อยากรับรู้ความรู้สึกเพื่อนๆนะครับ ว่าแต่ละคนทำอย่างไรกัน
วันนี้ไปสั่งอาหารตามสั่ง ร้านหนึ่งที่ลำปาง เยื้องๆโรงแรม ลำปางโฮเต็ล สั่ง เป็น อาหารจานเดียว
มีลูกค้าประมาณ 5 โต๊ะ 3 โต๊ะมากันเป็นครอบครัว ใหญ่ สั่งอาหารเยอะหลายจานอยู่แล้ว เพราะมากันเป็นครอบครัว
ไหนจะคนมาสั่ง ใส่ถุงกลับบ้านอีก พ่อครัวก็ทยอยทำไปเรื่อยๆ ผมเป็นลูกค้าคนเดียว สั่งจานเดียว รอประมาณ 10 นาที
มีความรู้สึกว่า นานไปแล้วนะ ก็นั่งรอต่อไป ผ่านไป 20 กว่า นาที ชักไม่ไหว เริ่มโมโหแล้ว แต่ไม่ได้โมโหหิวนะ
เลยเดินไปถามว่าอีกนานไหม เขาตอบมาว่า รอโต๊ะ 4 ให้หมดก่อนนะคะ มิน่าละมันถึงช้านัก
ความรู้สึกเหมือน ตอนไปรอจ่ายเงิน ในห้างเลย เราต่อหลังคนที่มีสินค้าเต็มคันรถ 3 คน ในขณะที่เรามีสินค้าแค่ ชิ้นเดียว
แต่ไม่มีช่อง ทางด่วน ให้เราไปจ่าย เลยบอกว่า ไม่เอาแล้วนะ ทางร้านตอบมาแค่คำว่า ค่ะ สีหน้าไร้ความรู้สึกมาก
ร้านไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรเลย ไม่ขอโทษ ไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองผิด ซึ่งจะว่าไปแล้ว มันก็ไม่ผิดหรอก ก็ลูกค้ามันเยอะจริงๆ
แต่ตามมารยาท เราทำมาค้าขาย ควรจะสนใจ ความรู้สึกลูกค้าบ้าง เพราะปกติเท่าที่เจอลักษณะแบบนี้ เขาจะขอโทษแสดงความกระตือลือล้น แสดงความสงสารลูกค้า ที่ปล่อยให้รอนาน ปกติก็เคยกินร้านนี้ 2-3 ครั้ง แต่จะไม่มีครั้งต่อไปแน่นอน
ปกติถ้ารอนานๆ จะเดินไปบอกเลย ว่าไม่รอแล้วนะ แต่ก็ไม่ได้โมโห หรือรู้สึกไม่ดีกับร้านเลยนะครับ แต่ครั้งนี้ร้านนี้ ไม่ไหวจริงๆ
อยากรู้ว่าเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ทำอย่างไร ทนรอต่อไป มีเหวี่ยง วีน ไหม ถ้าเพื่อนๆทำร้านอาหาร จะทำอย่างไรกับลูกค้า หรือว่าไม่แคร์
รอได้ก็รอ รอไม่ได้ ก็เชิญไปที่อื่น
ขอเล่าประสบการ์ณที่ประทับใจไม่เคยลืม
เคยรอนานที่สุดที่ร้านขนมจีน หล่มสัก ใกล้ๆกับร้านเจสัน ไม่แน่ใจว่าร้านเจ๊แร่ หรือเปล่า รอประมาณเกือบ 1 ชั่วโมง
ช่วงนั้น ทัวร์ลงและเป็นอาหารเวลากลางวันพอดี ไม่มีที่นั่งเลย คนที่มาทีหลัง ไม่มีใครรอเลย ป้าที่ร้าน แกก็ออกมาคุยด้วย
ว่ารอหน่อยนะ คนมันเยอะ ดูท่าทางแกเป็นห่วงผมมาก คงจะกลัวเราโมโหหิว
ทั้งๆที่ผมมาคนเดียวนะ ยังให้ความสำคัญขนาดนี้ ก็เลยยืนอ่านหนังสือพิมพ์หน้าร้านไปเรื่อยๆ เพราะไม่ได้รีบและไม่ได้หิวมาก
จนลูกค้าเริ่มทะยอย ออก ป้าแกก็จัดโต๊ะให้ พร้อมขอโทษขอโพย บอกว่าเกรงใจเรามากๆ คนอื่นๆหนีป้าไปหมด มีคุณคนเดียว
ไม่ทิ้งป้าไป กินเสร็จ จ่ายเงิน ป่้าบอกว่า ไม่คิดค่าขนมจีน ให้กินฟรี เพราะสงสารเราที่รอนาน ผมก็เลยบอกว่า ไม่เป็นไร
ผมจะจ่ายเงิน บอกยังไง ป้าก็ไม่ยอมรับท่าเดียว ก็เลยยกมือไหว้ขอบคุณป้า รู้สึกประทับใจจริงๆ ที่ให้ความสำคัญกับลูกค้าขนาดนี้
และก็มาเพียงคนเดียวด้วย ผ่านไปหล่มสักทีไร ต้องไปอุดหนุนป้าทุกครั้ง และก็จำไว้เลย ว่าอย่าไปให้ตรงช่วง 12 .00 น. เด็ดขาด
ไปก่อนหรือหลัง ช่วงอาหารกลางวัน ไม่ต้องรอเลยครับ
