คือว่าวันก่อนได้คุยกับคุณยายว่าจะกลับไปแต่งงานตอนอายุ 26 (ตอนนี้จขกทอายุ 24)
ตากับยายเป็นคนเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อแม่เลิกกัน พ่อคอยมาดูแลทุกเดือน
ส่วนแม่ ปีนึงมา 2-3 ครั้ง จขกทรักตากับยายเสมือนพ่อแม่แท้ๆ
แล้วพอตอนเราอายุ 15 ปีแม่ได้แต่งงานใหม่และพาเราไปอยู่ด้วย(ที่ต่างประเทศ)
เราเริ่มทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยตั้งแต่อายุ 16
พออายุ 18 ก็เป็นครั้งแรกที่ส่งเงินให้ตากับยายและส่งเรื่อยๆมา
ให้แม่ให้พ่อด้วยแต่ไม่ได้หลายครั้งเท่าตากับยาย
จขกทรู้จักกับแฟน 6 ปี และคบกันมา 4 ปี (เพิ่งจะมาอยู่ด้วยกันปีที่แล้ว) แฟนอายุน้อยกว่าปีนึง
แล้วต้นปีเราก็ได้ซื้อรถมือสอง และหุ้นในร้านอาหาร
กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว เก็บเงิน..
แต่เราได้บอกกับยายว่าถ้ากลับไปแต่งงานเราอยากแค่ทำบุญกับครอบครัวตอนเช้า
แล้วเย็นก็จัดเลี้ยงๆเฉพาะญาติๆกับเพื่อนสนิท ในราคาที่ไม่แพงมากในโรงแรมใกล้บ้าน
เราบอกท่านว่าไม่อยากให้จัดเช้าเอิกเริกเพราะเราเก็บเงินกับแฟนมาแต่ง ช่วยกันเก็บสองคน
มันไม่ได้มากมาย ไหนจะต้องไปแลกเงินในจำนวนมากๆและต้องเอาไปซื้อทอง(เราไม่อยากได้ทอง แต่ยายบอกค่อยเอาไปขาย)
แต่เรามีแหวนเพชรอยู่แล้วแค่นั้นน่าจะพอ อีกอย่างเรามาอยู่นี่นานก็ไม่ค่อยรู้จักใครที่ไทย
ส่วนเงินค่าซองนั้นเราจะไปหาตู้บริจาคมาให้แขกใส่ร่วมทำบุญกับเราไปด้วยเพราะ เราคิดว่าเค้าคือญาติๆพี่น้อง
หาเช้ากินค่ำ ไหนต้องเสียสละเวลามาไกลอีก เราเกรงใจน่ะค่ะ
แต่ยายไม่ยอมท่าเดียวเลย บอกว่ามันเป็นประเพณีต้องมีสินสอดทองหมั้น ต้องมีนับเงินตามประสาชาวบ้าน ชาวบ้านต้องรับรู้
ส่วนเงินค่าซองก็ต้องเก็บแล้วค่อยแยกไปทำบุญต่างหาก ผู้ใหญ่เค้าไม่คิดว่าเสียเวลาหรอก
ยายเป็นคนมีหน้ามีตาในหมู่บ้าน และแคร์เรื่องหน้าตามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เหมือนเค้าแข่งกันทั้งหมู่บ้าน)
ถ้าเรามีสินสอดเราต้องให้ทั้ง ตา ยาย พ่อ แม่ แล้วก็ป้า
เพราะทุกคนต่างเลี้ยงเรามา ถ้าเราไม่ได้คืนเลยเงินที่เราเก็บมามันก็ไม่เหลือ เราก็รู้สึกเสียดายอยากให้เท่าที่เรามีกำลังพอ
เราอยากทราบว่าเราควรจะทำยังไงดีคะ?
เราเห็นแก่ตัวเกินไปรึปล่าว?
