บ่ายวันนี้มีเด็ก ป.5 เดินเข้ามาในร้านฉัน 3 คน
(ที่รู้ว่า ป.5 เพราะหนึ่งในนั้นฉันรู้จักเค้าดี)
เด็กคนที่ 1 สั่ง ข้าวกระเพราหมูกรอบ (คนนี้รู้จัก)
เด็กคนที่ 2 สั่งข้าวหมูกระเที่ยม พิเศษ 40 บาท(นี่ลูกค้าประจำ)
(ปกติฉันขายกล่องละ 30 บาทค่ะ)
เด็กคนที่ 3 (เด็กผู้ชายคนนี้ไม่รู้จัก)ไม่สั่งอาหารแต่เดินเข้ามาดูฉันปรุงอาหารเดินดูนู่น นี่ นั่น
จนมาหยุดตรง กล่องหมูกรอบ (มันเป็นกล่องสีขาวมีฝาปิดแต่ตอนนั้นมันเปิดอยู่)
ที่มีหมูกรอบทอดแล้วหั่นเป้นชิ้นเต็มกล่อง(มันคงน่ากิน...)
เด็กนั่นยืนมอง(ฉันเห็นแล้วแต่คิดว่าเค้าจะยืนดูเฉยๆ)
แล้วหยิบใส่ปากแล้วหันหลังเดินหนีฉันทันทีและในมือยังมีอีกส่วนหนึ่ง
ฉันจึงทักว่า แอ่ะ ทำไรอ่ะ...ไหน หันหน้ามาซิ
เด็กไม่หันหน้า(เพราะยังเต็มปาก)แล้วรีบเอามือที่ถือหมูกรอบล้วงกระเป๋าทันที
ฉันจึงละมือจากกะทะแล้วเรียกเค้ามาคุยสอนว่า
"อยากกินทำไมไม่ขออนุญาตป้าก่อน ทำแบบนี้เค้าเรียกว่าขโมยนะรู้มั้ย
ป้าไม่ชอบเด็กนิสัยแบบนี้
คราวหน้าเข้ามาในร้านป้าอย่าทำแบบนี้อีกนะ... เด็กรับคำ(ตอนที่พูด ฉันพูดทำหน้านิ่งๆ)"
เมื่อฉันทำข้าวกล่องให้เพื่อนเค้าแล้ว ฉันจึงถามว่าแล้วคนที่3ไม่สั่งข้าวหรอ
เด็กคนที่ 2 ตอบว่า "ไม่สั่งครับมันไม่มีตังส์ "
ฉันจึงถามต่อว่า "อ้าวแล้วจะไปกินที่ไหน(มันเที่ยงแล้ว)"
เด็กคนที่ 2 ตอบว่า "ก็กินกับผมนี่ไง(เค้าสั่งพิเศษ40)"
ฉันจึงบอกว่า "งั้นป้าให้ข้าวไปพิเศษสุดๆเลยละกัน(เพิ่มข้าว เพิ่มกับและช้อน 2 คัน)'
แล้วฉันก็ชมเด็กคนที่ 2 ว่า "ดีแล้วลูกที่มีน้ำใจรู้จักแบ่งปัน
คราวหน้ามาร้านป้าอีก ป้าจะแถมให้นะครับ"
(หันไปบอกคนที่3) "หนูก็เหมือนกัน วันข้างหน้ามีอะไรรู้จักแบ่งปันให้เพื่อนบ้างนะ
เด็กพยักหน้ารับ....(ไม่พูด ไม่สบตา คงอาย)
แล้วนิสัยแบบเมื่อกี้ อย่าไปทำที่ไหน ไปเจอคนใจร้ายเค้าจะตีเอา(ฉันขู่เด็ก)"
*************************************************
จากเหตุการณ์ที่ฉันเล่ามา ฉันจะปล่อยผ่านเลยไปก็ได้ค่ะ เพราะถ้าเทียบเป็นราคา เป็นเงินแล้ว มันไม่เท่าไหร่
แต่ฉันไม่อยากให้ผ่านเลยไปฉันอยากสอนให้เด็กรู้ว่า การทำแบบนี้ มันไม่ใช่การกระทำที่ดี
ฉันผิดตรงที่สอนต่อหน้าเพื่อนเค้า(แต่ถ้าไม่ทำตอนนั้นเวลาก็ไม่มีแล้วค่ะ)
เพราะมีลูกค้าต่อคิวเยอะ(ตรงนี้โม้ค่ะ)
แต่ฉันหวังว่า เด็กคงจะจำเหตุการณ์นี้และไม่ไปทำที่อื่นอีกต่อไป
ฉันไม่รู้ว่าพื้นฐานครอบครัวเป็นยังไง แต่ถ้าฉันมีโอกาสได้พูดได้สอนฉันจะทำ
ช่วยๆกันค่ะเพื่อปัญหาในสังคมเราจะได้ลดลง
ปล.1ฉันยังมีแรงมาขายอาหารไม่อยากให้วันเวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์
อยากหาอะไรทำให้มันหมดไปวันๆ(ลูกๆโตและไปทำงานที่อื่นค่ะ)
เห้นเด็ก นักเรียน นักศึกษามากินข้าว มาอุดหนุน ฉันก็มีความสุขผลกำไรเป็นผลพลอยได้ค่ะ
ร้านฉันถ้าลูกค้าไม่อิ่มขอข้าวเพิ่มได้นะคะ
ปล.2 ยอดขายในแต่ละวันไม่มากค่ะ 1000กว่าบาทนี่ฉันถือว่าหรูแล้ว (ปกติฉันเป็นแม่บ้านที่ไม่มีรายได้เข้าบ้านสักบาท ตอนนี้ว่างมากเลยหาอะไรทำค่ะ)
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบค่ะ
ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ คุณจะทำยังไง...
