>>>คุณชายรณพีร์ กับอีกหนึ่งความอิ่มเอมหฤหรรษ<<<กระทู้ชื่นชม(อวย ติดแท๊กเรียบร้อย)<<<

เพิ่งมาอ่านเจอกับคอลัมน์นี้ และอยากบอกว่าเห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ สำหรับคุณชายรณพีร์เป็นหนึ่งในซีรีส์ที่เรารักรู้สึกอิ่มเอม จุก และเจ็บ จิ้นและฟินได้อย่างกลมกล่อมพอเหมาะพอควร ไม่มากไปไม่น้อยไป ใครจะว่าเอื่อยว่าเนือยแต่สำหรับเรามันเป็นความละเมียดละไมได้เห็นถึงความใส่ใจของคุณนก ฉัตรชัยและทีมงานที่ให้เกียรติคนดูไม่สุกเอาเผากิน เราชอบในความรักหลายๆรูปแบบจากละครเรื่องนี้ไม่ว่าจะรักแบบลุแก่อำนาจอยากครอบครอบของเดชคำแหง ความรักในแบบของพ่อเลี้ยงอดุลย์ ที่เจือความเห็นแก่ตัวในตอนแรก แต่สุดท้ายก็พิสูจน์ว่าเค้ารักลูกและเมียด้วยชีวิต รักในแบบประณตที่ทำให้นึกถึงป๊อบปี้เลิฟในวัยเด็กของตัวเองจริงๆ และที่อินที่สุดซาบซึ้งที่สุดคือความรักของรณพีร์และเพียงขวัญ มันซึมลึก มันเรียลมันจริงมาก เพราะด้วยการปูเนื้อเรื่องที่ถ่ายทอดการพบเจอของทั้งคู่ ผ่านเรื่องราวและอุปสรรค์ต่างๆในชีวิต จริงด้วยการถ่ายทอดอารมณ์ของพระ-นาง ทำให้เราเชื่อในความรักของเค้า ไม่มีมานั่งงง::อ่าว!!! รักกันแล้ว ไปรักกันตอนไหนฟะคะ??!  แต่มันซึมลึกจนเรายิ้มแก้มแตกตอนเค้าบอกรักกันบนสะพาน หรือตอนนอนหนุนตักกัน และจิตตกไปพอสมควรกับฉากรำฉุยฉาย ฉากบอกเลิก ฉากชายพีร์ร้องไห้ ก่อนจะจิกหมอนตอนเค้าขโมยหอมแก้มกัน ต้องขอชื่นชมจริงกับทีมงานคุณชายรณพีร์นำโดยคุณนก และดารานักอสดงรวมถึงเบื้องหน้าเบื้องหลังทุกท่าน สำหรับเรายกให้เรื่องนี้ขึ้นหิ้งในใจ พอๆกับอุ้มรัก และสูตรเสน่หาเลย ปรบมือรัวๆค่ะ