ปกติทำใจอยู่แล้วว่าตัวเองไม่มีปัญญาซื้อรถ ต้องอาศัยขึ้นรถสาธารณะ ซึ่งก็คือรถเมลล์ไปกลับเป็นประจำ ขับดีบ้างไม่ดีบ้างแล้วแต่ดวง บุญพาวาสนาส่ง
ไอที่ทำให้เราหงุดหงิดหัวเสียมากๆๆๆ ก็คือการที่ต้องเลิกงานดึกๆ ดื่นๆ หิวข้าว ล้า เหนื่อย อ่อนเพลียทั้งกายและใจ พอไดขึ้นรถ และก็อยากหลับอยากถึงบ้านให้เร็วอยากไปอาบน้ำกินข้าว และนอนเพื่อเผชิญชะตากรรมต่อ เช้าวันใหม่ แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิด รถไม่เป็นใจ
เราง่วงมากจะหลับก็ไม่ลงเพราะไม่ชินกับการนอนบนรถแบบนี้ มันทรมาน รถขับช้ามาก เราก็นึกว่ารถติดเพราะมันมืด และฝนปรอยๆ เหลือบเห็นเลนขวามือ มีรถหลายสายวิ่งผ่านไปอย่างฉลุย นั่นถึงก็มาเอะใจ ว่าเฮ้ย รถไม่ติดนี่หว้า แล้วไมรถตรูมันช้า ก็ลแงมองคนขับ แกก็มีพฤติกรรมแปลกๆ ขับเลนซ้ายตลอด ช้า แถมจอดป้ายหนึ่งกว่าจะไปเล่นเอาลุ้นว่าคนขึ้น้ป็นคนสูงวัยหรือผู้พิการรึเปล่า ก็นั่งไปเครียดไป แต่ก็ยังทน เออ แปลก ตรูทนได้ไง อาจเพราะฝนตกพรำๆ เราไม่อยากลงรถไปต่อคันใหม่มันเสียเวลาและเปียก ก็ทนไปค่ะ
พอผ่านไปครู่ใหญ่ถึงป้ายมหาโหดไฟแดงนาน และเป็นป้ายที่รถเมลล์มันชอบจอดแช่มากที่สุดเพื่อรอคน เราก็คิด มันดึกแล้วมันคงไม่ทำ ไม่มีคนนี่รถโล่ง ปรากฏว่า ตรูคิดว่าทันไม่ทำได้ไง มันทำค่ะ จังหวะที่คนขึ้นลงมันเป็นไฟเขียว รถมันก็ค่อยๆเลื่อยไปช้าๆจนแดง โอเค..ไฟแดง. สักพักเขียว. มันก้ค่อยๆเลื้อยไป และก็ชะลอจนหยุด ช่วงนั้นเราง่วงมาก เลยมองอะไรไปเรื่อย เราก็เอะใจทำไมไฟแดงนานจัง หันไปดูอ่าว มันเขียวนี่หว่แต่รถมันไม่ไปมันยังคงจอดอยู่ จนแดงอีกครั้ง. เราขอบอกว่าข้างหน้าโล่งค่ะ มันรอให้แดงค่ะ สักพักเขียวมันก็ยังไม่ไปค่อยๆชะลอรถ คือเราโมโหมากทำไมถึงทำกันแบบนี้คุณคิดจะทำอะไร นี่มันรถเมลล์หรือรถทัวร์ เราตัดสินใจลงไปต่อคันอื่น พร้อมกล่าวทิ้งท้าย คนขับอย่างสุภาพ (ที่มันทำกับตรูอย่างเจ็บแสบในวันนี้..) ทั้งๆที่อีกไม่ไกลก็บ้านเราแล้วแต่เราขอนั่งที่สบายใจไม่เครียดกับชีวิตเราคือคนขับว่างมากใช่ไหมคะไม่มีอะไรทำใช่ไหม แต่คุณอย่าลืมสิว่าผู้โดยสารเขาไม่ได้ว่างอย่างคุณ พรุ่งนี้ยังต้องตื่นเช้าไปทำงาน ยังต้องกลับบ้านไปนอน ไม่ใช่นั่งรถเพื่อมาชมวิวเล่นนะคะ เห็นใจกันบ้างได้ไหม ทำงานก็เหนื่อยพออยู่แล้วยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ปล.มันไม่ใช่แค่คันนี้นะคันอื่นก็อารมณ์คล้ายๆกัน สงสัยต้องเก็บเงินซื้อรถแก้ปัญหารถเมลล์แล้วมั้ง...