(ที่รู้ว่า ป.5 เพราะหนึ่งในนั้นฉันรู้จักเค้าดี)
เด็กคนที่ 1 สั่ง ข้าวกระเพราหมูกรอบ (คนนี้รู้จัก)
เด็กคนที่ 2 สั่งข้าวหมูกระเที่ยม พิเศษ 40 บาท(นี่ลูกค้าประจำ)
(ปกติฉันขายกล่องละ 30 บาทค่ะ)
เด็กคนที่ 3 (เด็กผู้ชายคนนี้ไม่รู้จัก)ไม่สั่งอาหารแต่เดินเข้ามาดูฉันปรุงอาหารเดินดูนู่น นี่ นั่น
จนมาหยุดตรง กล่องหมูกรอบ (มันเป็นกล่องสีขาวมีฝาปิดแต่ตอนนั้นมันเปิดอยู่)
ที่มีหมูกรอบทอดแล้วหั่นเป้นชิ้นเต็มกล่อง(มันคงน่ากิน...)
เด็กนั่นยืนมอง(ฉันเห็นแล้วแต่คิดว่าเค้าจะยืนดูเฉยๆ)
แล้วหยิบใส่ปากแล้วหันหลังเดินหนีฉันทันทีและในมือยังมีอีกส่วนหนึ่ง
ฉันจึงทักว่า แอ่ะ ทำไรอ่ะ...ไหน หันหน้ามาซิ
เด็กไม่หันหน้า(เพราะยังเต็มปาก)แล้วรีบเอามือที่ถือหมูกรอบล้วงกระเป๋าทันที
ฉันจึงละมือจากกะทะแล้วเรียกเค้ามาคุยสอนว่า
"อยากกินทำไมไม่ขออนุญาตป้าก่อน ทำแบบนี้เค้าเรียกว่าขโมยนะรู้มั้ย
ป้าไม่ชอบเด็กนิสัยแบบนี้
คราวหน้าเข้ามาในร้านป้าอย่าทำแบบนี้อีกนะ... เด็กรับคำ(ตอนที่พูด ฉันพูดทำหน้านิ่งๆ)"
เมื่อฉันทำข้าวกล่องให้เพื่อนเค้าแล้ว ฉันจึงถามว่าแล้วคนที่3ไม่สั่งข้าวหรอ
เด็กคนที่ 2 ตอบว่า "ไม่สั่งครับมันไม่มีตังส์ "
ฉันจึงถามต่อว่า "อ้าวแล้วจะไปกินที่ไหน(มันเที่ยงแล้ว)"
เด็กคนที่ 2 ตอบว่า "ก็กินกับผมนี่ไง(เค้าสั่งพิเศษ40)"
ฉันจึงบอกว่า "งั้นป้าให้ข้าวไปพิเศษสุดๆเลยละกัน(เพิ่มข้าว เพิ่มกับและช้อน 2 คัน)'
แล้วฉันก็ชมเด็กคนที่ 2 ว่า "ดีแล้วลูกที่มีน้ำใจรู้จักแบ่งปัน
คราวหน้ามาร้านป้าอีก ป้าจะแถมให้นะครับ"
(หันไปบอกคนที่3) "หนูก็เหมือนกัน วันข้างหน้ามีอะไรรู้จักแบ่งปันให้เพื่อนบ้างนะ
เด็กพยักหน้ารับ....(ไม่พูด ไม่สบตา คงอาย)
แล้วนิสัยแบบเมื่อกี้ อย่าไปทำที่ไหน ไปเจอคนใจร้ายเค้าจะตีเอา(ฉันขู่เด็ก)"
*************************************************
จากเหตุการณ์ที่ฉันเล่ามา ฉันจะปล่อยผ่านเลยไปก็ได้ค่ะ เพราะถ้าเทียบเป็นราคา เป็นเงินแล้ว มันไม่เท่าไหร่
แต่ฉันไม่อยากให้ผ่านเลยไปฉันอยากสอนให้เด็กรู้ว่า การทำแบบนี้ มันไม่ใช่การกระทำที่ดี
ฉันผิดตรงที่สอนต่อหน้าเพื่อนเค้า(แต่ถ้าไม่ทำตอนนั้นเวลาก็ไม่มีแล้วค่ะ)
เพราะมีลูกค้าต่อคิวเยอะ(ตรงนี้โม้ค่ะ)
แต่ฉันหวังว่า เด็กคงจะจำเหตุการณ์นี้และไม่ไปทำที่อื่นอีกต่อไป
ฉันไม่รู้ว่าพื้นฐานครอบครัวเป็นยังไง แต่ถ้าฉันมีโอกาสได้พูดได้สอนฉันจะทำ
ช่วยๆกันค่ะเพื่อปัญหาในสังคมเราจะได้ลดลง
ปล.1ฉันยังมีแรงมาขายอาหารไม่อยากให้วันเวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์
อยากหาอะไรทำให้มันหมดไปวันๆ(ลูกๆโตและไปทำงานที่อื่นค่ะ)
เห้นเด็ก นักเรียน นักศึกษามากินข้าว มาอุดหนุน ฉันก็มีความสุขผลกำไรเป็นผลพลอยได้ค่ะ
ร้านฉันถ้าลูกค้าไม่อิ่มขอข้าวเพิ่มได้นะคะ
ปล.2 ยอดขายในแต่ละวันไม่มากค่ะ 1000กว่าบาทนี่ฉันถือว่าหรูแล้ว (ปกติฉันเป็นแม่บ้านที่ไม่มีรายได้เข้าบ้านสักบาท ตอนนี้ว่างมากเลยหาอะไรทำค่ะ)
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบค่ะ