หรือเราควรจะคิดว่าตอบแทนบุพการี เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้
แต่เราก็สงสารแฟนเหมือนกัน
ขอความกรุณาเข้ามาช่วยแสดงความคิดเห็นเรื่องแต่งงานค่ะ
ตากับยายเป็นคนเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อแม่เลิกกัน พ่อคอยมาดูแลทุกเดือน
ส่วนแม่ ปีนึงมา 2-3 ครั้ง จขกทรักตากับยายเสมือนพ่อแม่แท้ๆ
แล้วพอตอนเราอายุ 15 ปีแม่ได้แต่งงานใหม่และพาเราไปอยู่ด้วย(ที่ต่างประเทศ)
เราเริ่มทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยตั้งแต่อายุ 16
พออายุ 18 ก็เป็นครั้งแรกที่ส่งเงินให้ตากับยายและส่งเรื่อยๆมา
ให้แม่ให้พ่อด้วยแต่ไม่ได้หลายครั้งเท่าตากับยาย
จขกทรู้จักกับแฟน 6 ปี และคบกันมา 4 ปี (เพิ่งจะมาอยู่ด้วยกันปีที่แล้ว) แฟนอายุน้อยกว่าปีนึง
แล้วต้นปีเราก็ได้ซื้อรถมือสอง และหุ้นในร้านอาหาร
กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว เก็บเงิน..
แต่เราได้บอกกับยายว่าถ้ากลับไปแต่งงานเราอยากแค่ทำบุญกับครอบครัวตอนเช้า
แล้วเย็นก็จัดเลี้ยงๆเฉพาะญาติๆกับเพื่อนสนิท ในราคาที่ไม่แพงมากในโรงแรมใกล้บ้าน
เราบอกท่านว่าไม่อยากให้จัดเช้าเอิกเริกเพราะเราเก็บเงินกับแฟนมาแต่ง ช่วยกันเก็บสองคน
มันไม่ได้มากมาย ไหนจะต้องไปแลกเงินในจำนวนมากๆและต้องเอาไปซื้อทอง(เราไม่อยากได้ทอง แต่ยายบอกค่อยเอาไปขาย)
แต่เรามีแหวนเพชรอยู่แล้วแค่นั้นน่าจะพอ อีกอย่างเรามาอยู่นี่นานก็ไม่ค่อยรู้จักใครที่ไทย
ส่วนเงินค่าซองนั้นเราจะไปหาตู้บริจาคมาให้แขกใส่ร่วมทำบุญกับเราไปด้วยเพราะ เราคิดว่าเค้าคือญาติๆพี่น้อง
หาเช้ากินค่ำ ไหนต้องเสียสละเวลามาไกลอีก เราเกรงใจน่ะค่ะ
แต่ยายไม่ยอมท่าเดียวเลย บอกว่ามันเป็นประเพณีต้องมีสินสอดทองหมั้น ต้องมีนับเงินตามประสาชาวบ้าน ชาวบ้านต้องรับรู้
ส่วนเงินค่าซองก็ต้องเก็บแล้วค่อยแยกไปทำบุญต่างหาก ผู้ใหญ่เค้าไม่คิดว่าเสียเวลาหรอก
ยายเป็นคนมีหน้ามีตาในหมู่บ้าน และแคร์เรื่องหน้าตามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เหมือนเค้าแข่งกันทั้งหมู่บ้าน)
ถ้าเรามีสินสอดเราต้องให้ทั้ง ตา ยาย พ่อ แม่ แล้วก็ป้า
เพราะทุกคนต่างเลี้ยงเรามา ถ้าเราไม่ได้คืนเลยเงินที่เราเก็บมามันก็ไม่เหลือ เราก็รู้สึกเสียดายอยากให้เท่าที่เรามีกำลังพอ
เราอยากทราบว่าเราควรจะทำยังไงดีคะ?
เราเห็นแก่ตัวเกินไปรึปล่าว?
หรือเราควรจะคิดว่าตอบแทนบุพการี เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้
แต่เราก็สงสารแฟนเหมือนกัน