ขอเล่าประสบการณ์การเลี้ยงน้องไซให้ฟังบ้างค่ะ เห็นช่วงนี้มีคนอยากเลี้ยงกันเยอะ เผื่อจะเป็นข้อมูลอีกด้านของสุนัขพันธุ์นี้ น้องฟู(ชื่อน้องเค้าค่ะ) อายุปัจจุบัน 3 ขวบกว่าแล้วค่ะ ได้มาจากฟาร์มที่เชียงใหม่ เป็นฟาร์มที่ลงโฆษณาในสื่อต่างๆ ดูท่าทางน่าเชื่อถือ ราคาหลักหมื่นค่ะ วันแรกที่ไปรับน้องที่สนามบินตื่นเต้นมาก พอเจอปุ้บรู้สึกว่าไม่เหมือนในรูปที่ดู แต่ฟาร์มบอกว่าน้องโตขึ้นหน้าเลยเปลี่ยน ตอนเช้าเอาน้องไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล แจ๊คพอต น้องเป็นไรในหู(ขณะนั้นอายุ3เดือน) หมอบอกว่าน้องยังเด็กมาก ไม่อยากให้ยากิน ให้แต่ยาหยอดหูมาทำความสะอาด เฝ้าดูอาการ เราทั้งล้างหูหยอดยาอยู่อาทิตย์กว่า น้องก้อหายเป็นปกติค่ะ ดีใจมาก และเหนื่อยมาก เพราะที่บ้านมีพี่โกลเด้นอายุ 1ขวบอยู่ก่อนแล้วค่ะ บ้านอยู่ต่างจังหวัดที่บ้านเป็นอาคารพาณิชย์ ด้านล่างขายของและเปิดแอร์ตลอดทั้งวันค่ะ เลยคิดว่าเลี้ยงน้องไซได้ น้องก้อน่ารักมากกก ขนฟูนุ่มเหมือนตุ๊กตา ไม่ดื้อเลยค่ะ พอ6เดือน จู่ๆ น้องติดเชื้อในกระแสเลือด ถ่ายจนเป็นมูกเลือด กินไรไม่ได้เลย เราต้องคอยหยอดน้ำเกลือทุกๆ ชม. หมอบอกให้ทำใจ ถ้าน้องรอดก้อโชคดี เราเสียใจมาก ดูแลอย่างดี เป็นได้อย่างไร กลางวันไปทำงานให้เด็กที่บ้านคอยดูตลอด ทุกๆ ชม.จะแว้บมาป้อนน้ำเกลือ(น้องไม่ยอมให้ใครทั้งน้นค่ะ) ตกกลางคืนนอนเฝ้าข้างๆกรง (หมอให้จับแยกกะพี่โกลเด้นค่ะ) สุดท้ายนอนกอดน้องร้องไห้ บอกน้องถ้าน้องสู้น้องอยากอยู่กะเรา เราจะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด แต่ถ้าไม่ไหวแล้วขอให้น้องหลับให้สบาย รุ่งเช้าเหมือนปาฏิหาร์ย น้องลุกยืนได้ ส่งเสียงร้องเรียกเราด้วยแถมหิวมาก กินไม่หยุดเเลยเชียว เราดีใจสุดๆ หลังจากนั้น 8 เดือนจู่ๆ น้องวิ่งๆ แล้วยกขาขวาหลัง เราตกใจมาก พาไปหาหมอที่คลินิกแถวบ้าน หมอบอกน้องเป็นโรคกระดูก(พบบ่อยในพันธุ์นี้) แต่น่าแปลกใจที่พบในอายุน้อยขนาดนี้ หมอให้เราไปโรงพยาบาลในเมืองกรุงเพื่อผ่าตัด เราตัดสินใจพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลทองหล่อ(ก้อรับปากไว้แล้วนิว่าจะดูแลดีที่สุด) สุดท้ายหมอยืนยันว่าต้องผ่าตัด ค่าผ่าประมาณร่วมแสน เราตกใจกะค่ารักษาหมอเลยว่าลองกายภาพดูก่อนก้อได้ คอร์สหลักหมื่น เผื่ออาการจะดีขึ้น แต่ก้อยังไม่ดีขึ้น คิดหนักว่าจะทำไงดี