ผมมีเรื่องอยากถามพวกพี่ๆน้องๆเพื่อนทุกคนนะคับ
ตอนนี้ผมย่ำแย่ในชีวิตมาก แทบจะกล้าพูดได้เลยว่า ที่สุดในชีวิตของผม
ผมเลิกกะน้องเค้ามาได้ปามาน 2 เดือนคับ แต่น้องก้ออยู่กับผม มาตลอดแล้วพูดกับผมตลอดว่ารักผมมากเหมือนเดิมแล้วถ้าต้องการที่จะกลับไปหาเค้าให้บอกน้องบอกว่า ไม่ว่ายังไงน้องก้อจะกลับมา....
เดือนที่ 1 ผมยังคิดไรไม่ได้คับ ยอมรับว่าคุยกะอีกคนนึงอยู่ และก้อแทบจะไม่รับฟังคำใดๆของน้องเลยแต่น้องเค้าก้อยังทนมาตลอด
จนผ่านมาเข้าเดือนที่ 2 ผมเลิกคุยกับผู้ ญ คนนั้น แล้ว แต่น้องก้อยังอยู่ไม่ไปไหนนั่นเป็นจุดเริ่มต้นความคิดผมว่าผมจะกลับมาหาน้อง...
แต่ผมก้อปล่อยระยะเวลาอีก1 เดือนหมดไปโดยที่ไม่ได้กลับไปหาน้อง เพราะว่า 1. ผมต้องการ รู้ตัวเองว่าผมไม่ได้กลับไปเพราะเหงาหรือต้องการแค่ใครสักคน 2. ถ้าผมกลับไป ผมต้องไม่ทำให้น้องเสียใจอีก
ตอนที่เข้าเดือนนี่ 2 น้องก้อยังอยู่กับผมนะคับพี่ไม่ได้หายไปไหนแล้วเราก้อเจอกันปกติ คุยกันปกติ เหมือนแฟนเลยล่ะครับแต่ สเตตัสยังไม่ใช่แฟนแค่นั้น และผมก้อเชื่อใจน้องมาตลอดเพราะน้องก้อพูดมาตลอดว่า ถ้าพี่กลับมาน้องจะกลับไป...
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา(เสาร์ 13 ก.ค. 56) ผมตัดสินใจ จะโทไปเซอร์ไพร๊ น้องว่าจะกลับไปหา และผมก้อเทหมดใจไปแล้วโดยไม่ได้เพื่อความผิดหวัง เพราะเชื่อคำพูดของน้อง และ มาตลอด
ผมพูดกะน้องว่ากลับมาหาเค้านะ.....คำตอบของน้องที่ตอบกลับมาอย่าง เฉยชาว่า "ไม่ค่ะ นู๋ ไม่กลับ" มันทำให้ผมชาไปทั้งตัว!!!!
ผมเริ่มสอบถามว่าเกิดอาไรขึ้นน้องก้อบอกว่าคุยกับอีกคนนึงอยู่!! ผมงง มา เพราะก่อนหน้าวันเสาร์ ประมาณ 2-3 วัน ผม ยัง ซักถามน้องอยู่ว่ามีคุยกับคัยมั้ยน้องก้อบอกผมว่าไม่!!
ผมช๊อคมากครับ และผมก้อสอบถามน้องว่าอยู่ไหน ผมอยากไปหา น้องบอกว่าอยู่ร้านรุ่นพี่และอยู่กับผู้ชายอีกคน!!! ผมช๊อคหนักมากเข้าไปอีก
มันเหมือน ภูเขาหรืออาไรซักอย่างที่มันถล่ม!!!
หลังจากนั้น ผมได้แต่ขอโอกาสน้อง น้องก้อว่าไม่มีโอกาสแล้ว ให้ไปหมดแล้ว...ตอนนี้เกมพลิกแล้วคับ จากตอนแรกที่ผมเมินใส่ กลายเป็นตอนนี้น้องเมินใส่ อย่างไม่สนใจผมเลย
ผมเริ่มทำอาไรไม่ถูกคับ เพราะเกิดมาก้อยังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตัวผม คนรอบข้าง ครอบครัว เห็นได้ชัดว่าผมเปลี่ยนไป...
ตอนนี้ผมถามน้องว่า เกิดอาไรขึ้น น้องบอกว่า "ตอนนี้ยังไงก้อยังไม่กลับไป แต่อนาคตไม่รู้ แล้วก้อไม่ต้องรอด้วย...."
คำนี้ผมแทบลงไปดิ้นที่พื้นคับ แต่น้องก้อบอกว่า "น้องยังรักผมอยู่รักมากด้วยเป็นห่วงเหมือนเดิม" แต่เข็ดกับสิ่งทีผมทำแล้วก้อไม่รู้ว่าถ้ากลับมา ผมจะกลับไปเป็นแบบนั้นหรือป่าว ณ จุดนั้นผมเข้าใจความรู้สึกน้องคับพี่ๆน้องๆ แต่ผมก้อออดคิดไม่ได้ ว่าผู้ชายที่เข้ามาก้อมีส่วนแต่ผมก้อถามน้องแล้ว น้องก้อบอกว่า ไม่มีเลย เค้าเป็นคนที่เข้ามาทำให้สบายใจก้อเลยรู้สึกดีด้วย ยังไม่ได้คิดจะคบ
น้องจะเป็นตรงๆคับพี่ ตรงมากเวลาโทไปแล้วอยู่กับคนนั้นก้อจะบอกว่าอยู่กับคนนั้น...
