เรากำลังหางานแต่ดูเหมือนว่ามันจะยากเหลือเกิน
เรามีโปรไฟล์เพียงน้อยนิด เรียนจบ ม.6 หน้าตาพอไปวัดได้ตอนค่ำ อ้วนถึงอ้วนมาก
ไอ้เรื่องอ้วนนี่แหละที่ทำให้ทุกข์เหลือเกินเพราะนอกจากจะลดไม่ได้แล้ว งานก็ไม่มีที่ไหนรับ
แม่ก็ดูจะรังเกียจเราเหลือเกิน จะชอบพูดแบบอ้วนตายมั่งหละ อีรถถังบ้างหละ เรารักแม่นะแต่เราท้อมากเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนโต
ไหนจะเรื่องงาน ไหนจะเรื่องแม่ อ่อลืมบอกไปว่าเรามีน้องชาย อีก1คน น้องจะชอบบอกเราว่าแค่ผอมกับมีเงิน แม่ก็รักพี่แล้วทำได้ป่าว
คือเรื่องเงินค่าใช้จ่ายในบ้านเรารับผิดชอบมาตลอดตั้งแต่พ่อเสีย แต่ถามว่าแม่จะรู้สึกดีกับเรามั้ย ไม่เลยเพราะเราทำความผิดมาหลายอย่าง
หรีออกจากบ้าน ขโมยเงิน ท้อง แต่มันไม่เคยช่วยบรรเทาความผิดของเราได้เลย
จริงๆแม่เราจะเปรียบว่าเราเป็นเหมือนเนื้อร้ายที่จะทำให้แม่ตาย
เพราะงั้นแม่จะต้องตัดออก เพื่อความอยู่รอด ตอนนี้แม่จะพูดดีกับเราตอนที่เราให้เงิน
ใครจะว่าเราอกตัญญู เราไม่ว่าหรอกเพราะเรายอมรับ เคยขอเรียนต่อแต่ไม่บอกว่าเรียนทำไมเรียนไปก็มีผัว เรียนแค่นี้แหละทำงานหาเงิน
มีช่วงนึงที่คนแถวบ้านเรา เค้าบอกว่ามีเสี่ยมาหาเมียน้อยต้องอายุไม่เกิน25 ขอแบบคุยเก่งเอาใจเก่ง ไม่เรื่องมากเรียบร้อย
วันนั้นแม่ก็เข้ามาด่าเราที่บ้านว่า ทำไมถึงอ้วนเสียดาย เห็นมั้ยเนี่ยเค้ารวยจะตาย โน่นนี่ เราไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ ได้แต่คิดในใจว่า มันบาปนะ
แล้วจะภูมิใจกับเงินที่เค้าให้เรามาหรอ แล้วอีกอย่างคนแถวบ้านเรานะเวลาที่ใครเค้ามีนั่นมีนี่ ซื้อรถหรือทอง แม่ก็จะเข้ามาด่าเราว่าเห็นมั้ยนะ
เค้าดีแค่ไหนมีผัวเงินเดือนเยอะ เค้าได้สินสอดนะไม่ใช่ท้องไม่มีพ่อแบบเรา เราเหนื่อยใจมากทั้งๆที่เรารักแม่นะอยากไปไหนพาไป
ถึงมันจะไม่ได้หรูมาก ก็ตามอัตภาพไม่ได้ปล่อยให้ลำบากหรือมีหนี้สิน นับวันอาการแม่ยิ่งหนัก เราเหนื่อย ไม่อยากจะอยู่ละถ้าไม่คิดถึงลูก
ใครพอจะมีคำแนะนำอะไรบ้าง
ตอนนี้แม่เราอยากได้รถยนตร์มากทั้งๆที่ไม่จำเป็นสักเท่าไหร่
เราไม่มีเงินเก็บเพราะเอาไปใช้ช่วงที่พ่อป่วยหมดแล้วจนพ่อเสียต้องรับภาระจากแม่ก็ยิ่งไม่ได้เก็บ ทอง2บาทที่เคยมีก็ขายไปแล้ว
อยากจะเปลี่ยนตัวเองแต่ต้นทุนชีวิตต่ำเหลือเกิน หันไปทางไหนก็มืดไปหมด
ใครมีงานที่ไม่ต้องดีมากแถวๆบางนาช่วยบอกเราหน่อย เอาแบบที่เค้ารับคนอ้วนเราสู้งานค่ะ
ขอบคุณมากสำหรับใครที่เข้ามาอ่านจนจบ