เดชะบุญโรงพยาบาลแถวบ้านสร้างเสร็จเปิดใช้บริการ เรารีบพาน้องกลับบ้านไปตรวจ สรุปน้องลูกสะบ้าเคลื่อน เนื่องจากความผิดปกติของกระดูกน้องเองค่ะ เสียค่าผ่าห้าพันกว่าบาท(มันเริ่ดก้อตรงราคานี่หล่ะ) ผ่าตัดเสร็จเอากลับบ้านมาเหนื่อยอีก น้องแงะเฝือกออกตั้งแต่หมดฤทธิ์ยาสลบ ต้องกลับไปให้หมอพันเฝือกใหม่ จับใส่คอร่าไว้ คราวนี้ชีแงะไม่ได้ ชีให้พี่โกลเด้นแงะให้ค่า อิชั้นไม่รู้จะดีใจกะความฉลาดของลูกตัวเองดีมั้ย ต้องกลับไปให้หมอพันใหม่อีก พันไปพันมาจนน้องแผลหายอ่ะค่ะ เหนื่อยสุดๆ ผ่านไปสองปี ปัจจุบันน้องมีเลือดออกที่แก้ม เรานึกว่าฝีแตก แต่เปล่าเลย หมอบอกให้เฝ้าระวังน้องอาจเป็นเนื้องอกที่เส้นเลือด แถมตรวจเลือดเจอว่าค่าไตสูง(ทั้งๆ ที่เพิ่งตรวจสุขภาพไปเมื่อ2 เดือนก่อนเอง ก้อปกติดีทุกอย่าง) ตอนนี้ก้อภาวนาว่าจะมีปาฏิหาร์ยให้น้องอย่าเป็นอะไรร้ายแรงเลย ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดจะทิ้งน้องเค้าเลยนะ เพราะในความโชคร้ายนั้น น้องได้มอบสิ่งมหัศจรรย์ให้เราเยอะมาก น้องเป็นน้องไซที่พิเศษมาก ไม่เคยหนีออกจากบ้าน หน้าตาร่าเริง ไม่เคยแสดงความเจ็บปวดใดๆ ไม่หอน ไม่ดื้อ เชื่อฟัง สอนง่ายสุดๆ เรื่องนั่ง ขอมือนี่งานถนัด รักเด็กที่สุดโดยเฉพาะเด็กเล็กๆนี่ ปลื้มมาก ตั้งแต่เอามาเลี้ยงไม่เคยกัดใคร ไม่ดุเลย เรื่องไม่หนีกะวิ่งกลับบ้านเองนี่ทำเอาคนแถวบ้านทึ่งกันมาแล้ว เพราะน้องวิ่งเร็วมาก เราวิ่งตามไม่ทันเลยปล่อยเชือกแล้วแค่สั่งว่าไปรอที่บ้านนะฟู เท่านั้นแหละ ชีวิ่งไปรอหน้าบ้านเองเลย ใครมาเรียกก้อไม่ไป พาไปวิ่งทะเลทุกอาทิตย์ ไม่ต้องจูง พี่โกลเด้นซะอีก เรียกยากเดินอ้อยอิ่งเช็คเรทติ้งทักแฟนๆ อยู่นั่นแหละ ไม่ยอมกลับซะที อยากจะบอกว่าใครที่คิดจะเลี้ยงน้องไซ ต้องศึกษาให้ดี สุนัขพันธุ์นี้เลี้ยงยาก กินยาก ขี้ร้อน ถ้าไม่เลี้ยงห้องแอร์ขนไม่สวยแน่นอน ผลัดขนที่สยองขัญสุดๆ ควรเลือกสุนัขจากแหล่งที่น่าเชื่อถือ ยิ่งถ้าได้เจอพ่อแม่พันธุ์ได้ยิ่งดี ชอบวิ่งเป็นที่สุด ยิ่งเป็นทุ่งกว้างๆ นี่ของชอบเลย ระยะเวลาในการออกกำลังกาย ควรเป็นทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่า2 ชม.จะดีทึ่สุด ตัดสินใจให้ดีก่อนเลี้ยงนะคะ ถ้าไม่มีเวลา รบกวนข้ามไปเลี้ยงพันธุ์อื่นเถอะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ประสบการณ์เลี้ยงน้องไซ (อันแสนทรหด)
