เริ่มถามคำถามนี้กับตัวเองบ่อยขึ้นเพื่อหาสาเหตุความขี้โวยวายที่ตัวเองก็สังเกตได้ ตอนนี้ขอตั้งสันนิษฐานกล่าวหาช่วงเวลาที่อยู่เมกาไว้ก่อน ทำไมน่ะเหรอ? ย้อนเวลาไปทบทวนหน่อยละกัน...
++++++++++++
ตอนเรียนอยู่เมืองไทยครูถาม...เงียบ ทั้งห้องเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจโดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ของเด็กสายศิลป์-ฝรั่งเศสห้องเราขนาดครูชี้ให้ตอบยังเงียบ ใครจะไปตอบล่ะเพราะตอบผิดโดนตราหน้าว่ากินหญ้าชัวร์! เด็กวัยรุ่นใจร้าย
พอเติบโตมาเรียนโทที่เมกา อาจารย์สัญชาติเยอรมันสอนปรัชญาที่เราคิดว่าคงผ่านการสอนนักเรียนเงียบๆจากเอเชียมาอย่างโชกโชน ออกกฏในห้องเรียนว่านักเรียนทุกคนต้องพูดต้องออกความเห็นทุกคน ความเห็นไม่มีถูกไม่มีผิด “ชั้นอยากให้พวกเธอพูด พูดและพูด” อาจารย์ทำเสียงดราม่าย้ำตรงประโยคท้ายก่อนจะบอกว่าให้แสดงความเห็นกับเรื่องที่เพิ่งคุยกันไปคนละ 1 นาทีว่าแล้วก็ชี้ไปที่คนแรกแล้วจับเวลาต่อด้วยคนที่สอง คนที่สาม จนครบทุกคนในห้อง...โอยยย เด็กเอเชียเพลียดิสคัสชั่น แต่ต้องขอบใจอาจารย์เพราะเริ่มกล้ายกมือตอบดิสคัสกะเขามั่งโดยไม่สนใจว่าถูกหรือผิด
ตอนทำงานเสริฟ คิดไปแล้วอาจเป็นช่วงนี้ก็ได้ที่พัฒนาการความโวยวายเป็นเส้นกราฟพุ่งชัน ทำไมจะไม่ล่ะ โดนแวดล้อมไปด้วยเพื่อนบริกร บัสบอย กุ๊ก บาร์เทนเดอร์ที่พร้อมจะเอาเปรียบนิดๆหน่อยๆตลอดจนคงสภาพไนซ์ไทยเลดี้ไม่ได้....มันแน่นอก ต้องยกออก!!
ทบทวนถึงตอนนี้ก็มั่นใจว่าประสบการณ์ที่เมกานอกจากงานเสริฟแล้วยังมีอื่นๆอีกมากมายที่หล่อหลอมดึงอินเนอร์ความโวยวายของตัวเองออกมาอย่างเด่นชัด
++++++++++++++++
ความหมายของคำว่า“โวยวาย” ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 บัญญัติไว้ว่า“อาการที่ส่งเสียงเอะอะเป็นการประท้วงหรือแสดงความไม่พอใจ”ต่างกับการแสดงความเห็นที่ไม่จำเป็นต้องส่งเสียงเอะอะและใส่อารมณ์ เราคิดว่าลักษณะร่วมของทั้งสองกริยานี้คือการพูดความคิดของตัวเองออกมาให้ผู้อื่นรับฟัง
++++++++++++++++
กลับมาอยู่ไทยแลนด์แดนสไมล์ ประชุมกับลูกน้องหลากหลายช่วงอายุลูกน้อง Gen Yปลาย Gen X ค่อนข้างเงียบถึงเงียบมาก GenY แท้ๆเมพขิงๆพูดจาฉะฉานแถมขอไมค์เพราะจะทำให้เทอว์มั่นฝุดๆ อ๊ะ!เด๋วนะคะพี่ ถ่ายรูปให้นู๋ก่อนพรีเซนต์นู๋จะได้LINE ให้เพื่อนว่าได้พรีเซนต์งานครั้งแรกในที่ประชุมบริษัท อ้อ! ถ้าถ่ายคลิปนู๋ไว้ด้วยก็จะดี Flowchart บนกระดานอย่างเพิ่งลบขอถ่ายรูปเก็บไว้ส่งพร้อมสรุปผ่าน LINE นะก๊ะ พูดจบก็เคี้ยวเหล็กดัดฟันสีชมพู
พวกเทอว์...พี่ว่าสมุดกับปากกาก็มีเขียนหน่อยแล้วไปเรียบเรียงก่อนพิมพ์ส่งในอีเมล์ดีมั๊ย? ไมค์!! ห้องประชุมใหญ่จริงแต่นั่งประชุมแค่ 6 คนใกล้ๆกันแค่นี้พี่ว่าไม่ต้องก็ได้ จะถ่ายคลิป?? เมิงเอ๊ย น้องขาเสียเวลาว้อย! รีบประชุมให้เสร็จๆดีกว่านะ
พี่คะ...นู๋ว่าพี่แสดงความเห็นในระดับเสียงดังลั่นห้องและใส่อารมณ์แบบนี้ สาเหตุไม่น่าจะเป็นเพราะชีวิต tough tough ในเมกาของพี่ แต่น่าจะเป็นเพราะพี่ย่างเข้าสู่ยุค Golden Age มากกว่าค่ะ จบนะคะ.........อั๋ยย่ะ (เสียงอุทานยังเก่า) เด็กเจนวายมานกล้าแสดงความเห็นจริงๆวุ้ย! #อี๋วัยทอง
Heart 'n Soul...หัวใจไทยฯ: ไปเรียนที่อเมริกาแล้วทำให้โวยวายเก่งขึ้นจริงหรือ?
++++++++++++
ตอนเรียนอยู่เมืองไทยครูถาม...เงียบ ทั้งห้องเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจโดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ของเด็กสายศิลป์-ฝรั่งเศสห้องเราขนาดครูชี้ให้ตอบยังเงียบ ใครจะไปตอบล่ะเพราะตอบผิดโดนตราหน้าว่ากินหญ้าชัวร์! เด็กวัยรุ่นใจร้าย
พอเติบโตมาเรียนโทที่เมกา อาจารย์สัญชาติเยอรมันสอนปรัชญาที่เราคิดว่าคงผ่านการสอนนักเรียนเงียบๆจากเอเชียมาอย่างโชกโชน ออกกฏในห้องเรียนว่านักเรียนทุกคนต้องพูดต้องออกความเห็นทุกคน ความเห็นไม่มีถูกไม่มีผิด “ชั้นอยากให้พวกเธอพูด พูดและพูด” อาจารย์ทำเสียงดราม่าย้ำตรงประโยคท้ายก่อนจะบอกว่าให้แสดงความเห็นกับเรื่องที่เพิ่งคุยกันไปคนละ 1 นาทีว่าแล้วก็ชี้ไปที่คนแรกแล้วจับเวลาต่อด้วยคนที่สอง คนที่สาม จนครบทุกคนในห้อง...โอยยย เด็กเอเชียเพลียดิสคัสชั่น แต่ต้องขอบใจอาจารย์เพราะเริ่มกล้ายกมือตอบดิสคัสกะเขามั่งโดยไม่สนใจว่าถูกหรือผิด
ตอนทำงานเสริฟ คิดไปแล้วอาจเป็นช่วงนี้ก็ได้ที่พัฒนาการความโวยวายเป็นเส้นกราฟพุ่งชัน ทำไมจะไม่ล่ะ โดนแวดล้อมไปด้วยเพื่อนบริกร บัสบอย กุ๊ก บาร์เทนเดอร์ที่พร้อมจะเอาเปรียบนิดๆหน่อยๆตลอดจนคงสภาพไนซ์ไทยเลดี้ไม่ได้....มันแน่นอก ต้องยกออก!!
ทบทวนถึงตอนนี้ก็มั่นใจว่าประสบการณ์ที่เมกานอกจากงานเสริฟแล้วยังมีอื่นๆอีกมากมายที่หล่อหลอมดึงอินเนอร์ความโวยวายของตัวเองออกมาอย่างเด่นชัด
++++++++++++++++
ความหมายของคำว่า“โวยวาย” ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 บัญญัติไว้ว่า“อาการที่ส่งเสียงเอะอะเป็นการประท้วงหรือแสดงความไม่พอใจ”ต่างกับการแสดงความเห็นที่ไม่จำเป็นต้องส่งเสียงเอะอะและใส่อารมณ์ เราคิดว่าลักษณะร่วมของทั้งสองกริยานี้คือการพูดความคิดของตัวเองออกมาให้ผู้อื่นรับฟัง
++++++++++++++++
กลับมาอยู่ไทยแลนด์แดนสไมล์ ประชุมกับลูกน้องหลากหลายช่วงอายุลูกน้อง Gen Yปลาย Gen X ค่อนข้างเงียบถึงเงียบมาก GenY แท้ๆเมพขิงๆพูดจาฉะฉานแถมขอไมค์เพราะจะทำให้เทอว์มั่นฝุดๆ อ๊ะ!เด๋วนะคะพี่ ถ่ายรูปให้นู๋ก่อนพรีเซนต์นู๋จะได้LINE ให้เพื่อนว่าได้พรีเซนต์งานครั้งแรกในที่ประชุมบริษัท อ้อ! ถ้าถ่ายคลิปนู๋ไว้ด้วยก็จะดี Flowchart บนกระดานอย่างเพิ่งลบขอถ่ายรูปเก็บไว้ส่งพร้อมสรุปผ่าน LINE นะก๊ะ พูดจบก็เคี้ยวเหล็กดัดฟันสีชมพู
พวกเทอว์...พี่ว่าสมุดกับปากกาก็มีเขียนหน่อยแล้วไปเรียบเรียงก่อนพิมพ์ส่งในอีเมล์ดีมั๊ย? ไมค์!! ห้องประชุมใหญ่จริงแต่นั่งประชุมแค่ 6 คนใกล้ๆกันแค่นี้พี่ว่าไม่ต้องก็ได้ จะถ่ายคลิป?? เมิงเอ๊ย น้องขาเสียเวลาว้อย! รีบประชุมให้เสร็จๆดีกว่านะ
พี่คะ...นู๋ว่าพี่แสดงความเห็นในระดับเสียงดังลั่นห้องและใส่อารมณ์แบบนี้ สาเหตุไม่น่าจะเป็นเพราะชีวิต tough tough ในเมกาของพี่ แต่น่าจะเป็นเพราะพี่ย่างเข้าสู่ยุค Golden Age มากกว่าค่ะ จบนะคะ.........อั๋ยย่ะ (เสียงอุทานยังเก่า) เด็กเจนวายมานกล้าแสดงความเห็นจริงๆวุ้ย! #อี๋วัยทอง