แต่เวลาผมโทไปแล้วน้องอยู่กับคนนั้น น้องจะเฉยเมยกับผมมาก จนผมรู้สึกว่าผมไร้ค่ามาก
บทสนทนาสั้นวันที่ผมโทไปแล้วน้องอยู่กับคนนั้นผมถามว่า
ผม : โหล อยู่ไหนคะ
น้อง : อยู่กะ...ค่ะ
ผม : อ่อ เจอกันอีกแล้วหรอ
น้อง : อื้ม ทำไมหรอคะ
ผม : ป่าวค่ะ...แล้วจะไปไหนต่อคะ
น้อง : พี่มีอาไรหรือป่าวคะ
ผม : !! ป่าวค่ะถามดูบอกไม่ได้หรอ
น้อง : ก้อไปส่ง ที่สนามบอล แล้วก้อไปหาพี่ แล้วก้อไปรับที่สนามบอลแล้วก้อกลับบ้าน...
หลังจากนั้นผมเคว้งเลยคับ....โลกหยุด ไปเลย ทำไรไม่ถูก
สรุปนะคับ...
1.น้องบอกผมว่า ตอนนี้ยังไม่คิดจะกลับไปแล้ววันข้างหน้าก้อไม่รู้ด้วย
2.น้องบอกว่า ยังรักผมอยู่รักมาก และยังขาดผมไม่ได้
3.น้องบอกกับผมว่า อยู่เฉยๆไม่ต้องง้อ เด๋วจะคิดเอง ว่าจะกลับไปมั้ย
ผมสอบถามพวกพี่ๆหน่อยคับ ผมคบกับน้อง มา 4ปี4เดือน รักมากจนคิดว่าจะแต่งงานด้วย เค้าคือแม่ของลูกผม
แต่สิ่งที่ผมพลาดไปผมยอมรับผิดนะคับ มันเป็นอารมชั่ววูป มันผิดพลาดจิงๆ ผมรักน้องมาก มากกว่าที่ตอนนี้จะหาคัยมาแทนน้องได้
เมื่อเค้าไม่เลือกผม...ผมเจ็บเจียนตาย
ตอนนี้ผมย่ำแย่ในชีวิตมาก แทบจะกล้าพูดได้เลยว่า ที่สุดในชีวิตของผม
ผมเลิกกะน้องเค้ามาได้ปามาน 2 เดือนคับ แต่น้องก้ออยู่กับผม มาตลอดแล้วพูดกับผมตลอดว่ารักผมมากเหมือนเดิมแล้วถ้าต้องการที่จะกลับไปหาเค้าให้บอกน้องบอกว่า ไม่ว่ายังไงน้องก้อจะกลับมา....
เดือนที่ 1 ผมยังคิดไรไม่ได้คับ ยอมรับว่าคุยกะอีกคนนึงอยู่ และก้อแทบจะไม่รับฟังคำใดๆของน้องเลยแต่น้องเค้าก้อยังทนมาตลอด
จนผ่านมาเข้าเดือนที่ 2 ผมเลิกคุยกับผู้ ญ คนนั้น แล้ว แต่น้องก้อยังอยู่ไม่ไปไหนนั่นเป็นจุดเริ่มต้นความคิดผมว่าผมจะกลับมาหาน้อง...
แต่ผมก้อปล่อยระยะเวลาอีก1 เดือนหมดไปโดยที่ไม่ได้กลับไปหาน้อง เพราะว่า 1. ผมต้องการ รู้ตัวเองว่าผมไม่ได้กลับไปเพราะเหงาหรือต้องการแค่ใครสักคน 2. ถ้าผมกลับไป ผมต้องไม่ทำให้น้องเสียใจอีก
ตอนที่เข้าเดือนนี่ 2 น้องก้อยังอยู่กับผมนะคับพี่ไม่ได้หายไปไหนแล้วเราก้อเจอกันปกติ คุยกันปกติ เหมือนแฟนเลยล่ะครับแต่ สเตตัสยังไม่ใช่แฟนแค่นั้น และผมก้อเชื่อใจน้องมาตลอดเพราะน้องก้อพูดมาตลอดว่า ถ้าพี่กลับมาน้องจะกลับไป...
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา(เสาร์ 13 ก.ค. 56) ผมตัดสินใจ จะโทไปเซอร์ไพร๊ น้องว่าจะกลับไปหา และผมก้อเทหมดใจไปแล้วโดยไม่ได้เพื่อความผิดหวัง เพราะเชื่อคำพูดของน้อง และ มาตลอด
ผมพูดกะน้องว่ากลับมาหาเค้านะ.....คำตอบของน้องที่ตอบกลับมาอย่าง เฉยชาว่า "ไม่ค่ะ นู๋ ไม่กลับ" มันทำให้ผมชาไปทั้งตัว!!!!