ขอเล่าประสบการณ์การเลี้ยงน้องไซให้ฟังบ้างค่ะ เห็นช่วงนี้มีคนอยากเลี้ยงกันเยอะ เผื่อจะเป็นข้อมูลอีกด้านของสุนัขพันธุ์นี้ น้องฟู(ชื่อน้องเค้าค่ะ) อายุปัจจุบัน 3 ขวบกว่าแล้วค่ะ ได้มาจากฟาร์มที่เชียงใหม่ เป็นฟาร์มที่ลงโฆษณาในสื่อต่างๆ ดูท่าทางน่าเชื่อถือ ราคาหลักหมื่นค่ะ วันแรกที่ไปรับน้องที่สนามบินตื่นเต้นมาก พอเจอปุ้บรู้สึกว่าไม่เหมือนในรูปที่ดู แต่ฟาร์มบอกว่าน้องโตขึ้นหน้าเลยเปลี่ยน ตอนเช้าเอาน้องไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล แจ๊คพอต น้องเป็นไรในหู(ขณะนั้นอายุ3เดือน) หมอบอกว่าน้องยังเด็กมาก ไม่อยากให้ยากิน ให้แต่ยาหยอดหูมาทำความสะอาด เฝ้าดูอาการ เราทั้งล้างหูหยอดยาอยู่อาทิตย์กว่า น้องก้อหายเป็นปกติค่ะ ดีใจมาก และเหนื่อยมาก เพราะที่บ้านมีพี่โกลเด้นอายุ 1ขวบอยู่ก่อนแล้วค่ะ บ้านอยู่ต่างจังหวัดที่บ้านเป็นอาคารพาณิชย์ ด้านล่างขายของและเปิดแอร์ตลอดทั้งวันค่ะ เลยคิดว่าเลี้ยงน้องไซได้ น้องก้อน่ารักมากกก ขนฟูนุ่มเหมือนตุ๊กตา ไม่ดื้อเลยค่ะ พอ6เดือน จู่ๆ น้องติดเชื้อในกระแสเลือด ถ่ายจนเป็นมูกเลือด กินไรไม่ได้เลย เราต้องคอยหยอดน้ำเกลือทุกๆ ชม. หมอบอกให้ทำใจ ถ้าน้องรอดก้อโชคดี เราเสียใจมาก ดูแลอย่างดี เป็นได้อย่างไร กลางวันไปทำงานให้เด็กที่บ้านคอยดูตลอด ทุกๆ ชม.จะแว้บมาป้อนน้ำเกลือ(น้องไม่ยอมให้ใครทั้งน้นค่ะ) ตกกลางคืนนอนเฝ้าข้างๆกรง (หมอให้จับแยกกะพี่โกลเด้นค่ะ) สุดท้ายนอนกอดน้องร้องไห้ บอกน้องถ้าน้องสู้น้องอยากอยู่กะเรา เราจะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด แต่ถ้าไม่ไหวแล้วขอให้น้องหลับให้สบาย รุ่งเช้าเหมือนปาฏิหาร์ย น้องลุกยืนได้ ส่งเสียงร้องเรียกเราด้วยแถมหิวมาก กินไม่หยุดเเลยเชียว เราดีใจสุดๆ หลังจากนั้น 8 เดือนจู่ๆ น้องวิ่งๆ แล้วยกขาขวาหลัง เราตกใจมาก พาไปหาหมอที่คลินิกแถวบ้าน หมอบอกน้องเป็นโรคกระดูก(พบบ่อยในพันธุ์นี้) แต่น่าแปลกใจที่พบในอายุน้อยขนาดนี้ หมอให้เราไปโรงพยาบาลในเมืองกรุงเพื่อผ่าตัด เราตัดสินใจพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลทองหล่อ(ก้อรับปากไว้แล้วนิว่าจะดูแลดีที่สุด) สุดท้ายหมอยืนยันว่าต้องผ่าตัด ค่าผ่าประมาณร่วมแสน เราตกใจกะค่ารักษาหมอเลยว่าลองกายภาพดูก่อนก้อได้ คอร์สหลักหมื่น เผื่ออาการจะดีขึ้น แต่ก้อยังไม่ดีขึ้น