ผมเคยโดนแม่หลอกให้กินยาครับ

เมื่อก่อนนี้ในวัยเด็กผมเป็นเด็กเกเรมาก เล่นอย่างเดียวไม่เคยสนใจเรียนเลย
เพราะ attitude ตอนนั้นคือ เราไม่เก่ง อ่านหนังสือก็ไม่เก่งขึ้นมาหรอก
มีอยู่ครั้งหนึ่งโดนเชิญผู้ปกครอง เพราะผมไม่ทำการบ้านส่งมา 3 เดือน

ผมโดนย้ายห้อง แต่ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำการบ้านมันได้อะไร แต่ก็ทำส่งเพราะสงสารแม่ครับ

พอผมขึ้น ป.6 ผมย้ายมาเรียนที่ กทม.(พอดีคุณพ่อย้ายที่ทำงานครับ)
มีอยู่วันหนึ่งแม่เอายามาให้ผมซองหนึ่ง บอกว่ายานี้คือยาขยัน กินยานี้แล้วอ่านหนังสือ
จะเข้าใจและจำได้ อ่านหนังสือได้เป็นเล่มๆ ไม่มีเหนื่อย
ผมไม่รีรอครับกินทันที(ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็น เหมือนได้ของเล่นใหม่)

ผมอ่านหนังสือ อ่านๆ นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมอ่านหนังสือเรียน อ่านแล้วลองปิดหนังสือนึกทบทวนว่าเมื่อกี้อ่านอะไรไปบ้าง
มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลยครับ เพราะมันทำได้จริงๆ อ่านจนไม่สนใจยาของแม่อีกเลย




ผลการเรียนเปลี่ยนจากที่สุดท้ายมาเป็นที่สาม



นั่นคือจุดเปลี่ยนของชีวิตผมทีเดียว
หลังจากนั้นก็ได้มารู้ว่า ยานั้นคือวิตามินอะไรสักอย่าง ไม่เกี่ยวกับสรรพคุณที่แม่บอกเลย 555


ปัจจุบันผมประกอบอาชีพเดียวกับคุณชายรณพีร์ครับ