เคยนั่งรออาหารนานที่สุดกี่นาที แล้วจัดการยังไงหากรู้สึกว่า มันนานเกินไปแล้วนะ
วันนี้ไปสั่งอาหารตามสั่ง ร้านหนึ่งที่ลำปาง เยื้องๆโรงแรม ลำปางโฮเต็ล สั่ง เป็น อาหารจานเดียว
มีลูกค้าประมาณ 5 โต๊ะ 3 โต๊ะมากันเป็นครอบครัว ใหญ่ สั่งอาหารเยอะหลายจานอยู่แล้ว เพราะมากันเป็นครอบครัว
ไหนจะคนมาสั่ง ใส่ถุงกลับบ้านอีก พ่อครัวก็ทยอยทำไปเรื่อยๆ ผมเป็นลูกค้าคนเดียว สั่งจานเดียว รอประมาณ 10 นาที
มีความรู้สึกว่า นานไปแล้วนะ ก็นั่งรอต่อไป ผ่านไป 20 กว่า นาที ชักไม่ไหว เริ่มโมโหแล้ว แต่ไม่ได้โมโหหิวนะ
เลยเดินไปถามว่าอีกนานไหม เขาตอบมาว่า รอโต๊ะ 4 ให้หมดก่อนนะคะ มิน่าละมันถึงช้านัก
ความรู้สึกเหมือน ตอนไปรอจ่ายเงิน ในห้างเลย เราต่อหลังคนที่มีสินค้าเต็มคันรถ 3 คน ในขณะที่เรามีสินค้าแค่ ชิ้นเดียว
แต่ไม่มีช่อง ทางด่วน ให้เราไปจ่าย เลยบอกว่า ไม่เอาแล้วนะ ทางร้านตอบมาแค่คำว่า ค่ะ สีหน้าไร้ความรู้สึกมาก
ร้านไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรเลย ไม่ขอโทษ ไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองผิด ซึ่งจะว่าไปแล้ว มันก็ไม่ผิดหรอก ก็ลูกค้ามันเยอะจริงๆ
แต่ตามมารยาท เราทำมาค้าขาย ควรจะสนใจ ความรู้สึกลูกค้าบ้าง เพราะปกติเท่าที่เจอลักษณะแบบนี้ เขาจะขอโทษแสดงความกระตือลือล้น แสดงความสงสารลูกค้า ที่ปล่อยให้รอนาน ปกติก็เคยกินร้านนี้ 2-3 ครั้ง แต่จะไม่มีครั้งต่อไปแน่นอน
ปกติถ้ารอนานๆ จะเดินไปบอกเลย ว่าไม่รอแล้วนะ แต่ก็ไม่ได้โมโห หรือรู้สึกไม่ดีกับร้านเลยนะครับ แต่ครั้งนี้ร้านนี้ ไม่ไหวจริงๆ
อยากรู้ว่าเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ทำอย่างไร ทนรอต่อไป มีเหวี่ยง วีน ไหม ถ้าเพื่อนๆทำร้านอาหาร จะทำอย่างไรกับลูกค้า หรือว่าไม่แคร์
รอได้ก็รอ รอไม่ได้ ก็เชิญไปที่อื่น
ขอเล่าประสบการ์ณที่ประทับใจไม่เคยลืม
เคยรอนานที่สุดที่ร้านขนมจีน หล่มสัก ใกล้ๆกับร้านเจสัน ไม่แน่ใจว่าร้านเจ๊แร่ หรือเปล่า รอประมาณเกือบ 1 ชั่วโมง
ช่วงนั้น ทัวร์ลงและเป็นอาหารเวลากลางวันพอดี ไม่มีที่นั่งเลย คนที่มาทีหลัง ไม่มีใครรอเลย ป้าที่ร้าน แกก็ออกมาคุยด้วย
ว่ารอหน่อยนะ คนมันเยอะ ดูท่าทางแกเป็นห่วงผมมาก คงจะกลัวเราโมโหหิว
ทั้งๆที่ผมมาคนเดียวนะ ยังให้ความสำคัญขนาดนี้ ก็เลยยืนอ่านหนังสือพิมพ์หน้าร้านไปเรื่อยๆ เพราะไม่ได้รีบและไม่ได้หิวมาก
จนลูกค้าเริ่มทะยอย ออก ป้าแกก็จัดโต๊ะให้ พร้อมขอโทษขอโพย บอกว่าเกรงใจเรามากๆ คนอื่นๆหนีป้าไปหมด มีคุณคนเดียว
ไม่ทิ้งป้าไป กินเสร็จ จ่ายเงิน ป่้าบอกว่า ไม่คิดค่าขนมจีน ให้กินฟรี เพราะสงสารเราที่รอนาน ผมก็เลยบอกว่า ไม่เป็นไร
ผมจะจ่ายเงิน บอกยังไง ป้าก็ไม่ยอมรับท่าเดียว ก็เลยยกมือไหว้ขอบคุณป้า รู้สึกประทับใจจริงๆ ที่ให้ความสำคัญกับลูกค้าขนาดนี้
และก็มาเพียงคนเดียวด้วย ผ่านไปหล่มสักทีไร ต้องไปอุดหนุนป้าทุกครั้ง และก็จำไว้เลย ว่าอย่าไปให้ตรงช่วง 12 .00 น. เด็ดขาด
ไปก่อนหรือหลัง ช่วงอาหารกลางวัน ไม่ต้องรอเลยครับ