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาฟังปัญหาของเรา
ขอระบาย+สอบถาม ว่ารูสึกอย่างไรกับการขึ้นรถเมลล์แล้วคนขับขับช้ารอคนขึ้นทั้งๆที่ไม่มีคนโบกฯลฯ
ไอที่ทำให้เราหงุดหงิดหัวเสียมากๆๆๆ ก็คือการที่ต้องเลิกงานดึกๆ ดื่นๆ หิวข้าว ล้า เหนื่อย อ่อนเพลียทั้งกายและใจ พอไดขึ้นรถ และก็อยากหลับอยากถึงบ้านให้เร็วอยากไปอาบน้ำกินข้าว และนอนเพื่อเผชิญชะตากรรมต่อ เช้าวันใหม่ แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิด รถไม่เป็นใจ
เราง่วงมากจะหลับก็ไม่ลงเพราะไม่ชินกับการนอนบนรถแบบนี้ มันทรมาน รถขับช้ามาก เราก็นึกว่ารถติดเพราะมันมืด และฝนปรอยๆ เหลือบเห็นเลนขวามือ มีรถหลายสายวิ่งผ่านไปอย่างฉลุย นั่นถึงก็มาเอะใจ ว่าเฮ้ย รถไม่ติดนี่หว้า แล้วไมรถตรูมันช้า ก็ลแงมองคนขับ แกก็มีพฤติกรรมแปลกๆ ขับเลนซ้ายตลอด ช้า แถมจอดป้ายหนึ่งกว่าจะไปเล่นเอาลุ้นว่าคนขึ้น้ป็นคนสูงวัยหรือผู้พิการรึเปล่า ก็นั่งไปเครียดไป แต่ก็ยังทน เออ แปลก ตรูทนได้ไง อาจเพราะฝนตกพรำๆ เราไม่อยากลงรถไปต่อคันใหม่มันเสียเวลาและเปียก ก็ทนไปค่ะ
พอผ่านไปครู่ใหญ่ถึงป้ายมหาโหดไฟแดงนาน และเป็นป้ายที่รถเมลล์มันชอบจอดแช่มากที่สุดเพื่อรอคน เราก็คิด มันดึกแล้วมันคงไม่ทำ ไม่มีคนนี่รถโล่ง ปรากฏว่า ตรูคิดว่าทันไม่ทำได้ไง มันทำค่ะ จังหวะที่คนขึ้นลงมันเป็นไฟเขียว รถมันก็ค่อยๆเลื่อยไปช้าๆจนแดง โอเค..ไฟแดง. สักพักเขียว. มันก้ค่อยๆเลื้อยไป และก็ชะลอจนหยุด ช่วงนั้นเราง่วงมาก เลยมองอะไรไปเรื่อย เราก็เอะใจทำไมไฟแดงนานจัง หันไปดูอ่าว มันเขียวนี่หว่แต่รถมันไม่ไปมันยังคงจอดอยู่ จนแดงอีกครั้ง. เราขอบอกว่าข้างหน้าโล่งค่ะ มันรอให้แดงค่ะ สักพักเขียวมันก็ยังไม่ไปค่อยๆชะลอรถ คือเราโมโหมากทำไมถึงทำกันแบบนี้คุณคิดจะทำอะไร นี่มันรถเมลล์หรือรถทัวร์ เราตัดสินใจลงไปต่อคันอื่น พร้อมกล่าวทิ้งท้าย คนขับอย่างสุภาพ (ที่มันทำกับตรูอย่างเจ็บแสบในวันนี้..) ทั้งๆที่อีกไม่ไกลก็บ้านเราแล้วแต่เราขอนั่งที่สบายใจไม่เครียดกับชีวิตเราคือคนขับว่างมากใช่ไหมคะไม่มีอะไรทำใช่ไหม แต่คุณอย่าลืมสิว่าผู้โดยสารเขาไม่ได้ว่างอย่างคุณ พรุ่งนี้ยังต้องตื่นเช้าไปทำงาน ยังต้องกลับบ้านไปนอน ไม่ใช่นั่งรถเพื่อมาชมวิวเล่นนะคะ เห็นใจกันบ้างได้ไหม ทำงานก็เหนื่อยพออยู่แล้วยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ปล.มันไม่ใช่แค่คันนี้นะคันอื่นก็อารมณ์คล้ายๆกัน สงสัยต้องเก็บเงินซื้อรถแก้ปัญหารถเมลล์แล้วมั้ง...
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาฟังปัญหาของเรา