ถ้าย้อนเวลากลับไปสมัยประถม มัธยมต้น ได้ ผมจะเถียง ไม่ยกมือไหว้ ฟ้องร้อง ครูบางคน

20 ปีที่แล้วสมัยเรียนอยูใน รร ดังในจังหวัด ชม เป็น รร ที่ดังมากที่สุด รร หนึ่งของจังหวัดที่เด็กส่วนใหญ่อยากจะเข้าให้ได้ ผมได้เห็นความเถื่อนของครูบางคนที่ทำร้ายนักเรียน ณ เวลานั้นเรายังเด็กอยู่ทั้งกลัวและก็ถูกสอนว่าต้องเชื่อฟังห้ามถามกลับครู ทำให้ผ่านช่วงเวลานั้นมาโดยไม่คิดว่าสิ่งที่ครูบางคนทำนั้นมันเป็นสิ่งที่รับไม่ได้ มาวันนี้ วันที่เราโตเป็นผู้ใหญ่แล้วได้มีโอกาศไปเรียนต่างประเทศได้เห็นว่าบรรยากาศห้องเรียนและการเรียนการสอนของเค้าเป็นยังไง ทำให้รู้เลยว่า เออ เรามาจากระบบการศึกษาที่ล้าหลังและยังมีบุคลากรบางคนที่ไม่สมควรเป็นครูอย่างแท้จริง นี่ขนาดเป็น รร ดัง รร เอกชน ยังเป็นแบบนี้เลย

ยังจำได้ติดตาที่ได้เห็นครูโรคจิตที่ชอบเรียกนักเรียนที่เป็นกะเทยออกมาประจานต่อหน้านักเรียนกว่า 500 คนตอนเช้า ทำมันแทบจะทุกอาทิตย์ครูบางคนก็หัวเราะเห็นดีไปกับการกระทำของไอ้บ้านี่ หรือครูสอนวิชาการงานพื้นฐานอาชีพที่ชอบเฟี้ยงแปรงลบกระดานใส่นักเรียนที่พูดกันในห้อง เพื่อนที่นั่งข้างหน้าโดนเข้าไปจังๆจนหัวโนร้องไห้มันยังมายืนด่าต่ออีก ตัวผมเองก็เคยโดนไอ้ครูสอนศิลปะเดินเข้ามาชกท้องรัวๆ ตีศอกเข้าหัวจนล้มทั้งยืน เพียงเพราะหันหลังไปยืมยางลบเพื่อนระหว่างที่มันสอนอยู่ โดนครูวิชาพุทธศาสนาเรียกมาที่ห้องพักครูตอนพักเที่ยงก่อนจะโดนกระชากคอแล้วเอาศอกกดหัวแนบกับโต๊ะก่อนที่จะโดนมันตะคอกด่าแนบหู เพียงเพราะไม่ยกมือไหว้มันตอนเช้าทั้งๆที่เราไม่ได้ตั้งใจมองด้วยซ้ำ ยังมีอีกเยอะที่เห็นความเถื่อนของครูเหล่านี้มันทำกับเพื่อนๆร่วมรุ่น ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะเถียงถามครูพวกนี้ว่าสิ่งที่ทำอยู่เนี่ยมันใช่หรอ แล้วถ้าโดนมันอัด จะไปแจ้งความกับตำรวจ เสียดายยุคนั้นยังไม่มีมือถือให้อัดคลิปได้

อย่างไรก็แล้วแต่ครูเถื่อนเหล่านี้ก็ถือว่าเป็นจำนวนน้อยถ้าเทียบกับครูทั้งหมด ตอน ประถม ม ต้น อาจจะเป็นช่วงเวลาของความเถื่อน แต่ตอน ม ปลายเป็นประสพการณ์ที่สนุกและมีความสุขที่สุดในชีวิตการเรียนแล้วเพราะมีแต่ครูน่ารักๆและใจดี