วันนี้ก็ขึ้นรถตู้ตรงข้ามมาบุญครองจะมาลงพระราม 2 เป็นปกติ เราก็ได้รอรถประมาณ 20 นาทีได้กว่าจะได้ขึ้นรถตู้ ยิ่งเป็นวันศุกร์ด้วย คนยิ่งเยอะเป็นพิเศษ เราก็ได้ขึ้นรถตู้ในที่สุด ระหว่างนั่งรถ รถก็มีเสียงเวลาเบรคตลอดเวลา รถตู้ค่อนข้างเก่า คนขับก็รุ่นคุณลุงแล้วมีอายุหน่อย ก็ขึ้นทางด่วนเป็นปกติตรงแยกสะพานเหลือง คุณลุงไม่มี easy pass ด้วยซึ่งรถตู้ส่วนมากจะมีไว้เพื่อความรวดเร็ว และประหยัดเวลา พอถึงกลางทาง รถความร้อนขึ้นจนต้องจอดอยู่ข้างทางบนทางด่วน (ซึ่งทุกคนก็รู้อยู่แล้วศุกร์เย็นรถติดขนาดไหน ช่วงนั้นประมาณ ทุ่มครึ่ง++)
เสร็จคุณลุงคนขับโทรหารถคันอื่นว่าจะมารับได้มั๊ย ปรากฏไม่มีคันไหนมารับได้ ลุงแกก็สื่อสารทางไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่คุณลุงใจเย็นมาก ทีนี้เราก็คิดว่าจะทำไงดีกลางทางด่วนด้วย เสร็จลุงแกก็บอกว่าเดี๋ยวคืนตังให้ แล้วเดินลงไปขึ้นรถเมล์กันเอง คืออยากจะบอกว่ากลางทางด่วน เดินไปไม่ได้อยู่แล้ว รถก็เยอะมากสองเลนเป็นสาม สามเลนเป็นสี่เลน ช่วงเวลานั้นก็คิดกันว่าจะทำไงดี แต่ก็เคืองน้อยๆว่า เออ มาปล่อยกลางทางด่วนเนี่ยนะ คิดได้ไง ถ้าเป็นทางธรรมดาจะไม่อะไรเลย แต่ก็พยายามใจเย็นเพราะไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้หรอกทำไรไม่ได้
ก็ออกมายืนข้างทางกัน 15 คนรวมคนขับเป็น 16 คน ณ ช่วงเวลานั้นรถเสียข้างทางทวีคูณความรถติดมากขึ้นไปอีก ยืนคุยกับเพื่อนร่วมรถคนอื่นๆว่าจะอะไรยังไงกัน แต่ละคนก็โทรบอกที่บ้านหรือ เพื่อนๆกันว่ารถเสียกลางทางด่วน ซักพักตำรวจก็มา ก็บอกว่าเดินลงไปค่อนข้างยากอันตราย รถเยอะ แล้วที่สำคัญเดินไปนี่เหงือกแห้งแน่ๆ ทางก็ชันขึ้นลาดลง และเป็นทางโค้งอีก ก็คิดอีกว่าทำไง ทีนี้มีรถร่วมกตัญญูมาพอดี แวะถามว่าติดรถไปมั๊ย พี่แกมีน้ำใจมาก ทุกคน 15 คนก็เลยขึ้นกระบะข้างหลังอัดกันไป ฟีลแบบจับต่างด้าว หรือ คนก่อสร้างนั่งอัดๆกัน 12 คนด้านหลัง เพื่อนร่วมทางคนไหนเห็นคงสังเกตุได้ เพราะบนรถมีแต่ผู้หญิงวัยรุ่นแบบสมัยนิยม และผู้ชายประมาณ 2-3 คน ถ้าจำไม่ผิด วัยรุ่นกันหมด ก็ขำๆเป็นประสบการณ์ใหม่ ตอนนั่งก็กลัวตกเกาะกันแน่น เพราะเป็นกระบะไม่มีแคป พี่เค้าก็พาลงตรงสุขสวัสดิ์ พอลงก็ให้สินน้ำใจพี่เค้าไปคนละ 20 บาท ตอนแรกพี่เค้าก็ไม่รับ แต่ทุกคนก็เต็มใจให้พี่เค้า รู้สึกขอบคุณพี่คนนั้นมาก ลืมถามชื่อเลย เพราะค่อนข้างฉุกละหุก กรุงเทพบนท้องถนนยังมีคนดีมีน้ำใจอยู่ อยากขอบคุณพี่คนนั้นผ่านสื่อนี้
ตอนที่ขึ้นรถกระบะกลางทางด่วนกันคุณตำรวจก็ได้อำนายความสะดวกให้ทุกคนขึ้นรถก่อน แล้วค่อยปล่อยผ่านรถด้านหลัง เราปกติก็ขับรถเหมือนกันก็เข้าใจเพื่อนร่วมทางคงหงุดหงิดกันเพราะรถติดมากขึ้นๆ จากปกติที่ติดมากอยู่แล้ว....แต่เรื่องอย่างนี้ก็ไม่มีใครอยากให้เกิด
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็อยากจะฝากคนขับรถไม่ว่าจะเป็นรถส่วนบุคคล หรือรถโดยสารประจำทางก็ดี ยิ่งรถรับส่งคนนี่ยิ่งต้องดูแลเป็นพิเศษ เพราะต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่น และถือเป็นความรับผิดชอบต่อเพื่อนร่วมทางคนอื่นๆด้วย ให้คอยเช็คสภาพรถ เพื่อถือเป็นการรับผิดชอบต่อส่วนรวมด้วยนะคะ เดี๋ยวนี้เจอรถเสียกลางทางบ่อยๆ (ซึ่งอาจเป็นปกติ) ยิ่งถ้าเป็นช่วงเวลาเร่งด่วนช่วงเช้าหรือตอนเย็นด้วยแล้ว ยิ่งแล้วใหญ่ สาหัสสุดๆ
