว่าเป็นจำนวนเงินที่มหาศาลเอาการอยู่นะครับ เลยผิดหวังไปพักใหญ่
...เรื่องราวของคนเริ่มรักกระเป๋าหนัง คนซื้อกระเป๋าหนัง จนกว่าจะเป็นคนทำกระเป๋าหนังอย่างผม ยังไม่จบนะครับถ้าไม่เบื่อซะก่อน ไว้มาอ่านกันต่อ...
ถึงคนรักกระเป๋าหนัง
...ก่อนอ่านเขียนกันต่อไป ผมขอเกริ่นเล็กๆน้อยๆก่อนว่า ในที่นี้ผมจะไม่นับรวมถึงกระเป๋าผ้าหรือกระเป๋าพลาสติกพีวี หรือแม้แต่กระเป๋าพลาสติกพีวีเรียนแบบหนังแท้ๆที่คนขายหลอกเราว่านั่นคือหนังแท้ ...สรุปคือ กระเป๋าหนังต่อจากนี้ในบทความของผมนั่นหมายถึง กระเป๋าหนังแท้ๆ นะครับ
...ถึงไหนแล้วนะ อืมมมม อ่อ ผมภูมิใจมากกับกระหนังจากคุณพี่ท่านนั้นที่ส่งต่อให้มา เพราะก่อนหน้านั้นเราก็มีทุนซื้อได้แค่กระเป๋าผ้าราคาไม่กี่ร้อยบาททั่วๆไป ดูจากแบรนถึงไม่ใช่แบรนต่างประเทศ ก็เคยเห็นผ่านตาตามห้างใหญ่ๆ เดาว่าหลายพันแน่ๆเจ้ากระเป๋าหนังเก่าๆใบนี้ นั่นละพอได้มา ผมก็ขัดๆเช็ดๆถูๆ ไม่ทันไรก็กลับมาดูเหมือนใหม่อีกครั้ง เอามาสะพายปุ๊บก็ทำให้ผมดูหรูขึ้นมาปั๊บทันที ...ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ผมได้จับกระเป๋าหนังของตัวเองจริงๆครับ
... ทำไมกระเป๋าหนังถึงดูหรูละ ในความรู้สึกส่วนตัวของผมและผองเพื่อนในแวดวง ลงความเห็นกันแล้วว่า เหตุผลประเด็นแรก ก็ ...เพราะหนังแท้ๆมันเป็นวัสดุที่แพง เมื่อต้นทุนมาแพง ราคาขายก็ย่อมสูงตามไปด้วย นั่นหมายถึงว่า ในวัยของพวกเราตอนนั้น การได้ถือของแพงๆ แตกต่างจากคนรอบข้างในสังคมรอบๆตัว ไปไหนก็เพิ่มความมั่นใจขึ้นเป็นกอง หะหะ
...ใครอ่านมาถึงตรงนี้ อย่าเพิ่งมองในมุมลบนะครับ เพราะทั้งหมดทั้งปวงก็แค่เล่าสู่กันฟัง ไม่ได้หวังให้เป็นพิษเป็นภัยใดๆ
...กระเป๋าหนัง ก็ทำมาจากหนังสินะ แล้วมีหนังอะไรมั่งละ หนังวัว หนังม้า หนังแกะ หนังจระเข้ หนังงู หนังนกกระจอก หรือแม้แต่หนังหมู และคงจะมีหนังอื่นๆอีก ที่ผมยังไม่รู้จักในตอนนั้น
...กลับมาเรื่องเดิมมดีกว่า หลังจากได้ใช้กระเป๋าหนังมือสองใบนั้นอยู่พักใหญ่ ก็ติดใจทันทีในความนุ่มความนิ่มความหอมของกลิ่นหนัง เมื่อรู้ว่ามันใกล้ลาจากแล้ว ผมก็เลยเริ่มเก็บเงินให้ได้ตามราคากระเป๋าใบต่อไปที่เล็งๆไว้ ไม่รอช้าเมื่อเงินพร้อมจังหวะพร้อมตรงกับช่วงลดกระหน่ำซัมเมอเซล ของกระเป๋าหนังแบรนไทยชื่อฝรั่งในห้างดัง ราคาลดตั้งห้าสิบเปอร์เซ็นต์จากที่ตั้งไว้ ผมจับจ่ายมาสะพายทันทีครับท่าน ...โอวพระเจ้าแค่หนึ่งเดือนครับ แค่หนึ่งเดือนเศษๆเท่านั้น กระเป๋าหนังที่คาดหวังไว้สูงสุดของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ลอกกระจุยกระจายครับผม งงมาก เลยรีบกลับไปที่ห้างดังแห่งนั้น ตรงดิ่งไปโซนเครื่องหนังทันที พนักงานขายประจำแบรนยืนยิ้มต้อนรับแต่ไกล แต่ไม่ใช่คนเดิมกับวันที่ผมซื้อ เขาออกมาเชื้อเชิญให้เข้าชมสินค้าภายใน ...ผมก็นิ่งๆ และเอ่ยอย่างสุภาพว่า กระเป๋าซื้อไปเมื่อเดือนก่อนจะส่งซ่อมได้ไหม แบบว่ามันลอกหลุดลุ่ยอะครับ พนักงานก็งงๆนะ ผมเลยชิ้ให้ดูว่าใบนั้นละครับ สามพันกว่าบาทราคาที่ลดแล้วยังลดอยู่เท่าเดิมทั้งที่หมดช่วงลดกระหน่ำไปแล้ว ผมเพิ่งชื้อไปแต่ทำไมมันลอกอย่างนั้นละ ...พูดคุยอยู่พักใหญ่ สรุปใจความได้ว่า ส่วนที่ลอกหลุดลุ่ยนั้นเป็นส่วนที่ไม่ใช่หนังแท้เป็นหนังเทียม ซึ่งกระเป๋ารุ่นนี้ไม่ได้ใช้หนังแท้ทั้งใบ และที่สำคัญซื้อแล้วเปลี่ยนคืนหรือไม่รับซ่อมครับ จบป่าว...
...ผ่านไปกับกระเป๋าหนังใบแรกที่ควักเงินซื้อ ต้องออกตัวก่อนว่า สำหรับผมตอนนั้นถือว่าเป็นจำนวนเงินที่มหาศาลเอาการอยู่นะครับ เลยผิดหวังไปพักใหญ่
...เรื่องราวของคนเริ่มรักกระเป๋าหนัง คนซื้อกระเป๋าหนัง จนกว่าจะเป็นคนทำกระเป๋าหนังอย่างผม ยังไม่จบนะครับถ้าไม่เบื่อซะก่อน ไว้มาอ่านกันต่อ...