ผมเริ่มสอบถามว่าเกิดอาไรขึ้นน้องก้อบอกว่าคุยกับอีกคนนึงอยู่!! ผมงง มา เพราะก่อนหน้าวันเสาร์ ประมาณ 2-3 วัน ผม ยัง ซักถามน้องอยู่ว่ามีคุยกับคัยมั้ยน้องก้อบอกผมว่าไม่!!
ผมช๊อคมากครับ และผมก้อสอบถามน้องว่าอยู่ไหน ผมอยากไปหา น้องบอกว่าอยู่ร้านรุ่นพี่และอยู่กับผู้ชายอีกคน!!! ผมช๊อคหนักมากเข้าไปอีก
มันเหมือน ภูเขาหรืออาไรซักอย่างที่มันถล่ม!!!
หลังจากนั้น ผมได้แต่ขอโอกาสน้อง น้องก้อว่าไม่มีโอกาสแล้ว ให้ไปหมดแล้ว...ตอนนี้เกมพลิกแล้วคับ จากตอนแรกที่ผมเมินใส่ กลายเป็นตอนนี้น้องเมินใส่ อย่างไม่สนใจผมเลย
ผมเริ่มทำอาไรไม่ถูกคับ เพราะเกิดมาก้อยังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตัวผม คนรอบข้าง ครอบครัว เห็นได้ชัดว่าผมเปลี่ยนไป...
ตอนนี้ผมถามน้องว่า เกิดอาไรขึ้น น้องบอกว่า "ตอนนี้ยังไงก้อยังไม่กลับไป แต่อนาคตไม่รู้ แล้วก้อไม่ต้องรอด้วย...."
คำนี้ผมแทบลงไปดิ้นที่พื้นคับ แต่น้องก้อบอกว่า "น้องยังรักผมอยู่รักมากด้วยเป็นห่วงเหมือนเดิม" แต่เข็ดกับสิ่งทีผมทำแล้วก้อไม่รู้ว่าถ้ากลับมา ผมจะกลับไปเป็นแบบนั้นหรือป่าว ณ จุดนั้นผมเข้าใจความรู้สึกน้องคับพี่ๆน้องๆ แต่ผมก้อออดคิดไม่ได้ ว่าผู้ชายที่เข้ามาก้อมีส่วนแต่ผมก้อถามน้องแล้ว น้องก้อบอกว่า ไม่มีเลย เค้าเป็นคนที่เข้ามาทำให้สบายใจก้อเลยรู้สึกดีด้วย ยังไม่ได้คิดจะคบ
น้องจะเป็นตรงๆคับพี่ ตรงมากเวลาโทไปแล้วอยู่กับคนนั้นก้อจะบอกว่าอยู่กับคนนั้น...
แต่เวลาผมโทไปแล้วน้องอยู่กับคนนั้น น้องจะเฉยเมยกับผมมาก จนผมรู้สึกว่าผมไร้ค่ามาก
บทสนทนาสั้นวันที่ผมโทไปแล้วน้องอยู่กับคนนั้นผมถามว่า
ผม : โหล อยู่ไหนคะ
น้อง : อยู่กะ...ค่ะ
ผม : อ่อ เจอกันอีกแล้วหรอ
น้อง : อื้ม ทำไมหรอคะ
ผม : ป่าวค่ะ...แล้วจะไปไหนต่อคะ
น้อง : พี่มีอาไรหรือป่าวคะ
ผม : !! ป่าวค่ะถามดูบอกไม่ได้หรอ
น้อง : ก้อไปส่ง ที่สนามบอล แล้วก้อไปหาพี่ แล้วก้อไปรับที่สนามบอลแล้วก้อกลับบ้าน...
หลังจากนั้นผมเคว้งเลยคับ....โลกหยุด ไปเลย ทำไรไม่ถูก
สรุปนะคับ...
1.น้องบอกผมว่า ตอนนี้ยังไม่คิดจะกลับไปแล้ววันข้างหน้าก้อไม่รู้ด้วย
2.น้องบอกว่า ยังรักผมอยู่รักมาก และยังขาดผมไม่ได้
3.น้องบอกกับผมว่า อยู่เฉยๆไม่ต้องง้อ เด๋วจะคิดเอง ว่าจะกลับไปมั้ย
ผมสอบถามพวกพี่ๆหน่อยคับ ผมคบกับน้อง มา 4ปี4เดือน รักมากจนคิดว่าจะแต่งงานด้วย เค้าคือแม่ของลูกผม
แต่สิ่งที่ผมพลาดไปผมยอมรับผิดนะคับ มันเป็นอารมชั่ววูป มันผิดพลาดจิงๆ ผมรักน้องมาก มากกว่าที่ตอนนี้จะหาคัยมาแทนน้องได้