คุณชายรณพีร์ละครขาดขาด-เกินเกิน จะดีก็ไม่ดีจะว่าไม่ดีก็ไม่ใช่ มีส่วนที่ยอดเยี่ยมกับยอดแย่รวมอยู่ในเรื่องเดียวกัน ห๊ะ !!?

ส่วนดี-ดีมากที่เข้าขั้นยอดเยี่ยมมีอยู่หลายอย่างนะ  ไม่ว่าจะเป็นการถ่ายภาพ  แสงสี  เสื้อผ้า  องค์ประกอบศิลป์  และเทคนิคด้านภาพต่างต่าง  บลาบลา..

แต่ส่วนที่แย่-แย่มาก  มีอยู่ไม่กี่อย่างหรอก  แต่มันดันเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้ละครสนุกหรือไม่สนุก  น่าติดตามหรือไม่อย่างไร  อาทิ.. การตัดต่อ และดนตรี/เพลงประกอบ  สองส่วนนี้ถือว่าสอบตกมาก-มากจริงจริง  เนื้องานไม่ผ่านอย่างแรง  ที่คุณชายรณพีร์เน่าหนอนอย่างนี้เป็นเพราะการตัดต่อร้อยเรียงเรื่องราวที่ไม่ได้เรื่องนี่แหละ  ฉากโดดไปโดดมา.. เนื้อหาไม่ได้กระชากหรือดึงอารมณ์คนดูเลย  ไม่ได้บีบแล้วคลาย  ไม่ได้ผ่อนหนักผ่อนเบา  ทั้งเรื่องมีแต่คลาย/ผ่อนเบาอย่างเดียว  จนทำให้ละครดูเนือยเนือยเรื่อยเปื่อยชวนง่วงมาก  อีกทั้งมาเจอกับการใส่เพลงประกอบที่ไม่เข้าท่า  ภาพสวยสวย  เสื้อผ้าวินเทจแจ่มแจ่ม  องค์ประกอบศิลป์ที่ยอดเยี่ยมสวยงามเป็นที่สุด  ก็ดูเหมือนจะหมดความหมายไม่มีความสำคัญไปเลย (นึกเสียดาย  อุตส่าห์สร้างสรรออกมา)

ตอนอื่นอย่างคุณชายปวรรุจ  รัชชานนท์  หรือพุฒิภัทร  ชิ้นงานแต่ละส่วนไม่ได้ยอดเยี่ยมมากมายอะไรเลย  มีแต่เข้าข่ายดีเท่านั้นเอง  ตรงนั้นดี  ตรงโน้นก็ดี  ส่วนตรงนี้ดีมาก  มีแค่ดีกับดีมากเฉยเฉย  พวกงานโปรดักชั่นหรือเทคนิคด้านภาพสู้ละครรณพีร์ไม่ได้ด้วยซ้ำไป  แต่พอชิ้นส่วนต่างต่างมาประกอบรวมร่างจนกลายเป็นละครหนึ่งเรื่อง  กลับได้ผลลัพธ์ที่ดีเยี่ยม  ได้ละครงานมาสเตอร์พีชออกมา  สรุปคือ.. ส่วนที่แย่ของละครเรื่องอื่นเป็นข้อเสียหรือข้อบกพร่องอันน้อยนิดที่ไม่ได้มีผลกับความสนุกของเนื้อหา  แต่ส่วนที่แย่ของคุณชายรณพีร์คือสิ่งที่จะนำพาละครให้สนุกหรือไม่สนุก  ปัญหามันคือตรงนี้แหละ  โอกาสหน้าพี่นกโปรดเลือกทีมงานใหม่นะคะ  ตอนเหนือเมฆ 2 ก็ไม่สนุกและย่ำแย่แบบนี้เหมือนกัน (จนต้องเปลี่ยนช่องหนี)  แต่ที่โด่งดังเป็นเพราะโดนแบนหรอกนะ  v

ปล. ฝนตกพรําพรำทั้งวัน  บรรยากาศน่านอนอุดอู้อยู่บนเตียงมาก  อุ๊ยย.. ใกล้เที่ยงแล้ว  ทอสับสั่งตำป่าปลาร้า and ก๋วยลุยสวน  ขึ้นมารับทานกับแก๊งไดเอทเพื่อนที่ออฟฟิศดีกว่า  คริคริ ~


แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่