หากมีการเขียนหรือสะกดผิดพลาด ขออภัยด้วยนะคะ
แกคำผิด
แกคำผิด
ประสบการณ์ใหม่รถตู้โดยสารเสียบนทางด่วน ชั่วโมงเร่งด่วนวันศุกร์ และขอบคุณพี่ขับรถร่วมกตัญญู
เสร็จคุณลุงคนขับโทรหารถคันอื่นว่าจะมารับได้มั๊ย ปรากฏไม่มีคันไหนมารับได้ ลุงแกก็สื่อสารทางไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่คุณลุงใจเย็นมาก ทีนี้เราก็คิดว่าจะทำไงดีกลางทางด่วนด้วย เสร็จลุงแกก็บอกว่าเดี๋ยวคืนตังให้ แล้วเดินลงไปขึ้นรถเมล์กันเอง คืออยากจะบอกว่ากลางทางด่วน เดินไปไม่ได้อยู่แล้ว รถก็เยอะมากสองเลนเป็นสาม สามเลนเป็นสี่เลน ช่วงเวลานั้นก็คิดกันว่าจะทำไงดี แต่ก็เคืองน้อยๆว่า เออ มาปล่อยกลางทางด่วนเนี่ยนะ คิดได้ไง ถ้าเป็นทางธรรมดาจะไม่อะไรเลย แต่ก็พยายามใจเย็นเพราะไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้หรอกทำไรไม่ได้
ก็ออกมายืนข้างทางกัน 15 คนรวมคนขับเป็น 16 คน ณ ช่วงเวลานั้นรถเสียข้างทางทวีคูณความรถติดมากขึ้นไปอีก ยืนคุยกับเพื่อนร่วมรถคนอื่นๆว่าจะอะไรยังไงกัน แต่ละคนก็โทรบอกที่บ้านหรือ เพื่อนๆกันว่ารถเสียกลางทางด่วน ซักพักตำรวจก็มา ก็บอกว่าเดินลงไปค่อนข้างยากอันตราย รถเยอะ แล้วที่สำคัญเดินไปนี่เหงือกแห้งแน่ๆ ทางก็ชันขึ้นลาดลง และเป็นทางโค้งอีก ก็คิดอีกว่าทำไง ทีนี้มีรถร่วมกตัญญูมาพอดี แวะถามว่าติดรถไปมั๊ย พี่แกมีน้ำใจมาก ทุกคน 15 คนก็เลยขึ้นกระบะข้างหลังอัดกันไป ฟีลแบบจับต่างด้าว หรือ คนก่อสร้างนั่งอัดๆกัน 12 คนด้านหลัง เพื่อนร่วมทางคนไหนเห็นคงสังเกตุได้ เพราะบนรถมีแต่ผู้หญิงวัยรุ่นแบบสมัยนิยม และผู้ชายประมาณ 2-3 คน ถ้าจำไม่ผิด วัยรุ่นกันหมด ก็ขำๆเป็นประสบการณ์ใหม่ ตอนนั่งก็กลัวตกเกาะกันแน่น เพราะเป็นกระบะไม่มีแคป พี่เค้าก็พาลงตรงสุขสวัสดิ์ พอลงก็ให้สินน้ำใจพี่เค้าไปคนละ 20 บาท ตอนแรกพี่เค้าก็ไม่รับ แต่ทุกคนก็เต็มใจให้พี่เค้า รู้สึกขอบคุณพี่คนนั้นมาก ลืมถามชื่อเลย เพราะค่อนข้างฉุกละหุก กรุงเทพบนท้องถนนยังมีคนดีมีน้ำใจอยู่ อยากขอบคุณพี่คนนั้นผ่านสื่อนี้
ตอนที่ขึ้นรถกระบะกลางทางด่วนกันคุณตำรวจก็ได้อำนายความสะดวกให้ทุกคนขึ้นรถก่อน แล้วค่อยปล่อยผ่านรถด้านหลัง เราปกติก็ขับรถเหมือนกันก็เข้าใจเพื่อนร่วมทางคงหงุดหงิดกันเพราะรถติดมากขึ้นๆ จากปกติที่ติดมากอยู่แล้ว....แต่เรื่องอย่างนี้ก็ไม่มีใครอยากให้เกิด
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็อยากจะฝากคนขับรถไม่ว่าจะเป็นรถส่วนบุคคล หรือรถโดยสารประจำทางก็ดี ยิ่งรถรับส่งคนนี่ยิ่งต้องดูแลเป็นพิเศษ เพราะต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่น และถือเป็นความรับผิดชอบต่อเพื่อนร่วมทางคนอื่นๆด้วย ให้คอยเช็คสภาพรถ เพื่อถือเป็นการรับผิดชอบต่อส่วนรวมด้วยนะคะ เดี๋ยวนี้เจอรถเสียกลางทางบ่อยๆ (ซึ่งอาจเป็นปกติ) ยิ่งถ้าเป็นช่วงเวลาเร่งด่วนช่วงเช้าหรือตอนเย็นด้วยแล้ว ยิ่งแล้วใหญ่ สาหัสสุดๆ
หากมีการเขียนหรือสะกดผิดพลาด ขออภัยด้วยนะคะ
แกคำผิด
แกคำผิด