วันนี้เป็นวันที่เศร้าและสะเทือนใจมากจริง ๆ
ตั้งแต่ต้นเรื่องกับน้ำตาคุณชายพีร์
มาถึงตอนจะไปรบอีกแล้วเขียนจดหมายถึงเพียงขวัญ
“เพียงขวัญที่รัก วันนี้ผมจะขึ้นบินแทนยอดยศ สำหรับว่าที่เจ้าบ่าวอย่างเขา ชีวิตของเขามีค่า และจำเป็นต้องดำเนินต่อไป แต่สำหรับชีวิตของผม มีไว้เพื่อคุณ และประเทศชาติเท่านั้น ในเมื่อไม่มีคุณแล้ว ผมก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ผมจะใช้ทุกนาที เพื่อปกป้องอธิปไตย เพื่อทดแทนคุณแผ่นดินเกิด และหากผมไม่ได้กลับมา ขอให้คุณจำไว้ รณพีร์รักเพียงขวัญตลอดไป”
แล้วไปรบจนเครื่องบินตก ช่วงเวลาที่แต่ละคนรู้ข่าวว่าเครื่องบินชายพีร์ตก มันทำให้ดิชั้นเศร้าและเจ็บถึงขั้วหัวใจจริง ๆ
แล้วฉากตอนที่ชายเล็กเอาจดหมายไปให้ชายรุจอ่านต่อหน้าทุกคน
“ถึงพี่ชายทั้งสี่...ขอบคุณพี่ชายใหญ่ที่สู้จนท่านย่ายอมให้ผมเป็นทหาร ขอบคุณที่ทำหน้าที่พ่อให้ผม พี่ชายรุจพี่ใจดีกับผมรองจากย่าอ่อน พี่ดูแลตัวเองบ้างนะไม่ต้องดูแลพวกเราตลอดเวลาหรอกครับ พี่ชายภัทร ถ้าผมเป็นอะไรไปพี่คงเป็นคนรักษาผมแน่ ผมรู้นิสัยพี่ พี่เป็นหมอที่ดีที่สุด อย่ากังวลนะครับ พี่ชายเล็ก ทุกนาทีที่เราสนุกด้วยกันตั้งแต่เด็ก ผมจำได้ทั้งหมดครับ ผมแค่อยากบอกว่าผมภูมิใจที่ได้เกิดเป็นน้องของพี่ๆ ภูมิใจที่เราได้ทำทุกสิ่งร่วมกัน ภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของจุฑาเทพ รักพี่ชายทุกคนครับ...ผมจำหน้าท่านพ่อกับหม่อมแม่แทบไม่ได้เลย แต่ผมอยู่กับท่านย่าทั้งสอง ด้วยความรัก ความกรุณา และความอบอุ่นที่ท่านย่ามอบให้ผมผมไม่เคยรู้สึกเลยว่าผมเป็นคนที่ขาดพ่อกับแม่ผมรำลึกถึงบุญคุณของท่านย่าทั้งสองเสมอ กราบแทบเท้าท่านย่าทั้งสองด้วยความรักและเคารพอย่างสูง”
.....ทุกคนฟังอย่างปวดร้าว..
ดิชั้นก็ปวดร้าวค่ะ T T โอ๊ยยยยยคุณนกคะ อยากจะบอกว่าตอนนี้ดิชั้นอินมากกกจริง ๆ
ทุกบททุกฉากทุกตอน มันกินใจ มันบาดลึกมากจริง ๆ ค่ะ
+++ ปวดร้าวถึงขั้วหัวใจจริง ๆ โดยเฉพาะตอนอ่านจดหมาย คุณชายรณพีร์ T T +++
ตั้งแต่ต้นเรื่องกับน้ำตาคุณชายพีร์
มาถึงตอนจะไปรบอีกแล้วเขียนจดหมายถึงเพียงขวัญ
“เพียงขวัญที่รัก วันนี้ผมจะขึ้นบินแทนยอดยศ สำหรับว่าที่เจ้าบ่าวอย่างเขา ชีวิตของเขามีค่า และจำเป็นต้องดำเนินต่อไป แต่สำหรับชีวิตของผม มีไว้เพื่อคุณ และประเทศชาติเท่านั้น ในเมื่อไม่มีคุณแล้ว ผมก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ผมจะใช้ทุกนาที เพื่อปกป้องอธิปไตย เพื่อทดแทนคุณแผ่นดินเกิด และหากผมไม่ได้กลับมา ขอให้คุณจำไว้ รณพีร์รักเพียงขวัญตลอดไป”
แล้วไปรบจนเครื่องบินตก ช่วงเวลาที่แต่ละคนรู้ข่าวว่าเครื่องบินชายพีร์ตก มันทำให้ดิชั้นเศร้าและเจ็บถึงขั้วหัวใจจริง ๆ
แล้วฉากตอนที่ชายเล็กเอาจดหมายไปให้ชายรุจอ่านต่อหน้าทุกคน
“ถึงพี่ชายทั้งสี่...ขอบคุณพี่ชายใหญ่ที่สู้จนท่านย่ายอมให้ผมเป็นทหาร ขอบคุณที่ทำหน้าที่พ่อให้ผม พี่ชายรุจพี่ใจดีกับผมรองจากย่าอ่อน พี่ดูแลตัวเองบ้างนะไม่ต้องดูแลพวกเราตลอดเวลาหรอกครับ พี่ชายภัทร ถ้าผมเป็นอะไรไปพี่คงเป็นคนรักษาผมแน่ ผมรู้นิสัยพี่ พี่เป็นหมอที่ดีที่สุด อย่ากังวลนะครับ พี่ชายเล็ก ทุกนาทีที่เราสนุกด้วยกันตั้งแต่เด็ก ผมจำได้ทั้งหมดครับ ผมแค่อยากบอกว่าผมภูมิใจที่ได้เกิดเป็นน้องของพี่ๆ ภูมิใจที่เราได้ทำทุกสิ่งร่วมกัน ภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของจุฑาเทพ รักพี่ชายทุกคนครับ...ผมจำหน้าท่านพ่อกับหม่อมแม่แทบไม่ได้เลย แต่ผมอยู่กับท่านย่าทั้งสอง ด้วยความรัก ความกรุณา และความอบอุ่นที่ท่านย่ามอบให้ผมผมไม่เคยรู้สึกเลยว่าผมเป็นคนที่ขาดพ่อกับแม่ผมรำลึกถึงบุญคุณของท่านย่าทั้งสองเสมอ กราบแทบเท้าท่านย่าทั้งสองด้วยความรักและเคารพอย่างสูง”
.....ทุกคนฟังอย่างปวดร้าว..
ดิชั้นก็ปวดร้าวค่ะ T T โอ๊ยยยยยคุณนกคะ อยากจะบอกว่าตอนนี้ดิชั้นอินมากกกจริง ๆ
ทุกบททุกฉากทุกตอน มันกินใจ มันบาดลึกมากจริง ๆ ค่ะ