คุณรู้สึกอย่างไร...ถ้าภรรยาของคุณชวนสามีดิฉันไปเป็นสามีน้อย

เรื่องเกิดมาได้เกือบปีแล้ว..และมันก็ยังคงอยู่.. แต่ก่อนเราเป็นครอบครัวกันอย่างดี..สามีทำอาชีพอิสระ..จนดิฉันมีลูก..สามีก็เลิกทำงานหันมาเลี้ยงลูกเอง..และดิฉันก็ทำงานไป......เรามีความสุขในครอบครัวเล็กๆ ..ถึงเราจะลำบากบ้าง..แค่ก็อยู่ดีมีสุข

        จวบจนเมื่อปีที่แล้ว ..ดิฉันเห็นว่าลูกโตแล้ว ก็อยากให้สามีได้ทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ..เลยเอาไปฝากผู้ใหญ่ที่เคารพคนหนึ่ง เพื่อให้เค้่าได้ทำในสิ่งที่เค้ารัก...สามีเป็นคนหน้าตาดีคะ..อัธยาศัยและมนุษยสัมพันธ์ดี เวลามีเรื่องติดต่องาน ถึงไม่ใช่เรื่องตัวเองก็จะช่วยเหลือเป็นอย่างดี... แล้ววันหนึ่งผู้หญิงคนนี้ก็ก้าวเค้ามาในชีวิตของดิฉัน....โดยการพยายามติดต่อกับสามีดิฉันตลอดทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่เค้า...เธอโทรมาบ่อยๆๆ...ทำเป็นคุยเรื่องงานก่อน..แล้วก็คุยเรื่องอื่นไปเรื่อยๆๆ...คุยกันทีนานๆ....เกือบทุกวัน....นัดเจอกันรับของบ้าง..

         ดิฉันเริ่มผิดสังเกตุ..ก็เลยลองเรียบเรียงถามสามี..สามีบอกว่าไม่มีอะไร..เธอมีสามีแล้ว..และมีลูกกำลังโตเป็นสาวอีกหนึ่งคน..เธอรวยมาก  ไม่ได้ทำงาน เพราะสามีรวย และหาเลี้ยงเธอ แต่เธอก็มีอาชีพเสริมเล็กๆ โดยขายของเป็นของเล่นจำลอง( ModelToy ) อยู่ในเวป (เธอปะการขายของเธออยู่ในเวปที่ไม่น่าจะขายของได้ด้วย )เธอบอกสามีว่าเธอไม่มีอะไรนะ..เธอไม่ได้มาจีบ..แต่เธอเป็นคนรักสนุก..และที่สำคัญสามีเธอแฟร์ ไม่คิดอะไรมาก..และเธอก็รักครอบครัวเธอมาก..เธอไม่เอาครอบครัวเธอมาแลกกับสามีดิฉันหรอก..แต่ดิฉันไม่เชื่อ..คนมีสามีและรักสามีจริง..ไม่น่าทำตัวแบบนี้

         และแล้ววันนั้นก็มาถึง...อยู่ๆสามีก็มาไหว้ดิฉันเพื่อขอโทษ.. ..และเริ่มเล่าว่า..เธอรุกหนักขึ้นเรื่อยๆ..โทรมาทุกวันๆละหลายๆรอบ จนความสัมพันธ์เริ่มไปไกล...เมื่อมีงานต้องออกบู๊ท.. และสามีเธอไปรับของ..เธอก็กล้าพาสามีเธอไปเจอสามีดิฉัน..และแอบหัวเราะอยู่ข้างหลัง ประมาณพาสามีมารู้จักกับกิีก...นอกจากนั้น ถ้ามีงานนอกสถานที่ทุกครั้ง..เธอจะไปนั่งเฝ้าสามีของดิฉัน..จนคนที่ทำงานรู้กันทุกคน

         สามีเล่าต่อว่า..เธอบอกว่ามันไม่ผิดหรอกเพราะคนรักกัน..ไม่เห็นเป็นไรเลย..และกลางวันเราก็มาอยู่ด้วยกัน ( เพราะเธอว่างไม่ได้ทำงาน..สามีหาเลี้ยง )..ตอนเย็นเราก็กลับไปทำหน้าที่ของเรา..อยู่กับลูก..อยู่กับสามี หรือภรรยาของเราไป..

