ดาวเรือง

หลังจากดูมา 3 ตอน  คิดว่าเป็นละครที่เหมาะกับครอบครัวมานั่งดูพร้อมหน้าพร้อมตา หลังจากล้าจากการทำงานแล้วจริงๆ  บรรยากาศชนบท บ้านๆ  อาจทำให้หลายคนดูแล้วคิดถึงบ้าน  บรรยากาศใช่  ผู้คนในหมู่บ้านใช่  เจอกันทักทายกัน คุยกัน ด่ากัน  เป็นเรื่องปกติ  สังคมส่วนใหญ่จะไปเจอกันที่วัด  

  ส่วนมุข ฮา  บางท่านบอกไม่ฮา  บางท่านบอกฮามาก  อันนี้แล้วแต่เส้นลึก  เส้นตื้น ถูกจริตเราหรือไม่  บางช่วงมีข้อคิดจากปัญหาที่เกิดขึ้นจริง  จากคำพูดของกำนันตอนโดนยิง  หรือช่วงกระแนะกระแหนเรื่องเมล็ดพันธุ์พืชเน่า  รวมทั้งการทำบัญชีรับจ่าย(บัญชีครัวเรือน)  

  ในตอนแรกๆ  ก็ติดภาพของญาญ่าจากเรื่องอื่นๆ  แล้วก็คิดไปเองว่าจะเล่นได้ดีไหม  บอกตามตรงว่าจากเรื่องมายาตะวันนี่ผมไม่ดูเลยครับ  แต่พอมาถึงตอนที่ 3 ดูด้วยใจเป็นกลาง  ไม่มีอคติ  ผมว่า ญาญ่า เธอเล่นได้น่ารักทีเดียว  โดยเฉพาะบทที่ต้องเฉือนคมกับปลัด  ทั้งสีหน้า  ท่าทาง  น้ำเสียงในการพูดชัดเจนกว่าเรื่องอื่นๆ   คิดว่าคงซ้อมบทพูดมากเป็นพิเศษแน่

   ส่วนตัวละครอื่นๆ  มีฝีมือเล่นได้ดีอยู่แล้วครับ  ดูเรื่องนี้แล้ว  พบว่ามีกลิ่นอายของผู้ใหญ่ลี  นางมา  ติดมาพอสมควร  ซึ่งเป็นละครอีกเรื่องที่ผมชอบมากครับ

   ผมไม่ใช่แฟนคลับของใครทั้งนั้น  แต่ละครเรื่องนี้ดูทำให้ฝันที่บั้นปลายอยากจะทำอาชีพเกษตรผสมผสาน  ยึดแนวตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง อยู่กับต้นไม้  ใบหญ้า  ตอนเกษียณอายุ อยากให้มาถึงเร็วๆ  เบื่อสังคมมนุษย์เงินเดือนเต็มทีแล้วครับ  เช้าๆตื่นขึ้นมาจะได้ไปหากาแฟที่ร้านค้าในหมู่บ้านกิน คุยกับชาวบ้านบ้างครับ