ท้อแท้ หมดหวัง เรื่องเงิน เรื่องแม่
เรามีโปรไฟล์เพียงน้อยนิด เรียนจบ ม.6 หน้าตาพอไปวัดได้ตอนค่ำ อ้วนถึงอ้วนมาก
ไอ้เรื่องอ้วนนี่แหละที่ทำให้ทุกข์เหลือเกินเพราะนอกจากจะลดไม่ได้แล้ว งานก็ไม่มีที่ไหนรับ
แม่ก็ดูจะรังเกียจเราเหลือเกิน จะชอบพูดแบบอ้วนตายมั่งหละ อีรถถังบ้างหละ เรารักแม่นะแต่เราท้อมากเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนโต
ไหนจะเรื่องงาน ไหนจะเรื่องแม่ อ่อลืมบอกไปว่าเรามีน้องชาย อีก1คน น้องจะชอบบอกเราว่าแค่ผอมกับมีเงิน แม่ก็รักพี่แล้วทำได้ป่าว
คือเรื่องเงินค่าใช้จ่ายในบ้านเรารับผิดชอบมาตลอดตั้งแต่พ่อเสีย แต่ถามว่าแม่จะรู้สึกดีกับเรามั้ย ไม่เลยเพราะเราทำความผิดมาหลายอย่าง
หรีออกจากบ้าน ขโมยเงิน ท้อง แต่มันไม่เคยช่วยบรรเทาความผิดของเราได้เลย
จริงๆแม่เราจะเปรียบว่าเราเป็นเหมือนเนื้อร้ายที่จะทำให้แม่ตาย
เพราะงั้นแม่จะต้องตัดออก เพื่อความอยู่รอด ตอนนี้แม่จะพูดดีกับเราตอนที่เราให้เงิน
ใครจะว่าเราอกตัญญู เราไม่ว่าหรอกเพราะเรายอมรับ เคยขอเรียนต่อแต่ไม่บอกว่าเรียนทำไมเรียนไปก็มีผัว เรียนแค่นี้แหละทำงานหาเงิน
มีช่วงนึงที่คนแถวบ้านเรา เค้าบอกว่ามีเสี่ยมาหาเมียน้อยต้องอายุไม่เกิน25 ขอแบบคุยเก่งเอาใจเก่ง ไม่เรื่องมากเรียบร้อย
วันนั้นแม่ก็เข้ามาด่าเราที่บ้านว่า ทำไมถึงอ้วนเสียดาย เห็นมั้ยเนี่ยเค้ารวยจะตาย โน่นนี่ เราไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ ได้แต่คิดในใจว่า มันบาปนะ
แล้วจะภูมิใจกับเงินที่เค้าให้เรามาหรอ แล้วอีกอย่างคนแถวบ้านเรานะเวลาที่ใครเค้ามีนั่นมีนี่ ซื้อรถหรือทอง แม่ก็จะเข้ามาด่าเราว่าเห็นมั้ยนะ
เค้าดีแค่ไหนมีผัวเงินเดือนเยอะ เค้าได้สินสอดนะไม่ใช่ท้องไม่มีพ่อแบบเรา เราเหนื่อยใจมากทั้งๆที่เรารักแม่นะอยากไปไหนพาไป
ถึงมันจะไม่ได้หรูมาก ก็ตามอัตภาพไม่ได้ปล่อยให้ลำบากหรือมีหนี้สิน นับวันอาการแม่ยิ่งหนัก เราเหนื่อย ไม่อยากจะอยู่ละถ้าไม่คิดถึงลูก
ใครพอจะมีคำแนะนำอะไรบ้าง
ตอนนี้แม่เราอยากได้รถยนตร์มากทั้งๆที่ไม่จำเป็นสักเท่าไหร่
เราไม่มีเงินเก็บเพราะเอาไปใช้ช่วงที่พ่อป่วยหมดแล้วจนพ่อเสียต้องรับภาระจากแม่ก็ยิ่งไม่ได้เก็บ ทอง2บาทที่เคยมีก็ขายไปแล้ว
อยากจะเปลี่ยนตัวเองแต่ต้นทุนชีวิตต่ำเหลือเกิน หันไปทางไหนก็มืดไปหมด
ใครมีงานที่ไม่ต้องดีมากแถวๆบางนาช่วยบอกเราหน่อย เอาแบบที่เค้ารับคนอ้วนเราสู้งานค่ะ
ขอบคุณมากสำหรับใครที่เข้ามาอ่านจนจบ