         เธอพยายามให้สามีออกไปหาตลอด โดยบอกว่าผัวตบบ้าง..หนีออกมากลับบ้านไม่ถูก..(จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้)หรือเห็นใจเธอเถอะ เพราะเธอรักสามีดิฉันมาก..ขอแบ่งเวลาให้เธอบ้าง

         ดิฉันให้สามีไปบอกเธอว่า..สามีไม่มีสมบัติอะไรเลย..ของจากที่ทำงาน ที่เธออยากได้ /บ้านหรือรถ เป็นของลูก และของดิฉันทั้งหมด..สามีมีแต่ตัว..เธอบอกว่าไม่เป็นไร..เธอกำลังยักยอกเงินสามีเธออยู่...เพราะใช้เงินกระเป๋าเดียวกันและสามีให้เกียรติเธอ..ให้เธอใช้อย่างฟุ่มเฟือยไม่เคยเช็คเลย..เธอสามารถเอามันออกมาใช้ร่วมกันโดยที่สามีไม่รู้

          ดิฉันช็อคหนักขึ้น..ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินอะไรอย่างนี้..ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้หญิงอย่างนี้..เธอโชคดีที่มีสามีหาเลี้ยงและรวยด้วย..ไม่ต้องลำบากทำงานเหมือนคนอื่น..ทำไมเธอไม่ซื่อสัตย์กับสามีเธอ

           ดิฉันถามสามีว่าเค้าเอาเไว้สถานะอะไร..สามีบอกว่า ดูแล้วเธอไม่คิดจะเลิกกับสามีเธอหรอก....เพราะเธอไม่เคยทำงาน...ไม่เคยลำบาก..สามีหาเลี้ยงตลอด..และถ้ามาอยู่กับสามีดิฉันแบบจริงจังเธอก็ไม่เอา..เธอกลัวลำบาก..และสามีบอกว่าเธอชอบที่จะเป็นอย่างนี้...ลับๆและยังได้เงินจากสามีเธออยู่  และเหตุผลสำคัญเป็นเพราะเธออยาก.....(ตรงนี้คิดเอาคะ)..เธอบอกว่าคนรักกันแต่ไม่ได้แตะเนื่อต้องตัวกัน..ไม่ได้อยู่ด้วยกัน..เป็นความทรมาน

            ดิฉันพยายามใจเย็นถึงที่สุด..บอกสามีให้เลิก ( สามีเริ่มเคลิ้มว่ามันไม่ผิด..เพราะเธอกรอกหูวันละ 3 เวลา )....ทุกวันนี้สามีพยายามเลิก..ไม่โทรไป..แต่เธอก็ยังโทรมาหาตลอด....ทุกวัน ..มาตื้อ ว่าชีวิตเธอน่าสงสาร..อยู่ด้วยกันกับสามีก็ไม่ได้รัก..อยู่เพราะสถานะ..(จริงๆจะเอาเงินเค้า )..สามีก็สงสาร

            ดิฉันกลุ้มมาก..สงสารทั้งตัวเอง..ทั้งสามีของผู้หญิงคนนี้..ที่อุตส่าห์หาเลี้ยงเธอมาเป็นสิบปี แต่หาความซื่อสัตย์ไม่ได้

            ดิฉันจะทำไงดี....ช่วยดิฉันด้วย ( ดิฉันรู้สึกสู้เธอไม่ได้..เพราะเกิดมาก็ไม่เป็น..อีกทั้งรู้สึกว่าไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อน..)