คิดหนักว่าจะทำไงดี เดชะบุญโรงพยาบาลแถวบ้านสร้างเสร็จเปิดใช้บริการ เรารีบพาน้องกลับบ้านไปตรวจ สรุปน้องลูกสะบ้าเคลื่อน เนื่องจากความผิดปกติของกระดูกน้องเองค่ะ เสียค่าผ่าห้าพันกว่าบาท(มันเริ่ดก้อตรงราคานี่หล่ะ) ผ่าตัดเสร็จเอากลับบ้านมาเหนื่อยอีก น้องแงะเฝือกออกตั้งแต่หมดฤทธิ์ยาสลบ ต้องกลับไปให้หมอพันเฝือกใหม่ จับใส่คอร่าไว้ คราวนี้ชีแงะไม่ได้ ชีให้พี่โกลเด้นแงะให้ค่า อิชั้นไม่รู้จะดีใจกะความฉลาดของลูกตัวเองดีมั้ย ต้องกลับไปให้หมอพันใหม่อีก พันไปพันมาจนน้องแผลหายอ่ะค่ะ เหนื่อยสุดๆ ผ่านไปสองปี ปัจจุบันน้องมีเลือดออกที่แก้ม เรานึกว่าฝีแตก แต่เปล่าเลย หมอบอกให้เฝ้าระวังน้องอาจเป็นเนื้องอกที่เส้นเลือด แถมตรวจเลือดเจอว่าค่าไตสูง(ทั้งๆ ที่เพิ่งตรวจสุขภาพไปเมื่อ2 เดือนก่อนเอง ก้อปกติดีทุกอย่าง) ตอนนี้ก้อภาวนาว่าจะมีปาฏิหาร์ยให้น้องอย่าเป็นอะไรร้ายแรงเลย ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดจะทิ้งน้องเค้าเลยนะ เพราะในความโชคร้ายนั้น น้องได้มอบสิ่งมหัศจรรย์ให้เราเยอะมาก น้องเป็นน้องไซที่พิเศษมาก ไม่เคยหนีออกจากบ้าน หน้าตาร่าเริง ไม่เคยแสดงความเจ็บปวดใดๆ ไม่หอน ไม่ดื้อ เชื่อฟัง สอนง่ายสุดๆ เรื่องนั่ง ขอมือนี่งานถนัด รักเด็กที่สุดโดยเฉพาะเด็กเล็กๆนี่ ปลื้มมาก ตั้งแต่เอามาเลี้ยงไม่เคยกัดใคร ไม่ดุเลย เรื่องไม่หนีกะวิ่งกลับบ้านเองนี่ทำเอาคนแถวบ้านทึ่งกันมาแล้ว เพราะน้องวิ่งเร็วมาก เราวิ่งตามไม่ทันเลยปล่อยเชือกแล้วแค่สั่งว่าไปรอที่บ้านนะฟู เท่านั้นแหละ ชีวิ่งไปรอหน้าบ้านเองเลย ใครมาเรียกก้อไม่ไป พาไปวิ่งทะเลทุกอาทิตย์ ไม่ต้องจูง พี่โกลเด้นซะอีก เรียกยากเดินอ้อยอิ่งเช็คเรทติ้งทักแฟนๆ อยู่นั่นแหละ ไม่ยอมกลับซะที อยากจะบอกว่าใครที่คิดจะเลี้ยงน้องไซ ต้องศึกษาให้ดี สุนัขพันธุ์นี้เลี้ยงยาก กินยาก ขี้ร้อน ถ้าไม่เลี้ยงห้องแอร์ขนไม่สวยแน่นอน ผลัดขนที่สยองขัญสุดๆ ควรเลือกสุนัขจากแหล่งที่น่าเชื่อถือ ยิ่งถ้าได้เจอพ่อแม่พันธุ์ได้ยิ่งดี ชอบวิ่งเป็นที่สุด ยิ่งเป็นทุ่งกว้างๆ นี่ของชอบเลย ระยะเวลาในการออกกำลังกาย ควรเป็นทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่า2 ชม.จะดีทึ่สุด ตัดสินใจให้ดีก่อนเลี้ยงนะคะ ถ้าไม่มีเวลา รบกวนข้ามไปเลี้ยงพันธุ์อื่นเถอะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